ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (KIO) ႏွင့္ အစိုးရအၾကား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲ သည္ သေဘာတူညီခ်က္ တစံုတရာမရခဲ့ဘဲ ပ်က္ျပားခဲ့ရေၾကာင္း

ၾသဂုတ္ ၁ ရက္ ႏွင့္ ၂ ရက္ေန႔မ်ားက ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (KIO) ႏွင့္ အစိုးရအၾကား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲ သည္ သေဘာတူညီခ်က္ တစံုတရာမရခဲ့ဘဲ ပ်က္ျပားခဲ့ရေၾကာင္း ကခ်င္အတိုင္ပင္ခံအဖြဲ႔ ဒုဥကၠ႒ ဦးအဖံုက ဆိုသည္။

“သြားေဆြးေႏြးတဲ့သူေတြကတရား၀င္ေျပာတာမရွိေပမယ့္ေဆြးေႏြးပြဲပ်က္သြားတယ္လို႔ၾကားပါတယ္”ဟု၎က ဆိုသည္။

အစုိးရဘက္မွ တိုင္းရင္းသားအားလံုးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူရန္ထက္ ကခ်င္လူမ်ိဳးတစ္ခုတည္းႏွင့္ စံျပ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့ ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး KIO အေနျဖင့္ အဆိုပါ ကမ္းလွမ္းခ်က္အေပၚ သံသယရွိသျဖင့္ လက္မခံခဲ့ဘဲ ေဆြးေႏြးပြဲ ပ်က္ခဲ့ရေၾကာင္း KIO ႏွင့္ နီးစပ္သူတစ္ဦးက ေဆြးေႏြးပြဲ ပ်က္ရျခင္း အေၾကာင္းကို ေျပာၾကားသည္။

“အပစ္အခတ္ရပ္ၿပီး တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတာလဲ KIO က ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ထည့္စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္” ဟု အဆိုပါ ပုဂိၢဳလ္က ဆိုသည္။

အစိုးရစစ္တပ္ႏွင့္ KIO ၾကားတြင္ ယခုကဲ့သို႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးသည္မွာ သံုးႀကိမ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး တစ္ႀကိမ္မွ် ေအာင္ျမင္မႈ မရခဲ့ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။

“ကခ်င္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ စစ္မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ အေပၚယံအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးတာထက္ ဘာေၾကာင့္ စစ္ျဖစ္ရတာလဲဆိုတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းကိုရွာၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ေဆြးေႏြးသင့္တယ္။ ဒါမွ တကယ္ တည္တံ့ၿပီး အႏွစ္သာရရွိတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္” ဟု ဦးအဖံုက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ဦးျဖစ္သူ ေဒၚေဘာက္ဂ်ာကလည္း ၎၏ ကခ်င္ျပည္နယ္ခရီးစဥ္တြင္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္ျပည္သူမ်ား၏ ဒုကၡ ဆင္းရဲမ်ားကို ကုိယ္ေတြ႔သိျမင္ခဲ့ရေၾကာင္း၊ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ အမွန္တကယ္ စစ္မွန္ၿပီး ေအးျမေသာ ေအးခ်မ္းေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားလ်က္ရွိ ေၾကာင္း၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္မွ်တစြာႏွင့္ အျမန္ဆံုးေျပလည္ေအာင္ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းေစလိုေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။

လုိင္ဇာၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္သည့္ အသက္ ၅၀ အရြယ္ရွိ ကခ်င္လူမ်ိဳးတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးေဇာ္ဆိုင္းကလည္း “ကၽြန္ေတာ့္တစ္သက္လံုး ဟိုေျပး ဒီလႊားနဲ႔ပဲ ေနခဲ့ရတာ။ ဒီအျဖစ္ေတြကို ထပ္မႀကံဳခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ အျမန္ဆံုး မွ်မွ်တတရွိၿပီး တာရွည္တည္တံ့ႏိုင္မယ့္ သေဘာတူညီမႈကို ရေစခ်င္ပါတယ္” ဟု ေျပာၾကား သည္။

ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ျမစ္ဆံုေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းကို အေၾကာငး္ျပဳၿပီး အစိုးရစစ္တပ္ႏွင့္ KIO အၾကား လက္နက္ ကိုင္ပဋိပကၡမ်ား ဇြန္လလယ္ ခန္႔မွ စကာ ယခုအထိျဖစ္ပြားလ်က္ရွိသည္။

သတင္း....PS

ဆည္းဆာရိပ္ ဘုိးဘြားရိပ္သာ ရန္ပုံေငြေဖ်ာ္ေျဖပြဲ ဟစ္ေဟာ့(စ္) အဆုိ ေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္ပါ၀င္ခြင့္မရ

ၾသဂုတ္လ ၆ ရက္ေန႔ စေနေန႔တြင္ က်င္းပမည့္ ဆည္းဆာရိပ္ ဘုိးဘြားရိပ္သာအတြက္ ရန္ပုံေငြရွာေဖြပြဲတြင္ အဆုိေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္ကုိ ပါဝင္ သီဆုိခြင့္ မျပဳရန္ ပြဲစီစဥ္သူမ်ားအား အာဏာပုိင္မ်ားမွ ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ေခၚယူသတိေပးခဲ့ေၾကာင္း အဆုိပါပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရး စီစဥ္သူတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ရန္ကုန္တုိင္း အေရွ႕ဒဂုံ ၁၂ ရပ္ကြက္တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ဆည္းဆာရိပ္ ဘုိးဘြားရိပ္သာအတြက္ ရန္ပုံေငြရွာေဖြပြဲကုိ ၾသဂုတ္လ ၆ ရက္ေန႔ စေနေန႔တြင္ က်င္းပရန္ ပြဲပါမစ္ ရရွိထားေၾကာင္း သိရသည္။ အဆုိပါ ရန္ပုံေငြရွာေဖြပြဲတြင္ မၾကာေသးမီက ေထာင္မွလြတ္လာေသာ ဟစ္ေဟာ့(စ္) အဆုိ ေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္အား သီခ်င္းဆုိျခင္း မျပဳရန္ မဂၤလာေတာင္ညႊန္႔ၿမိဳ႕နယ္ ရဲစခန္းမွ ပြဲစီစဥ္သူမ်ားကုိ ၾသဂုတ္လ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ဝန္ခံကတိ ေရးထိုးခုိင္း ေၾကာင္း သိရသည္။

ဟစ္ေဟာ့(စ္) အဆုိေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္သည္ လူငယ္ေတးဂီတအဖြဲ႕တစ္ခုျဖစ္သည့္ အက္စစ္အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးျဖစ္ ၿပီး မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား အစည္းအရုံး (Generation Waves)အဖြဲ႕အား ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္သည့္အတြက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရကာ ၿပီးခဲ့သည့္ေမလက ေထာင္မွ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာသူ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ဆည္းဆာရိပ္ ဘုိးဘြားရိပ္သာကုိ စာေရးဆရာမ သန္းျမင့္ေအာင္ ဦးစီးဖြင့္လွစ္ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ဆည္းဆာရိပ္အလွဖန္တီးသူမ်ား ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ရန္ပုံ ေငြရွာေဖြပြဲတြင္ အႏုပညာရွင္မ်ားက ေစတနာျဖင့္ ပါ၀င္ကူညီသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရး စီစဥ္သူတစ္ဦးမွ ေျပာၾကားသည္။

သတင္း... YC

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၏ စစ္မွန္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ပန္ႀကားလႊာအား ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားဖက္ဒရယ္ေကာင္စီမွ တရား၀င္ ျပန္ႀကားစာ။

Reply Letter From UNFC to Daw Aung San Suu Kyi

ရွစ္ေလးလံုးကို ျပန္ၾကည့္ျခင္း

ေစာင့္ၾကရင္း ေမွ်ာ္ၾကရင္းနဲ႔ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု ေပၚေပါက္ခဲ့တာ ၂၃ ႏွစ္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ၈၈ တုန္းက အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ယေန႔ ၄၀ ေက်ာ္ ၅၀ အတြင္း ျဖစ္ခဲ့ပါၿပီ။ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရး၊ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးေတြ၊ သခင္ သခင္မႀကီးေတြအပါအ၀င္ ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သူ အမ်ားအျပားလည္း ကြယ္လြန္ခဲ့ပါၿပီ။ အုပ္စိုးသူဆိုရင္လည္း န၀တ၊ နအဖ၊ ႀကံ႔ဖြံ႔ စသျဖင့္ အဆက္ဆက္ အဆင္းအတက္ေတြ လုပ္ခဲ့ပါၿပီ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အေရအတြက္ေတြကလည္း နည္းလိုက္မ်ားလိုက္၊ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြကလည္း ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ တကယ့္ကို သံသရာရထားႀကီး ခုတ္ေမာင္းေနတာပါပဲ။

အဲဒီလို အခ်ိန္ကာလေတြနဲ႔လိုက္ၿပီး ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲျခင္းေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ပကတိ အရွိတရားေတြကေတာ့ အတိတ္နဲ႔ မ်က္ေမွာက္ကာလ သိပ္မကြာလွပါဘူး။ လူထုကလည္း က်ပ္တည္းေန ဆဲ၊ ျပည္တြင္းစစ္ေတြလည္း ျဖစ္ေနဆဲ၊ တိုင္းျပည္ကလည္း မြဲေနဆဲ၊ စီးပြားေရးအေျခအေနမေကာင္းလို႔ တိုင္းတပါးထြက္ၿပီး ေငြရွာသူေတြကလည္း အရင္ကထက္ မ်ားဆဲ၊ စစ္ေဘးေၾကာင့္ ဖိႏွိပ္မႈေတြေၾကာင့္ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ထက္ မြဲေတခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံေတြဆီ သြားေရာက္ခိုလႈံေနရသူေတြကလည္း ရွိေနဆဲ၊ ဒါေတြက အတူတူလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းနဲ႔၀င္ေငြ အခ်ဳိးအဆ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟခ်က္ အခ်ဳိးအဆေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ကာလနဲ႔ ဘယ္လိုမွယွဥ္မရႏိုင္ေအာင္ ႀကီးမားလွပါတယ္။

ဒီလို ဒုကၡေပါင္းစံု ခံစားေနရဆဲျဖစ္လို႔ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္သူေတြကို “ကိုယ့္ဘာသာ ေအးေအးေဆး မေနၾကဘူး။ သူတို႔ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရတာ” ဆိုတဲ့ စကားမ်ဳိးေတြ နဲ႔ ေျပာဆိုတာေတာင္ ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီလိုက်ပ္တည္းမွ၊ ဒီလို အယူအဆေတြရွိမွ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္တာေတြ မရွိမွာ ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ျပည္သူေတြ က်ပ္တည္းေအာင္၊ လႈပ္မရေအာင္ စနစ္တက်စီစဥ္ခဲ့ေလ သလားလို႔ေတာင္ ေတြးစရာပါ။

ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ အႀကီးမားဆံုး လူထုအံုၾကြမႈျဖစ္တဲ့ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုအေၾကာင္း ေျပာၾကတဲ့အခါ အေရးေတာ္ပံုကို ဘယ္သူေတြက အကြက္ခ် စီစဥ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေျပာဆိုခ်က္ေတြမ်ဳိးစံုရွိေနတာမို႔ ဘယ္ဟာက အမွန္ဆိုတာ အျငင္းပြားေကာင္း ပြားႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက အေရးေတာ္ ပံုႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့တာ ကေတာ့ ျငင္းမရတဲ့အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္း က ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္မီးေတြ၊ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္၊ မႈိင္းရာျပည့္၊ ဦးသန္႔စ်ာပန အေရးအခင္း၊ ကၽြန္းဆြယ္ပြဲ စတဲ့ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းမ်ားနဲ႔ အလုပ္သမား အေရး အခင္းေတြက ေတာက္လိုက္ၿငိမ္းလိုက္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မီးစ မီးေတာက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အနီးစပ္ဆံုး ကေတာ့ ေငြစကၠဴအေရးအခင္း နဲ႔ ၈၈ မတ္လ အေရးအခင္းမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္မရွိျခင္း၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ျမင့္မားျခင္း စတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ရိုးရိုးေျဖာင့္ေျဖာင့္ မေျဖရွင္းဘဲ ဖိႏွိပ္မႈေတြရွိေနသမွ် လူထု အံုၾကြမႈေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးေတြက ရွိေနမွာပါ၊ ျမန္မာျပည္ မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့ တဲ့ အေရးေတာ္ပံုမ်ားဟာ ဒီသေဘာေတြနဲ႔ မကင္း ပါဘူး။ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုဟာလည္း မေက်နပ္မႈေပါင္းမ်ားစြာ၊ အရင္းအႏွီးေပါင္းမ်ားစြာကို အရင္း တည္ၿပီး မွ ေပၚေပါက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿမိဳ႕ႀကီး ၿမိဳ႕ငယ္ေတြအႏွံ႔ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြအတြင္း သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့လူထု ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၿပီး မဆလ အစိုးရ အဆင့္ဆင့္ ျပဳတ္က်ခဲ့ပါတယ္။ တစ္လေက်ာ္အတြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားေတြ ရပ္တန္႔သြားတဲ့အထိ အရွိန္ျမင့္ခဲ့ပါတယ္။ အေရးေတာ္ပံုကာလ စစ္တပ္ရဲ႕ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ျပည္သူ ၃၀၀၀ မွ ၅၀၀၀ အထိ ေသဆံုးခဲ့ တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။ အာဏာသိမ္းအစိုးရကေတာ့ တႏိုင္ငံလံုးမွာ ၈ ေယာက္ပဲ ေသဆံုးခဲ့တယ္၊ ဒါေတာင္မွ ဂိုေဒါင္ေတြေဖာက္လို႔ ပစ္ခတ္ရင္း ေသဆံုးခဲ့တာလို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းတဲ့ အေျခအေနမရွိေသးေတာ့ ေထာင္ခ်ီတဲ့ ေသဆံုးသူေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဒီကေန႔အထိ ဘာစာရင္းမွ အတိအက် မတင္ႏိုင္ေသးပါဘူး။

ဒီလိုအရွိန္အဟုန္ႀကီးမားခဲ့တဲ့ အေရးေတာ္ပံုႀကီး ဘာေၾကာင့္ အဆံုးသတ္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသလဲ။ ျပန္လည္သံုးသပ္သူေတြက ကိုယ့္အေတြ႔အႀကံဳ၊ ကိုယ့္အယူ အဆေတြနဲ႔ ေကာက္ခ်က္ ခ်ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မညီညြတ္လို႔၊ စစ္တပ္က လက္ဦးမႈရယူသြားလို႔ ဆိုတဲ့ေကာက္ခ်က္ေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုအတြင္း လူသိထင္ရွားျဖစ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္အနည္းငယ္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈက လြဲရင္ ေဒသအလိုက္ ဦးေဆာင္ခဲ့သူမ်ားဟာ ေဒသခံ ႏိုင္ငံေရးတက္ၾကြသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးက ကိုယ့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ကိုယ္ နီးစပ္ရာတိုင္ပင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကတာပါ။ အဖြဲ႔ေတြမ်ား သလို ေခါင္းေဆာင္ေတြ လည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ေနရာစံုက ေတာ္လွန္ရမယ္ဆိုေပမယ့္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တစ္ဖြဲ႔နဲ႔တစ္ဖြဲ႔ အဆက္အသြယ္ေတြ တိုင္ပင္ညွိႏႈိင္းမႈေတြ အားနည္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အင္အားေတြ တစုတစည္းတည္း မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

ဆက္သြယ္ေရးနည္းစနစ္ေတြ မေကာင္းခဲ့တာကလည္း အေရးေတာ္ပံုကို အားနည္းေစတဲ့အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းဆက္သြယ္ေရးမေကာင္းလို႔ ျပည္ပအသံလႊင့္ဌာနေတြကိုသာ အားကိုးခဲ့ရသလို ျပည္တြင္းမွာျဖစ္ပ်က္ေနသမွ် ျပည္ပက ေသေသခ်ာခ်ာ မသိခဲ့တဲ့အတြက္လည္း ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ ပံ့ပိုးမႈေတြ ေကာင္းေကာင္းမရခဲ့ပါဘူး။ ကမၻာက က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မသိလိုက္တဲ့ ေတာ္ လွန္ေရးႀကီးပါ။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ အေရးေတာ္ပံုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ အေသအခ်ာ မရွိခဲ့တာပါ။ အထူးသျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အံ၀င္ခြင္က် မျဖစ္ခဲ့တာ ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထု ဆိုတာက ေတာ္လွန္ဖို႔၊ ပုန္ကန္ဖို႔၊ ဆႏၵျပဖို႔၊ မႀကိဳက္တဲ့အစိုးရ ကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ပဲ ျပင္ဆင္ခဲ့တာပါ။ ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္ရင္၊ အစိုးရျပဳတ္က်သြားရင္ အာဏာကို ဘယ္လိုသိမ္းမယ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္မယ္ ဆိုတာ မ်ဳိးေတြေတာ့ ျပင္ဆင္ မထားပါဘူး။ အဲဒါေတြ မလုပ္ႏိုင္ခင္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခဲ့လို႔ လူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီး တခန္းရပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

အားနည္းခ်က္ေတြ လိုအပ္ခ်က္ေတြခ်ည္း ေျပာမိလို႔ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးက အရႈံးနဲ႔ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္လို႔ မယူဆေစခ်င္ပါဘူး။ ျပည္သူတရပ္လံုး အားကိုးရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေပၚထြန္းခဲ့တာ၊ လူထုၾကား ႏိုင္ငံေရးအသိေတြ ကိန္းေအာင္းလာတာ၊ ေတာ္လွန္ေရးမ်ဳိးဆက္မျပတ္ဘဲ ရွိေနတာေတြက ရွစ္ေလးလံုးရဲ႕ အက်ဳိးရလဒ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ရက္စက္မႈ၊ ေကာက္က်စ္မႈ၊ မေျဖာင့္မတ္မႈေတြ က အေရးေတာ္ပံုရဲ႕ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္မ်ားနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး။ ေခါင္းစဥ္ လြဲမွားၿပီး ေကာက္ခ်က္ ခ်မိတတ္လို႔ပါ။

အဂၤလိပ္-ျမန္မာ စစ္ပြဲေတြကို သံုးသပ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသံုးသမိုင္းစာအုပ္ေတြမွာ လက္နက္အင္အား၊ လူအင္အား မမွ်လို႔ အေရးနိမ့္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဖတ္ခဲ့ရေတာ့ လက္နက္မ်ားရင္ ဒါမဟုတ္ လူမ်ား ရင္ ႏိုင္မလိုလို ေတြးမိဖူးပါတယ္။ အဲဒါေတြမ်ားရင္ေရာ အဂၤလိပ္ကို အေသအခ်ာ ႏိုင္ခဲ့မလားဆိုတာကလည္း မေရရာပါ။

ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုမွာလည္း ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုမလုပ္လို႔၊ ဘယ္သူေတြက မညီညြတ္ လို႔၊ အခ်ိန္ ကာလ တိုေတာင္းလို႔၊ စစ္တပ္က လက္ဦးလို႔ စသျဖင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကေပမယ့္ အဲဒါေတြ တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေရာ ေအာင္ျမင္မွာလား ဆိုတဲ့အခ်က္ကလည္း မေသခ်ာပါ။ ဒီလိုလုပ္မိခဲ့ရင္ ေကာင္းသား၊ ဟိုလို မလုပ္လိုက္မိလို႔ ဒီလိုျဖစ္တာ စသျဖင့္ ေနာင္တတရားေတြကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း လက္ညွဳိးထိုးမယ့္အစား လုပ္စရာရွိတာလုပ္ရင္း အရာရာအတြက္ အသင့္ျပင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္ရဲ႕ကံၾကမၼာဆိုတာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ကံၾကမၼာနဲ႔ ထပ္တူက်ေနပါတယ္။ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ကံၾကမၼာ ေကာင္းဖို႔ တစ္ဦးခ်င္းကပဲ ႀကိဳးစားရမွာပါ။ အတိတ္ကို အတိတ္မွာ ထားရစ္ခဲ့ေပမယ့္ အတိတ္က သင္ခန္းစာေတြ၊ အားနည္းခ်က္ လစ္ဟာခ်က္ေတြကိုေတာ့ အမွတ္ရဆင္ျခင္ဖို႔လိုပါတယ္။ တခ်ိန္က မွားခဲ့ရင္ ထပ္မမွားဖို႔၊ တခ်ိန္က လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိခဲ့ရင္ ျဖည့္စြက္ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေနာက္ကို ျပန္ငဲ့ၾကည့္ဖို႔ လိုအပ္ေပမယ့္ ေရွ႕ကိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္လွမ္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ရွစ္ေလးလံုးလို ေနာက္ထပ္ အေရးေတာ္ပံုႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚဖို႔ဆိုတာ မေသခ်ာေပမယ့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကေတာ့ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးတစ္ခု အေသအခ်ာကို ေပၚေပါက္ခဲ့တာပါ။ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ ေကာင္း သည္ျဖစ္ေစ သမိုင္းဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔ မရႏိုင္ပါ။ ။

ထိန္လင္း

၂၉၊ ၇၊ ၂၀၁၁

ပထမဆုံး ျမန္မာႏုိင္ငံ သမၼတႀကီး စဝ္ေ႐ႊသုိက္

ပထမဆုံး ျမန္မာႏုိင္ငံ သမၼတႀကီး စဝ္ေ႐ႊသုိက္

စဝ္ေရႊသိုက္သည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံေတာ္၏ ပထမဆုံးသမၼတျဖစ္သည္။ ၁၉၄၈-ခုႏွစ္ ဇႏၷ၀ါရီ ၄ရက္ မွ ၁၉၅၂-ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၆-ရက္ အထိ သမၼတတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

စဝ္ေရႊသုိက္သည္ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၂၅၇-ခုႏွစ္ (ခရစ္ ၁၈၉၆-ခုႏွစ္)တြင္ ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕၌ ေညာင္ေ႐ႊေစာ္ဘြာႀကီး အဖ ဆာစပ္ေမာင္ႏွင့္ အမိ မဟာေဒဝီတုိ႔မွ ဖြားျမင္ေသာ သားျဖစ္သည္။

ငယ္စဥ္က ေတာင္ႀကီးၿမဳိ႕ရွိ ရွမ္းအႀကီးအကဲမ်ား၏ သားမ်ားအတြက္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာေက်ာင္း၌ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ပထမကမၻာ စစ္အတြင္း ဘားမာ႐ုိင္ဖယ္ အဂၤလိပ္ စစ္တပ္(ဗမာ့ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္း)တြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

ျမန္မာျပည္ ပထမ ေက်ာင္းသား သပိတ္ အစပ်ဳိးေသာ ၁၉၂၀-၂၃ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ နယ္ျခားေဒသ ဗမာ့တပ္ဖြဲ႕မ်ားတြင္ တာဝန္ခံ အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံရသည္။ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရၿပီး ၁၉၂၉ ခုႏွစ္တြင္ ဖခမည္းေတာ္ ေစာ္ဘြားႀကီး ဆာစဝ္ေမာင္ ကံေတာ္ကုန္ေသာ အခါ ေညာင္ေ႐ႊ ေစာ္ဘြား အျဖစ္ အ႐ုိက္အရာ ခံယူသည္။ ထုိအခါ စဝ္ေ႐ႊသုိက္၏ သက္ေတာ္မွာ ၃၃ ႏွစ္ အ႐ြယ္ ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။

မတ္လ ၈ ရက္ေန႔ ၁၉၂၉ ခုႏွစ္တြင္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရသည္။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္တြင္ စစ္မွုထမ္းရန္ ျပန္လည္ေခၚေဆာင္ခဲ့ျဖင့္ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ထိ ဗမာ့တပ္မေတာ္တြင္ အမွုထမ္းခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ နိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီအဖြဲ႕ဝင္ႏွင့္ ဥပေဒျပဳအဖြဲ႕ဥကၠဌ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

Burma's Independence Day. The British governor, left , လက္၀ဲဘက္မွ ရပ္ေနသူမွာ အဂၤလိပ္အစုိးရ ဘက္မွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အရာရွိ and Burma's first president, Sao Shwe Thaik, အလယ္-ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ သူမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ပထမဆုံး သမၼတၾကီး စပ္ေရႊသုိက္ျဖစ္ျပီး stand at attention as the new nation's flag is raised on January 4, 1948. အ၈ၤလိပ္ကုိလုိနီ အလံကုိခ်ျပီး ျမန္မာ့ႏိုင္ငံ အလံကုိ လႊင့္တင္ေနပုံ။၁၉၄၈ ဇန္န၀ါရီ ၄ ရက္

ေညာင္ေ႐ႊေစာ္ဘြား စဝ္ေရြသုိက္သည္ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လတြင္ သိႏၷီေျမာက္ပုိင္း ေစာ္ဘြာႀကီး၏ သမီး (သိႏၷီေစာ္ဘြား စဝ္ဟုန္ဖ) (ကြယ္လြန္) ၏ ႏွမ စဝ္ဟိန္းခမ္းႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့သည္။ ပထမ ကမာၻစစ္ႀကီး ၿပီးေသာ အခါ စဝ္ေ႐ႊသုိက္သည္ စစ္မႈထမ္း အျဖစ္ အနား ယူခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီး ျဖစ္ရန္ စစ္ရိပ္ စစ္ေငြ႕မ်ား တက္လာေသာ အခါ စစ္မႈထမ္းရန္ ျပန္ေခၚျခင္း ခံရျပန္သည္။

၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယကမာၻ စစ္ႀကီး ၿပီးဆုံးေသာ အခါ ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕ အရင္းရွင္ အဂၤလိပ္ လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတုိ႔ႏွင့္ အတူ တုိင္ရင္းသား စည္လုံး ညီၫြတ္ေရးကုိ ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့သည္။ ပင္လုံ စာခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ေျမာက္ေရးကုိလည္း လုံးပမ္းခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ တုိင္းျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဖြင့္လွစ္ေသာ အခါ စဝ္ေ႐ႊသုိက္အား ဥကၠ႒ အျဖစ္ တညီတၫြတ္တည္း တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရသည္။

ေညာင္ေ႐ႊ ေစာ္ဘြားႀကီး စဝ္ေ႐ႊသုိက္သည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ လြတ္လပ္ေရး ရေသာအခါ ယာယီ အစုိးရအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ျပည္ေထာင္စု တုိင္းရင္းသားထဲမွ ပထမဆုံးေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ သမၼတႀကီး အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရသည္။ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ သမၼတ သက္တမ္း ကုန္ဆုံးေသာ အခါ လူမ်ဳိးစု လႊတ္ေတာ္ နာယကႀကီး အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရျပန္သည္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ အျခား နယ္ရွင္ စဝ္ဖလုံတုိ႔ႏွင့္ အတူ ေစာ္ဘြား ဆုိေသာ အာဏာ စြန္႔လႊတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇-၆၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ လူမ်ိဳးစု လႊတ္ေတာ္ အမတ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ျခင္း ခံရသည္။



၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္ အထိ လူမ်ဳိးစု လႊတ္ေတာ္ နာယကႀကီး အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၿပီး အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာ ပညာတြင္ ႀကဳိးစား အားထုတ္မႈေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရက စဝ္ေ႐ႊသုိက္အား ‘အဂၢမဟာ သေရစည္သူဘြဲ႕’ အျပင္ ‘အဂၢမဟာ သီရိသုဓမၼဘြဲ႕’ ကုိပါ ခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မႈသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ အမည္ခံ ဗိုလ္ေနဝင္း ဦးေဆာင္သည့္ စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာအရပ္ရပ္ကို သိမ္းပိုက္စဥ္ မိမိ ေနအိမ္ဝင္း အတြင္းတြင္ပင္ သားငယ္ စဝ္မီမီသိုက္ ပစ္သတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီးေဟာင္း စဝ္ေ႐ႊသုိက္လည္း ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
ဘ၀နိဂံုး

အမွတ္ (၇၄)၊ ကမၻာေအးဘုရားလမ္း၊ ရန္ကုန္တြင္ ေနထိုင္စဥ္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာလ (၂၁)ရက္ေန႔ အသက္ ၆၆ ႏွစ္ အ႐ြယ္တြင္ ကြယ္လြန္ အနိစၥ ေရာက္သည္။ သမၼတႀကီးေဟာင္း စဝ္ေ႐ႊသုိက္ ကြယ္လြန္ေသာ အခါ မဟာေဒဝီ စင္ဟိန္ခမ္းႏွင့္ ဦးယူဂ်င္းသိုက္ (ခ) စဝ္ေဆးဝိုင္ (ခ) စဝ္ဆိုလန္ဖ အပါအဝင္ သားေတာ္ သမီးေတာ္ ရွစ္ေယာက္ ထြန္းကား က်န္ရစ္ခဲ့သည္။


ကိုးကား

ေ႐ႊဥၾသရဲ႕ ‘တခ်ိန္က ထင္ရွားခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား’ စာအုပ္၊ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ(တတိယ အႀကိမ္)စပယ္ဦး စာေပ

ျမန္မာႏိုင္ငံ မွ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး

ကမာၻတြင္ Burma ဟု လည္း ေခၚေဝၚၾကေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ ျပည္သူမ်ားသည္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္ေသာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ေအာက္တြင္ ရာစုႏွစ္ ဝက္မွ် ေနထိုင္ခဲ့ၾကရ သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ယခုအခါ ကိုးရီးယား ဒီမိုကရက္တစ္ ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံ (ေခၚ) ေျမာက္ကိုးရီးယား ကဲ့သို႔ မ်ားစြာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္း ရွိပံုမရေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေတာင္းဆိုေသာ တိုင္းရင္းသားအုပ္စုမ်ားစြာႏွင့္ ျဖစ္ပြားေနေသာ မဆံုးႏိုင္ သည့္ စစ္ပြဲမ်ား ျပင္းထန္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

မၾကာေသးခင္ကအထိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္ အစိုး ရေခၚ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီသည္ ၿမိဳ႕ရြာအသီးသီးမွ ဒီမိုကေရစီ ေထာက္ခံ လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္း၊ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚသို႔ေပးသည့္ လူသားခ်င္း စာနာ သာ အကူအညီမ်ားကို ေႏွာင့္ေႏွးေစျခင္း၊ အေရွ႕ဖက္ကုန္းျမင့္ေဒသ အပါအဝင္ ေတာင္တန္းျပည္နယ္ေန တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ အရပ္သား မ်ားကို အင္အားသံုး တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ျခင္း တို႔ကို ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ သူတို႔ တပ္မေတာ္အစိုးရ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပံုစံကို အေကာင္ အထည္ေဖၚ ျမႇင့္တင္ခဲ့သည္။ သူတို႔၏ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈက ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို ဆင္းရဲတြင္းသို႔ တြန္းပို႔ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္လည္း လူတိုင္း ဆင္းရဲေနၾကသည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ အာဏာရွင္အစိုးရမ်ား၏ ထံုးစံအတိုင္း အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ သူတို႔၏ မိသားစုဝင္မ်ား၊ မိတ္ေဆြေရာင္းရင္းမ်ားမွာမူ ႏိုင္ငံေရးအာဏာမွတစ္ဆင့္ ႀကီးမားစြာ အျမတ္ထြက္လ်က္ရွိသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ အီးယူ၏ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈ မ်ားသည္ ျမန္မာအစိုးရ၏ ဘ႑ာေရး လုပ္ငန္း ေႏွာင့္ေႏွးေစရံုမွ်သာ တတ္ႏိုင္ၾကသည္။

စိတ္မေကာင္းစရာမွာ အထက္ပါ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီကို အားေပးျမင့္ တင္ႏိုင္ျခင္း(သို႔) ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ အေျခအေနကို တိုးတက္ေစျခင္း လံုးဝမရွိဘဲ၊ ျမန္မာ အုပ္ခ်ဳပ္သူအလႊာ ကို ေႏွာက္ယွက္ရံုမွ်သာ တတ္ႏိုင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ တရုတ္၊ အိႏိၵယႏွင့္ အျခား အာရွႏိုင္ငံမ်ားက ျမန္မာေစ်းကြက္အတြင္း လႈပ္ရွားလ်က္ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ဦးသန္းေရႊႏွင့္ အသိုင္းအဝိုင္း ( Shwe & Co )အတြက္ သူတို႔ မတရားရွာေဖြထားေသာ ဓနဥစၥာ မ်ားျဖင့္ သြားလာ သံုးၿဖဳန္းရန္ အခြင့္အလမ္း ေလ်ာ့ပါးသြားျခင္း မရွိေပ။

သို႔ေသာ္လည္း “ေရႊတို႔ အစိုးရ” က အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားထံမွ အသိအမွတ္ျပဳမႈႏွင့္ ပိုက္ဆံကိုပါ လိုခ်င္ျပန္ေသာေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္တြင္ စစ္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးကို အဆံုးသတ္မည္ဟု ‘ေရႊ’က ေၾကညာခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားစြာကို ႏႈတ္ထြက္ေစခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပ ေပးကာ ႏိုင္ငံျခားမွ လက္ခုတ္သံကို ေမွ်ာ္ေလသည္။ အဆိုပါ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ျပည္တြင္း ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွား သူမ်ားက ေျပာင္းလဲမႈ အတြက္ ေရွ႕ေျပးလကၡဏာအျဖစ္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကသလို ႏိုင္ငံျခားမွ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားကလည္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲျခင္း စတင္မႈကို အစပ်ိဳးေတာ့မည္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကသည္။

တကယ္ေတာ့ ဘာမွ ျဖစ္မလာပါ။ လြတ္လပ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ပါတီ၏ ေအာင္ပြဲကို မိုက္မဲစြာ ခြင့္ျပဳမိခဲ့သည့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ျဖစ္ရပ္ကို တပ္မေတာ္အစိုးရက ေကးနဝဋ္ပုဏၰား၏ နဖူးမွအမာရြတ္ကဲ့သို႔ သင္ခန္းစာ ယူခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ေရြးေကာက္ပြဲကို တရား မဝင္ေၾကာင္း ေၾကညာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဖမ္းဆီး၊ သူမ၏ပါတီကို ႏွိပ္ကြပ္စသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းတြင္ ေသြးေျမက်ကာ ႏိုင္ငံတကာ၏ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။

သို႔ျဖစ္၍ ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္ကို သြတ္သြင္းရန္ “ ေရႊတို႔ အစိုးရ ” က ဆံုးျဖတ္သည္။ “ေရႊတို႔ အစိုးရ” က သူတို႔ အသာစီးရေစမည့္ အေျခခံဥပေဒကို ေရးသားကာ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒကို ျပဌာန္း ပီးေနာက္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲအတု က်င္းပကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဟာင္း သိန္းစိန္ကို သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ Human Rights Watch က ဦးသိန္းစိန္ကို “ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဂတိလိုက္စားမႈ အဆိုးဝါးဆံုး အေမွာင္ ကာလမ်ားတြင္ အခြင့္အာဏာရွိေသာ ရာထူးမ်ားကို ထမ္းေဆာင္ရာ၌ သန္႔ရွင္းေသာ သမိုင္းေၾကာင္းရွိသည့္ ၾကမ္းၾကဳပ္မႈ မရွိေသာ သစၥာခံတစ္ဦး ” ဟု ေခၚေဝၚခံခ့ဲရသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၄ ႏွစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ လမ္းမ်ားေပၚ၌ ဆႏၵျပသူမ်ား အသတ္ခံရခ်ိန္တြင္ ဦးသိန္းစိန္သည္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တာဝန္ယူထားသူ ျဖစ္သည္။

တပ္မေတာ္သည္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေနရာမ်ားစြာ ရယူျခင္းျဖင့္လည္း သူ႔ဟာသူ ေသခ်ာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ထားကာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ အပါအဝင္ အႏၱရာယ္အရွိဆံုး အတိုက္အခံမ်ား ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ပင္ျခင္း၊ မဲဆြယ္ရာတြင္ အစိုးရကို မေဝဖန္ရန္တားျမစ္ျခင္း၊ မဲေရတြက္ျခင္းကို အစိုးရလက္ထဲတြင္ထားျခင္း စသျဖင့္ ဘက္စံု၊ ေထာင့္စံု၊ မီးကုန္၊ ယမ္းကုန္၊ အာဏာကုန္ ႀကိဳးပမ္းၿပီးေနာက္တြင္ တပ္မေတာ္ အရာရွိ ေဟာင္းမ်ားျဖင့္ ျဖည့္ထားေသာ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံၿဖိဳးေရးပါတီက မႏွစ္က ႏိုဝင္ဘာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေအာင္ပြဲခံ သြားေလေတာ့သည္။

ထိုစဥ္ကပင္ ျမန္မာအစိုးရက ၿမိဳ႕ေပၚမွ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ေထာင္ခ်ျခင္း၊ ေက်းလက္ေဒသမ်ားသို႔ မသြားႏိုင္ေအာင္ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ ေဝးလံေသာ အေရွ႕ဖက္ ေတာင္တန္းေဒသမွ အရပ္သား မ်ားႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရး သမားမ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္းတို႔ကို အဆက္ မျပတ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ သည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသား တစ္သိန္းေက်ာ္ ထိုင္းႏိုင္ငံထဲသို႔ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကရၿပီး ျပည္တြင္း၌ လူေပါင္း သန္းႏွင့္ခ်ီ၍ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ေနစရာ မရွိ ျဖစ္ၾကရ သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႕ဖက္ ေတာင္ကုန္း မ်ားတြင္ ေျမျမႇပ္မိုင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနကာ တန္ဖိုးရွိေသာ လူသားတို႔၏ အသက္ဆံုးရႈံးမႈမ်ား၊ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာရမႈ မ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ အာဏာရ ျမန္မာတပ္မေတာ္ အစိုးရ၏ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ မူဝါဒေၾကာင့္ မိဘမဲ့ ျဖစ္ရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ဇတ္လမ္းမ်ားမွာ ရင္နာစရာ ေကာင္းလွေပသည္။

ယခုအခါ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၁၁၀ ခန္႔ လႊတ္လာေသာ္ျငားလည္း အသစ္ထပ္မံ ဖမ္းဆီးမႈမ်ားရွိေနၿပီး အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲ၌ လက္ရွိ ခန္႔မွန္း ေျခ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၁၀၀ ခန္႔ ရွိေနရာ လြန္ခဲ့ေသာ ၄ ႏွစ္ကထက္ ၂ ဆ မ်ားလာျခင္း ျဖစ္သည္။ အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး၊ ၿပီးခဲ့ေသာ အပတ္က အစိုးရဝန္ႀကီးတစ္ဦးႏွင့္ သူမ ေတြ႕ဆံုခဲ့ေသာ္ျငားလည္း သူမသည္ ႏိုင္ငံေရးတြင္ ပါဝင္ခြင့္ မရေအာင္ တားျမစ္ခံထားရဆဲ ျဖစ္ၿပီး သူမ၏ပါတီ ဖ်က္သိမ္းခံထားရသလို သူမ၏ အမာခံအင္အားစု မ်ားစြာမွာလည္း အက်ဥ္းေထာင္ သံတိုင္မ်ား၏ ေနာက္တြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အျပင္ဖက္သို႔ သူမ စည္းရံုးေရးခရီး ထြက္ပါက အၾကမ္းဖက္မႈ အဓိကရုဏ္း မ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟု အစိုးရက မသြယ္ မဝိုက္ ေျဗာင္က်က် ၿခိမ္းေျခာက္ထားျပန္ပါသည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ခရီးသြားယာဥ္တန္းကို တပ္မေတာ္ စည္းရံုးလႈပ္ရွား ထားေသာ လူအုပ္ က တိုက္ခိုက္ကာ သူမအား ေထာက္ခံသူ ၇၀ ေက်ာ္ကို သတ္ျဖတ္ခဲ့ရာ သူမကိုယ္တိုင္ အသက္အႏၱရာယ္ ထိခိုက္လုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္လည္း သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူမ်ားကို အစိုးရက ရွက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္စြာ တုန္႔ျပန္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ဆႏၵျပသူမ်ားမွာ ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ျခင္းခံရသလို အစိုးရက လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးရာ တြင္ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းက ၾကည္ညိဳ ေလးစားေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကိုပင္ ရိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခါ သံဃာေတာ္မ်ား၏ သြားလာလႈပ္ရွားမႈကို တားျမစ္ထားၿပီး တရားပြဲမ်ားကိုလည္း စီစစ္ပိတ္ပင္ထားသည္။

ယခင္ SPDC အစိုးရက တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အုပ္စု အမ်ားစုနွင့္ အပစ္ရပ္ရန္ သေဘာတူ ထားခဲ့ေသာ္လည္း ႏိုဝင္ဘာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်အၿပီး အခ်ိန္တို အတြင္းမွာပင္ ကရင္ျပည္နယ္တြင္ စတင္၍ ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ အရပ္ဖက္ အစိုးရသစ္ကလည္း ယခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွ ရွမ္းလက္နက္ကိုင္ တပ္မ်ားကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား တရုတ္ႏိုင္ငံဖက္သို႔ ထြက္ေျပးၾကရသည္။

ဇန္နဝါရီလတြင္မူ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီ၏ ႏွစ္စဥ္ သံုးသပ္ခ်က္ အစီရင္ခံစာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း ပါဝင္လာခဲ့သည္။ အာဏာရွင္ အစိုးရ မ်ားစြာ ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီသည္ ျမင့္ျမတ္စြာ ခြင့္လႊတ္တတ္ေသာ အဖြဲ႕တစ္ခု ျဖစ္ဟန္တူသည္။ ယင္း၏ အစီရင္ခံစာ သံုးသပ္ ခ်က္တြင္ ျမန္မာတပ္မေတာ္ အစိုးရသည္ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းရထာၿပီး လြတ္လပ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား က်င္းပခဲ့ေၾကာင္း၊ ဆင္ဆာျဖတ္ေသာ မီဒီယာ မရွိေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား မရွိေၾကာင္း၊ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုမ်ားကိုလည္း မတိုက္ခိုက္ေၾကာင္း ေဖၚျပထားသည္။ Human Rights Watch မွ David Scott Mathieson က ယင္း အစီရင္ခံစာကို “ ဟားတိုက္ ရယ္စရာ ေကာင္းသည့္ အလယ္အတြင္းသားကို လံုးဝ ဖံုးကြယ္ထားေသာ မဟုတ္တမ္း တရား ကာကြယ္ေျပာဆိုမႈ ” ဟု ေခၚေဝၚ ေျပာဆိုလိုက္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေရွ႕ေရးအတြက္ တာဝန္ရွိၾကသူမ်ားသည္ ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ကာ အရပ္ဝတ္လဲရံုသာ ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီး အျခားဘာမွ ေျပာင္းလဲသြားျခင္း မရွိေပ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ျဖစ္လဲ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏ အမ်ိဳးသား ျပန္ လည္ ေစ့စပ္ေပါင္းစည္းေရး အစီအစဥ္သစ္သည္လည္း တပ္မေတာ္ၾသဇာ စိုးမိုးေရး ပံုစံသစ္တစ္ခုသာ လွ်င္ ျဖစ္ေပသည္။ ျမန္မာအစိုးရ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ နတၱိျဖစ္ေနျခင္းကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္လာေသာ ဝါရွင္တန္ ျမန္မာသံရံုးမွ ဝါရင့္ သံအရာရွိ ႏွစ္ဦးမွာ ယခင္လက ႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္ ေတာင္းခံခဲ့ၾကသည္။

စိတ္မေကာင္းစရာမွာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းက လုပ္ႏိုင္သည့္အရာ အနည္းငယ္သာ ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဥေရာပသမဂၢတို႔က အေရးယူပိတ္ဆို႔ ဒဏ္ခတ္ထားေသာ္လည္း ထိေရာက္မႈ အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိသည္။ ျမန္မာတပ္မေတာ္ အစိုးရကို အစဥ္အလာအရ ကာကြယ္ေပးေနသည့္ ႏိုင္ငံ အနည္းငယ္သာ ရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးျခင္း တိုင္းျပည္မ်ားသည္ ကၽြန္းသစ္ႏွင့္ အျခား သယံဇာတမ်ားမွ အက်ိဳး ျဖစ္ထြန္းေနၾကသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံက ပထဝီႏိုင္ငံေရး ေျခကုတ္ရရန္ ႀကိဳးစားေနသလို အိႏၵိယကလည္း ေနာက္ကလိုက္၍ ႀကိဳးပမ္းေနသည္။ အာဆီယံ ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၏ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္မ်ားကို အိမ္မက္ မက္ေနၾကေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ ဘာမွမလႈပ္ရွားၾကပါ။ အမွန္တကယ္၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၂၀၁၄ တြင္ အာဆီယံ၏ ဥကၠ႒ လုပ္ရန္ပင္ စိတ္ကူးေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေရြးေကာက္ပဲြမ်ားကို အေနာက္ကမာၻႏွင့္ ပိုမိုထိေတြ႕ရန္ ဖြင့္လွစ္သည့္ အလားအလာတစ္ခုအျဖစ္ ရႈျမင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ယခု အခ်ိန္အထိ ျမန္မာအစိုးရက ထိေရာက္ေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မွန္သမွ်ကို ျငင္းပယ္လ်က္ ရွိသည္။ ႏိုင္ငံတကာကို အေကာင္းဆံုး ျပသႏိုင္မည့္ တစ္ခုထဲ ေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးရန္ ကိစၥကိုလည္း မ်က္စိစံုမိွတ္ ဘူးကြယ္လ်က္ ရွိသည္။ ဦးသန္းေရႊ မရွိေတာ့လ်င္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ ေပၚထြက္လာႏိုင္စရာ ရွိေသာ္လည္း အႏွစ္ ၅၀ သက္တမ္းအတြင္း အာဏာရွင္ တစ္ဗိုလ္ဆင္း တစ္ဗိုလ္တက္ ေနသည့္ ျဖစ္ရပ္ ကိုသာ ေတြ႕ေန ရသည္။ ျမန္မာ “ ေဂၚဘာခ်က္ဗ္ ” ယခုတိုင္ ေပၚထြက္ မလာေသးျခင္းသည္ ဝမ္းနည္းစရာပင္။

(The American Sepectator မွ 2 Aug 2011 ရက္စြဲပါ Doug Bandow ၏ “Military Rule in Burma ” ကို Transparency Myanmar မွ ဘာသာ ျပန္ဆိုသည္)

ကိုယ္သင္ထားတဲ့ ပညာနဲ႔ပဲ အလုပ္ေတြ ဆက္လုပ္သြားခ်င္ပါတယ္။ ဘ၀ကိုအ႐ႈံးမေပးသူ မစုပံုခ်စ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း

ကိုယ္အဂၤါ မသန္ေသာ္လည္း စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သူ၊ စိတ္ဓာတ္ၾကံ့ခိုင္စြာျဖင့္ ပညာေရးကို တစိုက္မတ္မတ္ ေလ့လာသင္ယူေနဆဲ၊ ေမြးရာပါလက္ႏွစ္ဖက္မွာ မသန္စြမ္းျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ စာေပပညာမ်ား ေလ့လာသင္ယူသူ မစုပံုခ်စ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ေမး - ညီမေလး အခုေက်ာင္းၿပီးသြား ၿပီလား။ တျခားဘာေတြလုပ္ျဖစ္ေနလဲ။

ေျဖ - ေက်ာင္းကေတာ့ မၿပီးေသးပါဘူး။ လက္ရွိမွာေတာ့ M.E (IT) ဘြဲ႔ အတြက္ ေက်ာင္းတက္ေနပါတယ္။ ပထမႏွစ္ second semester တက္ေနပါတယ္။ ေက်ာင္းအျပင္ IT နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သင္တန္းေတြ အဂၤလိပ္ စာသင္တန္းေတြ တက္ေနပါတယ္။

ေမး - ေက်ာင္းၿပီးသြားရင္ ဘာဆက္လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားလဲ။

ေျဖ - ကိုယ္သင္ထားတဲ႔ ပညာနဲ႔ပဲ အလုပ္ေတြ ဆက္လုပ္သြားခ်င္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံတြင္းမွာပဲ လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မတို႔လို လူမ်ဳိးေတြကို အလုပ္ရွင္ေတြက အလုပ္ခန္႔ပါ့မလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ မသန္စြမ္းသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းက အရမ္းနည္းပါတယ္။ မသန္စြမ္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မသန္စြမ္းမဟုတ္တဲ့ သူေတြနဲ႔ တန္းတူလုပ္ႏုိင္ဖို႔ ခဲယဥ္းေပမယ့္ လူထဲ ကလူေတြျဖစ္တဲ႔အတြက္ သူတို႔စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္အကိုင္ ရရွိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ တျခားႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ မသန္စြမ္းတဲ႔သူေတြလည္း အလုပ္လုပ္ခြင့္ရၾကတယ္။ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ လူတစ္ရာရွိရင္ မသန္စြမ္းတဲ႔သူက အေယာက္ ၂၀ ေလာက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို ေတာ့ သူတို႔ႏုိင္ငံေတြမွာ မသန္စြမ္းသူေတြကို အလုပ္ခန္႔တဲ့ ကုမၸဏီေတြကို အခြန္သက္သာခြင့္ေတြ အျပင္ တျခားခံစားခြင့္ေတြ ရၾကတဲ႔အတြက္ မသန္စြမ္းသူေတြကို ေနရာေပးတယ္။ မသန္စြမ္းသူေတြ အလုပ္အကိုင္ရရွိတဲ့အတြက္ သူတို႔ရဲ႕စား၀တ္ေနေရးလည္း မသန္စြမ္းမဟုတ္တဲ့ သူေတြလိုပဲ ေျပလည္ ၾကတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း ဒီလို မ်ဳိးျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ေမး - လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြမွာေရာ ပါ၀င္ျဖစ္ေသးလား။

ေျဖ - ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ သိပ္အမ်ားႀကီးေတာ့ မလုပ္ျဖစ္ပါ ဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကိုယ္အဂၤါမသန္ စြမ္းသူမ်ားအသင္းမွာ အလုပ္အမႈေဆာင္တစ္ဦး အေနနဲ႔ပဲ လုပ္ျဖစ္ေနပါ တယ္။ ေနာက္ၿပီး အရွင္ဇ၀န(ေမတၱာရွင္)နဲ႔အတူ နာဂစ္ေၾကာင့္ မိဘ မဲ့ျဖစ္သြားတဲ့ ကေလးေတြ၊ ဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြမွာ ေနေနရတဲ့ မိဘမဲ့ကေလးေတြဆီကို သြားၿပီး စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္ေရး ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္ျဖစ္တယ္။ မိဘမဲ့ျဖစ္ေနေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္မက်ဖို႔၊ ႀကိဳးစားၾကဖို႔ အတြက္ အဓိကေျပာျဖစ္ပါတယ္။

ေမး - အခုေနာက္ပိုင္း မသန္စြမ္းသူ ေတြကို ေနရာေပးလာတာမ်ဳိးေတြ နားလည္ေပးလာတာမ်ဳိးေတြ အရင္ ကထက္စာရင္ လက္တြဲေခၚတာမ်ဳိး ေတြရွိလာလား။

ေျဖ - အရင္တုန္းက မသန္စြမ္းသူေတြကို မွီခိုတဲ့သူေတြလို႔ ျမင္ၾကတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ မသန္စြမ္းသူေတြကို ျမင္တဲ့အျမင္ ေျပာင္းလာပါၿပီ။ မသန္ စြမ္းသူေတြက ဘာမွမလုပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြ မဟုတ္ဘူး။ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ သူေတြလို႔ ျမင္လာတယ္။

ေမး - ျမန္မာႏုိင္ငံက မသန္စြမ္းသူေတြ လည္း တျခားသူေတြလို အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ရွိလာဖို႔ ဘာေတြ လိုအပ္မယ္လို႔ထင္လဲ။

ေျဖ - အဓိက ကေတာ့ မသန္စြမ္းသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ အသက္၀င္လာေအာင္ လုပ္သင့္တယ္ လို႔ထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တျခားႏုိင္ငံေတြမွာ မသန္စြမ္း သူေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဥပေဒမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ႔အတိုင္း လိုက္နာၾကရတယ္။ ဥပေဒသာ တကယ္ အသက္၀င္လာမယ္ဆိုရင္ မသန္စြမ္းသူေတြအတြက္ အက်ဳိးအမ်ားႀကီးျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ေမး - အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ လမ္းေပၚေရာက္ေနတဲ့ ကေလးေတြ၊ မသန္စြမ္းသူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ။

ေျဖ - သူတို႔လည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိး မ်ဳိးေၾကာင့္ လမ္းေပၚေရာက္ေနၾက ရတာပါ။ တခ်ဳိ႕က တကယ္လိုအပ္လို႔ လုပ္ေနရတဲ႔သူေတြ ရွိသလို တစ္ စံုတစ္ဦးရဲ႕ေစခိုင္းခ်က္ေၾကာင့္ မလုပ္ခ်င္ဘဲ လုပ္ေနရတဲ႔သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အားလံုးက သူတို႔စား ၀တ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ ေနၾကရတာပါ။ တခ်ဳိ႕ကလည္း သာယာသြားၾကတယ္။ ဒီလိုေတာင္းရမ္းတာမ်ဳိးက ေငြလြယ္လြယ္ရေတာ့ အလုပ္လုပ္ၿပီးရတဲ့ေငြကို တန္ဖိုး မထားခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အနာဂတ္ မရွိၾကေတာ့တာေပါ့။ ဒီလိုလူေတြက အသက္နည္းနည္းႀကီးလာလို႔ ေတာင္းလို႔မရေတာ့တဲ့အခါမွာ ခိုး၀ွက္မႈေတြလုပ္လာ တတ္ၾကတယ္။ ကေလးငယ္ေတြ ဒီလိုလမ္းေပၚေရာက္ေနတာ အဲဒီ ကေလးေတြအတြက္ေရာ ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ေရာ မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္သူတို႔ လုပ္ႏုိင္ေလာက္တဲ့ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း ေတြရွိလာမယ္၊ မ်ားမ်ား ဖန္တီးေပးႏုိင္မယ္ဆိုရင္ အထိုက္အေလ်ာက္ ေလ်ာ့နည္းသြားမယ္လုိ႔ ထင္တယ္။

ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း
ေမြးသကၠရာဇ္ - ၅-၉-၁၉၈၉

မိဘအမည္ - ေဒါက္တာအုန္းေက်ာ္ (တိေမြးကုဆရာ၀န္)၊ ေဒၚခင္ေဆြလဲ့

ဆယ္တန္းေအာင္သည့္ခုႏွစ္ - ၂၀၀၅ / သခ်ၤာ၊ ဓာတုေဗဒ၊ ႐ူပေဗဒ၊ ဇီ၀ေဗဒ

အမွတ္ေပါင္း - ၄၇၉ ၊ အ .ထ .က (၃) လႈိင္သာယာ

ရရွိခဲ့သည့္ ဘြဲ႔မ်ား - B.Tech (IT), B.E (IT)

ရရွိခဲ့သည့္ ဆုမ်ား - စိတ္ဓာတ္ႀကံ႕ခိုင္ထူးခြၽန္ဆု (၂၀၀၁ခုႏွစ္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ အခမ္းအနား)၊ အထင္ေပၚဆံုး ေက်ာင္းသူဆု (၂၀၀၁ခုႏွစ္၊ ျမန္မာ့သြင္ျပင္အိုင္တီလူငယ့္အျမင္ျပပြဲ)၊ ဆယ္စုႏွစ္ထူးခြၽန္ဆု ေက်ာင္းသူ(၂၀၀၄ခုႏွစ္)၊ ဌာနဆိုင္ရာ မသန္စြမ္းထူးခြၽန္ဆု (၂၀၀၅ ခုႏွစ္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ မသန္စြမ္းသူမ်ားေန႔)၊ ပထမတန္းမွ တကၠသိုလ္၀င္တန္း အထိ အတန္းစဥ္ ဆုေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္

သတင္း..weeklyeleven.

(၂၃) ႏွစ္ေျမာက္ ရွစ္ေလးလုံး ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံႀကီးအား အထူးဂုဏ္ျပဳေသာ သီခ်င္းသစ္။

Song honouring 8888 by Niknayman

(၂၃) ႏွစ္ေျမာက္ ရွစ္ေလးလုံး ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံႀကီးအား အထူးဂုဏ္ျပဳထားတဲ့ သီခ်င္းသစ္ကို ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေရးသားျပီး ကိုယ္တိုင္ သီဆိုသူကေတာ့ ညီမင္းသစ္ ျဖစ္ပါတယ္။

(သီခ်င္းအား ေပးပို ့လာေသာ ညီမင္းသစ္အား ေက်းဇူးတင္ရွိပါေႀကာင္း ေျပာႀကားလိုပါတယ္)။

ဗုဒၶျမတ္စြယ္ေတာ္ပြား ႏွစ္ဆူ ဖူးေျမာ္ႏိုင္ၿပီ

မေမွ်ာ္လင့္ဘဲႏွင့္ ႐ုတ္တရက္ၾကြေရာက္လာေသာ တ႐ုတ္ျပည္ ပီကင္းၿမိဳ႕ ဆင္ေျခဖံုး ႐ႈခင္း ေကာင္းလွသည့္ အေနာက္ဖက္ေတာင္ကုန္းမ်ားေပၚ႐ွိ (လိကြမ္း) ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းေတာ္ အတြင္း တြင္ တည္႐ွိခဲ့ၿပီး ဤျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္သည္ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ ကိန္း၀ပ္စံပယ္ေတာ္မူသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း (၁၅၀၀) ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ၄င္းဗုဒၶျမတ္စြယ္ေတာ္ပြားအား ၂.၈.၂၀၁၁၁ (အဂၤါေန႔) ေန႔လည္ (၂း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္မွ ျပည္ၿမိဳ႕ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲေသာမာစာရ ဦးစီးပင့္ေဆာင္ခဲ့သည္။

ျပည္ၿမိဳ႕ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္သို႔ မပင့္ေဆာင္မီ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ ဗိုလ္မွဴးဗထူးလမ္းေပၚ႐ွိ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)သို႔ ေခတၱခဏ ကိန္း၀ပ္အပူေဇာ္ခံယူခဲ့ရာ နာေရး ကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ၀န္ထမ္းမ်ား၊ အသင္းသူ/သားမ်ား၊ ေ႐ႊေပါက္ပင္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည့္ ဒါယကာ၊ ဒါယကာမမ်ားႏွင့္ “အိုေက” ကုသိုလ္ျဖစ္သာသနာျပဳ ႐ွမ္းတီး၀ိုင္းအဖြဲ႔တို႔မွ အနီးကပ္ ဖူးေျမာ္ ခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ေန႔လည္ (၃း၃၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ ျပန္လည္ပင့္ေဆာင္ ကာ ျပည္ၿမိဳ႕ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္တြင္ အပူေဇာ္ခံထား႐ွိရန္အတြက္ ဆရာေတာ္ဘဒၵႏၲ ေသာမာစာရ၊ ဥကၠဌ ဦးေက်ာ္သူႏွင့္အတူ အသင္းသားမ်ားတို႔မွ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျပည္ၿမိဳ႕သို႔လိုက္ပါၿပီး ဗုဒၶျမတ္စြယ္ေတာ္ပြားအား ပင့္ေဆာင္ကူညီ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။

ဗုဒၶစာေပသမိုင္း မွတ္တမ္းမ်ားအရ ျမတ္စြာဘုရားပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူ၍ ေတေဇာဓါတ္ေလာင္ၿပီး ေသာအခါ လူ႔ျပည္၌ စြယ္ေတာ္ႏွစ္ဆူ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ တစ္ဆူအား သီဟို႒္ကၽြန္း (သီရိလကၤာ)သို႔ ပင့္ေဆာင္သြားခဲ့ၿပီး က်န္တစ္ဆူအား ေ႐ွးေဟာင္း ဥဒ်ာနျပည္သို႔ ပင့္ေဆာင္သြားခဲ့ပါသည္။ ခရစ္ႏွစ္ ငါးရာစုႏွစ္အတြင္းမွ စတင္၍ မင္းဆက္ အဆက္ဆက္ကာလအတြင္း တ႐ုတ္ျပည္ အလယ္ပိုင္း၌ တိုင္းျပည္ မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္ပြားေနစဥ္ စြယ္ေတာ္အား တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ပင့္ေဆာင္ယူခ့ဲၾကၿပီး ေနာက္ဆံုး၌ တ႐ုတ္ျပည္ ေျမာက္ပိုင္း႐ွိ ေလ်ာင္မင္းဆက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ေသာ ယယ့္(န္)က်င္း (ယခု ပီကင္း) ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္႐ွိလာခဲ့သည္။ (ေအဒီ ၁၀၇၁ ခု၊ ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္မွ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ အတြင္း)၌ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ကို ေက်ာက္ယွီး-ယ္န္ေစတီေတာ္၌ ဌာပနာခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါ႐ွိသည္။ ဤ သို႔ျဖင့္ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္သည္ ပီကင္းၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္႐ွိလာျခင္းပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ေက်ာက္ယွီး-ယ္န္ေစတီေတာ္ တည္႐ွိရာ လိကြမ္းဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ ခရစ္ႏွစ္ (၈)ရာစုက တည္ေထာင္ခဲ့ေသာေက်ာင္းျဖစ္သည္။ စြယ္ေတာ္ျမတ္ ကိန္း၀ပ္ရာ အထပ္ဆယ္ထပ္ ပါ႐ွိေသာ ႐ွစ္ေျမာင့္ ပုံေစတီေတာ္ကို ေက်ာင္း၀င္း၏ အေ႐ွ႕ေတာင္ေထာင့္တြင္ တည္ထားသည္။ ေစတီေတာ္ အုပ္ခ်ပ္မ်ားတြင္ ဗုဒၶ႐ုပ္ပုံေတာ္မ်ား ခပ္ႏွိပ္ထားေသာေၾကာင့္ ဤဘုရားကို “ဗုဒၶ႐ုပ္ပံုတစ္ေထာင္ေစတီ” ဟူ၍လည္း လူသိမ်ားၾကသည္။

လိကြမ္းဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာကတည္းကပင္ ဘုရားဖူး သူမ်ားအဖို႔ ပီကင္းၿမိဳ႕႐ွိ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ထင္႐ွားေသာ ေနရာတစ္ေနရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ နယ္ခ်ဲ႕႐ွစ္ႏိုင္ငံမွ တပ္မ်ားသည္ ပီကင္းၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး လုယက္ ဖ်က္ဆီးမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးမႈအေျမာက္အမ်ား ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္။

ၿမိဳ႕ေတာ္ဆင္ေျခဖံုး႐ွိ လိကြမ္းဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းႏွင့္ ေက်ာက္ယွီး-ယန္း ေစတီေတာ္တို႔မွာလည္း အေျမာက္လက္နက္မ်ားဒဏ္မွ မလြတ္ကင္းခဲ့ ၾကေခ်။ ပစ္ခတ္တိုက္ခတ္မႈမ်ား ၿပီးဆံုးသြားခ်ိန္၌ ေက်ာင္း႐ွိဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ ထိုေနရာကို ႐ွင္းလင္း ၾကေသာအခါ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူရာ ေက်ာက္သားၾကဳတ္ကို ေတြ႔႐ွိခဲ့သည္။ ယေန႔ ႐ွန္းယွီး ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ဟန္႔ျပည္ေထာင္သည္ မင္းဆက္ ငါးဆက္ကာလ (ေအဒီ ၉၀၇ - ၉၆၀) ေနာက္ပိုင္းကာလအတြင္း တည္႐ွိခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္ျဖစ္ၿပီး ေနာင္အခါတြင္ ဆုန္းမင္းဆက္၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းကို ခံရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခရစ္ႏွစ္ ၁၀၇၁ ခုႏွစ္တြင္ ထိုေစတီေတာ္၌ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ကို ဌာပနခဲ့ရာ ျပန္လည္ေတြ႔႐ွိသည့္ ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္အထိဆိုလွ်င္ ျမတ္စြယ္ေတာ္ ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ကာလမွာ ႏွစ္ေပါင္း (၈၃၀) ၾကာျမင့္ခဲ့ေပၿပီ။

ျမတ္ဗုဒၶစြယ္ေတာ္ကို ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ျပန္လည္ေတြ႔႐ွိၿပီးေနာက္ပိုင္း ရာစုႏွစ္၀က္ခန္႔ အတြင္း ေခတ္ပ်က္ အေျခအေနဆိုးေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားအဖို႔ ျမတ္စြယ္ေတာ္ကို ထိုက္ထိုက္ တန္တန္ ပူေဇာ္ျခင္း မျပဳႏိုင္ခဲ့ေခ်။ တ႐ုတ္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာအခါမွ ပီကင္းၿမိဳ႕ေတာ္႐ွိ ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္ မ်ား၏ ေ႐ွ႕ေဆာင္ ေ႐ွ႕ ႐ြက္ျပဳမႈႏွင့္ ျပည္သူ႔အစုိးရ၏ ပ့ံပိုးကူညီမႈတို႔ေၾကာင့္ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ တြင္ ျမတ္စြယ္ေတာ္အား ကြမ္က်ိဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ပင့္ေဆာင္ခဲ့သည္။ စြယ္ေတာ္အား ရတနာခုႏွစ္ပါး စီျခယ္ေသာ ေ႐ႊ သား ေစ တီေတာ္ အတြင္း ကိန္း ၀ပ္စံပယ္ေတာ္မူေစၿပီး သရီရအေဆာင္ေတာ္တြင္ အပူေဇာ္ခံထား႐ွိသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံတို႔မွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္အရ ျမတ္စြယ္ေတာ္သည္ အဆိုပါႏိုင္ငံမ်ားသို႔ တစ္ႀကိမ္စီ ေဒသစာရီ ၾကြခ်ီခဲ့ရာ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ျပည္သူမ်ားက ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ၾကည္ညိဳဖူးေျမာ္ခ့ဲၾကသည္။

၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္ျပည္႐ွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အညီ ေစတီေတာ္ သစ္တစ္ဆူတည္ရန္ အဆိုျပဳခဲ့ၾကသည္။ ျမတ္စြယ္ေတာ္အား အစဥ္ဖူးေျမာ္ႏိုင္မည့္ အတည္တက် ေနရာ႐ွိရန္ႏွင့္ ထူးျခားေသာ သမိုင္း၀င္ေစတီေတာ္ေဟာင္းေနရာကို ထိန္းသိမ္းရန္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေႏြရာသီမွ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ေႏြဦးေပါက္ရာသီ ကာလအတြင္း ခ့ံညားထည္၀ါလွေသာ စြယ္ေတာ္ ေစတီေတာ္သစ္ႏွင့္ အျခားသာသနာ့အေဆာက္အအံုမ်ားကို တည္ေဆာက္ၿပီးစီးခဲ့သည္။

အျမင့္ (၅၁) မီတာ႐ွိၿပီး ဘံု (၃၁) ဆင့္ပါ႐ွိေသာ ေစတီေတာ္သစ္အား ေျမျပင္မွ အျမင့္ (၇.၇) မီတာႏွင့္ အက်ယ္အ၀န္း (၂၂) စတုရန္းမီတာ႐ွိေသာ ဖိနပ္ေတာ္ေပၚတြင္ တည္ထားသည္။ ေစတီေတာ္ အား ဂႏၲ၀င္ တ႐ုတ္ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈလက္ရာ မပ်က္ေစရန္ ေခတ္မီေဆာက္လုပ္ေရး နည္းစနစ္မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ အေဆာက္အဦး ခန္းမအလယ္တြင္ ေက်ာက္သားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ၀ဇီရပလႅင္ေတာ္႐ွိၿပီး ပလႅင္ေတာ္ေပၚ၌ ျမတ္စြယ္ေတာ္ကိန္း၀ပ္ရာ ရတနာခုႏွစ္ပါး စီျခယ္ေသာ ေ႐ႊသား ေစတီကို ဖူးေျမာ္ႏိုင္သည္။

၁၉၆၄ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၂၅)ရက္ေန႔တြင္ တ႐ုတ္ျပည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အသင္းသည္ စြယ္ေတာ္ေစ တီေတာ္ စတင္ဖြင့္လွစ္သည့္ ဘုရားပြဲေတာ္ အခမ္းအနားအား က်င္းပခဲ့သည္။ ကေမ႓ာဒီးယား၊ သီရိ လကၤာ၊ အင္ဒိုနီး႐ွား၊ ဂ်ပန္၊ လာအို၊ မြန္ဂိုးလီးယား၊ နီေပါလ္၊ ပါကစၥတန္၊ ဗီယက္နမ္ႏွင့္ ေတာင္ဗီယက္ နမ္တို႔မွ စသည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ ျမတ္စြယ္ေတာ္ေစတီ ဖြင့္ပြဲသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ ၾကသည္။

တ႐ုတ္ျပည္ ဗုဒၶျမတ္စြယ္ေတာ္ပြားသည္ ျပည္ၿမိဳ႕ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္သို႔ ၃.၈.၂၀၁၁ ရက္ေန႔ ည (၁၂း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေရာက္႐ွိကိန္း၀ပ္စံပယ္ခဲ့ရာ ယင္းည၌ အျဖဴေရာင္အဆင္း႐ွိေသာ ေတာက္တဲ့ႀကီး တစ္ေကာင္လာေရာက္ႀကိဳဆို ဖူးေျမာ္ခဲ့သလို ၄.၈.၂၀၁၁ ရက္ေန႔ နံနက္တြင္လည္း ျမန္မာ တို႔၏ က်က္သေရေဆာင္ အထြတ္အျမတ္ထားရာျဖစ္ေသာ ဥေဒါင္း တစ္ေကာင္ သည္လည္း ေ႐ႊေပါက္ ပင္ ေတာရေက်ာင္းတိုက္၀င္းအတြင္းသို႔ လာေရာက္ဖူးေျမာ္ခဲ့ ပံုကို လည္း ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။

ထိုမွ်ေလာက္ ထူးျခားတန္ခိုးႀကီးမားလွေသာ တ႐ုတ္ျပည္မွ ဗုဒၶျမတ္စြယ္ေတာ္ပြားႏွင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ျပည္ၿမိဳ႕ ေ႐ႊေပါက္ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္သို႔ ၾကြေရာက္လာခဲ့ေသာ သီဟို႒္ကၽြန္း (သီရိ လကၤာ)မွ ဗုဒၶျမတ္စြယ္ေတာ္ပြားတစ္ဆူ (လူ႔ျပည္႐ွိဗုဒၶျမတ္စြယ္ေတာ္ ပြားႏွစ္ဆူ)တို႔ သည္ ျပည္ၿမိဳ႕ ေ႐ႊေပါက္ ပင္ေတာရေက်ာင္းတိုက္အတြင္း၌ သီတင္းသံုး ကိန္း၀ပ္စံပယ္ေတာ္မူေနၿပီး ျဖစ္ပါ၍ ဗုဒၶအႏြယ္ ၀င္ ျမန္မာျပည္သူ/သားအေပါင္း ၾကြေရာက္၍ အနီးကပ္ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳႏိုင္ၿပီ ျဖစ္ပါေၾကာင္း နိဗၺာန္ အက်ိဳးေဆာ္၍ ႏိႈိးေဆာ္လိုက္ပါသည္။

ကမၻာ႔ျပည္သူ/သားမ်ား ျမန္မာျပည္သူ/သားမ်ား ေသာကကင္းေ၀ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာၾကပါေစ။

ေပးပို႔ ေပးေသာ ကိုေက်ာ္သူ အားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္.။

ေနအိမ္တြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးဖမ္းမိသျဖင့္ ရွမ္း ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးဝန္ႀကီး ႏႈတ္ထြက္

ျပည္ေထာင္စု ႀက့ံခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပါတီ၀င္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ရွမ္းျပည္နယ္ အစိုးရအဖြဲ႔၊ စီမံကိန္းႏွင့္ စီးပြားေရး၀န္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီး ဦးေသာင္းေရႊအား ထုတ္ပယ္ခဲ့ျခင္းမွာ ေနအိမ္တြင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးမ်ား ဖမ္းဆီးရမိ၍ျဖစ္ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတရံုးမွ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔ရက္စြဲျဖင့္ ဦးေသာင္းေရႊကုိ ရာထူးမွႏႈတ္ထြက္ခြင့္ျပဳေၾကာင္း အမိန္႔ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း အေၾကာင္း ရင္းကို သတင္းထုတ္ျပန္ျခင္းမရွိေပ။

အဆိုပါ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးသည္ ဇနီးႏွစ္ဦးအား တစ္ၿပိဳင္နက္ေပါင္းသင္းေနသူျဖစ္ၿပီး ဇနီးႏွစ္ဦး၏ တုိက္ပြဲၾကားတြင္ ယခုကဲ့သို႔ ရာထူးမွ ႏႈတ္ထြက္ခဲ့ ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ဆိုသည္။

“သူ႔မယားႀကီးက မယားငယ္အိမ္ကို ရာမပစ္ၿပီး ရဲကိုသတင္းသြားေပးတာ။ ရဲက အိမ္ကို၀င္စစ္ႀကည့္ေတာ့ မူးယစ္ေဆးေတြ႔ၿပီး အိမ္ပိုင္ရွင္က သူျဖစ္ေနေတာ့ သူပါ အမႈတြဲထဲပါသြားတာ” ဟု အဆိုပါ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္က ဆိုသည္။

၎၏ေနအိမ္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြ႔ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၎မွာမူ ဥပေဒအရ အေရးယူခံရျခင္း မရွိေၾကာင္း အဆိုပါ ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္က ဆိုသည္။

အဆိုပါျဖစ္ရပ္အား သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားမွ အတတ္ႏိုင္ဆံုးဖံုးထားခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့ရသည့္ အတြက္ ၎အား ရာထူးမွႏႈတ္ထြက္ေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။

“သူတို႔က ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့မေကာင္းသတင္းဆို အရမ္းဖံုးဖိတတ္တာ။ အခု မတတ္ႏိုင္ လြန္းလို႔ ျဖဳတ္ လိုက္တာ” ဟု ၎ကဆိုသည္။

အဆိုပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရွမ္းျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႔မွ ၀န္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးစိုင္းအိုက္ေပါင္းထံသို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ေသာ္လည္း ၎က ေျဖဆိုခြင့္မရွိေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ဦးေသာင္းေရႊသည္ ရွမ္းျပည္နယ္ ကေလာၿမိဳ႕နယ္မဲဆႏၵနယ္အမွတ္ ၁ မွ ၀င္ေရာက္အေရြးခ်ယ္ခံခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ယခု မူးယစ္ေဆး၀ါး ေတြ႔ရွိခဲ့ေသာ ၎၏အိမ္မွာလည္း ကေလာၿမိဳ႕နယ္တြင္တည္ရွိသည္။

သတင္း...TH

စီးပြားကူသန္းဝန္ႀကီး ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေရွ႕တန္းတင္

အစိုးရသစ္၏ စီးပြားေရးႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးဝင္းျမင့္သည္ စားသုံးဆီ ကုမၸဏီ ဆယ္ခု ခန္႔တြင္ ရွယ္ရာ ပါဝင္ထားၿပီး စားအုန္းဆီမ်ား အကန္အသတ္မရွိ တင္သြင္းခြင့္ ပါမစ္မ်ား ခ်ေပးေနေၾကာင္း ဘုရင္ေနာင္ကုန္စည္ဒိုင္မွ ဆီလက္ကား ကုန္သည္ႀကီးတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ဇူလိုင္လတစ္လလုံး စားအုန္ဆီျပင္ပေစ်းသည္ သြင္းေစ်းေအာက္ ေရာက္သည္အထိ က်ဆင္းလာေသာ္လည္း စားအုန္း ဆီေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းမႈေၾကာင့္ ပဲဆီႏွင့္ ႏွမ္းဆီမ်ားပါ လိုက္ပါ က်ဆင္းလာေနသည္ဟု သိရ သည္။ ႏွမ္းတတင္းလွ်င္ က်ပ္၂၀၀၀၀ ခန္႔သာေပါက္ေစ်းရွိသျဖင့္ အညာေဒသမွ ႏွမ္းစိုက္ေတာင္သူမ်ား အထိနာေနရေၾကာင္း ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဥိးက သုံးသပ္ေျပာဆိုသည္။

ဦးဝင္းျမင့္သည္ စီးပြားကူးသန္း ဝန္ႀကီးမျဖစ္ ကတည္းကျမန္မာနိင္ငံ ဆန္စပါးကုန္သည္ မ်ားအသင္း၏ ဥကၠဌဦးေအာင္သန္းဦး ေငြရင္းႏွင့္ လုပ္ပိုင္းခြင့္မ်ား ေပးအပ္ကာ ျပည္ပဆန္တင္ပို႔မႈကို လက္၀ါးႀကီး အုပ္ခဲ့ေၾကာင္း ဦးေအာင္သန္းဦးကလည္း ဦးဝင္းျမင့္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေၾကာင့္ ဆန္ေစ်းမ်ား ကန္႔သတ္ေရာင္းခ်ေစျခင္း နယ္ေက်ာ္ဆန္ေရာင္းခ်ခြင့္ကို ပါမစ္ျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္ ခဲ့ေၾကာင္း ဘုရင့္ေနာင္ အာေသာကလမ္းမွ ဆန္ေရာင္းဝယ္ေရး အေတြ႔အၾကံဳ၁၈ႏွစ္ရွိ အသက္၄၈ႏွစ္အရြယ္ ဆန္ေရာင္း၀ယ္ေရး လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကဆိုသည္။

ယခုဆီတင္ခြင့္မႈဝါဒအသစ္ေၾကာင့္ ကုမၸဏီ ၁၇ခုခန္႔ အၿပိဳင္အဆိုင္တင္သြင္းေနၾကၿပီး ဦး၀င္းျမင့္ ရွယ္ရာ ဝင္ထားေသာ ဦးေအာင္သန္းဦး တာဝန္ယူလုပ္ကိုင္ေနသည့္ ကုမၸဏီ သုံးခုထက္မနည္းရွိေၾကာင္း ဆီးတင္ သြင္းခြင့္ ရယူရန္ ကုမၸဏီအသစ္မေထာင္ဘဲ ဦးဝင္းျမင့္ ရွယ္ရာပါဝင္ေသာ ကုမၸဏီမ်ားက အခြင့္အေရးပိုမို ရယူေနသည္ဟု ဆီေရာင္းဝယ္ေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဥိးက ေဝဖန္ေျပာၾကားသည္။

စားအုန္ဆီကို ကုမၸဏီတစ္ခုက သေဘၤာတစ္စီး တင္သြင္းေနျခင္းႏွင့္စာလွ်င္ ကုမၸဏီအမ်ားအျပား အၿပိဳင္အဆိုင္တင္သြင္း သည္ကို မူအရ ေထာက္ခံေၾကာင္း သို႔ရာတြင္ ျပည္တြင္းဆီစက္ ေခတ္မီေရး တနည္းအားျဖင့္ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းတစ္ရပ္ ဖြံၿဖိဳးေရးလည္းတဖက္က စီမံသင့္ေၾကာင္း ဆီစက္လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးက သံုးသပ္ေျပာၾကားသည္။

ဆီတင္သြင္းေရာင္းခ်မႈသည္အရင္တရင္းျဖင့္ ကုန္သြယ္မႈျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဆူလြယ္နပ္လြယ္ရွိၿပီးဆီစက္လုပ္ ငန္း ဆို လုပ္ကိုင္ပါက ဆီစက္အတြက္ ျမႇဳပ္ႏွံရသည့္ အရင္းတစ္ရင္း၊ ကုန္ၾကမ္းအရင္း တစ္ ရင္းႏွင့္ ေရာင္း ဝယ္ေရး အတြက္ ေငြမေပၚခင္စိုက္ရသည့္အရင္းဟူ၍ စုစုေပါင္း သုံးရင္းရွိမွသာ လုပ္ကိုင္ နိင္ေၾကာင္း ဆီစက္ ဖြံၿဖိဳးေရးသည္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ဖန္တီးေပးသလို ဆီထြက္သီးႏွံ စိုက္ပ်ိဴး သူ ေတာင္သူမ်ား အတြက္ ဝင္ေငြရေစျပီး သီးႏွံကို ဆီက်ိတ္ျခင္းသည္ တန္ဖိုးျမင့္ ထုတ္ကုန္ ထုတ္ လုပ္ျခင္း ျဖစ္ သည္ ဟု ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕သစ္ စက္မႈဇုံမွ ဆီစက္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ဆိုသည္။

သတင္း...Transparency Myanmar

ရွစ္ေလးလုံးျဖစ္တဲ႔ေန႕

ရွစ္ေလးလုံးျဖစ္တဲ႔ေန႕

(၁)

အဲဒီိေန႔ေတြ တုန္းကကြ်န္ေတာ္စိတ္ေတြ အၾကီးအက်ယ္္လွဳပ္ရွားေနခဲ႔တယ္။သမတ သစ္ တက္လာတယ္။သတင္းစာ မွာ သူ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ရတယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက ဒီ နံမည္ၾကားဘူးေနခဲ႔။ စိတ္ထဲမွာ အႏွစ္ႏွစ္ကိန္းလာတဲ႔ မႏွစ္မ်ိဳ႔အခံက ဖုံးမႏိုင္၊ ေျဖမရ၊ဒုိ႕တိုင္းျပည္မၾကာခင္ဒုကၡလွလွေတြ႕ေတာ႔မွာ။ဘယ္သူမွ၀င္တားႏိုင္မွာလည္းမဟုတ္ဘူးလို႕ ခံစားရင္း စိတ္ဆင္းရဲေနခဲ႔တယ္။ ငါ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ၊ ငါဘာတတ္ႏိုင္မလဲ....ဆုိတဲ႔ေမးခြန္းလည္း အျပန္ျပန္အထပ္ထပ္ ျဖစ္တယ္။

အသက္က၃၅။ကိုယ္တုိင္ကေက်ာင္းသားလည္းမဟုတ္ေတာ႔။ေက်ာင္းသားအေရး-ဆိုတာေတြက မပတ္သက္သလို္ အလွမ္းေ၀းေနျပီ။ သူငယ္ခ်င္းေတြတခ်ိဳ႕လည္းေထာင္ထဲထပ္၀င္သြား တခ်ိဳ႕လည္းေတာ ထဲ၀င္ သြားျပီးျပန္မလာၾကတာၾကာျပီ ။

တခ်ိဳ႕ဆုိ အိမ္ေထာင္ေတြသားသမီးေတြ ကုိယ္စီနဲ႔စီးပြါးေရးနယ္မွာ နစ္ေနၾကျပီမဟုတ္လား။ ကိုယ္တုိင္ လည္း မဂၤလာေစ်းေဆး ဆုိင္မွာ ျခာရပတ္ရမ္းေနတဲ႔အခ်ိန္္။ဘုန္းေမာ္ကိစၥ မတ္လထဲမွာျဖစ္တယ္။ျခေသၤ႔ဆိုတဲ႔ အသံကို ၾကားလုိက္တယ္။ ဘာျခေသၤ႔လဲ ကြ။ ေနာက္ တံတားနီအေရး ဆက္ျဖစ္တယ္။ရက္စက္လုိက္တဲ႔ လုံထိမ္းေတြ ကြာ။ ေက်ာင္းသားမဟုတ္ေတာ႔ေပ တဲ႔ကြ်န္ေတာ္ တေယာက္မဂၤလာေစ်းမွာ ထိုင္ေနရင္းေက်ာင္း သားစိတ္ျပန္ေပါက္၊ရင္ထဲမွာမီးေတာက္ေနတယ္။

ေဆးေရာင္းေနေပမယ္႕စိတ္ကအေရာင္းအ၀ယ္ထဲအာရုံမရွိ။မတတ္သာလုိ႔စီးပြါးေရးလုပ္ေနရတာ
ကြာ။ဒီၾကားထဲတရားမ၀င္ေငြစကၠဴေတြေၾကျငာပစ္တာကႏွစ္ခါ။ ေငြကိုင္အလုပ္လုပ္ေနရတာ
ဆိုေတာ႔ေရွာင္မလြတ္၊ေကာ႔ေနေအာင္ထိတယ္။

ဦးေအာင္ၾကီးစာေတြက ပလူပ်ံလာ။ ကိုယ္ ဘယ္ေနႏုိင္မလဲ။ ေန႔စဥ္လာသမွ် နယ္ကုန္သည္ေတြ လက္ထဲ လက္သိတ္ထိုးထည္႔။ အကုန္ကူးအကုန္ျဖန္႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးလုပ္ေနခဲ႔တာေပါ႔။

အဲဒီတုန္းကဓါတ္ပုံပိုးလည္းထေနတဲ႔အခိ်န္။ျမန္မာႏိုင္ငံဓါတ္ပုံအသင္းမွာအသင္း၀င္။ အဲဒီကတတ္လာတဲ႔ ပညာေလးေတြ လက္ေတြ႔ အသုံးခ်။ ရွာရွာေဖြေဖြ မေမွ်ာ္လင္႔ပဲရလိုက္တဲ႔ အဂၤလိပ္ေခတ္ ထုတ္-Rangoon ဆုိတဲ႔ စာအုပ္ထဲကရွားပါး ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦကုိ( miniature photography) အေသးစား ဓါတ္ပုံျပန္ရိုက္ပညာနဲ႕ ….။ ဖလင္ေဆး၊ပုံျပန္ထုတ္ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္က်ဆုံးပါေစဆိုတဲ႔ စာတမ္း ကိုေအာက္ေျခ ကေန အဂၤလိပ္လိုခတ္ၾကမ္းၾကမ္းထိုး။ ေသြးေၾကြးေတြဆပ္ၾကစုိ႔ဆိုတာေတြလည္း ပါရဲ႕။ ကိုယ္႕အိမ္ ေလွကားရင္းေအာက္ေျခမွာျဖစ္သလုိ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႔ ဓါတ္ပုံအေမွာင္ခန္းထဲမွာ အလုပ္ရွဳပ္ေန ခဲ႔တဲ႔ညေတြေပါ႔ ။ ပုံရာေပါင္းမ်ားစြာကို ကူးထုတ္ေနမိပါတယ္။ မဂၤလာေစ်းမွာ တရုတ္က၀င္တဲ႕ ဓါတ္ပုံကူးေဆး။ ဓါတ္ပုံစကၠဴေတြကလည္းလွိဳင္ေနေတာ႔ ပုံကူးလုိ႔ေကာင္း။ ေပါမွေပါ ေျပာရမယ္႔အခ်ိန္။

မတ္လဘုန္းေမာ္ကိစၥျဖစ္ျပီး

၇၄-၇၅-၇၆သပိတ္ေတြ တုန္းကကြ်န္ေတာ္တ႔ုိက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ တိတ္တိတ္ျပန္စု ႏိုင္သေလာက္ စုၾက၊ ႏုိင္သလုိ၀င္က်ရာေနရာက အလုပ္ လုပ္ၾကမယ္ဆိုတဲ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က်တယ္။

ေငြစကၠဴကိစၥတုန္းက အာအိုင္တီေရွ႕ျဖတ္ေမာင္းလာတဲ႔ ေက်းတုိင္နဲ႔ေျမစာရင္းဦးစီးလူၾကီးစီးတဲ႔ မာဇဒါဂ်စ္တစီး ကို ေက်ာင္းသားေတြ ေမွာက္လွန္ပစ္လုိက္ၾကတဲ႔ အေျခအေနကိုကြ်န္ေတာ္ တိတ္တိတ္ ဓါတ္ပုံခုိးရုိက္ ထားတာရွိတယ္။

အာဏာရွင္က်ဆုံးပါေစ-စာတမ္းထုိးျပီး အာအိုင္တီမွာတိတ္တိတ္ျဖန္႔၊ အဲဒီတုန္းကမိတ္ေဆြ ဆရာ မေလးတေယာက္ကရန္ကုန္ ၀ိဇၨာသိပၸံတကၠသုိလ္အဂၤလိပ္စာ ဌါနမွာ က်ဴတာေပါက္စ။ သူကသတၱိေကာင္း။ ကိုယ္ကူးေပးသမွ် ေက်ာင္းသားသမဂၢဓါတ္ပုံေတြကို သူ႔ ေက်ာင္းထဲက တပည္႕ေလးေတြ ဆီက တဆင္႔ ဒိုင္ခံျဖန္႔္။အာဏာရွင္က်ဆုံးပါေစဆိုတဲ႔ စာတမ္း။ ဒီမိုကေရစီအတြက္။ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကဆုိတဲ႔စာတမ္းေတြ လက္ႏွိပ္စက္ရုိက္ေပး။ ကုိယ္ကသမဂၢ ဓါတ္ပုံေတြမွာ စာတမ္းထိုး ဓါတ္ပုံျပန္ရုိက္္၊ျပန္ကူးျဖန္႔၊ဘ၀ကခုမွအဓိပၸါယ္ရွိလာျပီး ေက်ာင္းသားစိတ္နဲ႔ စိတ္လွဳပ္ရွား ဘို႔ေကာင္း လာတယ္။

ဇြန္လထဲမွာ ေျမနီကုန္း ကိစၥ ဆက္ျဖစ္တယ္။

မ်က္စိေရွ႕မွာ ေက်ာင္းစိမ္းေလးေတြ ဟံသာ၀တီအ၀ုိင္းဘက္ကေန ရန္ကုန္ထဲ ခ်ီတက္သြား။ အဲဒီအေျခခံ ပညာေက်ာင္းသားအုပ္ထဲလုံထိမ္းစစ္ကားဇြတ္ထုိး၀င္လူစုခြဲပစ္ ။ ေနာက္ အဲဒီ ေျမနီကုန္းလမ္း ဆုံမွာ ပဲရက္ စက္တဲ႔ လုံထိန္းေတြ ကို ေျမနီကုန္းလူထုက-ေလးဘက္ေလးတန္ ၀ုိင္းမိသြားျပီး အခ်ီအခ်ျဖစ္ၾက။ မ်က္စိေရွ႕ မွာတင္ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ေျပးတမ္းလိုက္တမ္း လူသတ္တမ္း။ ၀ုိင္းမိတဲ႔လုံထိန္းတခ်ိဳ႕ကို လူအုပ္ၾကီးက အုတ္ခဲေတြနဲ႔ထုသတ္တာေတြ႕ရေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေျခာက္ျခားသြားတယ္ ။ေသြးပ်က္ ဘို႔ေကာင္း ပါလား။ အင္းယားကန္ ေဘာင္အေရးတုနု္းက ေဒါသေတြ-အညိွဳးေတြ ဒီလူအုပ္ ထဲေရာက္ေန ခဲ႔ေတာ႔။ ဒီ အက်ိဳးဆက္ေတြ…။

(၂)

အခုသမတသစ္တက္လာျပီ။ မင္းဘာလုပ္မလဲ ။ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ။ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုေမးမိတယ္။ သူက သူ႕ကိုယ္သူျခေသၤ႕တဲ႔။ ျခေသၤ႔နံမည္နဲ႔ အမိန္႔နဲ႔ ဘုန္းေမာ္ အေရးကိုကိုင္ တြယ္သြားတာ သူပဲ။၆၂ဆဲဗင္းဂ်ဴလုိင္မွာ ကတည္းက ေက်ာင္းသားေတြ ကိုႏွိတ္ကြပ္လာခဲ႔တာသူပဲ။ အဲဒီတုန္းက ဗုိလ္မွဴး ။ ခုသမတ။မင္းဘာလုပ္မလဲ။

ကြ်န္ေတာ္အၾကံတခုျဖစ္တယ္။ဒါနဲ႔ ကင္မရာဆြဲ တိရိစာၦန္ရုံ ဘက္ထြက္လာလိုက္တယ္။ အဲဒီေန႕က မွတ္မိ သေလာက္စေနတနဂၤေႏြေတာ႕မဟုတ္ဘူးၾကားေန႔တေန႔။တုိင္းျပည္က လည္းေျခာက္ ေျခာက္ ျခား ျခား ျဖစ္ေန လုိ႔ လား မသိ ဘူး။ တိရိစာၦန္ရုံမွာ လူမရွိဘူး။ ကိုယ္က-အေဖၚမပါဘာ မပါ-ကင္မရာ နဲ႔ ခတ္ေၾကာင္ေၾကာင္။ ဒီအရြယ္ နဲ႔တိရိစာၦန္ရုံ ဘာလာလုပ္တာလဲ ။ေသခ်ာ လိုက္ၾကည္႔ရင္ တိရိစာၦန္ေတြ လာၾကည္႔တာ မဟုတ္ တာေသခ်ာတယ္။

က်ားေတြျခေသၤ႔ေတြထားတဲ႔ရုံဘက္ တခါတည္း သြား။ ကိုယ္လုိခ်င္တဲ႔ သတၱ၀ါကိုလုိက္ရွာ။ ခက္တာက လူက လည္းခတ္ပါးပါး ။ ေနကလဲ ျမင္႔ေနလို႔လားမသိဘူး။ ကိုယ္လုိခ်င္တဲ႔သတၱ၀ါေတြကတေကာင္မွ အျပင္ထြက္ လမ္းသလားမေနၾကပဲအတြင္းထဲအကုန္၀င္ေခြေနၾကတယ္။ ျခေသၤ႔အစစ္တေကာင္စ ႏွစ္ေကာင္စ ကိုေတာ႔ ေတြ႔တယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႔ကို ရုိက္ဘို႔လုံး၀-မရည္ရြယ္ဘူး။ ကိုယ္လုိခ်င္ တာ ျခေသၤ႕မ ဟုတ္။ျခေသၤ႔ဆုိတာခြန္အားၾကီး။ သတၱိရွိ။ ခန္႔ခန္႔ညားညားသတၱ၀ါ။ တေကာင္ထဲ၊ ဒါေပမယ္႔ျခေသၤ႔ဆို တဲ႔စကားလုိ-မာန္ ရွိတဲ႔အေကာင္္။

ကိုယ္လုိခ်င္တာျခေသၤ႔အစစ္မဟုတ္။ေခြးျခေသၤ႔။ေခြးျခေသၤ႕ကျခေသၤ႔အစစ္လိုမခန္႔ဘူး။ လည္ဆန္ဖြားဖြား မရွိေတာ႔ျခေသၤ႔ အစစ္ နဲ႔ ယွဥ္လုိက္ရင္ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္အေကာင္။ နံမည္ ကလည္းမေကာင္း ဘူး။နာမ္ႏွိမ္ျပီး သား။ ေခြးျခေသၤ႔လို႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လူမ်ိဳးေတြ ဘာလုိ႔ ဒီနံမည္ေပး သလဲ၊ဒါကြ်န္ေတာ္ မသိ။ေခြးဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဓေလ႔မွာေတာ႔နဲနဲနိမ္႔တဲ႔အသုံး။ နာမ္အရ ႏွိမ္ထားျပီးသား ။

ခက္တာကနာရီ၀က္တနာရီ ၾကာေအာင္ ကြ်န္ေတာ္လွည္႔ပတ္ေခ်ာင္းလည္း ဒီေကာင္ေတြ တေကာင္မွ ဓါတ္ပုံ ထြက္အရုိက္မခံၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ဟုိၾကည္႕ဒီေလွ်ာက္လုပ္ေနရရင္း ေခြးအေတြ-သြားေတြ႕တယ္။ ေခြးအဆိုတဲ႔ သတၱ၀ါက တိရိစာၦန္ေတြထဲမွာေတာ္ေတာ္ အရုပ္ဆုိးတဲ႔ အေကာင္။ ၾကက္သေရမရွိဘူး။ ဘာလုိ႔ ေခြးအ လို႔နံမည္ေပးသလဲ။တကယ္က ဒီေကာင္ေတြ မအဘူး။ လည္သမွ အလြန္လႊတ္ လည္တဲ႔ေကာင္ေတြ။ အုပ္စုဖြဲ႔ စိတ္လည္းရွိတယ္။ဘယ္သတၱ၀ါမွ ခ်မ္းသာမေပးတဲ႔ေကာင္မ်ိဳး။ သူတို႔ေတြပဲ လမ္းသလားေနၾက။ ကြ်န္ေတာ္ လည္း ေငးရင္းေတြးရင္း မထူးပါဘူး။ ကိုယ္႔ရည္ရြယ္ ခ်က္ျပီးေျမာက္ေအာင္ ျဖစ္တာ လုပ္မွ ဆုိျပီး ေခြး အ ေတြကိုပဲ လွမ္းရုိက္ေနမိေတာ႔တယ္။

(၃)

၈.၈.၈၈ေန႕မွာကြ်န္ေတာ္ စိတ္အရမ္းလွဳပ္ရွားေနတယ္။ ညကလည္းေကာင္းေကာင္းမအိပ္ခဲ႔ရ ဘူး။ဓါတ္ပုံ အေမွာင္ခန္းထဲမွာ ပဲအခ်ိန္ကုန္္္။ ညလုံးေပါက္ေတြမ်ားစြာကူးထားတဲ႔ဓါတ္ပုံေတြက လည္းတပုံတေခါင္း။ ဒါေတြလူမသိသူမသိ အေျခာက္ခံရတဲ႔အလုပ္ကလည္းမလြယ္လွ။ အထူးသျဖင္႔အေမမသိေအာင္ မွင္ေသေသ လုပ္ရတာ။အေမက သူ႕သားကသူ႔၀ါသနာသူလုပ္ေနတယ္ထင္တာ။အေမျမင္သြားလုိ႔ကေတာ႔ေသြးပ်က္ ျပီး မလုပ္ပါနဲ႔သားရယ္လုိ႔တားမွာေသခ်ာတာေပါ႔။ကိုယ္႔သားသမီးဆုိတာေတာ႔ က်လာမယ္႔ အႏၱရာယ္ဆိုးအတြက္ စုိးရိမ္မွာ မိခင္တုိင္းရဲ႕ေစတနာေမတၱာေလ။

ဘယ္သူမွဒီေန႔ ရွစ္ေလးလုံးျဖစ္မယ္လို႔ အာမမခံထားဘူး။ အားလုံးညီညာျဖျဖ စိတ္ကိုယ္စီ မွာ ျဖစ္ေနၾက တာ။အားလုံးက ျဖစ္ဆိုရင္ ျဖစ္ကိုျဖစ္တယ္။ မနက္ ၁၀နာရီေလာက္မွာ လူေတြထိန္းမရေတာ႔ဘူး။ တျမိဳ႕လုံးအရင္႔အရင္ရက္ေတြကတည္းက ၾကိဳ ခ်ထားတဲ႔ လုံထိန္းေတြ စစ္သားေတြကို ဂရုမစိုက္ေတာ႔ ဘူး။ ရုန္းစု ရုန္းစုျဖစ္ေန ၾကျပီ။ ၁၂နာရီ ေလာက္မွာ လူေတြအကုန္ လမ္းေပၚေရာက္ ကုန္ျပီ။ ၂နာရီေလာက္မွာေတာ႔မိုးေတြျပိဳက်လာသလို၊ လွိဳင္းေတြအဆင္ဆင္႔ လိမ္႔လာသလို ရန္ကုန္လူထုၾကီးက လမ္းတိုင္လမ္းတိုင္းမွာ ခ်ီတက္ေနၾကျပီ။ ကြ်န္ေတာ္႔တသက္တခါမွမၾကံဳဘူးေအာင္မ်ားတဲ႔ လူထု။ ၇၄ဦးသန္႔စျဖစ္တဲ႔ တုန္းကညေန တကၠသိုလ္ရိပ္သာ လမ္းမွာ ဒါမ်ိဳးတခ်က္ၾကံဳလုိက္ ဖူးေသးတယ္။ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းတခု လုံး လူပင္ လယ္ျဖစ္သြား ခဲ႔တာ။အခုဟာကအဆေပါင္းမ်ားစြာပုိၾကီး က်ယ္သြားျပီ။ ရန္ကုန္ တျမိဳ႕လုံးကလူေတြ လမ္းေပၚထြက္လာတာ။ လူပင္လယ္ၾကီး။ လူပင္ လယ္ၾကီးထဲမွာ လူလွိဳင္းေတြ ထေနတာ လုိ႔ေျပာလုိ႔ရတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ က မုိး မရြာပဲနဲ႔ မိုးေရခံ ဂ်က္ကက္ အျဖဴတထည္ ကို စြပ္က်ယ္ေပၚမွာ ခံ၀တ္ထားခဲ႔တယ္။ အၾကံနဲ႔။ အဲဒီ အေပၚအက်ီအတြင္းအိတ္မွာ ပုိ႕စကဒ္ဆိုဒ္ ဓါတ္ပုံ ၃၀၀ေက်ာ္ပါတယ္။ လူအုပ္ၾကီးနဲ႔ေမ်ာ လုိက္လာတယ္။ ေျမနီကုန္း ဗားကရာလမ္းအတိုင္း ေတာ္လွန္ေရးပန္းျခံဘက္ကုိ ခ်ီတက္ေနတဲ႔ လူအုပ္နဲ႕အတူ ပါလာတယ္။ လူအုပ္ၾကီးကဦး၀ိစာရလမ္းအတိုင္း ရန္ကုန္ထဲကို ေထာင္အတက္မွာ ကြ်န္ေတာ္လွဳပ္ရွား လိုက္တယ္။ လူအုပ္နဲ႔အတူ ေျဖးေျဖး လိုက္ပါလာတဲ႔ အလံေထာင္ထားတဲ႔ေဒါ႔ဂ်စ္တစီးေပၚက လူငယ္တခ်ိဳ႕ဆီကို ကပ္သြားျပီး သူတို႕ကိုဓါတ္ပုံေတြ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။လူငယ္ေတြက တခ်က္ ၾကည္႔လုိက္တာနဲ႔ သေဘာေပါက္တယ္။ သူတို႔ ဘာလုပ္ရမယ္ဆုိတာ။

ေနာက္တနာရီေလာက္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ျမိဳ႕ထဲေရာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ လူအုပ္ေတြဟာ ဆူးေလဘုရားကိုယွက္ထုိး ပတ္ေနၾကျပီ္။ ျမိဳ႕နယ္စုံက ခ်ီလာတဲ႔ စစ္ေၾကာင္းေတြဆုံမိၾကျပီး ျမိဳ႔ေတာ္ခန္းမေရွ႕မွာလည္း လူ ပင္လယ္ျဖစ္ေနျပီ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလက္ထဲမွာလည္း သမတ က်ဆုံးပါေစဆုိတဲ႔ နာမ္ႏွိမ္ထားတဲ႔ ဓါတ္ပုံေတြကိုင္ရင္း ေအာ္ဟစ္ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကတာေတြ႕တယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕နဲ႔ စိတ္ေတြတက္ၾကြေန။ ဘာေတြဆက္ျဖစ္မလဲ။ ေက်နပ္တယ္။

ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ဆက္လုပ္စရာေလးေတြကို သတိရလာ။ ဇြန္လတုန္းက အကသ ေက်ာင္းသားေလးေတြ အသံလႊင္ရုံ ျပည္လမ္းေရွ႕အတုိင္း ခ်ီတက္လာေတာ႕ ရရာျခံတုိင္တခုကို ျဖဳတ္ျပီး ရရာအက်ီအနီတစ ခ်ိတ္အလံလုပ္ခ်ီတက္လာတာေတြ႕ခဲ႔တယ္။ အလံေတြ ကိုၾကိဳစီစဥ္ထား ဘို႔လုိတယ္။လူထုတိုက္ ပြဲ ဟာေရွ႕ဆက္ သြားေတာ႔မွာ။

ၾကည္႔ျမင္တုိင္ဗားကရာ က ပန္းခ်ီဆြဲတဲ႔ မိတ္ေဆြဆီမွာလည္း ခြတ္ေဒါင္းေတြအဆင္သင္႔ ဆြဲခိုင္းျပီးျပီ။ မနက္ျဖန္ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕မယ္႕ လူငယ္ေတြလက္ထဲ အလံေတြအဆင္သင္႔ ေပးဘုိ႔ ရွစ္ေလးလုံး- ညမွာ မဂၤလာေစ်းက ၀ယ္ထားျပီးသား ပိတ္အနီတအုတ္ကို အဆင္သင္႕အလံတခုစာစီျဖတ္။

စမ္းေခ်ာင္းၾကည္႔ျမင္တိုင္အပိုင္းက လူငယ္ေတြနဲ႔ေတြ႔မယ္။သူတုိ႔ကို ကြ်န္ေတာ္မျမင္ဘူးဘူး ။ မရင္းႏွီးဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒါကအေရးမၾကီးေတာ႔ဘူး။ သူတုိ႕မ်က္ႏွာေတြမွာ ပုိင္းျဖတ္ခ်က္ခ်ထားတာ ကြ်န္ေတာ္ သိတယ္။ သူတို႕ေတြတကယ္ဆက္လက္ခ်ီတက္ၾကမွာ။

သူတို႕ေခတ္။သူတို႔အလံကိုင္တက္လာခဲ႔ၾကျပီ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔၁၄ႏွစ္က ကိုယ္လည္းသူတို႔ အရြယ္သူ တို႔လုိေက်ာင္း သား။ သူတို႕လိုစိတ္ဓါတ္ပဲေပါ႔။ လူထုေရွ႕မွာေပါ႔။ ခုေတာ႔ဒါသူတို႔အလံ။ သူတုိ႔ကို လက္ဆင္႕ကမ္းရမယ္႔အခ်ိန္။

ဒါနိယာမပါ။ သူတို႔ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀းသယ္သြားၾကမလဲ။ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လည္း ရင္ထဲက မလြတ္ တမ္းဆုတ္ ထားခဲ႔တဲ႔ အေရးေတာ္ပုံအလံကို ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀းသယ္ခဲ႔သလဲ။ ဆုတ္ထားဆဲ အေရးေတာ္ပုံ အလံကို ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀းသယ္မလဲ။ ဒါ သမုိင္းကပဲ ဆုံးျဖတ္မွာပါ။

(တိုင္းျပည္ကိုစစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွလြတ္ေျမာက္ေရးၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ရင္း ေထာင္ေတြေတာေတြ ထဲမွာက်ဆုံးခဲ႔တဲ႔ ရဲေဘာ္အေပါင္း။ ခုခ်ိန္ထိ အေရးေတာ္ပုံအလံကို မလဲွစတမ္းရွစ္ေလး လုံးမ်ိဳးဆက္မ်ိဳးဆက္ အသစ္အသစ္ေတြနဲ႔အတူလက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ၀င္ေနဆဲျဖစ္တဲ႔ ၇၄-၇၅-၇၆ မ်ိဳးဆက္ KNUက ဗိုလ္မွဴးေစာလွေငြ ၊ေထာင္က်ခံေနရဆဲကမာရြတ္NLD ဥကၠဌ-ဘိုးေတာ္ခင္၀င္း ။HRDPလူ႔အခြင္႔အေရး အဖြဲ႔ကိုတည္ေထာင္လွဳပ္ရွားသူကိုျမင္႔ေအး။ အင္းေတာ္ အမတ္ကိုျမင္႔လွဳိင္ ။ေသြးသစ္လူငယ္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠဌေဒါက္တာသက္လြင္ တို႔အျပင္ ABSDFကိုတိတ္ၾကီးနဲ႔ ကဗ်ာဆရာကုိလြမ္းနီ။ အႏွစ္၂၀ေက်ာ္အိမ္ျပန္ မေရာက္ၾကေသးတဲ႔နယ္စပ္ကကိုဂါမဏိ။ကုိ၀င္းတင္႔ထြန္း၊ ကိုညိဳထြန္း၊ ကိုေအာင္တင္သိန္း၊ ကိုေဇာ္ျငိမ္းလတ္တို႔ အျပင္-၈၉ကတည္းကခုထိေထာင္သြင္း မတရားအက်ဥ္းခ်ခံထားရေသာ အခန္းေဖၚ သံလ်င္NLD လူငယ္ ကိုသန္းေဇာ္၊ ကုိညီညီဦးတုိ႔ကို လြမ္းေသာစိတ္ သတိရေသာ စိတ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏုိင္ငံတကာ မွာ ေရာက္ျပီး အေရးေတာ္ပုံအလံကို ကိုင္ဆြဲ။ တိုက္ပြဲဆက္-အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ အားလုံးေသာရဲေဘာ္အေပါင္းကိုအမွတ္ရ ဦးညႊတ္ျခင္းျဖင္႔ )

ခြန္ဆိုင္း (၁.၈.၂၀၁၁)

ရွစ္ေလးလုံးအမွတ္တရ

၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ရန္ကုန္ျမဳိ ့ေရႊတိဂုံဘုရားအေနာက္ဘက္မုဒ္မွာ ျမန္မာျပည္သူလူထု(၅)သိန္းေက်ာ္တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ ႔မိန္ ့ခြန္း(ရုပ္သံ)

ပထမဦးဆုံး ျမန္မာျပည္သူလူထုကို မိန္ ့ခြန္း စတင္ေျပာႀကားျပီး ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးအတြင္းမွာ စတင္ျပီး ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး လွဳပ္ရွားမွဳႀကီး ပါ၀င္ဦးေဆာင္ဖို ့အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို တရား၀င္ ျပည္သူလူထုအား အသိေပးခဲ့ပါတယ္။

(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ေျပာႀကားခဲ့တဲ့ မိန္ ့ခြန္းစကားေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားဆင္ႀကည့္ႏိုင္ရန္အတြက္ အသံအနည္းငယ္ျမွင့္၍ နားေထာင္ႀကည့္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္)။

(သုံးေရာင္ျခယ္ ေက်ာင္းသား မ်ားနွင္႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္)

ဤ ရွားပါးမွတ္တမ္း အားေပးပို႔ ေပးေသာ ကိုနစ္ေနမန္း အားအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္.။

8888 Burma Tribute (21st Anniversary) Aung San Suu Kyi Speech in Burmese and English HD gersing

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးေန႔ စဥ္ သတင္းစာပါ ပုံရိပ္လႊာ..

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီး မျဖစ္ပြားခင္ ႏွစ္မ်ားမွာ အာဏာရွင္တို ့ရဲ ့ သတင္း ဆင္ဆာျဖတ္ေတာက္ခဲ့မွဳေတြ ပိတ္ပင္တားဆီးခဲ့မွဳေတြေႀကာင့္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ အလ်ဥ္းမရွိခဲ့ပါဖူး။ အာဏာရွင္ ေန၀င္းအစိုးရကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ မယ့္သတင္းမွန္ သမွ် ေရးသားမွဳ မွန္သမွ် ေငြမွင္ေရာင္နဲ ့ အသုတ္ခံခဲ့ရျပီး၊ အမွန္တရားကို ေဖၚထုတ္ေရးသားသူေတြ စစ္ေဆးေမးျမန္းခံရ စာေပေရးသားခြင့္ ပိတ္ဆို ့ခံရ မတရားအက်ဥ္းခ်ခံရနဲ ့ သတင္းစာနယ္ဇင္းေလာက အေမွာင္ဖုံးလြမ္း ခံခဲ့ရပါတယ္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ (ရွစ္ေလးလုံးျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံႀကီးအတြင္းမွာ) သတင္းစာေစာင္ေတြ ဂ်ာနယ္ေတြ လြတ္လပ္မွဳအျပည့္အ၀နဲ ့ ထုတ္ေ၀ႏိုင္ခဲ့ႀကပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ (၂၆) ႏွစ္ေက်ာ္ မတရားအႏိုင္က်င့္အုပ္ခ်ဴပ္ခဲ့တဲ့ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္ ေန၀င္းအ စိုးရ ေခြးေျပး ၀က္ေျပး ေျပးရျပီး အာဏာရူးရဲ ့ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳယႏၱရားျပဳိက်ပ်က္သုန္းခ်ိန္၊ ျပည္သူလူထုရဲ ့ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးနဲ ့ လြတ္လပ္ခြင့္ လူအခြင့္အေရးအတြက္ အရွိန္အဟုန္အျပင္းဆုံးျဖစ္ေန ခ်ိန္ကာလ အတြင္း မွာ ေန၀င္း အာဏာရူးတို ့ရဲ ့ မတရားလုပ္ရပ္ေတြကို မီးေမာင္းထိုးေဖၚျပမွဳေတြ ျပည္သူလူထုရဲ ့ေန ့စဥ္နဲ ့အမွ် ခ်ီတက္ ဆႏၵျပမွဳေတြကို သတင္းျပည့္စုံစြာနဲ ့ အျပိဳင္အဆိုင္ေရးသားထုတ္ေ၀ႀကတဲ့ သတင္းစာေစာင္ေတြ ဂ်ာနယ္ေတြ ျမဳိ ့အသီးသီး နယ္အသီးသီမွာ ပလူပ်ံေနေအာင္ ျမင္ေတြ ့ခဲ့ႀကမွာပါ။

ဒီသတင္းစာေစာင္ေတြဟာ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးကာလ အတြင္းမွာဘဲ ျမိဳင္ျမိဳင္ ဆိုင္ဆိုင္ ေပၚထြက္ လာခဲ့ႀကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ျပည္သူ လူထုဘက္ကေန ရပ္တည္ခဲ့ႀကတဲ့ ျပည္သူ ့ဘက္ေတာ္သား သတင္းစာနယ္ဇင္း သမားမ်ားေတြ နဲ ့ ျပည္သူလူထုထဲက စာေပအႏုပညာရွင္ သမားေတြ က ေရးသား ထုတ္ေ၀ေဖၚျပခဲ့ႀကတဲ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အခ်ိန္ ကာလ သတင္းစာေစာင္ ဂ်ာနယ္မ်ား ဟာ ျပည္သူလူထု အေရးေတာ္ပုံႀကီး အတြက္ မ်ားစြာအေထာက္အကူျပဳျပီး အာဏာရွင္ ျဖဳတ္ခ်ေရး ျပည္သူလူထု အေထြေထြသပိတ္ႀကီး အတြင္း တစ္တပ္တစ္အား ပါ၀င္မွဳကို သက္ေသျပဳခဲ့ႀက တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီသတင္း ဂ်ာနယ္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ “လြတ္လပ္ေရး ေန ့စဥ္သတင္းစာ” ရဲ ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၁၇) ရက္ေန ့ထုတ္ သတင္းစာေစာင္ေလးတစ္ခုကို သမိုင္းမွတ္တမ္း တစ္ခုအေန နဲ ့ ျပန္လည္ထုတ္ေဖၚလိုက္ရပါတယ္။ (ေရးသားေဖၚျပထားမွဳအား အေသးစိတ္ႀကည့္ရွဳႏိုင္ရန္အတြက္ ပုံအား အက်ယ္ခ်ဲ ့ ႀကည့္ရွဳႏိုင္ပါတယ္)။

အဆိုပါ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၁၇) ရက္ေန ့ထုတ္ “လြတ္လပ္ေရး ေန ့စဥ္သတင္းစာ” ထဲမွာ ျပည္သူလူထုေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေမြးဖြားလာမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ ့ အေႀကာင္းနဲ ့ ငယ္ပုံရိပ္လႊာ ကို ေဖၚျပထားတာ ေတြ ့ျမင္ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ ့ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းရဲ ့ သမီး၊ အေဖတူ သမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလုံး ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံႀကီးကာလမွာ တိုင္းျပည္နဲ ့ လူမ်ဳိး အာဏာရွင္လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို ့အတြက္ သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ဦထိပ္တင္ျပီး ျပည္သူလူထုေရွ ့က မားမားမတ္မတ္ရပ္ျပီး ဦးေဆာင္မွဳေပးေနတဲ့ အခ်ိန္ကာလလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံးက ေတာင္းတေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသမွဳကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ ့ ဒီ “လြတ္လပ္ေရး ေန ့စဥ္သတင္းစာ” ပါ ပုံရိပ္လႊာဟာ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း နဲ ့ အေတာ့္ ကို တူတာကို ေတြ ့ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ တိုင္းျပည္နဲ ့ လူမ်ဳိးအတြက္ အနစ္နာခံ ဦးေဆာင္ေန တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ယေန ့ထိတိုင္ ေဆာင္ရြက္ႀကဳိးပမ္းမွဳမ်ားအားလည္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါတယ္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၁၇) ရက္ေန ့ထုတ္ “လြတ္လပ္ေရး ေန ့စဥ္သတင္းစာ” ထုတ္ေ၀ခဲ့သူမ်ား အားလည္း ျပန္လည္မွတ္တမ္းတင္ရင္း၊ သမိုင္းမွန္ေတြကို အာဏာရူးေတြ ေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ေျဖာက္ဖ်က္လို ့ မရဖူး ေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာ မဟုတ္ဖူးဆိုတာ သက္ေသထူလိုက္ပါတယ္။

ရွစ္ေလးလုံးျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံႀကီး သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြကို ေဖၚထုတ္သက္ေသျပႀကဖို ့ တိုက္တြန္းရင္း အာဏာရွင္ဆိုတာ ထာ၀ရ မရွိဖူး ျပည္သူသာလွ်င္ ထာ၀ရရွိတယ္ဆိုတာ ခိုင္ျမဲစြာ ယုံႀကည္ရင္း အာဏာရူးေတြကို ဆက္လက္ ဆန္ ့က်င္ေတာ္လွန္ႀကဖို ့ သံဓိဌာန္ျပဳႀကပါစို ့။

ျပန္လည္မွ်ေဝ ေပးပို႔ ေပးေသာ ကိုနစ္ေနမန္း အားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္.။

ကေလးစစ္သား မလုပ္ခ်င္ဘဲ လုပ္ခဲ႔ရေသာ ကိုဟိန္းမင္းေအာင္ အေၾကာင္း..

စစ္ေတြဟုိတယ္၀န္ထမ္းမ်ား ဦးသိန္းစိန္ ေရာက္ရွိစဥ္ လခ စုေပါင္းေတာင္းဆုိ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ဇူလိုင္ ၃၀ ရက္ေန႔က စစ္ေတြျမိဳ႕သုိ႔ေရာက္ရွိလာစဥ္ ဟုိတယ္၀န္ထမ္း ၂၅ ဦးထက္မနည္းက လစာအတြက္ တစ္နာရီခြဲၾကာ စုရုံးေတာင္းဆုိခဲ့ ၾကေၾကာင္း ယင္းဟုိတယ္ ၀န္ထမ္းမ်ားထံမွ သတင္းရရွိသည္။

ပုဂၢလိကမွ ငွားရမ္းလုပ္ကိုင္ေနေသာ ယခင္စစ္ေတြဟုိတယ္ (ယခု စစ္ေတြ ရီေဆာ့ဟုိတယ္) တြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ဟိုတယ္ခရီး၀န္ထမ္း ၄၃ ဦး၏ လစာကုိ ဇူလိုင္ ၂၉ ရက္ ေသာၾကာေန႔ တြင္ အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီး႒ာနတြင္ သြားေရာက္ေတာင္းယူရာ လစာထုတ္ေပးရန္ အထက္မွ ညြန္ၾကားထားျခင္း မရွိဟု ေထြအုပ္ မွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ျပန္လည္ေျပာဆုိခဲ့ေၾကာင္း၊ ထု႔ိေၾကာင့္ ဇူလိုင္ ၃၀ ရက္ေန႔မနက္ ၈ နာရီခန္႔အခ်ိန္ ဟုိတယ္ခရီး ၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕က ယင္းဦးစီး႒ာနသုိ႔သြားေရာက္၍ လစာေငြ စုေပါင္း ေတာင္းခံၾကေၾကာင္း ဟုိတယ္၀န္ထမ္းအမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

“အထဲမွာက လူၾကီး ေရာက္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လစာမထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ စုၿပီးေတာင္းဆုိတ့ဲ လူအုပ္ကုိ ဟိုတယ္က တာ၀န္ရွိသူက လူၾကီးခရီးစဥ္ၿပီးရင္ ထုတ္ေပးမယ္ လုိ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ မွာ ေတာင္းဆုိတဲ့ လူေတြ ျပန္သြားၾကတယ္။ ရုံးေရွ႕မွာ အဲဒီအခ်ိန္ ရဲေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြလည္း ရွိေနတယ္။ ဆႏၵျပတာမဟုတ္လို႔ ဘာမွ အေရးမယူတာေပါ့။ ေအးေဆးပါပဲ”ဟု ဟုိတယ္တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ရွင္းျပသည္။

ဟုိတယ္ႏွင့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း၀န္ၾကီး႒ာနပုိင္ စစ္ေတြႏွင့္ ပဲခူး ေရႊ၀ါထြန္းဟုိတယ္မ်ားကို အေထြေထြအုပ္ ခ်ဳပ္ေရးဦးစီး႒ာန ထုိမွတဆင့္ ဇြန္ ၁ ရက္ေန႔မွစ၍ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းရွင္မ်ားျဖစ္ေသာ Royal Beach Motel Ngapali ႏွင့္ Youth Force ကုမၸဏီမ်ားသုိ႔ အသီးသီး လႊဲေျပာင္း လုပ္ကုိင္ေစခဲ့သည္။

စစ္ေတြႏွင့္ ေရႊ၀ါထြန္းဟုိတယ္မွ ဟုိတယ္ႏွင့္ ခရီးသြား၀န္ထမ္း ၁၀၀ ေက်ာ္ကုိ ၿပီးခဲ့ေသာ ဇူလိုင္ ၂၂ ရက္မွ စတင္၍ အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဦးစီး႒ာနမွ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားသုိ႔ လႊဲေျပာင္းခဲ့သည္။

“ကၽြန္္ေတာ့ လုပ္သက္ ၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္မွာ ဒါမ်ိဳးတစ္ခါမွ မၾကဳံဖူးဘူး။ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း မွားေန တယ္”ဟု ေရႊ၀ါထြန္းဟုိတယ္မွ အမ်ိဳးသား၀န္ထမ္း တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ပုံမွန္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအရ ၀န္ထမ္းမ်ားကုိ အစုိးရက ပင္စင္လစာေပး ၿပီးမွသာ ပုဂၢလိက ၀န္ထမ္း အျဖစ္တရား၀င္ခန္႔ထားရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခု လုပ္ထုံးမွာ ၀န္ထမ္းမ်ားကိုပါ တုိက္ရုိက္ ပုဂၢလိက ေျပာင္း လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ပုဂၢလိက ၀န္ထမ္းအျဖစ္လုပ္ကုိင္လိုျခင္း မရွိ၍ ၀န္ၾကီး႒ာနတြင္ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳပါရန္ ၀န္ထမ္းမ်ားက ဟုိတယ္ႏွင့္ ခရီးသြားလာေရး ၀န္ႀကီးထံသုိ႔ အသနားခံစာတင္ထားေၾကာင္း၊ ၀န္ၾကီး႒ာန ထံမွ ျပန္လည္ေခၚ ယူမည္ဟု ႏႈတ္ဂတိရရွိထားေၾကာင္း သိရသည္။

“လုပ္သက္ကလည္း ႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ ရွိေနျပီ ဒီမၾကီးမငယ္အသက္ေရာက္မွ ပုဂၢလိက ၀န္ထမ္းမလုပ္ ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းလာခဲ့တဲ့ အတြက္ ပင္စင္ေတာ့ ျပန္လုိခ်င္တယ္”ဟု ၀ါရင့္ဟုိတယ္ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ပုဂၢလိကသုိ႔ လႊဲေျပာင္းလုိက္ေသာ ၀န္ထမ္းဦးေရမွာ စစ္ေတြဟုိတယ္တြင္ ၄၃ ဦး၊ ေရႊ၀ါထြန္းဟုိတယ္တြင္ ၅၉ ဦးရွိျပီး ၎တုိ႔ အသနားခံစာ တင္ထားေသာ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဇုူလိုင္လကုန္အထိ မည္သည့္ သတင္းစကားမွ် မရရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဂြျမိဳ႕သုိ႔ ဇူလိုင္ ၂၇ တြင္ စတင္ေရာက္ရွိခဲ့ျပီး သံတြဲ၊ ေတာင္ဂုတ္၊ အမ္း၊ မင္းျပား၊ ေျမာက္ဦး၊ ေက်ာက္ေတာ္ ထုိမွ တဆင့္ ေနာက္ဆုံး စစ္ေတြ သုိ႔ ဇူလိုင္ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

သတင္း.... (TH)Transparency Myanmar

ျပည္သူေတြအတြက္ ေရေဘးအႏၱရာယ္္ၾကိဳတင္ကာကြယ္မွဳေတြ မလုပ္ေပးနိုင္တာဘာေၾကာင့္လဲ

“ ျပည္သူေတြအတြက္ ေရေဘးအႏၱရာယ္္ၾကိဳတင္ကာကြယ္မွဳေတြ မလုပ္ေပးနိုင္တာဘာေၾကာင့္လဲ ”

ပဲခူးျမိဳ႕နဲ႔ဟသၤာတျမိဳ႔ေတြေရၾကီးျပန္ျပီတဲ့၊ပဲခူးျမိဳ႕ဆိုဘူတာၾကီးကသေဘၤာဆိပ္လား ထင္ရေလာက္ေအာင္ ဆိုးဆိုးရြား ရြားျဖစ္ေနတာတဲ့၊ မႏွစ္ကလည္း မႏၱေလးနဲ႔ ပဲခူးျမိဳ႕ ေတြမွာ ဒီလို ေရၾကီးတဲ့ေဘးဒုကၡ ၾကံဳခဲ့ၾကပါေသးတယ္၊ ျပည္သူေတြအဖို႔ကေတာ့ ကံၾကမၼာကိုပံုခ်တာ ၊ ကပ္ဆိုက္ေန...တာလို႔ စဥ္းစား တာေတြ ျမင္ၾကားေနရပါေလရဲ႕ ။

တကယ္ေတာ့ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားနဲ႔ အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ပဲ ဦးစားေပးတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္ မွဳေအာက္ မွာ ရရာခိုးျပီးရပ္တည္ေနရတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့မွဳ ေၾကာင့္ ၊ ဆည္ေျမာင္းဦးစီး ဌာန၀န္ထမ္းေတြေၾကာင့္နဲ႔ (အထူးသျဖင့္) နိုင္ငံေတာ္ကိုတာဝန္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ အစိုးရ အေယာင္ေဆာင္ စစ္ ယူနီေဖါင္းခၽြတ္္ေတြ ေၾကာင့္ပါဆိုတာမ်ား ေရေဘးသင့္ျပည္သူေတြသိၾကရင္ ဘယ္လို ခံစားၾကရပါေလမလဲ ။

ဟာ..! သူ႔ဘာသာသဘာ၀ေဘးေရၾကီးတာပဲ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ ၊ ငါတို႔အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ေရာ ဘာဆိုင္ လို႔လဲ၊ နိုင္ငံေရးနဲ႔ႏြယ္ေျပာခ်င္လို႔ ဇြတ္ ဆက္စပ္ေနတာပဲလို႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြအသိုင္း ၀ိုင္းက ေျပာခ်င္ပါလိမ့္ မယ္ ၊ ျပီးေတာ့ေျပာခ်င္းေျပာ မိုးေလ၀သနွင့္ဇလေဗဒဦးစီးဌာနကိုပဲေျပာရမွာ ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာနက ဘယ္လိုပါလာရတာ လဲလို႔လည္း ေမးစရာရွိနိုင္ပါတယ္ ၊ ေျပာပါ့မယ္ ။

ေရၾကီးတာက သဘာ၀ေဘးပါ ၊ ဒါေပမဲ့ ေရၾကီးမွာ ကိုၾကိဳမသိတာ၊ ျပည္သူေတြ ကိုၾကိဳ တင္ေရႊ႕ေျပာင္းမွဳ မလုပ္နိုင္တာ၊ႏွစ္တိုင္းလို ဒီျမိဳ႕ေတြမွာေရၾကီး တတ္မွန္းသိလ်က္နဲ႔ ေရလႊဲေျမာင္းေတြ မေဖါက္ တာ၊ ေရတားတာတမံေတြမေဆာက္တာ ၊ ေရၾကီးမွဳျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ လံုေလာက္တဲ့ ကယ္ဆယ္ ကူညီေရးအစီအစဥ္ေတြမရွိတာ ဆိုတာေတြ ကေတာ့ နိုင္ငံေတာ္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ဆိုသူေတြရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးပဲရွာ လိုမွဳ ၊ ျပည္သူေတြအေပၚ ေစတနာ မမွန္မွဳနဲ႔ နိုင္ငံ့၀န္ထမ္းဆိုသူေတြရဲ႕ တာ၀န္မဲ့မွဳေတြေၾကာင့္ပါ ။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာနဲ႔ တရားစီရင္ေရးအာဏာကိုကိုင္ထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးပိုင္းက စီပြားေရးလုပ္ ငန္းရွင္ေတြဆီကလာဘ္စား ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြခ် ေပး ၊ အက်ိဳးတူရွယ္ယာ ေတြဝင္ထားျပီး မေမွ်ာ္မွန္းနိုင္ေအာင္ ခ်မ္းသာေနၾကေပမဲ့ ၀န္ထမ္းေလာကမွာေတာ့ လစာသက္သက္မေလာက္ငွမွဳကိုေျဖ ရွင္းဘို႔ လာဘ္စားတာ ၊ သက္ဆိုင္ရာလုပ္ငန္းသံုး ပစၥည္းစာရင္းပိုတင္တာ ၊ ေစ်းႏွဳန္းပိုတင္တာ ၊ ခိုးေရာင္းစားတာလုပ္ၾကရပါတယ္ ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေနရာက ပစၥည္းခိုးခြင့္ ဒါမွမဟုတ္ လာဘ္စားဂြင္ဖန္ခြင့္ ရွိတဲ့ေနရာမဟုတ္ရင္ ေတာ့ အခ်ိန္ခိုးၾကပါတယ္ ၊(ဥပမာ နိုင္ငံ့၀န္ထမ္းတာ၀န္ခ်ိန္အတြင္းမွာ ေစ်း လည္ေရာင္းတာ၊ခ်ဲထိုး ခ်ဲေရာင္း ခ်ဲတြက္ေလာင္း ကစားလုပ္တာ၊အထက္အရာရွိနဲ႔ညွိျပီး တျခား အလုပ္တြဲလုပ္ေနတာမ်ိဳးေတြက အခ်ိန္ခိုးတာေတြပါ)။

၀န္ထမ္းကဘာခိုးခိုး

အဲ့ဒီဒါဏ္ကို ျပည္သူေတြပဲခံၾကရပါတယ္၊(၀န္ထမ္းေတြကိုယ္တိုင္လဲျပန္ခံၾကရပါတယ္)၊ေဆးရံုမွာလုပ္တဲ့၀န္ထမ္း က ေဆးေတြ ခိုးထုတ္ေရာင္းရင္ လူနာ ေတြက ေဆးရံုမွာေဆးမရွိတဲ့ဒါဏ္ကိုခံၾကရပါတယ္၊အျပင္ေစ်းေတြနဲ႔ ကိုယ္ဘာ သာ၀ယ္ သံုးၾကရျပီး မ၀ယ္နိုင္တဲ့ျပည္သူေတြအဖို႔ ေရာဂါကနိုင္သြားတာခံလိုက္ၾကရပါတယ္ ၊ လမ္း/တံတား တည္ေဆာက္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာလုပ္တဲ့သူေတြကခိုးရင္ လမ္းေတြျမန္ျမန္ပ်က္ျပီး လမ္းပန္းဆက္ သြယ္ေရးေနွာင့္ေနွးမွဳေတြျဖစ္လာတာေၾကာင့္ သယ္ယူပို႔ ေဆာင္ခစရိတ္ေတြပိုလာျပီး ကုန္ပစၥည္းေတြေစ်းတက္ တဲ့ဒါဏ္ကို ျပည္သူ တရပ္လံုး ခံၾကရပါတယ္ ။

ခုလိုေရေဘးဒါဏ္ခံရတာကေတာ့ အခ်ိန္ခိုးတဲ့၀န္ထမ္းေတြနဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ပါတယ္ ၊ အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့ ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာန၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အခ်ိန္ခိုးမွဳေၾကာင့္ဆိုရင္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္ ။ ဒီလိုပါ…..လူေတြက မိုးဇလ(မိုးေလ၀သနဲ႔ဇလေဗဒဌာန)ကိုပဲသိၾကျပီး အဲ့ဒီဌာနအတြက္အခ်က္လက္ေတြ ဘယ္ဌာနေတြ ကေနရေန တယ္ ဆိုတာ မသိၾက ပါဘူး ၊ အဲဒီမိုးေလ၀သနဲ႔ ဇလေဗဒဦးစီးဌာန (မိုးဇလ) အတြက္ ျမစ္ေခ်ာင္း ဆိုင္ရာအခ်က္လက္ေတြကို ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာနကေပးရတာပါ ၊ ဆည္ေျမာင္း ဦးစီးဌာနအတြက္ လိုအပ္တဲ့အခ်က္လက္ေတြကိုလဲ မိုးဇလဆီကေနယူရပါတယ္ ၊ ဆည္ေျမာင္း ဦးစီးဌာနမွာ စီမံေရးရာဌာန ၊ ေငြစာရင္းဌာန ၊ ျဖည့္တင္းေရးဌာန ၊ တည္ေဆာက္ေရးဌာန ၊ ေျမတိုင္းဌာန ၊ ပံုဆြဲဌာန၊ ေမာ္ေတာ္ ယာဥ္နဲ႔ယႏၱယားဌာန ၊ စက္ျပင္ဌာန၊ စာ၀င္စာထြက္ဌာန ၊ ဇလေဗဒေလ့လာေရးဌာနလို႔ ဌာနခြဲေတြ ရွိျပီး ျမိဳ႕တိုင္းမွာ ရံုးခြဲဌာနခြဲေတြ ရွိပါတယ္၊ အခုလိုေရၾကီးမွဳျဖစ္စဥ္ေတြ အတြက္ ျပည္သူေတြ ကို ေရၾကီးမဲ့အေၾကာင္းၾကိဳတင္သတိေပးနိုင္ဘို႔ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြမွာရွိေနတဲ့ ေရအျမင့္နဲ႔ပမာဏကို ေန႔တိုင္း တေန႔ သံုးၾကိမ္ တိုင္းတာစစ္ေဆးတြက္ထုတ္ေပးေနဘို႔နဲ႔ ေနရာေဒသေတြအလိုက္ မိုးေရခ်ိန္ေတြတိုင္းတာ စစ္ေဆးေနဖို႔က ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာန၊ ဇလေဗဒေလ့လာေရး ဌာနခြဲရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္ ။

(Bago Flood)

ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာန၊ ဇလေဗဒေလ့လာေရးဌာနခြဲရဲ႕ထူးျခားခ်က္က တစ္နိုင္ငံလံုးမွာ အထက္ ဗမာျပည္ ရံံုး(မႏၱေလး)နဲ႔ ေအာက္ဗမာျပည္ရံုး(ရန္ကုန္) ဆိုျပီး ႏွစ္ရံုးထဲရွိတာ ျဖစ္ပါတယ္ ၊

အထက္ဗမာျပည္ရံံုး(မႏၱေလး)က တပ္ကုန္းအထက္ (ခ်င္းျပည္နယ္ ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ ၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း ၊ မႏၱေလးတိုင္း နဲ႔ ကယားျပည္နယ္) မွာ ရွိတဲ့ ျမိဳ႕ေတြ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြ ကိုတာဝန္ယူရျပီး ေအာက္ဗမာျပည္ရံုး(ရန္ကုန္)ကေတာ့ တပ္ကုန္းကေန ေအာက္ဘက္ ( ပဲခူးတိုင္း ၊ မေကြးတိုင္း ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ ၊ ကရင္ျပည္ နယ္ ၊ မြန္ျပည္နယ္ ၊ ဧရာဝတီတိုင္း ၊ ရန္ကုန္တိုင္း ၊ တနသၤာရီတိုင္း)မွာရွိတဲ့ ျမိဳ႕ ေတြ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြကိုတာဝန္ယူရပါတယ္ ၊ အဓိက,က ျမစ္ေတြထဲ ကိုစီးဝင္တဲ့ေခ်ာင္းေတြ မွာ ေရမွတ္စခန္းေတြထားရွိျပီး ေရအျမင့္(Level)ကို ေန႔စဥ္ တေန႔သံုးၾကိမ္တိုင္းတာ မွတ္တမ္း တင္တာ ၊ လစဥ္ ေရစီးႏွဳန္း ၊ ေခ်ာင္းအက်ယ္နဲ႔ ေရအနက္ကိုတိုင္းတာစစ္ေဆး တာ ၊ ေရထဲမွာဆားငံဓါတ္နဲ႔ သဲနံဳး ပါဝင္ႏွဳန္းတိုင္းတာစစ္ေဆးတာေတြလုပ္ရပါတယ္ ၊ အဲဒီလို ျမစ္ေတြထဲ ကိုစီးဝင္တဲ့ေခ်ာင္းေတြမွာ ေရမွတ္တိုင္ေတြထားရွိျပီး ရွိေနတဲ့ ေရ အျမင့္ကို (တေန႔သံုးၾကိမ္) မွတ္တမ္းတင္ ဖို႔နဲ႔ ေရမွတ္တိုင္ေတြေကာင္းမြန္စြာတည္ရွိေနဖို႔ ေရမွတ္ၾကည့္လုပ္သားအျဖစ္ ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာန ၊ ဇလေဗဒေလ့ လာေရးဌာနခြဲ ရဲ႕ ေန႔စားလရွင္းဝန္ထမ္း ခန္႔အပ္ထားရွိရပါတယ္ ၊ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ေရမွတ္တိုင္နဲ႔အနီးဆံုးရြာက ရယကဥကၠဌမိသားစုဝင္ တေယာက္ ေယာက္ က ေရမွတ္လုပ္သားအျဖစ္ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္တာျဖစ္ပါတယ္ ။

ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာန၊ ဇလေဇဒေလ့လာေရးဌာနခြဲရဲ႕ ပညာရွင္ဝန္ထမ္း(ျမိဳ႕ျပအင္ဂ်င္နီယာ)ေတြျဖစ္တဲ့ ဒုလက္ေထာက္ဦးစီးမွဳး(AES)၊ လက္ေထာက္ ဦးစီးမွဳး(ES)၊ ဒုုဦးစီးမွဳး (SAE)ေတြက တာဝန္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ေရမွတ္စခန္းေတြကို လစဥ္လွည့္လည္ စစ္ေဆးျပီး ေရအျမင့္ မွတ္တမ္းအခ်က္ အလက္ေတြ ရယူရတာျဖစ္ပါတယ္ ၊ သက္ဆိုင္ရာဦးစီး အရာရွိ(AE)နဲ႔ လက္ေထာက္ ညႊန္ၾကားေရးမွဳး(EE)တို႔ဆီ ကေန ခရီးသြားလာခြင့္အမိန္႔(MO)ကိုသာထုတ္ယူရ ျပီး ခရီးစရိတ္ကိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာရွာေဖြ သြားၾကရပါတယ္ ၊ ခရီးကာလကုန္ဆံုးျပီးရံုးျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က်မွ သြားခဲ့တဲ့ခရီးစဥ္နဲ႔ ရထားခ ၊ ကားခ ေတြ ခ်ေရးျပီး ခရီးစရိတ္(TA)အျဖစ္တင္ျပေတာင္းခံၾကရတာျဖစ္ပါတယ္ ၊ အဲဒီလို ေတာင္းခံတဲ့အခါ စားစရိတ္(DA)ကို္ ေန႔တြက္နဲ႔ တေန႔ ၁၅ က်ပ္ႏွဳန္း သာ နိုင္ငံေတာ္ခြင့္ျပဳစရိတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးတာျဖစ္ပါတယ္ ၊ ခရီးသြားတဲ့အခ်ိန္လမ္းမွာဝယ္စားရင္ မနက္/ေန႔လည္/ညစာေတြအတြက္ က်ပ္ ၃၀၀၀နဲ႔ေတာင္ မေလာက္နိုင္တဲ့ေခတ္မွာ တေန႔လံုးစာစားစရိတ္ကို ၁၅ က်ပ္ပဲသတ္မွတ္ထားေတာ့ ရက္ရွည္ခရီးသြားလာတဲ့ ဝန္ထမ္းတိုင္း ေခ်းငွား သြားတဲ့ ေငြျပန္မဆပ္နိုင္ျဖစ္ျပီး ဒုကၡေရာက္ၾကရပါတယ္ ၊ အဲဒါ ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာနဝန္ထမ္းမွမဟုတ္ပါဘူး ၊ နိုင္ငံဝန္ထမ္းတိုင္း ရင္ဆိုင္ၾကရတာျဖစ္ ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ေရမွတ္စခန္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်သြားျပီး လွည့္လည္စစ္ေဆးရမဲ့ဝန္ထမ္းေတြဟာ တကယ္ခရီးသြားရင္အိပ္စိုက္ရတဲ့အတြက္ ရံုးမွာသာ MOထုတ္ခရီး အထြက္ျပၾကျပီး ဘယ္သူမွ တကယ္မသြားၾကေတာ့ပါဘူး ၊ ေရမွတ္ေစာင့္ေတြကို ေရမွတ္စာအုပ္ရဲ႕လစဥ္ဇယားကြက္ေအာက္က စစ္ေဆးသူေန ရာမွာ လက္မွတ္တုထိုးတတ္ ေအာင္သင္ေပးထားၾကျပီး ခရီးစဥ္ ၊ လုပ္ငန္းေဆာင္ ရြက္မွဳတင္ျပစာနဲ႔ ခရီးစရိတ္ေတာင္းခံလႊာေတြထဲက အတိုင္းကိုက္ညီေအာင္ ညွိလုပ္ၾကပါတယ္ ၊ တကယ္ခရီး မသြား ၾကဘူးဆိုတာကို သက္ဆိုင္ရာဦးစီးအရာရွိ(AE)ေတြသိေပမဲ့ အလုပ္သမားမငွားရပဲ ငွားရပါတယ္လို႔ တင္တဲ့ေဘာက္ခ်ာေတြ ၊ ျမစ္ထဲမွာတိုင္းတာဖို႔ စက္ေလွမငွားရပဲ ငွားပါတယ္စာရင္းျပတဲ့ေဘာက္ခ်ာေတြ ၊ ေရမွတ္တိုင္ဘာမွ မျဖစ္ပဲ ပ်က္ဆီးမွဳျပဳျပင္ရပါတယ္လို႔ သစ္ဖိုး ၊ သေဘၤာေဆးဖိုးေတာင္းခံလႊာေတြ စတာေတြမွာ SAE ေတြနဲ႔ ES , AES ေတြက လက္မွတ္ထိုးေပးၾကရတာမို႔ အျပန္လွန္ေက်းဇူးျပဳၾကတဲ့သေဘာမ်ိဳး မသိက်ိဳးကၽြံျပဳေနၾကတာပါပဲ ။

စစ္ေဆးမဲ့သူေတြမလာေတာ့ ေန႔တိုင္း မနက္၆နာရီ ၊ ေန႔၁၂နာရီ ၊ ညေန ၆နာရီေတြ မွာ ေရမွတ္တိုင္ရွိရာသြားၾကည့္ေရမွတ္ဖတ္ျပီး စာရင္းေရးသြင္းရ မဲ့ေရမွတ္လုပ္သား ေတြကလည္း ဘယ္သူမွပံုမွန္ သြားမၾကည့္ၾကေတာ့ပါဘူး ၊ သက္ဆိုင္ရာ SAE ကလွမ္းေတာင္းမွ ခန္႔မွန္းျဖည့္စြက္ ထားတဲ့ ေရမွတ္ ဇယားစာရြက္ကိုေပးပို႔ၾကတာျဖစ္ပါတယ္ ၊ ဘယ္ျမစ္ထဲကိုစီးဝင္တဲ့ ဘယ္ေခ်ာင္းရဲ႕ ဘယ္လေရတိုင္းတာမွဳမွတ္တမ္းဆိုတဲ့စာရြက္ကို သက္ဆိုင္ရာ AE , SAE ေတြလက္မွတ္ထိုးျပီး သုေတသနဌာနကိုပို႔ရပါတယ္ ၊ အဲဒီလို တနိုင္ငံလံုးကျမစ္ေခ်ာင္းေတြရဲ႕ မွတ္တမ္းစာရြက္မိတၱဴေတြကို မိုးေလဝသနဲ႔ ဇလေဇဒဦးစီးဌာန(မိုးဇလ)က ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာန(ရံုးခ်ဳပ္)ကေန လစဥ္္ေတာင္းယူျပီး သူတို႔တိုင္းတာစစ္ေဆးလို႔ရထားတဲ့ ေနရာေဒသအလိုက္ မိုးေရခ်ိန္ေတြနဲ႔ ျပန္ညွိ တြက္ခ်က္ အေျဖရွာရ တာျဖစ္ပါတယ္ ၊ ေခ်ာင္းေတြမွာျဖစ္ေပၚတဲ့ေရအျမင့္အမွန္ကိုသိမွ အဲဒီ ေခ်ာင္းေတြ စီးဝင္တဲ့ျမစ္မွာ ျဖစ္ လာမဲ့ေရအျမင့္ ကိုတြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းနိုင္ျပီး ျမစ္ေၾကာင္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ျမိဳ႕ရြာေတြရဲ႕ စိုးရိမ္ေရမွတ္ ကိုသိနိုင္ မွာျဖစ္တာ ကို အဲဒီလိုလိမ္ညာ ေရးသြင္းထားတဲ့စာရင္းေတြနဲ႔ပဲလည္ပတ္ေနၾကေတာ့ ဘယ္လိုမွမွန္ေအာင္ မတြက္နိုင္ၾကေတာ့တဲ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိေရျမင့္တက္မွဳျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာ ၾကိဳတင္မသိ ၾကေတာ့ တာျဖစ္ပါတယ္ ။

ဒီလိုအေျခအေနေတြကိုၾကည့္ရင္ ျပည္သူေတြေရေဘးဒဏ္ခံၾကရတာဟာ ရရာခိုးျပီးရပ္တည္ေနရတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့မွဳေၾကာင့္ ၊ ဆည္ ေျမာင္းဦးစီးဌာန၀န္ထမ္း ေတြေၾကာင့္နဲ႔ (အထူးသျဖင့္)နိုင္ငံေတာ္ ကိုတာဝန္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ အစိုးရအေယာင္ေဆာင္ စစ္ယူနီေဖါင္းခၽြတ္ ေတြေၾကာင့္ဆိုတာ သိသာထင္ရွားပါလိမ့္မယ္ ၊ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ကံၾကမၼာဟာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ အေပၚမွာပဲမူ တည္ပါတယ္ ၊ အစိုးရက ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ျပည့္စံုလံုေလာက္မွဳကိုမဖန္တီးေပးနိုင္ေတာ့ ရရာခိုး ရပ္တည္ၾကတဲ့ ထြက္ေပါက္ရွာၾကမွဳကေန ျပည္သူေတြကို ေဘးဒုကၡေတြျဖစ္ေစခဲ့ တာပါပဲ ။

ဒါ ဝဋ္ေၾကြးေတြဆပ္ေနၾကရတာမဟုတ္ပါဘူး ၊ အတိတ္ဘဝကုသိုလ္ကံနည္းခဲ့လို႔မဟုတ္ပါဘူး ၊ ဘုရားသခင္ အလိုက်ဆိုတာလည္းမဟုတ္ပါဘူး ၊ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ သက္သက္လည္းမဟုတ္ပါဘူး၊ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေန ပါျပီလို႔ေျပာင္လိမ္ျပီး မတရားအနိုင္က်င့္မွဳမ်ိဳးစံုနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ၂၀၀၈ ေမလက ျပည္သူေတြသိန္းနဲ႔ခ်ီေသေၾကဆံုးရွံဳးရတဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းျဖစ္ေနခ်ိန္ မုန္တိုင္းသင့္ျပည္သူေတြကို ထိေရာက္ တဲ့ကယ္ဆယ္ကူညီေရးေတြမလုပ္ပဲ သူတို႔အာဏာစက္ခိုင္ျမဲေရး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဆႏၵခံယူပြဲ ကို ဇြတ္အဓမၼလုပ္ခဲ့တာကိုၾကည့္ရင္ ျပည္သူေတြ အေပၚ ငဲ့ညွာစဥ္းစားမွဳမရွိတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ရဲ႕သေဘာထားကို သိျမင္နိုင္ပါတယ္ ။

အစိုးရအမည္ခံထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြသာ ျပည္တြင္းစစ္မွာေန႔စဥ္သံုးေနတဲ့ အေျမွာက္ဆံ၊ က်ည္ဆန္ဗံုး လက္နက္ေတြအတြက္ကုန္က်မဲ့ေငြေတြကို ေရၾကီးေလ့ရွိတဲ့ျမိဳ႕ေတြ မွာ ေရလႊဲေျမာင္းေတြေဖါက္ဖို႔သံုးမယ္ဆိုရင္ ၊ ေရတား တာတမံေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔သံုးမယ္ဆိုရင္ ၊ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္း သံုး ပစၥည္းေတြေဆာင္ ထားဖို႔သံုးမယ္ ဆိုရင္ ျပည္သူေတြခုလိုအျဖစ္ဆိုးေတြ ၾကံဳၾကရပါ့မလား ။

အရင္းစစ္ရင္ေျမမွာအျမစ္ဆိုသလို ျပည္သူေတြဆင္းရဲမြဲေတေနရတာရဲ႕အဓိကတရားခံ ၊ ျပည္သူေတြ ေရ ၊ မီး ၊ မုန္တိုင္း ၊ ေရာဂါဘယေတြနဲ႔ ေဘးအႏၱရယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ရတာေတြရဲ႕အဓိကတရားခံ ၊ ပညာေရး က်န္းမာေရး စီးပြားေရး က႑စံုမွာနိုင္ငံတကာနဲ႔ရင္ေဘာင္တန္းနိုင္တဲ့ အေျခအေနမရွိေအာင္ တိုင္းျပည္နိမ့္ က်ေနရ တာေတြရဲ႕ အဓိကတရားခံ ၊ နိုင္ငံသားအခ်င္း ခ်င္းျပန္ သတ္ေနၾကရ တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကိုျငိမ္းေအးေအာင္ မၾကိဳးစားပဲ ၾကီးထြားသထက္ၾကီးထြားေအာင္လုပ္ေနတဲ့ အဓိက တရားခံ ဟာ အစိုးရအေယာင္ေဆာင္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြသာျဖစ္တာမို႔ စစ္တပ္ၾကီးစိုးခ်ယ္ လွယ္ေနတဲ့ ၾကံ့ဖြတ္လႊတ္ေတာ္ ဖ်က္သိမ္းေရးကို ျပည္သူတရပ္လံုး ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ ၾကသင့္တယ္ဆိုတာ “ ျပည္သူေတြအတြက္ ေရေဘး အႏၱရာယ္္ၾကိဳတင္ကာကြယ္မွဳေတြ မလုပ္ေပးနိုင္တာဘာေၾကာင့္လဲ ” ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ ႏွိဳင္းယွဥ္တင္ျပလိုက္ရ ပါတယ္..။

**ေမာင္ခ်င့္ခ်ိန္**

စာေပစိစစ္ေရးက ျဖဳတ္ပယ္ခဲ့ေသာ ကာတြန္းတပုံ

ကၽြန္ေတာ္သည္ ကာတြန္းဆရာျဖစ္လာသည္ႏွင့္ ထူးျခားေသာေန႔မ်ား ႏွစ္သစ္မ်ားကို ကာတြန္းျဖင့္ သရုပ္ေဖၚခဲ့သည္။ ထိုေၾကာင့္ 5.5.55 ငါး ေလးလံုး၊ 6.6.66 ေျခာက္ေလးလံုး၊ 7.7.77 ခုနစ္ေလးလံုး ေန႔ရက္မ်ားကုိ သတင္းစာမ်ားတြင္ ကာတြန္းျဖင့္ သရုပ္ေဖၚ ေရးဆြဲခဲ့သည္။ သတင္းစာတိုက္မ်ား ျပည္သူပိုင္ လုပ္ၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သတင္းစာတြင္ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ေခါင္းႀကီးကာတြန္း (Editorial Cartoon) မ်ား ေရးဆြဲျခင္းကို တျဖည္းျဖည္း ရပ္ဆိုင္းလိုက္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သတင္းစာမ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားခြင့္မ်ား မရွိေတာ့ဘဲ တျဖည္းျဖည္း တင္းက်ပ္လာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သတင္းစာတြင္ ကာတြန္းမ်ား မေရးဆြဲေတာ့ဘဲ မဂၢဇင္းမ်ားတြင္သာ ကၽြန္ေတာ္ ကာတြန္းေရးဆြဲပါေတာ့သည္။


စာေပစိစစ္ေရးက ျဖဳတ္ပယ္ခဲ့ေသာ ကာတြန္းတပုံ

(ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း)

(ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း၏ ကိုယ္တိုင္ေရး ပံုတူ)

(ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း)

စာေရးဆရာ ျမတ္ထန္(ဗိုလ္မႉးႀကီး တင္ေမာင္) ထုတ္ေဝေသာ “ခ်ယ္ရီ” မဂၢဇင္းက ႏွစ္ပတ္လည္ အထူးထုတ္ (ၾသဂုတ္လ)အတြက္ ကာတြန္းေတာင္းရာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထူးျခားသည့္ ေန႔မ်ား၊ ႏွစ္မ်ားကို ေရးဆြဲခဲ့သည့္အတိုင္း စိတ္ကူးရထားၿပီးသား ျဖစ္ပါသည္။ ၾသဂုတ္လသည္ ၈ လေျမာက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုအဂၤလိပ္ ဂဏန္း နံပါတ္ (8) သည္ သံကြင္းႏွင့္ တူ၍ (8) မ်ားဆက္လိုက္လွ်င္ သံႀကိဳးႏွင့္တူပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးမွာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံေနရေသာ လူတစ္ေယာက္ သံႀကိဳးကို ရုန္းျဖတ္လိုက္ရာ (8) ရွစ္ေလးလံုးမ်ား ျပတ္ထြက္ကုန္ၿပီး အေႏွာင္အဖြဲ႔မွ လြတ္ေျမာက္ေနပံုျဖစ္သည္။

အကယ္၍ ထိုလူတစ္ေယာက္၏ ပံုကို ျမန္မာအမ်ိဳးသားပံု ေရးဆြဲလိုက္ပါက ထိုကာတြန္းပံုမွာ “ဆင္ဆာ” လုပ္ျခင္းခံရမည္မွာ ေသခ်ာေနပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ခ်ယ္ရီ မဂၢဇင္းႏွင့္လည္း ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ခ်ယ္ရီပန္းမ်ားပြင့္ရာ ဂ်ပန္ျပည္မွ ဟီရိုရွီးမား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရုပ္ထုႀကီးက 8.8.88 ရွစ္ေလးလံုး သံႀကိဳးမ်ားရုန္းကန္ ျဖတ္ေတာက္ေနပံုကို ေရးဆြဲလိုက္ပါသည္။ ထိုျပင္ ဟီရိုရွီးမား ရုပ္ထုကို ေရးဆြဲျခင္းအားျဖင့္ ၾသဂုတ္လတြင္ ဟီရိုရွီးမား အႏုျမဴဒဏ္ ခံရျခင္းကို ေပၚလြင္ေစပါသည္။ ထိုကာတြန္းကို ၾသဂုတ္လထုတ္ ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္းတြင္း အခ်ိန္ကုိက္ ပါလာေစရန္ ဇြန္လကပင္ ႀကိဳတင္ေရးဆြဲ၍ မဂၢဇင္းတိုက္ ပို႔ထားရပါသည္။

စာေပစီစစ္ေရး (ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း)

ထိုႏွစ္ ထိုအခ်ိန္က ၁၉၈၈ ႏွစ္ဆန္း ေလာက္ကပင္ ေက်ာင္းသား ဆူပူမႈမ်ား “စ” ေနေလၿပီ။ ေက်ာင္းသား ဆူပူမႈမ်ား တစ တစ ႀကီးထြားလာသည္။ သို႔ႏွင့္ ဇူလိုင္ လကုန္ ေရာက္လာရာ ၾသဂုတ္လထုတ္ ခ်ယ္ရီ မဂၢဇင္းလည္း ထြက္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ (8.8.88) ရွစ္ေလးလံုး ကာတြန္းလည္း ပါလာပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ထူးျခားလွသည့္ (8.8.88) ေန႔မွာပင္ ဆႏၵျပပြဲႀကီးက်င္းပရန္ ေက်ညာၾကၿပီး ခ်ယ္ရီမွ ကၽြန္ေတာ့္ ရွစ္ေလးလံုး ကာတြန္းကို မိတၱဴမ်ားပြား၍ ျဖန္႔ေဝပါေတာ့သည္။ ကာတြန္းပံုတစ္ခုလံုး၏ အႏွစ္သာရမွာ “အေႏွာင္အဖြဲ႔မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း” ျဖစ္၍ ေက်ာင္းသားမ်ား ႏွစ္သက္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ခ်က္ျခင္းပင္ သက္ဆုိင္ရာ စာေပ စီစစ္ေရးရံုးမွ ဆူပူမႈကို လံႈေဆာ္ေသာ ကာတြန္း အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး မဂၢဇင္းတိုက္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေရးယူကာ ေျဖရွင္းခ်က္ ေတာင္းပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ယခုမွသာ မဟုတ္ (5.5.55) ငါးေလးလံုး၊ (6.6.66) ေျခာက္ေလးလံုး၊ (7.7.77) ခုနစ္ေလးလံုး ႏွစ္ေတြတုန္းကလည္း ကာတြန္းေရးခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခုကိစၥမွာ တိုက္ဆိုင္မႈသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖရွင္းခ်က္ေရးကာ ရံုးသို႔ ခ်ယ္ရီ အယ္ဒီတာ ေအာင္ျပည့္ႏွင့္အတူ သြားတင္လိုက္ပါသည္။

မီေခ်းေဂၚဗာေခ်ာ့ဗ္၏ ေခါင္းမွ အမွတ္ .. .. ( ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း)

ေနာက္ထပ္ တိုက္ဆိုင္မႈဟုပင္ ဆိုရမည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရံုးသို႔ သြားတင္ေသာေန႔မွာလည္း 8.8.88 ရက္ေန႔ ၁၀ နာရီ ျဖစ္ပါသည္။ ရံုးမွ အရာရွိႀကီးမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ့္ကိစၥကို စစ္ေမးျမန္းျခင္းပင္ မျပဳဘဲ၊ ကၽြန္ေတာ့္ေျဖရွင္းခ်က္ စာရြက္စာတမ္းႏွင့္ အေထာက္အထား ပံုမ်ားကိုသာ ယူထားလိုက္သည္။ တစ္ရံုးလံုး ေျခာက္ျခားေနၾကသည္။ “ယေန႔ပဲ တစ္ခုခု ျဖစ္ေတာ့မလိုလို …” စိုးရိမ္ေနၾကဟန္ တူပါသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ “ရွစ္ေလးလံုး အေရးအခင္း” သည္ (8.8.88) ေန႔လည္မွာပင္ စတင္ ေပါက္ကြဲပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ရွစ္ေလးလံုး ကာတြန္းသည္လည္း အလြန္ေက်ာ္ၾကားသြားပါသည္။

အေရးအခင္းတြင္ ဆႏၵျပ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားပါမက ျပည္သူမ်ားပါ အေတာ္ေသေၾကၾကပါသည္။ ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျပင္းထန္လာသည္ႏွင့္အမွ် အပစ္အခတ္မ်ား အေသအေျပာက္မ်ား မ်ားျပားလာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ရွစ္ေလးလံုး ကာတြန္းေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေရးပါ အရာေရာက္သူျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ဦးဝင္းတင္(အယ္ဒီတာ)က ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ဖုန္းဆက္ပါသည္။ “ကိုေဖသိန္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာေပသမားေတြ တခုခု လုပ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္၊ လာခဲ့ဗ်ာ။” ဟု ဦးဝင္းတင္ ခ်ိန္းဆိုရာ စပယ္ဦး ဦးတင္စိုး(ဘားလမ္း) အခန္းတြင္ လူစုၾကပါသည္။ စာေပႏွင့္ အႏုပညာရွင္မ်ားက လက္မွတ္ထိုးၿပီး စစ္ အစိုးရကို အပစ္အခတ္ရပ္စဲရန္ ေမတၱာရပ္ခံ ေတာင္းဆိုရန္ ျဖစ္သည္။

ေမ ခေမာက္မ်ား ( ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဝိုင္း၍ လက္မွတ္ ထိုးၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ပန္းခ်ီ၊ ကာတြန္း ပညာရွင္မ်ား၏ လက္မွတ္မ်ားရရွိရန္ တာဝန္ယူပါသည္။ တျခား စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ၊ ရုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ ဇာတ္သဘင္ ပညာရွင္မ်ား၏ လက္မွတ္မ်ား ရရန္ ႀကိဳးစားၾကပါသည္။ လက္မွတ္ေရးထိုးရာတြင္ ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္၊ ဆရာႀကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ အစရွိေသာနာမည္ႀကီး အႏုပညရွင္မ်ား ပါဝင္ၾကပါသည္။

အစိုးရအား အပစ္အခက္ ရပ္စဲရန္ ေမတၱာ ရပ္ခံစာႏွင့္အတူ ရသမွ် အႏုပညာရွင္မ်ား၏ လက္မွတ္မ်ားကို ပူးတြဲ၍ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရ ဌာနမ်ားသို႔ ေပးပို႔လိုက္ပါသည္။ ထိုေမတၱာရပ္ခံစာကို မိတၱဴမ်ားပြား၍ သံရံုး အသီးသီးသို႔ အျပင္ ဘီဘီစီ၊ ဗီြအိုေအ၊ ေအအိုင္အာ စေသာ ေရဒီယို သတင္းဌာန အသီးသီးသို႔လည္း အခ်ိန္မီ ေပးပို႔လိုက္ပါသည္။

၁၉၉၀ ႏိုဗယ္ဆုရွင္ (ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း)

ထိုေန႔ညေနမွာပင္ ႏိုင္ငံျခား ေရဒီယို သတင္းမ်ားတြင္ ခ်က္ျခင္း ပါလာပါသည္။ ထိုအခါ အားကိုးရာမဲ့ေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ တတ္ၾကြလာၿပီး စာေပ အႏုပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းမိကာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုႀကီး အျဖစ္ “သူပစ္ ကိုယ္ပစ္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္” ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကေသာ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ပထမဦးဆံုး ဒီမိုကေရစီ ဆႏၵျပပြဲႀကီး စတင္ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့သည္။

ဆုေတြနဲ႔ေဝ ... (ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း)

ထိုဆႏၵျပပြဲႀကီးတြင္ ပါဝင္ေသာ ထင္ရွားသည့္ စာေပႏွင့္ အႏုပညာရွင္မ်ားမွာ စာေရးဆရာ ေမာင္ေသာ္က၊ ရုပ္ရွင္ အကယ္ဒမီ ဦးထြန္းေဝ၊ အယ္ဒီတာ ဦးဝင္းတင္၊ ဦးဝင္းခက္၊ ပန္းခ်ီ ဦးဝင္းစိန္၊ စာေရးဆရာ မင္းသိခၤ၊ ရုပ္ရွင္ ဒါရိုက္တာ ဦးေအာင္လြင္၊ စပယ္ဦး ဦးတင္စိုးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ (ကာတြန္းေဖသိန္း) စသည္တို႔ျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ဆႏၵျပ စခန္း စုရပ္သည္ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး ျဖစ္ရာ ထိုစခန္း၏ စင္ျမင့္ေပၚမွာပင္ စာေပႏွင့္ အႏုပညာရွင္မ်ားက ေဟာၾက ေျပာၾကသည္။ ထိုႏိုင္ငံေရး တတ္ၾကြမႈ အရွိန္အဟုန္ေၾကာင့္ ေဟာေျပာပြဲမ်ား ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လံုးသို႔ ကူးစက္ပ်ံႏွံ႔သြားပါေတာ့သည္။ ရန္ကုန္မွ တဆင့္ ဒီမိုကေရစီ ဆႏၵျပပြဲမ်ား တျပည္လံုးသို႔ပင္ ပ်ံႏွံ႔သြားျပန္သည္။

ဆရာႀကီး ဦးေဖသိန္း၏ ၈ ေလးလံုး ကာလ အတြင္း လက္ရာ (ကာတြန္း ဦးေဖသိန္း )အေရးအခင္းကာလအတြင္းတြင္ စာေစာင္မ်ား၊ ဂ်ာနယ္မ်ား၊ သတင္းစာမ်ား လြတ္လပ္စြာ ထြက္လာရာ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ကာတြန္းမ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးဆြဲႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ဤကား ရွစ္ေလးလံုး (8.8.88) အေရးအခင္း (သို႔မဟုတ္) ဒီမိုကေရစီ ဆႏၵျပပြဲတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ လႈပ္ရွားမႈ တပိုင္းတစသာ ျဖစ္ပါသည္။

အစိုးရအား အပစ္အခက္ ရပ္စဲရန္ ေမတၱာ ရပ္ခံစာႏွင့္အတူ ရသမွ် အႏုပညာရွင္မ်ား၏ လက္မွတ္မ်ားကို ပူးတြဲ၍ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရ ဌာနမ်ားသို႔ ေပးပို႔လိုက္ပါသည္။ ထိုေမတၱာရပ္ခံစာကို မိတၱဴမ်ားပြား၍ သံရံုး အသီးသီးသို႔ အျပင္ ဘီဘီစီ၊ ဗီြအိုေအ၊ ေအအိုင္အာ စေသာ ေရဒီယို သတင္းဌာန အသီးသီးသို႔လည္း အခ်ိန္မီ ေပးပို႔လိုက္ပါသည္။ ထိုေန႔ညေနမွာပင္ ႏိုင္ငံျခား ေရဒီယို သတင္းမ်ားတြင္ ခ်က္ျခင္း ပါလာပါသည္။ ထိုအခါ အားကိုးရာမဲ့ေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ တတ္ၾကြလာၿပီး စာေပ အႏုပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းမိကာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုႀကီး အျဖစ္ “သူပစ္ ကိုယ္ပစ္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္” ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကေသာ ၾသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ပထမဦးဆံုး ဒီမိုကေရစီ ဆႏၵျပပြဲႀကီး စတင္ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့သည္။ ထိုဆႏၵျပပြဲႀကီးတြင္ ပါဝင္ေသာ ထင္ရွားသည့္ စာေပႏွင့္ အႏုပညာရွင္မ်ားမွာ စာေရးဆရာ ေမာင္ေသာ္က၊ ရုပ္ရွင္ အကယ္ဒမီ ဦးထြန္းေဝ၊ အယ္ဒီတာ ဦးဝင္းတင္၊ ဦးဝင္းခက္၊ ပန္းခ်ီ ဦးဝင္းစိန္၊ စာေရးဆရာ မင္းသိခၤ၊ ရုပ္ရွင္ ဒါရိုက္တာ ဦးေအာင္လြင္၊ စပယ္ဦး ဦးတင္စိုးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ (ကာတြန္းေဖသိန္း) စသည္တို႔ျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ဆႏၵျပ စခန္း စုရပ္သည္ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး ျဖစ္ရာ ထိုစခန္း၏ စင္ျမင့္ေပၚမွာပင္ စာေပႏွင့္ အႏုပညာရွင္မ်ားက ေဟာၾက ေျပာၾကသည္။ ထိုႏိုင္ငံေရး တတ္ၾကြမႈ အရွိန္အဟုန္ေၾကာင့္ ေဟာေျပာပြဲမ်ား ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လံုးသို႔ ကူးစက္ပ်ံႏွံ႔သြားပါေတာ့သည္။ ရန္ကုန္မွ တဆင့္ ဒီမိုကေရစီ ဆႏၵျပပြဲမ်ား တျပည္လံုးသို႔ပင္ ပ်ံႏွံ႔သြားျပန္သည္။ အေရးအခင္းကာလအတြင္းတြင္ စာေစာင္မ်ား၊ ဂ်ာနယ္မ်ား၊ သတင္းစာမ်ား လြတ္လပ္စြာ ထြက္လာရာ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ကာတြန္းမ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးဆြဲႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ဤကား ရွစ္ေလးလံုး (8.8.88) အေရးအခင္း (သို႔မဟုတ္) ဒီမိုကေရစီ ဆႏၵျပပြဲတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ လႈပ္ရွားမႈ တပိုင္းတစသာ ျဖစ္ပါသည္။


၁.၂.၉၈

(ကာတြန္း ေဖသိန္း တင္ျပသည္။)

ရင္းျမစ္..မုိးမခ

ရွစ္ရက္ ရွစ္လ ရွစ္ဆယ္႔ရွစ္ ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံဟာ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ျဖဳတ္ခ်ခဲ့တဲ့ ျပည္သူ ့ေအာင္ပြဲ

အာဆီယံေပါင္းစည္းဗီဇာႏွင္႔ပါတ္သက္၍ ျမန္မာ အသံတိတ္

အေရွ႕ေတာင္အာရွ ၁၀ ႏုိင္ငံကုိ ဗီဇာတစ္ခုတည္းျဖင့္ သြားလာႏုိင္မည့္ အာဆီယံ ေပါင္းစည္း ဗီဇာႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ အျခား အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ား အၾကား ေဆြးေႏြးမႈမ်ားရွိေနေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္မွ မည္သည့္ တုံျပန္မႈ မွ် မရ ရွိေသးေၾကာင္း အာဆီယံ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈး ေဒါက္တာ ဆူရင္ ပစ္ဆူဝမ္ က ေျပာၾကားသည္။

အင္ဒုိနီးရွားႏိုင္ငံ ဘာလီကၽြန္းတြင္ ဇူလိုင္ ဒုတိယအပတ္အတြင္း အာဆီယံ ေဒသတြင္း အစည္းအေဝး က်င္းပေနစဥ္အတြင္း အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေသာ သီးသန္႔အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုတြင္ ထုိသုိ႔ေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ယင္းဗီဇာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အထက္ပါအစည္းအေ၀းတြင္ အနည္းငယ္မွ်ေဆြးေႏြး ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ သည္ ေပါင္းစည္း ဗီဇာတြင္ ပါဝင္ရန္ အဆင္သင့္မျဖစ္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ခရီးသြားဆုိင္ ရာ ေလ့လာသုံးသပ္ သူမ်ား က ဆုိၾက သည္။

အာဆီယံႏိုင္ငံအတြင္းတြင္ စင္ကာပူ၊ ထုိင္း၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ မေလးရွား၊ ဗီယက္နမ္၊ ဘ႐ူႏိုင္း စသည့္ႏိုင္ငံမ်ား အခ်င္းခ်င္းသာ ဗီဇာမလိုဘဲ သြား ေရာက္ခြင့္ရွိေနၿပီး က်န္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္မူ ဗီဇာျဖင့္သာ သြားေရာက္ရသျဖင့္ ဗီဇာမလိုဘဲ သြားလာခြင့္ကုိ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားအခ်င္းခ်င္း ဦးစြာစဥ္းစားသင့္ ေၾကာင္း ဆူရင္ကဆုိသည္။

“အခုက ထုိင္းနဲ႔ ျမန္မာနဲ႔ေတာင္ ဗီဇာ မပါဘဲသြားလို႔ရလို႔လား”ဟု ၎က ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယမန္ႏွစ္က ကမၻာ့လွည့္ခရီးသြားမ်ားကို ဆုိက္ေရာက္ဗီဇာထုတ္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၁၀ ႏို၀င္ ဘာေရြးေကာက္ ပြဲ မတုိင္မီ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ကမၻာလွည့္ခရီးသြား အနည္းဆုံး လာေရာက္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား အနက္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ဗီဇာထုတ္ေပးမႈ တင္းက်ပ္ျခင္း၊ ခရီးသြား လုပ္ငန္းဆုိင္ ရာ ေၾကာ္ျငာအား၊ အေရာင္းျမႇင့္ တင္အားနည္းျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္မႈေၾကာင့္ မလုံၿခဳံဟု ယူဆျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ခရီးသြား မ်ား လာေရာက္ျခင္း နည္းပါးေၾကာင္း ေလ့လာသုံးသပ္သူ အခ်ိဳ႕က ဆုိသည္။

“ျမန္မာက ခရီးသြားမ်ားမ်ားလာဖုိ႔ထက္ လုံၿခဳံေရးဘက္ကို ေပၚလစီကေဇာင္းေပးတဲ့အတြက္ ဗီဇာက်ပ္တယ္။ ခရီးသြားဝန္ႀကီးဌာနက ဘယ္ ေလာက္လုပ္ခ်င္ခ်င္ ျပည္ထဲေရးက ဗီဇာက်ပ္ရင္ ဘာမွ လုပ္လို႔မရဘူး” ဟု ျပည္တြင္း ခရီးသြား လုပ္ငန္းတစ္ခုမွ ဒါ႐ုိက္တာတစ္ဦးက ဆုိသည္။

ျမန္မာ့ခရီးသြားလုပ္ငန္းတုိးတက္ေရး အတြက္ပုဂံတြင္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းကြန္ဖရင့္တစ္ခု ကုိ ႏိုဝင္ဘာလအတြင္း က်င္းပသြားရန္ရွိေၾကာင္း ၿပီးခဲ့ေသာ ရက္သတၱပတ္ထုတ္ ျမန္မာတုိင္းမ္ သတင္း အဂၤလိပ္ပုိင္း တြင္ ေရးသားထားသည္။