အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ ေျမးႏွစ္ေယာက္

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အစ္မမွာ သားႏွစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။

သားအႀကီးက ေမာင္ျမင့္ဆန္းေအာင္(ခ) ALEXANDER နဲ႔ သား အငယ္က ေမာင္ထိန္လင္း(ခ) KIM တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမာင္ျမင့္ဆန္းေအာင္ ကို ၁၂-၄-၁၉၇၃ ခုႏွစ္၊ ၾကာသပေတးေန႔မွာ ေမြးဖြားပါတယ္။

ေမာင္ထိန္လင္းကိုေတာ့ ၂၄-၉-၁၉၇၇ ခုနစ္၊ စေနေန႔မွာ ေမြးဖြား ပါတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၂၃ ႏွစ္ အထိကေတာ့ သားႏွစ္ေယာက္ကို ရင္အုပ္မကြာ ထားရွိခဲ့ပါတယ္။

အခု အခ်ိန္မွာ သားေတြနဲ႔ အေနေ၀းကြာေန ခဲ့ပါတယ္။

တစ္ခါတေလေတာ့လည္း သားေတြနဲ႔ အေနနီးခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ေသြးေတြအေပၚ ထားရွိခဲ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကေတာ့ အျပည့္ရွိခဲ့ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း ရွင္ျပဳခ်ိန္တန္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရွင္ျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။

သားေတြနဲ႔ အေန ေ၀းေနေသာ္လည္း သားေတြရဲ႕ေမြးေန႔မွာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ ျပဳလုပ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။

ကုိယ္တုိင္ မျပဳလုပ္ႏုိင္သည့္တုိင္ေအာင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ကုိယ္စားျပဳလုပ္ခုိင္းေလ့ရွိပါတယ္။

ဘာမဆုိ သားႏွစ္ေယာက္ကို အညီအမွ် ျဖစ္ေစပါတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္အေပၚ ဘက္လုိက္ရင္လည္း မႀကိဳက္ပါ။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ခဏခဏ အေျပာခံရပါတယ္။ အဆူခံရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ပါပဲ၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲ တအားထားတာကုိး။ ဒါမွဒါ သူမွသူဆုိတဲ့အက်င့္ ရွိခဲ့ပါတယ္။

ေျပာျပရဦးမယ္၊ တစ္ခါတုန္းကေပါ့ဗ်ာ။ အစ္မရဲ႕မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ လာပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း သိမွာပါ။ သူ ဆုိင္းထုိးရင္ (လက္မွတ္ထုိးရင္) 'ျမန္မာျပည္' ဆုိတာေလး ထည့္ထည့္ၿပီး လက္မွတ္ထုိးေလ့ရွိတဲ့ ေလာ့ဒ္ေမာင့္ဘက္တန္ (ျမန္မာျပည္)ဆုိတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးရဲ႕ အႁမႊာေျမးႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ တင္မ္လုိ႔ ေခၚတဲ့ အစ္မမိတ္ေဆြပါ။

ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ သိပ္မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ရွိပါၿပီ။ အဲဒီ အစ္မရဲ႕မိတ္ေဆြက ကြ်န္ေတာ့ကို တီရွပ္ေလးႏွစ္ထည္ လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ေတာ့ အစ္မကုိ ေျပာပါတယ္။ အစ္မက ကြ်န္ေတာ့ကို ေခၚပါတယ္။

"ေကအမ္အက္စ္၊ သူက ေလာ့ဒ္ေမာင့္ဘက္တန္ရဲ႕ အႁမႊာေျမး ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ပါ။ တင္မ္လုိ႔ ေခၚတယ္။ သူ႔မ်က္လုံး တစ္ဖက္က မေကာင္းဘူး။ ေလာ့ဒ္ေမာင့္ဘက္တန္ကို ဗုံးနဲဲ႔ခြဲၿပီး လုပ္ၾကံခံရတုန္းက သူလည္း ပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူ႔မ်က္လုံးတစ္ဖက္ ပ်က္စီးသြားတယ္။ အစ္မရဲ႕ မိတ္ေဆြပဲ။ သူကေျပာတယ္၊ သူ ဒီကိုလာတုန္းမွာ ေကအမ္အက္စ္က အျမဲတမ္း အစ္မပုံပါတဲ့ တီရွပ္ ၀တ္တာ သူေတြ႕ေတြ႕ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကအမ္အက္စ္ကို တီရွပ္ေပးခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္မပုံေတာ့ မပါဘူး။ ႐ုိး႐ုိးတီရွပ္ ျဖစ္ေနတယ္။ လက္ခံမခံ အစ္မက ေမးၾကည့္ေပးမယ္ ဆုိလုိ႔ အခု ေကအမ္အက္စ္ကို အစ္မ ေမးတာပဲ" လို႔ ေျပာပါတယ္။

"အစ္မပုံမပါရင္ ကြ်န္ေတာ္ မယူခ်င္ဘူး" ေျပာေတာ့ အစ္မက "အဲလုိမလုပ္ရဘူး။ လက္ခံလုိက္ပါ" လုိ႔ အစ္မက ေျပာတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ လက္ခံလုိက္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းလည္း ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။

အစ္မမိတ္ေဆြလည္း ျပန္သြားေရာ ကြ်န္ေတာ္က "အစ္မ၊ ဒီတီရွပ္ႏွစ္ထည္ကို ကင္မ္ကို ေပးေပးပါ"လို႔ ေျပာတဲ့အခါမွာ အစ္မက မ်က္ႏွာထားနဲ႔ "ေကအမ္အက္စ္က သိပ္ဘက္လိုက္တာပဲ။ အစ္မမွာ သား ႏွစ္ေယာက္ ေမြးထားတာ။ တစ္ေယာက္ တစ္ထည္ ေပးရမွာ ေပါ့။ ကင္မ္ကိုပဲ ေပးရမယ္ဆုိေတာ့ ေကအမ္အက္စ္ မတရားဘူး"လို႔ ေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ စကားျပန္ျပင္ၿပီး ေျပာလုိက္ရတယ္။

ကဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔သိၿပီေနာ္။ ဘာမဆုိ၊ အစ္မက မွ်မွ်တတ စိတ္ထားမ်ဳိးထားေစခ်င္တယ္ဆုိတာေလ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ပဲ၊ ေမာင္ထိန္လင္းကို ပိုခ်စ္တယ္။ ေမာင္ထိန္လင္းက အငယ္ဆုံးလည္း ျဖစ္တာရယ္၊ အစ္မနဲ႔က မ်က္ႏွာက်ရယ္၊ စိတ္ဓာတ္ရယ္က သိပ္တူပါတယ္။

လာလည္တာကလည္း စိပ္ေတာ့ သူ႔ကို အားလုံးက ရင္းႏွီးၾကပါတယ္။ေမာင္ျမင့္ဆန္းေအာင္က အေနေ၀းေတာ့ စိမ္းေနသလုိ ျဖစ္တာပါ။

ႏွစ္ေယာက္စလုံး အတူတူခ်စ္ပါတယ္။

အဲ ပူပူေႏြးေႏြး ဘက္လုိက္တာတစ္ခု ကြ်န္ေတာ္လုပ္မိျပန္ၿပီ။ အစ္မမ်က္ႏွာထားနဲ႔ ေျပာမွာ က်ိန္းေသတယ္။ မၾကာေသးခင္က ေမာင္ထိန္လင္းရဲ႕ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေလး ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာတုိင္း(မ္)မွာ ထည့္လုိက္ပါတယ္။ (အစ္မကို ျပန္မေျပာၾကပါနဲ႔ေနာ္)။

အစ္မသိရင္ ကြ်န္ေတာ့ကို ေျပာဦးမွာ။ "ေကအမ္အက္စ္က သိပ္ဘက္လုိက္ တာပဲ။ ေမာင္ျမင့္ဆန္းေအာင္ ေမြးေန႔တုန္းက က်ေတာ့ ဘာလို႔မလုပ္တာတုံး"ဆုိၿပီး ေျပာမွာက်ိန္းေသပါပဲ။

ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ပါပဲ။ မွ်မွ်တတ လုပ္ေပးပါတယ္။

အစ္မက "ေကအမ္အက္စ္ မနက္ျဖန္ ျမင့္ဆန္းေအာင္ ေမြးေန႔" လုိ႔ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ "စိတ္ခ်ပါအစ္မ"ဆုိၿပီး ေမြးေန႔က်ရင္ ၾကာသပေတး ေထာင့္မွာ ပန္းသက္ေစ့ (တစ္ပြင့္ပုိ)၊ ေရသက္ေစ့ (တစ္ခြက္ပို)၊ ေဂါပကအဖြဲ႕မွာ ေရႊသကၤန္းအလႉေတာ္ (ျဖတ္ပုိင္းေလး သိမ္းထားပါတယ္) လုပ္ ေပးပါတယ္။

(လီလီပန္းပြင့္ရင္ေတာင္ အစ္မက လီလီပန္းေပးပါတယ္။ မေပးရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ႏွင္းဆီပန္းအနီ၊ အ၀ါ ၀ယ္ပါတယ္။ အစ္မက "ေကအမ္အက္စ္ မနက္ျဖန္ ထိန္လင္းေမြးေန႔" လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ "စိတ္ခ်ပါအစ္မ" ဆုိၿပီး ေမြးေန႔က်ရင္ စေနေထာင့္မွာ ပန္းသက္ေစ့ (တစ္ပြင့္ပုိ)၊ ေရသက္ေစ့ (တစ္ခြက္ပို)၊ ေဂါပကအဖြဲ႕မွာ ေရႊသကၤန္း အလႉေတာ္ (ျဖတ္ပုိင္းေလး သိမ္းထားပါ တယ္) လုပ္ေပးပါတယ္။
မွ်မွ်တတပါ အစ္မ။

သားသမီးအေပၚမွာ ထားတဲ့ မိခင္တုိင္းရဲ႕ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိး အစ္မမွာလည္း ရွိပါတယ္။ အေနေ၀းေနလုိ႔သာ ျဖစ္မွာပါ။

အဲ ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ မိသားစုကို စြန္႔လႊတ္သင့္ရင္ စြန္႔လႊတ္မွာပဲဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးကေတာ့ အစ္မတစ္ေယာက္ တည္းပဲ ရွိပါတယ္။ သာဓကအျဖစ္လည္း တည္ရွိေနပါတယ္။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕၀တၱရား မေက်ပြန္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ နားလည္မႈေပး တတ္တဲ့၊ သိတတ္တဲ့သားေတြ အစ္မမွာ ရွိပါတယ္။

ျပန္လည္ဆုံေတြ႕ၾကတဲ့အခါမွာ ခြဲခြာ ရျခင္းရဲ႕ အတုိးကို ေပးဆပ္ေလ့ရွိၾကပါ တယ္။ ဒီတစ္ခါက အရင္အခါေတြနဲ႔ မတူေတာ့လုိ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ အတုိးဆပ္ခဲ့ရပါတယ္။ 'ပုဂံဘုရားဖူး'တဲ့။

သားအမိႏွစ္ေယာက္နဲ႔ 'သက္ေတာ္ေစာင့္' ေတာင္ပါေသး။ 'တပ္ခ်ီဒုိ' ေလ။ သူ႔အေမလုံျခံဳမႈကို စုိးရိမ္ရွာတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။

'ေမေမ့အတြက္ ေဘာ္ဒီဂတ္' တဲ့။ ေခြးကေလးတစ္ေကာင္ ၀ယ္ေပးခဲ့ တယ္။ မိခင္အေပၚမွာထားတဲ့ သားရဲ႕ ေမတၱာ။ သူ႔အေမကလည္း 'တပ္ခ်ီဒုိမွ တပ္ခ်ီဒုိ'၊ အစာေကြ်းရင္ ကုိယ္တုိင္ေကြ်းရမွ။ စည္းကမ္းနဲ႔။

ဒီတစ္ေခါက္ သားအမိႏွစ္ေယာက္ပုံက အရင္အခါေတြတုန္းကလုိ မဟုတ္ဘဲ လူသိပုိမ်ား သြားပါတယ္။ ေျပာသံဆုိသံ ေလးေတြ ၾကားရပါတယ္။

"မ်က္ႏွာအက်က အေမနဲ႔ သိပ္တူတာပဲ" ဆုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ကဗ်ာေလး စပ္လုိက္ပါတယ္။

မ်က္ႏွာအက်က
အေမနဲ႔ သိပ္တူ လုိက္တာ၊
ဟုတ္ပါတယ္
အေဖတူ သမီးကေမြးတဲ့
အေမတူ သားပါ၊
ေမေမ့အတြက္
Body Guard တဲ့
'တပ္ခ်ီဒုိ' အေဖာ္ထား

အာဂ အေမ့သား..။

အစ္မက သားႏွစ္ေယာက္စလုံးကို ရွင္ျပဳေပးၿပီးပါၿပီ။

ရဟန္းခံ ပၪၥင္းတက္ဖုိ႔ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ဆုံရင္ ပၪၥင္းတက္ၿပီး ရဟန္း အမ ရဟန္း မယ္ေတာ္ လုိ႔ အစ္မကုိ ေခၚခ်င္ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က အစ္ကို႔ကို သတိရမိၾကမွာ အမွန္ပါ။

မုိးလင္း...(ျမန္မာတုိင္း(မ္))