ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္သားေတြ နယ္ခ်ဲ႕ ၿဗိတိသွ်ကို တိုက္ထုတ္ပစ္ဖို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ နယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ ဝင္ေရာက္လာခ်ိန္ဟာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ေခတ္သစ္ သမိုင္းကို စတင္ ေမြးဖြားခဲ့ခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္နက္ခဲယမ္း မျပည့္မစံုန႔ဲ အေတြ႕အၾကံဳ ႏုနယ္ၿပီး အင္အား မေတာင့္တင္းေသးတဲ့ တပ္မေတာ္ဟာ ႐ႈပ္ေထြးလွတဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး သမိုင္း အတက္အက် အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြကိုလည္း ၾကံဳေတြ႕ ခဲ့ရတယ္။
ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရး မရခင္ တႏွစ္အလို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာ့ အမ်ဳိးသား သူရဲေကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို သူ႔ၿပိဳင္ဘက္ေတြက ၿဗိတိသွ် စစ္တပ္ အရာရိွ တခ်ိဳ႕ရဲ႕ အကူအညီန႔ဲ လုပ္ၾကံ သတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္။
အဲဒီ ေနာက္ပိုင္းမွာ တိုင္းျပည္ဟာ ဖ႐ုိဖရဲန႔ဲ ျပည္တြင္းစစ္ထဲ က်ေရာက္ ခဲ့ရတယ္။ သမိုင္းမွာ ထင္ရွားတဲ့ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္လည္း ႏိုင္ငံေရး အုပ္စုႏွစ္ခုရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွာ ၿပိဳကြဲ ခဲ့ရတယ္။
အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္န႔ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ ေရာင္စုံ သူပုန္ေတြန႔ဲ ပူးေပါင္းဖို႔ ေတာခို သြားခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းဟာ တပ္မေတာ္ကို ဦးေဆာင္ စုစည္းခဲ့တယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းဟာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကို လယ္သမား၊ အလုပ္သမားန႔ဲ ျမန္မာျပည္သူ လူထုက ထူေထာင္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္၊ ေၾကးစား စစ္သားေတြန႔ဲ ထူေထာင္ထားတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ တခါက ဂုဏ္ယူၿပီး ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းဟာ သူ႔စကားနဲ႔သူ ေခ်ာင္ပိတ္ မိခဲ့တယ္။
လမ္းေပၚထြက္ၿပီး ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပသူေတြကို ပစ္ခတ္ ႏွိမ္ႏွင္းဖို႔ စစ္တပ္ကို အမိန္႔ ေပးခဲ့တယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ႏိုင္ငံတဝန္း ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပမႈေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္လာတဲ့ အခါမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းဟာ ျမန္မာ့ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားကေန "လူစုလူေဝးန႔ဲ ဆူပူ ေသာင္းၾကမ္းမႈေတြ လုပ္ေနမယ္ ဆိုရင္ စစ္တပ္ ဆိုတာ ပစ္ရင္ ထိေအာင္ ပစ္တယ္၊ ေျခာက္လွန္႔ၿပီး ေလထဲ မပစ္ဘူး" လို႔ တိုင္းျပည္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင္႔လည္း စစ္တပ္ဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းရဲ႕ ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္လို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေျပာတာ အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းမွာ စစ္တပ္န႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး လံုးဝ ကြဲျပားတဲ့ အျမင္ေတြ ရိွတယ္လို႔ သမိုင္းဆရာေတြက ေကာက္ခ်က္ ခ်ၾကတယ္။ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ဦးထိပ္ထားၿပီး ျပည္သူ႔ဘက္က ရပ္တည္ၾကတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရိွခဲ့ၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္န႔ဲ လူမ်ဳိး အတြက္ အသက္ေပး သြားၾကတဲ့ အမည္မသိ အညၾတ ရဲေဘာ္ေတြလည္း အမ်ားအျပား ရိွၾကပါတယ္။
က်ေနာ့္ရဲ႕သူရဲေကာင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (၁၉၁၅ - ၁၉၄၇)
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ
ၿဗိတိသွ် အုပ္စိုးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမြးဖြား လာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ နယ္ခ်ဲ႕ ၿဗိတိသွ်ေတြကို ဆန္႔က်င္ တြန္းလွန္တာဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႕ သမိုင္းေပး တာဝန္တရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ဒီတာဝန္ကို ဦးလည္မသုန္ ထမ္း႐ြက္ခဲ႔တယ္။ သူဟာ သူ႔ပိုင္ဆိုင္မႈ အားလံုးနဲ႔ သူ႔အသက္ကိုပါ စြန္႔လႊတ္ သြားခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ သူ႔ယံုၾကည္ခ်က္ကေန ဘယ္ေတာ့မွ ေသြဖည္ မသြားဘဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ လုပ္ကိုင္သြားသူ ျဖစ္တယ္။ သူ က်ဆံုးသြားခ်ိန္ အထိ ဘဝ တေလွ်ာက္လံုး နယ္ခ်ဲ႕ကို ဆန္႔က်င္ခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ နယ္ခ်ဲ႕ ၿဗိတိသွ်ေတြနဲ႔ ေစ့စပ္ ညိႇႏႈိင္းလို႔ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ တစည္းတလံုးတည္း လြတ္လပ္ေရးရဖို႔ အတြက္ကို ဘယ္လို အေပးအယူမွ မရိွခဲ့ဘူး။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ လြတ္လပ္ေရးကို တိုက္ယူရာမွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ရတဲ့ လုပ္ငန္းကို အေမွ်ာ္အျမင္ ရိွရိွန႔ဲ အားသြန္ ခြန္စိုက္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တယ္။ အင္အားႀကီးတဲ့ ရန္သူကို တိုက္ဖို႔ အတြက္ စစ္တပ္တတပ္ လိုတယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ေခါင္းေဆာင္မႈ ေအာက္မွာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ကို လူ ၃၀ န႔ဲ စတင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့တယ္။ လအနည္းငယ္ အတြင္း ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ဟာ တပ္သားသစ္ ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာကို စုေဆာင္း ႏိုင္ခ႔ဲတယ္။
စစ္တပ္ကို ဖြဲ႕စည္း ထူေထာင္ ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေခတ္မီ တပ္မေတာ္ ျဖစ္လာေအာင္လည္း တပ္မေတာ္ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းန႔ဲ စစ္တကၠသိုလ္ေတြ ဖြင္႔လွစ္ခဲ့တယ္။ တပ္မေတာ္ကို ခိုင္မာတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း တခု ျဖစ္လာေအာင္ ဖန္တီးခဲ့တာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ အနာဂတ္ တပ္မေတာ္ကို ႏိုင္ငံေရးန႔ဲ ကင္းကင္း ေနသင့္တယ္ ဆိုၿပီး လမ္းၫႊန္ ခဲ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရး မ်က္ႏွာစာမွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ အကြဲကြဲ အျပားျပား ျဖစ္ေနတဲ့ အင္အားစုေတြကို စုစည္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ပညာတတ္ အထက္တန္းလႊာေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြကို ေတာ္လွန္ေရးထဲ ပါဝင္လာေအာင္ စည္း႐ံုး ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး ေဆာင္႐ြက္ခ်က္က ဒုတိယ ကမာၻစစ္ အတြင္း ဂ်ပန္ က်ဴးေက်ာ္သူေတြကို ျပန္လည္ တိုက္ထုတ္ဖို႔ အတြက္ ဖက္ဆစ္ ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔ လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးကို ဖန္တီး ႏိုင္ခဲ့ျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ထပ္ ထူးျခားတဲ့ အရည္အခ်င္းက တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိး ေပါင္းစံုကို သူန႔ဲအတူ ရပ္တည္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးကို အတူတကြ ေတာင္းဆိုဖို႔ စည္း႐ံုးႏိုင္ခဲ့ျခင္း ပါပဲ။
၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ကေန ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ အထိ တိုေတာင္းလွတဲ့ ၁၂ ႏွစ္တာ ကာလ အတြင္း ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ဘဝကေန အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ျဖစ္လာတာ က်ေနာ္ေတာ့ အေတာ္ အံ့ဩမိတယ္။
ႀကီးျမတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တိုင္းမွာ ရိွအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ အကုန္လံုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းမွာ ရိွတယ္။ က်ေနာ္ ေတြ႕ဖူးခဲ့သမွ် ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ အထက္ျမက္ဆံုး ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ျဖစ္တယ္။ သူ အလုပ္လုပ္တဲ့ အခါ စြမ္းေဆာင္ရည္ အျပည့္ ရိွတယ္။ အစည္းအေဝး ေခၚလိုက္တို္င္း ဘာေဆြးေႏြးမလဲ ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ သူ႔မွာ အၿမဲ ရိွတယ္။ အစည္းအေဝးကို အခိ်န္မျဖဳန္းဘဲ စနစ္တက် စီမံ သြားႏိုင္တယ္။ အစည္းအေဝး ၿပီးတဲ့ အခါလည္း လူတိုင္းဟာ ကိုယ္ဘာလုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိသြားတယ္။
ေနာက္ဆံုး အေနန႔ဲ အေရးပါတဲ့ အရည္အေသြး တခုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ ကိုယ္က်င္႔သိကၡာ ႀကီးမားၿပီး စိတ္ထက္သန္တဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ ျဖစ္ျခင္းပါပဲ။ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြန႔ဲ အတူ ျမန္မာျပည္သူ အားလံုးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုး တမ္းတ ေနဆဲပဲလို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။
(ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာဟာ သက္ရိွထင္ရွား က်န္ရိွ ေနေသးတဲ့ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ဝင္ ႏွစ္ဦးထဲက တဦးျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ကူမင္းၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္လ်က္ ရိွပါတယ္။)
မ်ဳိးခ်စ္စစ္သည္
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ လက်္ာ (၁၉၁၁ - ၁၉၇၈)
ေအာင္ေဇာ္
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ လက်္ာ (ေခၚ) လွေဖဟာ စကားေျပာ သိမ္ေမြ႕ ႏူးညံ့ၿပီး ႐ိုး႐ိုးကုပ္ကုပ္ ေနတတ္တဲ့ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ တေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ ဂ်ပန္ျပည္မွာ စစ္ပညာ သင္တဲ့အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကို ဦးေဆာင္ဖို႔ တာဝန္ ေပးတဲ့ အခါမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ လက်္ာဟာ စစ္သားေကာင္း တေယာက္ အျဖစ္ သက္ေသ ျပခဲ့တယ္။
ဗိုလ္လက်္ာဟာ ဒို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးကို ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ခဲ့သူေတြ ထဲမွာ ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အဖြဲ႕ကို ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕အား ဆန္႔က်င္တဲ့ ပညာတတ္ မ်ဳိးခ်စ္လူငယ္ တစုက ထူေထာင္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ အဖြဲ႕ဝင္ေတြဟာ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ 'သခင္' တပ္ ေခၚၾကတယ္။ ဗိုလ္လက်္ာဟာ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ အေပၚ သစၥာရိွတဲ့ ထိပ္တန္း ပါတီဝင္ တဦးလည္း (ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ စတင္ တည္ေထာင္ရာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အတူ ပါဝင္ခဲ့သူ) ျဖစ္တယ္။
ဗိုလ္လက်္ာဟာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲ အတြက္ ႏိုင္ငံျခား အကူအညီ ရွာေဖြဖို႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းန႔ဲ အတူ တ႐ုတ္ျပည္ကို ပထမဆံုး သြားခဲ့တယ္။ ရဲေဘာ္ ႏွစ္ေယာက္ ခ်ိန္းထားတဲ့ အဆက္အသြယ္န႔ဲ လြဲၿပီး ေသာင္တင္ေနစဥ္ လိုအပ္ေနတဲ့ ရန္ပံုေငြကို ရွာေဖြခဲ့တာ ဗိုလ္လက်္ာ ျဖစ္တယ္။
ဂ်ပန္ျပည္မွာ စစ္သင္တန္း တက္ၿပီးေနာက္ ဗိုလ္လက်္ာကို ထိုင္းႏိုင္ငံက တဆင့္ ျမန္မာျပည္ထဲ ဝင္ၿပီး ေက်းလက္ ျပည္သူေတြကို ေတာ္လွန္ေရး လႈပ္ရွားမႈထဲ ပါဝင္လာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ စည္း႐ံုးဖို႔ တာဝန္ ေပးခဲ့တယ္။ ဗိုလ္လက်္ာန႔ဲ တပ္ဖြဲ႕ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္းက ေက်းလက္ ျပည္သူေတြကို စည္း႐ံုးၿပီး တပ္သားသစ္ေတြ စုေဆာင္းခဲ့တယ္။
တပ္မေတာ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၿပီးရင္ ဗိုလ္လက်္ာဟာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဒုတိယ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ ဗိုလ္လက်္ာကို တပ္မေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ သူ႔ေနရာမွာ အစားထိုး တာဝန္ ယူေစခ်င္တာကို လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြက သိၾကတယ္။ ဗိုလ္လက်္ာရဲ႕ ေနရာကို ၿပိဳင္ဆိုင္မဲ့ ႏိုင္ငံေရး ၿပိဳင္ဘက္ေတြ ရန္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ သတိန႔ဲ အၿမဲ ကာကြယ္ ေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီ အခ်က္ဟာ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာတဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းန႔ဲ ဗိုလ္လက်္ာ အၾကားမွာ ႀကီးမားတဲ့ တင္းမာမႈေတြ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။
ဗိုလ္လက်္ာဟာ ႏု-အက္တလီ စာခ်ဳပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ အျဖစ္ လက်္ာ - ဖရီးမင္း ကာကြယ္ေရး စာခ်ဳပ္ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ လက္မွတ္ထိုးခဲ့တယ္။ လက်္ာ - ဖရီးမင္း စာခ်ဳပ္ဟာ ၿဗိတိသွ်တပ္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ဝင္ထြက္ခြင္႔န႔ဲ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကို စစ္သင္တန္း ေပးမယ့္ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ခဲ့လို႔ ဗိုလ္လက်္ာကို ၿဗိတိသွ် လိုလားသူ အျဖစ္ စြပ္စြဲ ခဲ့ၾကတယ္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ၾကံ ခံရၿပီးေနာက္ ဗိုလ္လက်္ာဟာ တပ္မေတာ္မွာ ၾကာၾကာဆက္ရိွ မေနေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္တႏွစ္ အၾကာမွာ ျမန္မာအစိုးရကို တိုက္ေနတဲ့ ကရင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေထာက္ခံ ေနတယ္လို႔ စြပ္စြဲခံရၿပီး ဗိုလ္လက်္ာ တပ္မေတာ္ကေန ႏုတ္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ထဲ ဝင္ခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရး လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒုတိယ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္န႔ဲ ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီး ျဖစ္လာတယ္။
ဗိုလ္လက်္ာဟာ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ေတြမွာ လက်္ာ ကုမၸဏီန႔ဲ မာတဘမ္ ကုမၸဏီတို႔ကို ထူေထာင္ၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးသမား အျဖစ္န႔ဲ ႏိုင္ငံျခားကို ေရထြက္ပစၥည္း တင္ပို႔တဲ့ လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ဗိုလ္လက်္ာန႔ဲ ခ်မ္းသာ ႔ကယ္ဝၾကတဲ့ သူ႔ မိသားစုဟာ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးန႔ဲ စီးပြားေရး အသိုင္းအဝန္းမွာ လူသိမ်ား ထင္ရွားၿပီး ဩဇာရိွ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။
ဗိုလ္လက်္ာဟာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္း ျဖဳတ္ခ်တာ ခံလိုက္ရတဲ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုကို ေထာက္ခံသူ ျဖစ္တယ္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗိုလ္လက်္ာဟာ ေတာခိုခဲ့ၿပီး ဦးႏုရဲ႕ ျပည္ေျပး အစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္းခဲ့တယ္။ ျပည္ခ်စ္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ရဲ႕ တပ္မွဴးတဦး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ထိုင္းနယ္စပ္မွာ အေျခစိုက္တဲ့ အဲ့ဒီတပ္ဟာ ကရင္န႔ဲ ပဋိပကၡေတြ ၾကားမွာပဲ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ကို ခ်ီတက္ၿပီး ဗိုလ္ေနဝင္းကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ အခြင့္အေရး မရခဲ့ဘူး။
၁၉၇၈ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလမွာ ကရင္ တပ္ဖြဲ႕ေတြန႔ဲ ျဖစ္ပြားတဲ့ တိုက္ပြဲ တပြဲအတြင္း ဗိုလ္လက်္ာ က်ဆံုး ခဲ့ရတယ္။
ရွင္သန္ဆဲ ေသြးေသာက္တဦး
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာ (၁၉၁၉)
ရဲနည္
ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာဟာ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ဝင္ေတြထဲက သက္ရိွထင္ရွား က်န္ရိွေနသူ ႏွစ္ဦးမွာ တဦး ျဖစ္တယ္။ မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္ၿပီး လက္ဝဲယိမ္းတဲ့ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္မွာ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီထဲ ဝင္ခဲ့တယ္။ ပါတီက ေ႐ြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ တဦး ျဖစ္ေပမယ့္ ပါတီရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါဝင္ ခဲလွတယ္။ စစ္ေျမျပင္က သူရသတိၲ ေျပာင္ေျမာက္မႈေတြကိုသာ လူသိ မ်ားပါတယ္။
ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကား ခဲ့တာဟာ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အင္းစိန္တိုက္ပြဲမွာ စခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေျမာက္ဘက္ ဆင္ေျခဖံုး ေနရာေတြကို သိမ္းပိုက္ထားတဲ့ ကရင္ သူပုန္ေတြကို တိုက္ထုတ္ခဲ့တဲ့ သံုးလေက်ာ္ၾကာ တိုက္ပြဲဟာ သူ႔ရဲ႕ စစ္မႈထမ္းသက္ တေလွ်ာက္ ေမ့မရႏုိင္တဲ့ အရွည္လ်ားဆံုး စစ္ပြဲ၊ အခက္ခဲဆံုး၊ အပင္ပန္းဆံုးန႔ဲ အႏၱရာယ္ အမ်ားဆံုး စစ္ပြဲလို႔ ကိုယ္တိုင္ေရး အတၴဳပၸတိၲ ထဲမွာ ေရးသားခဲ့တယ္။ အင္းစိန္ တိုက္ပြဲမွာ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ သူ႔တပ္ဖြဲ႕ေတြန႔ဲ အတူ အၿမဲ ရင္ေပါင္တန္း တိုက္ပြဲဝင္တတ္သူ သတိၲ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ တပ္မွဴး တဦး အျဖစ္ အထက္ အရာရိွေတြန႔ဲ စစ္သားေဟာင္းႀကီးေတြကလည္း အမွတ္ရ ၾကတယ္။
ရွမ္းျပည္နယ္ထဲ ကူမင္တန္တပ္ေတြ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္မႈကို တပ္မေတာ္က တိုက္ထုတ္စဥ္ကလည္း ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ နာမည္ဟာ လူတိုင္း ပါးစပ္ဖ်ားမွာ တဖြဖြ ေျပာဆိုရတဲ့ အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ သူ႔ရဲ႕ စြန္႔စားခန္းေတြဟာ ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ ပါပဲ။ ျမန္မာတပ္ေတြ ထိုင္းႏုိင္ငံ နယ္ျခားကို ျဖတ္သန္းခြင့္ရဖို႔ အတြက္ ဘိန္းအေရာင္းအဝယ္ တခုမွာ ကူမင္တန္ေတြ လိမ္လိုက္တဲ့ ထိုင္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တေယာက္န႔ဲ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ သေဘာတူညီမႈ ရယူခဲ့တယ္။
ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ အနီး ေတာင္ထူထပ္တဲ့ ဒြိဳင္တန္ေတာင္တန္းေပၚက ကူမင္တန္ေတြရဲ႕ ခံတပ္ကို တိုက္ဖို႔ စစ္ျပင္ေနတုန္း ထိုင္းဆက္သြယ္ေရး အရာရိွ တေယာက္က ဒီခံတပ္ကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ "မနက္ ၈ နာရီ စတိုက္ရင္ ေနာက္အက်ဆံုး ညေန ၄ နာရီ ငါတုိ႔ အလံကို ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ လႊင္႔မယ္" လို႔ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာက အေၾကာင္း ျပန္လိုက္တယ္။
အဲ့ဒီ တိုက္ပြဲကို ၾကည့္ဖို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ အျခမ္းမွာ လူတေသာင္းေက်ာ္ စုေဝး ေရာက္ရိွေနၾကၿပီး တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ တိုက္ပြဲရဲ႕ ရလဒ္ကို အေလာင္းအစား လုပ္ေနသူေတြေတာင္ ရိွခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ သူေျပာတဲ့ အတိုင္း ညေန ၄ နာရီမွာ ျမန္မာအလံကို လႊင္႔ထူႏိုင္ခ႔ဲတယ္။
၁၉၅၇ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလမွာ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ကံၾကမၼာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းက ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီရဲ႕ အမာခံ စခန္း တခုကို ဝင္ေရာက္ စီးနင္း တိုက္ခိုက္ရာက ရွာေဖြ ေတြ႕ရိွခဲ့တဲ့ အေထာက္အထားေတြဟာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ သတင္းေတြကို ကြန္ျမဴနစ္ သူပုန္ေတြထံ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ ပို႔ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုၿပီး ရာထူးကေန အနား ေပးခ႔ဲတယ္။ တပ္မေတာ္ကေန အနားယူ ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တက္တက္႔က႔က ေထာက္ခံခ႔ဲတယ္။
၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ အစိုးရရဲ႕ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ၾကားကပဲ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ထိန္းခ်ဳပ္ရာ နယ္ေျမဆီ ေရွာင္ထြက္ ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ဗဟို ေကာ္မတီန႔ဲ စစ္ေကာ္မရွင္ အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ပါတီတြင္း ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြေၾကာင့္ ပါတီၿပိဳကြဲခ႔ဲတဲ့ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ တ႐ုတ္ျပည္ထဲ ဝင္ေရာက္ ခိုလံႈခဲ့ရတယ္။
အခုအခါ အသက္ ၉၀ ရိွၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဝါရင့္ တပ္မွဴးႀကီး ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ကူမင္းၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္လ်က္ ရိွပါတယ္။ ဧရာဝတီ မဂၢဇင္းန႔ဲ ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းခန္း တခုမွာ ဒီေန႔ေခတ္ တပ္မေတာ္ကို 'ေၾကးစားတပ္' လို႔ ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္ အက်ဳိးအတြက္ စစ္တိုက္ခဲ့တဲ့ သူတို႔ေခတ္က တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြန႔ဲ မတူတဲ့ "ဒီေန႔ေခတ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ တခုတည္းေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္က စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ဖို႔" လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္္။
ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေလးေပ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္း (၁၉၀၆ - ၁၉၇၉)
ရဲနည္
၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ ေအာင္ပြဲ အထိမ္းအမွတ္ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားမွာ ဖီးမာရွယ္ ဝီလွ်ံဆလင္းမ္န႔ဲ ဗိုလ္မွဴးႀကီး စမစ္ဒြန္းတို႔ စကားလက္ဆံု ၾကေနၾကတယ္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံကို ဂ်ပန္ေတြဆီကေန ျပန္လည္ သိမ္းပိုက္စဥ္က အိႏိၵယ-ၿဗိတိသွ် တပ္ဖြဲ႕ေတြရဲ႕ တပ္မွဴးႀကီး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဲ ဆလင္းမ္ဟာ သူ႔အနီးက သတင္းေထာက္ေတြဘက္ လွည့္ၿပီး "ဒါ အရပ္ေလးေပပဲ ရိွတဲ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဒြန္းေလ" ဆိုကာ ေနာက္ေျပာင္ၿပီး မိတ္ဆက္ ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီက စၿပီး စမစ္ဒြန္းကို ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေလးေပလို႔ လူေတြက ေခၚၾကေတာ့တယ္။
လူေကာင္ေသးေသးန႔ဲ အဲ့ဒီ ကရင္ အမ်ဳိးသားႀကီးဟာ အိႏၵိယစစ္ တကၠသိုလ္ရဲ႕ ပထမဆံုး အပတ္စဥ္ သင္တန္းမွာ အေတာ္ဆံုး ေက်ာင္းသားဆုကို ရရိွခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ဒုတိယ ကမာၻစစ္ အတြင္း ဂ်ပန္ လက္ေအာက္က ဧရာဝတီျမစ္ဝ ကြၽန္းေပၚ ေဒသကို ေလထီးနဲ႔ ခုန္ဆင္းၿပီး ေဒသခံ ကရင္ ေျပာက္က်ား တပ္ဖြဲ႕ေတြကို ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္။
ဗုိလ္မွဴးႀကီး စမစ္ဒြန္းဟာ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ အေစာပိုင္း ကာလမွာ အဓိက အခန္းက ပါဝင္ခ႔ဲတယ္။ စမစ္ဒြန္းကို တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အဆင့္ ရာထူးတိုးျမႇင္႔ ခန္႔ထားခဲ့တယ္။
အဲဒါဟာ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ပါဝင္တဲ့ အနာဂတ္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုေတြန႔ဲ ဗမာေတြ အၾကား ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္တဲ့ ေျခလွမ္း တခု ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၄၉ ခုႏွစ္၊ ကရင္လူမ်ဳိးေတြ ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ စတင္ တိုက္ခိုက္ၾကတဲ့ အခါမွာေတာ့ အဲဒီ ယုံၾကည္မႈ ယိမ္းယိုင္ ခဲ့ရတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းကို သူ႔ရဲ႕ ကရင္ တပ္ဖြဲ႕ေတြန႔ဲအတူ တပ္မေတာ္ ရာထူးေတြက ရပ္ဆိုင္း ပစ္ခဲ့ၾကတယ္။
စမစ္ဒြန္းဟာ ကရင္ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ ျပင္းျပသူ တေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ အေပၚ အၿမဲတမ္း သစၥာရိွၿပီး စစ္သားေကာင္း ပီသတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ ျဖစ္တယ္။ တပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ တေယာက္ အေနန႔ဲ စမစ္ဒြန္းဟာ ကရင္ တပ္ဖြဲ႕ေတြကို ထက္ျမက္ၿပီး စစ္စည္းကမ္း ျပည့္ဝေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
တပ္မေတာ္ကေန ထုတ္ပယ္ ခံရၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း အစိုးရက သူ႔အေပၚ သံသယ ထားခဲ့တယ္။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္၊ ကြယ္လြန္ခ်ိန္ အထိ ေစာင့္ၾကည့္ ခံခဲ့ရတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းဟာ ဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေတြကို ရွမ္းျပည္နယ္ ကေလာၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္ရင္း ဥယ်ာဥ္ စိုက္ပ်ဳိးၿပီး စာေရး စာဖတ္တဲ့ အလုပ္န႔ဲပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ သူ မကြယ္လြန္ခင္ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရး အတၴဳပၸတိၲ စာအုပ္ျဖစ္တဲ့ 'Memoirs of the Four-foot Colonel' ဟာ ေရးသား ၿပီးစီးခဲ့ၿပီး သူကြယ္လြန္ၿပီးလို႔ တႏွစ္အၾကာမွာ Cornell University ရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ အစီအစဥ္က ထုတ္ေဝ ျဖန္႔ခ်ိ ခဲ့ပါတယ္။
စံျပစစ္သား
ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဗထူး (ေမြးဖြားႏွစ္မသိ - ၁၉၄၅)
ရဲနည္
ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဗထူးဟာ တုိင္းျပည္န႔ဲ တပ္မေတာ္ အတြက္ ဘဝ တခုလံုးကို ေပးဆပ္ခဲ့သူ အျဖစ္ လူအမ်ားက ေလးစား ဂုဏ္ျပဳ ခဲ့ၾကတယ္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္မွာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္က ဂ်ပန္ အကူအညီန႔ဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္း ထားဝယ္ၿမိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္ခဲ့ခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ဗထူးဟာ ဇနီးန႔ဲ သားသမီး သံုးေယာက္ကို ထားခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ်ကို ေတာ္လွန္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ ပူးေပါင္း ပါဝင္လာတယ္။
၁၉၄၃ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္မွဴး အဆင့္ ရာထူး တိုးျမႇင့္ ခံခဲ့ရၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္းက ေထာက္ပံ့ေရး လမ္းေၾကာင္းေတြ လံုျခံဳေရး အတြက္ တာဝန္ ယူခဲ့ရတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္မွာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကို နာမည္ အသစ္န႔ဲ ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္းတဲ့ အခါ မႏၱေလး အေျခစိုက္ အထက္ ဗမာျပည္တိုင္း (ယခု အလယ္ပိုင္းတိုင္း) စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ တုိင္းမွဴး ျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းန႔ဲ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ အစည္းအေဝး က်င္းပၿပီး ဂ်ပန္ တပ္ေတြကို မတ္လ ၂၇ ရက္မွာ တမ်ဳိးသားလံုး အံု႔က ေတာ္လွန္ဖို႔ အစီအစဥ္ ေရးဆြဲရာမွာ ဗိုလ္ဗထူးလည္း ပါဝင္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မႏၱေလးကို ျပန္ေရာက္လို႔ သတ္မွတ္ရက္မတိုင္္မီ သံုးပတ္အလို မတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွာ အေျခအေနအရ သူ႔အစီ အစဥ္န႔ဲသူ ဂ်ပန္ကို စစ္ေၾကညာၿပီး စတိုက္ပါတယ္။ ဗိုလ္ဗထူးရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္က စစ္နည္းဗ်ဴဟာ ေျမာက္ခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းန႔ဲ သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကို ဂ်ပန္ေတြ သံသယ ဝင္ေနတာ သိတဲ့ ဗိုလ္ဗထူးဟာ ေတာ္လွန္ေရး လႈပ္ရွားမႈႀကီး တရပ္လံုးကို ဂ်ပန္ေတြ အာ႐ံု မစိုက္မိေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းန႔ဲ ခပ္ခြာခြာ ေနျပလိုက္တယ္။
သူန႔ဲ သူ႔တပ္ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အမိန္႔ကို မနာခံေတာ့ဘူးလို႔ ေၾကညာလိုက္တဲ့ အခါ ဂ်ပန္ေတြဟာ ဗိုလ္ဗထူး အေပၚမွာပဲ အာ႐ံုစိုက္ သြားၾကတယ္။ အဲ့ဒီလို အာ႐ံုေျပာင္းသြားခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းန႔ဲ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြဟာ စီစဥ္ထားတဲ့ အတုိင္း မတ္လ ၂၇ ရက္မွာ ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးကို စတင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေန႔ကို ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးေန႔၊ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ တပ္မေတာ္ေန႔လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတယ္။
ၿဗိတိသွ် ဦးေဆာင္တဲ့ မဟာမိတ္ တပ္ေတြ အိႏၵိယက တဆင့္ အထက္ ျမန္မာျပည္န႔ဲ မႏၱေလးကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေရး ဗိုလ္ဗထူးက ကူညီခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ ေနာက္ေၾကာက ေနရာ ယူထားၿပီး ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ဗထူးဟာ ေထာက္ပံ့ေရး လမ္းေၾကာင္းေတြကို တၿပိဳင္နက္တည္း တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ မဟာမိတ္တပ္ေတြ ေမၿမိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္ေရးကိုလည္း ဗိုလ္ဗထူးက အကူအညီ အမ်ားႀကီး ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။
ဗိုလ္ဗထူးရဲ႕ သတၲိန႔ဲ ဦးေဆာင္ႏိုင္မႈကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ခ်ီးက်ဴးခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ဗထူးကို ဗိုလ္မွဴးႀကီး ရာထူး တိုးျမႇင့္ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီရာထူးကို ဗိုလ္ဗထူး လက္ခံ မသြားႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ထားဝယ္မွာ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မိသားစုထံလည္း ျပန္မေရာက္ ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းက ႐ြာေလး တ႐ြာမွာ ငွက္ဖ်ား ေရာဂါန႔ဲ ဗိုလ္ဗထူး က်ဆံုး သြားခဲ့တယ္။
ဗိုလ္ဗထူးဟာ ႐ိုးသား ေျဖာင့္မတ္ၿပီး ထက္ျမက္သူ၊ သတၲိရိွၿပီး ဝီရိယေကာင္းတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ေရးသားခဲ့တယ္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလမွာ ဗိုလ္ဗထူးကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ အေနန႔ဲ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ရပ္ေဆာက္ ေဒသမွာ တပ္ၿမိဳ႕ တၿမိဳ႕ တည္ခဲ့ၿပီး 'ဗထူးတပ္ၿမိဳ႕' လို႔ အမည္ ေပးခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ကို တပ္မေတာ္ အရာရိွေတြကို သင္တန္း ေပးဖို႔န႔ဲ တပ္မိသားစုေတြ ေနထိုင္ဖို႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဝါရင့္အက်ဥ္းစံ
ဗိုလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ေမာင္ (၁၉၁၉ - ၂၀၀၄)
ထက္ေအာင္
"စစ္တပ္ဟာ စစ္တပ္ အလုပ္ကိုပဲ လုပ္ရမယ္၊ ႏိုင္ငံေရးန႔ဲ ကင္းကင္းေနရမယ္" ဆိုၿပီး သူ႕ရဲ႕ ဘဝတေလွ်ာက္ ကိုင္စြဲတဲ့ ခံယူခ်က္ကို ဗိုလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ေမာင္ တျဖစ္လဲ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တုန္းက တိက် ျပတ္သားစြာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမွဴး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို သိမ္းယူခ႔ဲတဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ အဖြဲ႕ဝင္ တဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္က ဗိုလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ေမာင္ဟာ စစ္အာဏာ သိမ္းတာကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ခဲ့တဲ့ တဦးတည္းေသာ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီဝင္ ျဖစ္တယ္္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ေမာင္ဟာ ဗိုလ္ေနဝင္း ဦးစီးတဲ့ လူထု အစည္းအေဝး ပြဲေတြကို တက္ေရာက္ဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္တႏွစ္ အၾကာ အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴး ဘဝကေန သူ႔ကို အၿငိမ္းစား ေပးလိုက္ပါတယ္။
ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ႏိုင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ အတြက္ စုစုေပါင္း ၁၁ ႏွစ္ၾကာ ေထာင္ ၄ ႀကိမ္ က်ခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ဝါရင့္ အက်ဥ္းသား အျဖစ္ ခိုင္းႏႈိင္း ခဲ့ဖူးတယ္။
ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား တေယာက္ အျဖစ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈထဲ စတင္ ဝင္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔ ၿဗိတိသွ် အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့ တတိယ အႀကိမ္၊ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား သပိတ္မွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ဆႏၵျပပြဲရဲ႕ တပ္ဦးမွာ ေက်ာင္းသား သမဂၢ အလံကို ကိုင္စြဲ လႊင့္ထူထားစဥ္ ၿဗိတိသွ် စစ္ပုလိပ္ေတြရဲ႕ ႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ဦးေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာ ရသြားေပမယ့္ သူရဲ႕ အလံမလွဲတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ဟာ အဲဒီ အခ်ိန္ ကတည္းက စခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈထဲ ပါဝင္လာၿပီး အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို တည္ေထာင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တဦး ျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လမွာ ဦးတင္ဦးန႔ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ အဖမ္းခံရၿပီးေနာက္ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္၊ အေထြေထြ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ မဲ အျပတ္အသတ္န႔ဲ အႏိုင္ရေအာင္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ဦးေဆာင္မႈ ေပးခဲ့တယ္။
အတိတ္မွာ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေတြ အတြက္ စစ္တပ္ကို အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ခံု႐ံုးတင္မွာလားလို႔ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေထာက္ တေယာက္ရဲ႕ အေမးကို "ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏ်ဴရင္ဘတ္လုိ ခံု႐ံုးမ်ဳိး က်ေနာ္တို႔ မလိုအပ္ပါဘူး" လို႔ ဦးၾကည္ေမာင္က ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တပ္မေတာ္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ၫြန္႔က အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ဦးၾကည္ေမာင္ကို ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခဲ့တယ္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္၊ ေထာင္က လြတ္လာၿပီးေနာက္ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ႏိုင္ငံေရး အေပၚ သူ႔ရဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္ပံုကို အခုလုိ ေျပာခဲ့တယ္။ "ဒါက ကစားပြဲ တခုပဲ၊ က်ေနာ္တို႔က အဲ့ဒီ ကစားပြဲထဲက ကစားသမားေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါဆို အတၲမႀကီးဘဲ အဓိပၸာယ္ရိွရိွ ကစားၾကရေအာင္" တဲ့။
ဒါေပမဲ့ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ အၾကာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကေန အနားယူခဲ့တယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ သူ႔ဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေတြမွာ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ သမိုင္းကို သုေတသန ျပဳရင္း ၂၀၀၄ ခုႏွစ္၊ ဩဂုတ္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ေနအိမ္မွွာပဲ ကြယ္လြန္ သြားခဲ့ပါတယ္။
ျပည္သူ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရတင္ဦး (၁၉၂၇)
ထက္ေအာင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရတင္ဦးဟာ သူ႔ရဲ႕ ရဲစြမ္းသတိၲေၾကာင့္ 'သူရ' ဘြဲ႕ ခ်ီးျမႇင့္ခံရၿပီး ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ အဆင့္ထိ ရာထူး တိုးျမႇင့္ ခန္႔ထားျခင္း ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ပူးေပါင္း ၾကံစည္တယ္ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္မႈနဲ႔ စြဲခ်က္ တင္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ တပ္မေတာ္သား ဘဝဟာ အဆံုးသတ္ ခဲ့ရတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ လူထုအံု႔က ဆႏၵျပမႈေတြ အတြင္းမွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈထဲ ပါဝင္လာၿပီး အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို တည္ေထာင္သူ တဦး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
အခုအခါ အသက္ ၈၂ ႏွစ္ ရိွၿပီျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ဦးဟာ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္၊ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ထဲ ဝင္ခဲ့စဥ္က အသက္ ၁၆ ႏွစ္သာ ရိွပါေသးတယ္။ ကူမင္တန္ တပ္ဖြဲ႕ေတြ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္မႈကို တိုက္ထုတ္တဲ့ တုိက္ပြဲေတြမွာေတာ့ တပ္မွဴး တင္ဦးရဲ႕ သူရ သတိၲန႔ဲ ေခါင္းေဆာင္မႈဟာ သူ႔ရဲေဘာ္ေတြ အတြက္ အားက် အတုယူစရာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ရာထူးကို ေပးအပ္ခဲ့တဲ့ အထိ ဗိုလ္ေနဝင္းက ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီး အျဖစ္ ခန္႔အပ္ ခံခဲ့ရတဲ့ အထိပါပဲ။
တပ္မေတာ္ထဲမွာ သာမက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ဦးဟာ အရပ္သားေတြရဲဲ႕ ေလးစား ခ်စ္ခင္မႈကိုလည္း ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္၊ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႔ရဲ႕ ဈာပနမွာ ဆႏၵျပၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက "ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ဦး အသက္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ" လို႔ ေ႔ကးေၾကာ္တဲ့ အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ သစၥာေဖာက္မႈ ဆိုတာထက္ လူႀကိဳက္မ်ားတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္က ဦးတင္ဦးကို ရာထူး ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ျဖစ္လာေစခဲ့ပံု ပါပဲ။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ ဦးတင္ဦးကို ေထာင္ ၇ ႏွစ္ ခ်ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂ ႏွစ္ေစာၿပီး ျပန္လြတ္လာတယ္။
ေထာင္ကလြတ္ေတာ့ ဦးတင္ဦးဟာ မထင္မရွားဘဲ ေနခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ရန္ကုန္ ျပည္သူ႔ ေဆး႐ံုႀကီး အျပင္ဘက္မွာ ဆႏၵျပေနတဲ့ ျပည္သူ ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာကို မိန္႔ခြန္း ေျပာခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီႏွစ္မွာပဲ သူဟာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဒုတိယဥကၠ႒ ျဖစ္လာၿပီး စစ္အစိုးရကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ ေျပာဆို ပါေတာ့တယ္။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ဦးတင္ဦး ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ၿပီး အဖမ္းခံရတယ္။ ဒီတႀကိမ္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ၿပိဳကြဲေအာင္ လုပ္တယ္ ဆိုတဲ့ စြဲခ်က္န႔ဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ စစ္ခံု႐ံုးရဲ႕ စစ္တပ္ အရာရိွေတြ ေရွ႕မွာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္းက "တပ္မေတာ္ကို ငါ ခ်စ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူကို တပ္မေတာ္ထက္ ပိုခ်စ္တယ္" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီ အတြက္ ဦးတင္ဦးဟာ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္မွာ ၆ ႏွစ္ ေနခဲ့ရတယ္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ ေထာင္က ျပန္လြတ္လာၿပီး ဦးတင္ဦးဟာ ႏိုင္ငံေရးကို ဆက္လုပ္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ ခရီးစဥ္ေတြမွာ အတူပါတယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း ဒီပဲယင္းၿမိဳ႕ အနီး အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တန္းကို စစ္အစိုးရ အားေပး အားေျမႇာက္ ျပဳထားတဲ့ လူရမ္းကားေတြက အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္တဲ့ အတြက္ ဦးတင္ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့ၿပီး ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားခံရတာ အခုခ်ိန္ထိပါ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ယင္းက႑ကို လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္က ဧရာဝတီ မဂၢဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တိုင္းျပည္ က အေရးတႀကီး လိုအပ္ ေနသည့္ လူထု ယုံၾကည္ ေလးစားႏုိင္ေသာ မ်ိဳးခ်စ္ တပ္မေတာ္သားမ်ား၊ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပၚထြန္း လာေစေရး သတိ ဆႏၵ ရွိေစရန္ ဧရာဝတီက ႏႈိးေဆာ္ လိုေသာေၾကာင့္ ယခု စာစုကို ျပန္လည္ တင္ဆက္ လိုက္ရပါသည္။
ရင္းျမစ္...ျမန္မာ့ သတင္းဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာအဖြဲ႕