20 February 2010

(၆၂)ေျမာက္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖင့္ ဘဘဦးတင္ဦးအား အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး သူရဲေကာင္းဆုခ်ီးျမင့္ပြဲ မွတ္တမ္းဓာတ္ပံု.....



ယေန႔ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားၾကီး သခင္သိန္းေဖအိမ္၌ ျပဳလုပ္ေသာ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားမွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာေသာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ဒု)ဥကၠဌဦးတင္ဦးအား ဂုဏ္ျပဳပြဲတြင္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားမ်ားမွ (၆၂)ေျမာက္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အျဖင့္ ဘဘဦးတင္ဦးအား အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးသူရဲေကာင္းဆု ကို ခ်ီးျမင့္လိုက္ပါသည္။ အခမ္းအနား ကို ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္မ်ား၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္၀င္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္ အဖြဲ႔၀င္ မ်ားတက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ ။ အဆိုပါအခမ္းအနားကို နံနက္ ၁၀ နာရီတြင္စတင္က်င္းပျပီး ေန ့လည္ ၁၂ နာရီခန္ ့ တြင္ျပီးဆံုးခဲ့ပါသည္ ။

ဓာတ္ပံုမ်ား ေအာက္တြင္ ဆက္လက္ၾကည္႔ရွဳႏိုင္ပါသည္။








ဤဓာတ္ပုံ မ်ားကို ကူးယူေဖာ္ျပနုိင္ပါသည္.။ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာျဖင္႔ မည္သူရွိက ရယူထားပါသည္ ဟု
ေဖာ္ျပေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ ပါသည္.။

ကိုယ႔္ အၾကိဳက္

ဘေလာ့ဂါ မငယ္နုိင္က က်မကို ကိုယ္အၾကိဳက္ဆံုး ဆိုတဲ့ ေခါင္းစီးနဲ႔ tagထားပါတယ္။ ဒီလုိတခါမွ tagတာမခံရဘူးဘူးေလ။ ကၽြန္မတို႔က ႏိုင္ငံေရးသတင္းေတြ အဓိကေရးေတာ့ ရသလိုင္းေတြ သိပ္မပိုင္ဘူးေလ။ သို႔ေပမယ့္က်မသိပ္နွစ္သက္တဲ႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး ဘေလာ႔ဂါ တေယာက္ျဖစ္တာရယ္….နဂိုကတည္းက ေလးစားတဲ့ အတြက္ေၾကာင္႔ က်မအေနနဲ႔ ကုိယ္တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ေရးလိုက္ပါတယ္။

ကိုယ္႔အၾကိဳက္ဆုိျပီးtagထားတဲ႔ပို႔စ္ေလးေတြကိုက်မလုိက္ၾကည္႔လုိက္ဖတ္မိတာကေတာ႔ျမန္မာ
အမ်ိဳးသမီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနွစ္သက္ျမတ္နုိးၾကတဲ႔ထမီေလးေတြကိုေရးၾကတယ္ကိုယ္႔အၾကိဳက္
(ထမီ)ဆုိျပီးေရးထားတာပါ။ခုက်မကိုtagထားတဲ႔မငယ္နုိင္ကေတာ႔ကိုယ္႔အၾကိဳက္ဆုိေပမယ္႔က်မက
ေတာ႔ထမီအေၾကာင္းကိုမေရးေတာ႔ဘူးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲေရးေနၾကျပီပါျပီး။က်မထမီကိုမနွစ္သက္
လုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ထမီထက္ပိုနွစ္သက္တာေတြက်မမွာရွိေနလုိ႔ပါ .။

ဘဝနဲ႔ပဲ ေျပာရမယ္ထင္တယ္.၊ ကိုယ္႔အၾကိဳက္ ဆုိလုိ႔ ေခါင္းစဥ္ေလးကေတာ႔သိပ္နွစ္သက္စရာ ေလးပါဘဲေနာ္..။ လူတိုင္း ဘဝမွာ ကိုယ့္အၾကိဳက္ဆံုးဆိုတာရွိၾကစျမဲပါ….. ကၽြန္မလည္း လူထဲက လူတေယာက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အၾကိဳက္ဆံုးဆိုတာကေတာ့ ရွိတာေပါ့။ ထူးျခားတာကေတာ့ ကၽြန္မအၾကိဳက္ဆံုး ဆိုတာတစ္မ်ိဳးထဲ မဟုတ္ပဲ ေလးမ်ိဳးေလာက္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ…။

က်မအၾကိဳက္ဆံုး ေတြေခါင္းစဥ္တပ္ ေရးရရင္ေတာ႔

(၁)ပိုက္ဆံအိတ္
(၂)ဖိနပ္
(၃)ေရေမႊး
(၄)ထီး

အဲဒီထဲမွာေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္ကို အနွစ္သက္ဆုံး ပါဘဲရွင္.။ကၽြန္မတို႔ တိုင္းတပါးမွာ ေနထိုင္ရတဲ့သူေတြ
ဆိုေတာ့ဝတ္စားဆင္ယဥ္ထံုးဖြဲ႔မႈေတြကပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြေအာင္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္
လာရတယ္ေလ။ေရာမေရာက္ေရာမလိုဆိုသလိုကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုယ့္ေဒသမွာဝတ္စားဆင္ယင္ခဲ့တာ
ေတြကိုၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေပမယ့္လည္းအေျခအေနေၾကာင့္စြန္႔လြတ္ေနရမယ့္လဲ။ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုယ့္
လူမ်ိဳးရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံကိုေတာ့ ေလးစားလိုက္နာဆဲပါ။


မငယ္နုိင္ေရးထားသလုိမ်ိဳးေပါ႔ေလ၀တ္စားဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႔မႈမွာျဖစ္ေစ၊အစာအာဟာရမွာျဖစ္ေစ၊ဘာသာအယူ၀ါဒ အေတြးအေခၚ ယံုၾကည္လက္ခံမႈမွာျဖစ္ေစ၊ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလိုဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႔၊ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္၊ ယံုၾကည္လက္ခံၾကတာကို မတူတဲ့သူတိုင္းကအျပန္အလွန္ ေလးစားနားလည္မႈ ေပးဖို႔ လိုအပ္လိမ့္မယ္။လူတိုင္းအၾကိဳက္တူဖို႔ ဆိုတာဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ။ လူတိုင္းမွာလြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ေလ။ မိမိနဲ႔ သေဘာထားမတူ၊အႀကိဳက္မတူတဲ့ သူေတြကို ရန္သူလို သေဘာထားတာေတြ ရြံရွာမုန္းတီးတတ္တဲ့သူေတြကိုကၽြန္မတို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ မ်ားစြာ ေတြ႔လာေနရပါတယ္။

လူသားအခ်င္းခ်င္းယဥ္ေက်းတဲ့ဆက္ဆံေရးမွာရင္းႏွီးမႈေတြကင္းေ၀းျပီးနားလည္မႈကင္းမဲ့လာမွာကိုကၽြန္မ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ သတၱ၀ါ အားလံုးသာအႀကိဳက္ခ်င္းတူေနရင္ အဲဒီတူေနတဲ့ အရာ တခုတည္းအတြက္
Demand
သိပ္မ်ားေနမွာျဖစ္ၿပီးျပႆနာေတာင္ပိုရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ဒါေၾကာင့္အႀကိဳက္မတူျခင္း၊သေဘာ
ထားမတူျခင္းကို အျပစ္ရွာဖို႔ မလိုဘဲ အက်ိဳးကိုပဲရွာၿပီး ၾကည့္တတ္ေအာင္ကၽြန္မတို႔ ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္
ပါတယ္။ ဒါမွလည္းယဥ္ေက်းတဲ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုအျ
ဖစ္ မတူကြဲျပားမႈေတြကို သဟဇာတ ရွိရွိနဲ႔
ေပါင္းစပ္ ထူေထာင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စြာ အတူလက္တြဲ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနထိုုင္
သြားႏိုင္မွာျဖစ္
ပါတယ္။

ခုက်မနွစ္သက္တဲ႔အသုံးအေဆာင္ေတြကက်မနွစ္သက္သလုိျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြလဲနွစ္သက္တာ
ရွိမယ္။ မနွစ္သက္တာရွိၾကမွာပါ.။ က်မ အတြက္ကေတာ့ပိုက္ဆံအိတ္ကဘယ္သြားသြားပါေလ႔ရွ
ိတဲ႔
က်မကိုယ္ပြားေလး
တစ္ခုပါဘဲ.။က်မဘယ္ေလာက္နွစ္သက္ျမတ္နုိးတန္းဘုိးထားသလဲဆုိရင္က်မရဲ႔
သိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ေမေမကေတာင္က်မကိုသမီးပိုက္ဆံအိတ္ဆုိင္ဖြင္႔လုိက္ပါလားလုိ႔ေျပာခဲ႔ဘူးပါတယ္.။
က်မရဲ႕ေမြးေန႔ဆုိရင္က်မမိတ္ေဆြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကက်မသိပ္ျမတ္နုိးတဲ႔အိတ္လွလွေလးေတြ
လက္ေဆာင္ေပးေလ႔ရွိပါတယ္.။ေနာက္က်မကိုယ္တုိင္အိတ္လွလွေလးေတြကိုယ္တုိင္ခ်ဳပ္၊တေခ်ာင္း
ထုိးအပ္ေလးနဲ႔ကိုယ္တုိင္ထုိးျပီးအိတ္လွလွေလးေတြကိုလည္းသူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေပးေလ႔ ရွိပါတယ္.။


က်မတုိ႔ မဲေဆာက္ကို လာလည္ၾကတဲ႔ နုိင္ငံျခားသူေတြဆုိရင္ က်မတုိ႔ရုံးကိုလာျပီး ေစတနာ နဲ႔ စာလာသင္
တဲ႔ ဆရာမ ေလးေတြ ျပန္တုိင္း က်မ ကိုယ္တုိင္တေခ်ာင္းထုိး အပ္ေလးနဲ႔ ထုိးထားတဲ႔ ပိုက္ဆံအိတ္ေလး
ေတြကိုအမွတ္တရလက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးေလ႔ရွိပါတယ္.။သူတုိ႔သိပ္နွစ္သက္သေဘာက်တာကိုေတြ႔ ရတာၾကည္႔ျပီး ကၽြန္မပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ခုေတာ႔ထုိးလက္စအိတ္ေလးဘဲရွိေတာ႔မျပထားဘူးေနာ္။





ေနာက္တခု က်မအၾကိဳက္ ကေတာ႔ ဖိနပ္ လွလွေလးေတြပါဘဲ ။ ဘယ္ျဖစ္လုိ႔မွန္းေတာ႕က်မမသိပါဘူး။ က်မ အက်င္႔တခုရွိပါတယ္. လူတေယာက္ကို က်မၾကည္႔ရင္အရင္ဆုံးေျခေထာက္ကို ၾကည္႔တတ္တာ က်မအက်င္႔ေလးပါဘဲ.။ ရန္ကုန္ မွာဆုိရင္ကတၱီပါဖိနပ္ ေလးနဲ႔ ေျခသဲေဖြးေဖြး ေလးေတြ နဲ႔ဆုိသိပ္ ကိုနွစ္သက္တယ္.။

ဒီဘက္ေရာက္ေတာ႔ ကတၱီပါ ဖိနပ္ေတြစီးတာ သိပ္မေတြ႔ရေတာ႔ဘူး.။ရန္ကုန္မွာဆုိရင္ ေယာက်ၤား
ေလးေတြကတၱီဖိနပ္နဲ႔အေပၚကလည္ကတုံးေအာက္ကေယာပုဆုိးနဲ႔ဆုိရင္က်မၾကိဳက္မွၾကိဳက္က်က္
သေရရွိတယ္ေလ။မိန္းခေလးေတြဆုိရင္ဖိနပ္လွလွေဒါက္ဖိနပ္ေလးေတြဝတ္ရင္ၾကိဳက္မွၾကိဳက္ကိုယ္
ကိုယ္တုိင္လဲဖိနပ္အျမင္႔ သိပ္နွစ္သက္တယ္.။


ေမေမ ေျပာသလုိဆုိရင္ေတာ႔ က်မကို အရပ္ကရွည္ရွည္ဖိနပ္ကျမင္႔ျမင္႔ ၾကည္႔ရတာဘယ္လုိ
ျဖစ္ေနမွန္း မသိဘူးလုိ႔ အျမဲေျပာျပီး က်မကို အားေပးတတ္တဲ႔ေမေမ။ မိန္းခေလးေတြ
ဖိနပ္အျမင္႔ကိုစီးရင္လွၾကတာပါဘဲ.။ဖိနပ္အနိမ္႔က်ေတာ႔သိပ္မနွစ္သက္လုိဘူး.ၾကိဳက္တာေတာ႔
ၾကိဳက္ပါတယ္.။က်မကိုယ္တုိင္ပုံေတာ္ကတၱီပါဖိနပ္ေလးေတြကိုေဘာၾကယ္ေလးေတြေဘးမွာ
ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ပံုစံထုိးျပီးစီးေလ႔ရွိပါတယ္.။က်မနွစ္သက္သလုိမိန္းကေလးတုိင္းနွစ္သက္ၾကတာ
မ်ားပါတယ္.။အျပင္ထြက္ရင္ဖိနပ္ကမစီး
မျဖစ္စီးရတဲ႔အသုံးအေဆာင္တခုပါ။ေယာက်ၤားမိန္းမတုိင္း
အတြက္မရွိမျဖစ္ လုိအပ္က်တာပါရွင္။






ေနာက္အၾကိဳက္တခုကေတာ့ ေရေမႊးပါဘဲ.။ မိန္းခေလးမွမဟုတ္ပါဘူး.ေယာက်ၤားေလးေတြလဲ နွစ္သက္
ပါတယ္.။ အထူးသျဖင္႔အလွၾကိဳက္္တတ္တဲ႔လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနွစ္သက္က်တယ္ထင္တယ္.။လူတန္း
စားမေရြးၾကိဳက္တာကိုေတာ႔က်မသိပါတယ္.။ေစ်းဘယ္ေလာက္ၾကီးၾကီးေစ်းဘယ္ေလာက္ေပါေပါ
နွစ္သက္က်တာေတြ႔ရ
ပါတယ္.။

က်မငယ္ငယ္က မွတ္မိေသးတယ္.။ အသက္ ၁၃နွစ္ေလာက္ကက်မ အမကို သူရည္းစားကေပးထားတဲ႔ ေရေမႊးကုိက်မၾကိဳက္လုိ႔ ယူျပီးစြတ္လုိက္တာေလ က်မ အမကက်မကိုစိတ္ေတြဆုိးျပီး ဆူလုိက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ အဲဒီတုန္းကေတာ႔ ဘယ္သိပါမလဲသ႔ူ႔ရည္းစားေပးတာကို သူဝယ္ထားတယ္ထင္ျပီး စြတ္လုိက္တာေလ.။

သ႔ူရည္းစားကခ်စ္သူမ်ား ေန႔မွာ သူ႔ကို ဘယ္သူကိုမွ မေပးစြတ္ရဘူးလုိ႔ေျပာထားလုိ႔တဲ႔. ။ ေနာက္မွ
က်မ ကိုသူကေျပာျပတာေၾသာ္ဘယ္ရမလဲ ကိုယ္လဲရည္းစားထားေရာ ကိုယ့္ရည္းစားကို ေျပာျပ
တာေပါ႔….သူလဲ ဝယ္ေပးရတာေပါ႔။.အဲဒီ့ရည္းစား ဘယ္သူလဲမေမးနဲ႔ေနာ္.။


ခ်စ္သူေတြသူငယ္ခ်င္းေတြမိတ္ေဆြေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ေရေမႊးကိုလက္ေဆာင္အျဖစ္ေပး
ၾကတာကိုေတာ႔စာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတြ႔ဘူးဖတ္ဘူးတယ္။.က်မေရေမႊးအနံ႔ဆုိရင္သိပ္
ကိုဆူးတဲ႔အန႔႔ံကိုေတာ႔မၾကိဳက္ဘူး။သင္းသင္းေလးေတြကိုဘဲနွစ္သက္တယ္.။လူကိုလန္းဆန္းေစတဲ႔
အနံ႔
မ်ိဳးေပါ႔.။ဥပမာေပးရင္ေတာ႔အမ်ားၾကီးပါဘဲ..တံဆိပ္္အမ်ိဳးမ်ိဳးနံမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြေပၚေနတာဆုိ
ေတာ့။က်မက
ေတာ႔က်မကိုအမွတ္တရေပးရင္သိပ္သေဘာက်တယ္.။က်မေမြးေန႔မွာမွတ္မွတ္ရရ
တခါဘဲရဘူးတယ္ေရေမႊး
ကိုေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ေပးခဲ့ဘူးတာကေတာ႔က်မရဲ႕အခ်စ္ဆုံးငယ္
သူငယ္ခ်င္း(ျမင္႔မုိရ္ေက်ာ္ဇင္)ပါပဲ။
ေရေမႊးအနံ႔ကိုမၾကိဳက္တတ္တဲ႔ မိန္းကေလေတြလဲရွိတတ္ပါတယ္။




ေနာက္ဆုံး နွစ္သက္တာတခုကေတာ႔ မိန္းခေလးေတြအတြက္ မရွိမျဖစ္ မေဆာင္မျဖစ္တဲ့ထီးလွလွေတြပါပဲ။ ထီးလွလွေလးေတြ ဖဲ ထီးလွလွေလးေတြျမင္ရင္ မဝယ္ဘဲမေနနုိင္တဲ႔ေရာဂါတခု က်မမွာရွိေနတယ္.။ က်မၾကိဳက္နွစ္သက္တဲ႔ အေရာင္နဲ႔ေတြေတြ႔ျပီဆုိရင္ ဝယ္ေလ႔ရွိပါတယ္။

အညဳိေရာင္၊ အျပာေရာင္၊ အမဲေရာင္ ၊အဲဒီအေရာင္ေတြနဲ႔ ထီးလွလွေလးေတြဆုိရင္ၾကိဳက္မွၾကိဳက္
မိန္းခေလးေတြ ေနပူထဲသြားရင္ ထီးမပါလုိ႔မျဖစ္ဘူးေနာ္.။ထီးမပါဘဲ ေနပူထဲသြားရင္ အလွပ်က္မွာေနာ္.၊ မုိးရြာရင္လဲတူတူဘဲ
ထီးကိုေဆာင္းရမွာပါ.မုိးရြာတည္ကိုထီးမပါဘဲသြားရင္ဟန္ခ်က္မညီဘဲလမ္း
ေလ်ွာက္ရမယ္။က်မထီးကိုနွစ္သက္
ေတာ႔ရာသီဥတုဆုိရင္မုိးရာသီကိုႏွစ္သက္တယ္.။ထီးေဆာင္းရ
လုိ႔ေလ.။ထီးလွလွေလးကိုေဆာင္းျပီးဖိနပ္လွလွေလးကိုစီးေနာက္ေရေမႊးအနံ႔သင္းသင္းေလးကို
ဆြြတ္ပိုက္ဆံအိတ္လွလွေလးလြယ္ျပီးရင္မိန္းမေလးတေယာက္အတြက္အျပင္ထြက္ရင္ျပည႔္စုံမယ္
ထင္ပါတယ္.။က်မနွစ္သက္တာေတြနဲ႔ၾကီးအျပင္ေတာ႕သြားလုိ႔မရ
ဘူးေနာ္.။အဓိက.....အဓိကက်န္
ေသးတယ္ (အဝတ္အစား)မပါလုိ႔မျဖစ္...။


ဒါကက်မ ၾကိဳက္တာေျပာတာေနာ္.။ မတူၾကတာေတြလဲ ရွိၾကမယ္.။ကိုယ့္အၾကိဳက္ကို ေျပာျပတာပါ.။ ထီးဆုိလုိ႔ ရီစရာတခု ေျပာျပလုိက္ပါမယ္.။က်မအသက္ ၁၇နွစ္မွာ က်မ ရဲ႕အကုိကက်မကို ထီးလွလွ ေလးတလက္ ေပးဘူးတယ္ .။

က်မၾကိဳက္လုိ႔ေလေဆာင္းခ်င္လုိက္တာျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ေနကလဲမပူ၊မုိးကလဲမရြာ.နဲ႔က်မစိတ္ညစ္လုိက္တာ
ထီးက
လဲေဆာင္းခ်င္မုိးကလဲမရြာေနကလဲမပူ။ အသက္ကလဲငယ္ငယ္ဆိုေတာ့ထီးအသစ္ကိုၾကြားခ်င္တာ
ေပ႔ါလုိ႔့။ တေန႔ေန႔ ၾကည္႔လုိက္တာမုိးရြာမလား၊ ေနပူမလား.။ ဇြန္လဆုိတာ မုိးတြင္းၾကီးေလ ဒါနဲ႔ တေန႔မွာညဘက္ၾကီး မုိးကဖြားဖြားေလး ရြာေနတုံး က်မလဲ ေနာက္က်တဲ႔ ေျခေထာက္သစၥာေဖာက္
ဆုိျပီး ထီးကိုယူျပီး အိမ္ထဲက ကပ်ာကယာ ထြက္တာ မေျပာခ်င္ပါဘူးက်မလဲထြက္ မုိးကလဲ
မရြာေတာ့ဘူး။မထူးပါဘူးေဆာင္းလက္စနဲ႔
ေဆာင္းေတာ႔မယ္ဆုိျပီးေဆာင္းလုိက္တာညဘက္္ၾကီး
ဟုိလူကလဲၾကည္႔ဒီလူကလဲၾကည္႔ ေပါ႔ ။ ဒီေကာင္မေလး ဘာလဲ?၊ ညဘက္ မုိးကလဲမရြာ ေနပူရေအာင္လဲညဘက္ၾကီးဆုိျပီး ေဘးလူေတြ နားမလည္တဲ့ အၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႔တာခံလိုက္ရတယ္။


ငယ္ငယ္တည္းၾကြားခ်င္စိတ္ကရွိတာေလ.။ခုေတာ႔အသက္ကလဲ(၄၀)နားနီးေနေတာ႕ၾကြားဝါတာ
နည္းနည္း
ကင္းလာသလုိပါဘဲ။အားလုံးေတာ႕ၾကြားတာမေျပာက္ေသးဘူး နည္းနည္းၾကြားတတ္ပါ
ေသးတယ္။






ကဲမငယ္ႏိုင္ေရက်မလဲက်မနွစ္သက္တာကိုၾကြားလုိ႔ျပီျပီးအဲေယာင္လုိ႔ေျပာလုိ႔ျပီးျပီမငယ္နုိင္လဲဘယ္
လိုေနမလဲမသိဘူး...။သူေလာက္ေတာ႔က်မကစာမေရးတတ္ဘူး.။သူကိုေလးစားလို႔ေၾကာက္လို႔ေရး
ရတာသူကက်မေယာက္မသူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ႔က်မထက္အသက္ေရာဝါေရာၾကီးေသးတယ္ေလ။
ဟီးဟီးၾကဳံတုံးကိုယ္ငယ္တာၾကြားလုိက္တယ္..။ဖတ္တဲ႔မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြလဲသည္းခံျပီးမေရး
တတ္ေရးတတ္နဲ႔ေရးလုိက္တာကိုဖတ္ေပးလုိ႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.။ မငယ္နုိင္ေက်နပ္မယ္ေတာ႕ထင္ပါတယ္ေနာ္.။


ျမတ္ေလးငုံ

VOICE OF BURMA စာေစာင္

VOB749KK

မယ္ေတာ္ေဆးခန္း တည္ေထာင္ျခင္း (၂၁) ႏွစ္ေျမာက္ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနား ဖိတ္ၾကားလႊာ



19 February 2010

ျမန္မာျပည္ၾကီးကို အရည္အခ်င္းမရွိဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္လွယ္ေနေသာ သန္းေရႊနဲ ့ အေပါင္းအပါမ်ားအား ရည္ညြန္းပါသည္



ေပးပို႔ ေပးေသာ ကိုနစ္ေနမန္း အားေက်းဇူးတင္ပါသည္.။

ေရႊခေမာက္ စာေစာင္ အတြဲ(၁၁၀)

Shwekhamauk 110

နအဖ၏ စီးပြားေရး အထုပ္ျဖည္ျခင္း နဲ႔ ျမန္မာလူထု၏ စီးပြားေရးကံၾကမၼာ




၂၀၁၀ ခုႏွစ္သို႔ ကူးေျပာင္းၿပီးေနာက္မွာ နအဖ အစိုးရရဲ႕ ပုဂၢလိကပိုင္ ျပဳလုပ္ေရးလို႔ ေခါင္းစဥ္ တပ္ထား တဲ့ အစီအစဥ္ဟာ ပိုမိုကသုတ္ကယက္ ႏိုင္လာပါတယ္။ ၿငိမ္ပိ၊ န၀တ၊ နအဖ စသျဖင့္နာမည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၁နွစ္ေက်ာ္အတြင္း တခါမွ် လုပ္ခြင့္မေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ေလာင္စာဆီ လက္လီျဖန္႔ျဖဴးေရး လုပ္ငန္းကို ပုဂၢလိက လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာကို ရုတ္တရက္ သတင္းထြက္ေပၚလာပါတယ္။
အဲလို ျဖန္႔ျဖဴးခြင့္ မေပးခင္သီတင္းပတ္မ်ားမွာ ႏိုင္ငံျခား အိတ္စ္ပို႔ ၀င္ေငြရွိတဲ့ ကုမၸဏီေတြ ေလာင္စာဆီတင္သြင္းခြင့္ ရွိတယ္ဆိုၿပီး ပထမအဆင့္ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာမွ လက္လီ ျဖန္႔ျဖဴးေရးကိုပါ ပုဂၢလိကလုပ္ပိုင္ခြင့္ ေပးၿပီး လက္ရွိ စြမ္းအင္၀န္ႀကီးဌါနက လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ တႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ လက္လီျဖန္႔ျဖဴးေရးဆိုင္ ၂၄၆ ဆုိင္ကို ပုဂၢလိက လက္ထဲလႊဲေပးဖို႔ အဆိုျပဳလႊာေတြ ေခၚတဲ့ေၾကျငာခ်က္ကို ေဖေဖၚ၀ါရီ ၅ရက္ေန႔မွာ ေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။

ဓါတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ဆီဆိုင္ေတြမွာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြကိုတိုင္ သူတို႔ေရွ႕ေရး ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ မသိၾကေသးဘူး လို႔ဆိုပါတယ္။
“မၾကာေသးခင္ ေနျပည္ေတာ္မွာ လုပ္တဲ့ ၀န္ႀကီးဌါနတြင္း အစည္းအေ၀းမွာ ေအာက္က ၀န္ထမ္းေတြက ၀န္ႀကီးကိုေမးတယ္။ သူတုိ႔ကို ဘယ္လို အစီအစဥ္ရွိလဲဆိုတာ။ ၀န္ႀကီးကလည္း သူကိုယ္တိုင္လည္း မသိေသးဘူး၊ အထက္ကလုပ္ေနတာ လို႔ပဲေျပာတယ္”
လို႔ ဓါတ္ဆီဆိုင္တဆိုင္မွ ၀န္ထမ္းတဦးကေျပာပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၀င္ေငြ အေကာင္းဆံုး ၀န္ထမ္းမ်ားထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ေလာင္စာဆီဆိုင္ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ ဘ၀အခုတႀကိမ္ အလွည့္အေျပာင္းမွာေတာ့ အေျခမခုိင္ေတာ့ပဲ ယိမ္းယိုင္လာေနပါၿပီ။

ဆိပ္ကမ္းလည္း ေရာင္းမည္

အဲဒီလိုပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ လထဲမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းနား တေလွ်ာက္ရွိတဲ့ အစိုးရ ၀န္ႀကီးဌါနပိုင္ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာမ်ား၊ ရံုးအေဆာက္အဦမ်ား အားလံုးကိုလည္း နအဖ အတြင္းေရးမွဴး (၁) စာရင္းေတာင္းလို႔ သက္ဆိုင္ရာ ၀န္ႀကီးဌါနအလိုက္ ေန႔ခ်င္း ညခ်င္း ဓါတ္ပံုရိုက္၊ စာရင္းျပဳစုၿပီး တင္ေပးၾကရပါတယ္။
ရန္ကုန္ျမစ္ တေလ်ာက္ရွိ လင္းစေဒါင္းမွစၿပီး စြမ္းအင္ ၀န္ႀကီးဌါန၊ ပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီးဌါန၊ ရထားပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီးဌါနပိုင္ ေျမႏွင့္ ၀န္ထမ္းအိမ္မ်ား၊ ဂိုေဒါင္မ်ား၊ ေနာက္ အလံုနဲ႔ ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ ျမန္မာ့သစ္လုပ္ငန္း၊ သီရိမဂၤလာ ကုန္စိမ္းေစ်း စသျဖင့္ ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္က ေနရာေတြကို အတိုင္းအတာနဲ႔ အေဆာက္အဦအေရအတြက္ အေလာတႀကီးေကာက္ယူေနခဲ့ပါတယ္။

ရန္ကုန္ျမစ္နေဘးမွာ ရွိတဲ့ ေစ်းႀကီးေတြမွာ ေရာင္းခ်သူေတြလည္း ယခုအခါ မ်က္ခုံးလႈပ္ေနၾကပါၿပီ။ သီရိမဂၤလာေစ်းကို ေရႊ႕ေျပာင္းမယ္။ အလံုကမ္းနားမွာ ရွိတဲ့ ျမန္မာ့ သစ္လုပ္ငန္း အပိုင္ ၀န္ထမ္းအိမ္မ်ား၊ သစ္စက္မ်ားကို ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္ထဲက ၀ါးတစ္ရာေျပာင္းမယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းမ်ားလည္း ထြက္ေပၚေနပါၿပီ။ ရန္ကုန္ျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ ေနထို္င္ေနၾကသူေတြ ဌါနဆိုင္ရာအလိုက္ စာရင္းေကာက္ယူၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္းၾကရဖို႔ အေျခအေနျဖစ္ေနပါၿပီ။

ေစ်းလည္းေျပာင္းမည္

သီရိမဂၤလာေစ်းကို ေရႊ႕ေျပာင္းမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကိုၾကားသိရလို႔ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ကို ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ေတြက ေမးျမန္းၾကတဲ့အခါ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္က ေလာေလာဆယ္ ေျပာင္းရန္ အစီအစဥ္မရွိေသးလို႔ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ `ေလာေလာဆယ္ ´ ဆိုတဲ့စကားလံုးဟာ ၀ိနည္းေရွာင္တဲ့ စကားလံုးျဖစ္တယ္ဆိုတာ ကိုျပည္တြင္းဂ်ာနယ္လစ္ေတြ နဲ႔ စာဖတ္သူတခ်ိဳ႕သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီ`ေလာေလာဆယ္´ဆိုတာ ဘယ္ႏွရက္၊ ဘယ္ႏွပတ္ကို ရည္ညႊန္းေျပာဆိုတာလဲလို႔ စဥ္းစားေနၾကပါၿပီ။ နအဖ အဖြဲ႔အထက္က လုပ္ေဆာင္တဲ့ ကိစၥမို႔လို႔ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္အေနနဲ႔ ဘာမွ ဆံုးျဖတ္ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ မရွိတာကို ရိပ္မိၾကပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ MAI ျမန္မာအဲေ၀း အင္တာေနရွင္နယ္ ကိုလည္း ကေမၻာဇဘဏ္ လုပ္ငန္းရွင္ ဦးေအာင္ကုိ၀င္း အပါအ၀င္ လုပ္ငန္းရွင္ ႏွစ္ဦးသံုးဦး လက္ထဲေရာင္းခ်ေပးခဲ့ပါတယ္။ အစုိးရပိုင္လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားကို လက္လြႊဲေပး၊ ေရာင္းခ်ေပးေနရာမွာ အမ်ားဆံုး ရရွိတဲ့သူ၊ အေကာင္းဆံုးလုပ္ငန္း ေတြရရွိသူကေတာ့ ထူးကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ ဦးေတဇပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားထဲက တမူးပိုရွဴသူေတြ

စီးပြားေရး လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားအား အစိုးရနဲ႔နီးစပ္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြလက္ထဲ လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်ေပးတဲ့ အစီအစဥ္မွာ တဒါဇင္ေက်ာ္ ႏွစ္ဒါဇင္မွ်ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ား အားလံုး အခြင့္အေရး တန္းတူမရၾကပါဘူး။ ဦးေတဇနဲ႔ ဦးေဇာ္ေဇာ္၊ ေအးရွားေ၀ါလ္ ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္တို႔က အရင္ဆံုးအခြင့္အေရး ရၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဦးခ်စ္ခိုင္၊ ဦးခင္ေရႊ၊ ဦးေဌးျမင့္၊ ေရႊသံလြင္ဦးေက်ာ္၀င္း အစရွိသူေတြက ရၾကပါတယ္။
ယခင္ဆယ္စုႏွစ္ တခုလံုး အျမတ္အစြန္းေကာင္းတဲ့ စားအုန္းဆီ ၀ယ္ယူတင္သြင္း တဲ့လုပ္ငန္းကို ထူးကုမၸဏီကပဲ တဦးထည္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး အျမတ္အစြန္းေလ်ာ့က်လာတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ႏွစ္ ၀န္းက်င္က်မွ အျခားလုပ္ငန္းရွင္ေတြကိုပါ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ယခုတႀကိမ္မွာလည္း ဦးေတဇ ၊ ဦးေဇာ္ေဇာ္၊ ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္တို႔ အေနနဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္မ်ား မယ့္လုပ္ငန္းေတြကို ေရြးယူၾကမယ့္ အရိပ္လကၡဏာေတြ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။

ပည္သူ လူထု အက်ိဳးစီးပြား မ်က္ႏွာစာ

ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕မွာ အက်ိဳးအျမတ္ ေကာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္လည္း အေရးပါတဲ့ က႑ေတြဆိုရင္ အစိုးရက ထိန္းရံုသာထိန္းေပးၿပီး အမ်ားက အစုရွယ္ယာ၀င္ႏိုင္တဲ့ အမ်ားပိုင္ လြတ္လပ္တဲ့ စီးပြားေရး ကုမၸဏီအျဖစ္ တည္ေထာင္ကာ လုပ္ကိုင္ေစတာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ရထားပို႔ေဆာင္ေရး Japan Railway ကိုအဆိုပါပံုစံနဲ႔ ဖြဲ႔စည္း လုပ္ကိုင္ေစပါတယ္။ အစိုးရက ကိစၥအ၀၀မွာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မျပဳပဲ ကုမၸဏီ ဘုတ္အဖြဲ႔ကသာ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကုိင္တာပါ။ အဆိုပါကုမၸဏီဟာ ၿပိဳင္ဘက္ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိပဲ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ရထားပို႔ေဆာင္ေရးကို လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၿပီး အက်ိဳးအျမတ္လည္း ေကာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းတခုျဖစ္ပါတယ္။ အစုရွယ္ယာ၀ယ္ယူၾကတ့ဲ့ လူထုအေနနဲ႔ လည္းကုမၸဏီ အက်ိဳးအျမတ္ေကာင္းတဲ့အခါ အျမတ္ခြဲေ၀မႈ ရရွိၿပီး ရွယ္ယာပိုင္သူ အားလံုးအက်ဳိးရွိေစပါတယ္။
ယခုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပုဂၢလိကပိုင္ ျပဳလုပ္ရာမွာ ယခင္အစိုးရက အားလံုးထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး အရံႈးေပၚေနခဲ့တဲ့ အစိုးရပိုင္လုပ္ငန္းေတြကို ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ နီးစပ္ရာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို လက္လႊဲေပးတဲ့ အျဖစ္ကေတာ့ ျပည္သူအမ်ားရဲ႕ အက်ိဳး၊ စားသံုးသူအက်ိဳးကို နည္းနည္းမွ ငဲ့မၾကည့္တာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။
ျပည္သူပိုင္သိမ္းတဲ့ ပစၥည္းေတြကို နကိုမူလပိုင္ရွင္ထံလည္း ျပန္လည္ေပးအပ္ျခင္း မရွိပဲ၊ ပုဂၢလိကပိုင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့ မူအရ ေလလံခ်ေပးရာမွာ မူလပိုင္ရွင္က ပထမဦးစားေပး ၊ အဆိုပါအေဆာက္အဦ သို႔မဟုတ္လုပ္ငန္းကို လက္ရွိငွားရမ္းလုပ္ကိုင္ေနသူက ဒုတိယ ဦးစားေပးဆိုၿပီး ပါရွိေပမယ့္လို႔ လက္ေတြ႕ ခ်ေပးတဲ့အခါ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈလည္း မရွိပဲ အထက္လူႀကီးပိုင္းနဲ႔ ပိုင္သူေတြသာ ခ်ိတ္ပိတ္တင္ဒါ ေအာင္ျမင္ၾကတယ္လို႔ ၾကားသိရပါတယ္။
ပုဂၢလိကပုိင္ လုပ္ေသာ္လည္း လုပ္ငန္းရွင္အခ်င္းခ်င္း အၾကား လြတ္လပ္တဲ့ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ား မရွိပဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရတဲ့ ကုမၸဏီ တခုထည္းကသာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ လုပ္ကိုင္ၾကမယ့္ အရိပ္လကၡဏာေတြပဲ ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ယူအမ္အက္ဖ္ စီစီအိုင္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာလည္း နအဖ အစိုးရက ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ထားတဲ့ အမႈေဆာင္ေတြကပဲ ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းအသင္းေတြဖြဲ႔စည္းၿပီး စိုက္ပ်ိဳးသူ၊ ထုတ္လုပ္သူေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္၀ယ္ယူကာ တင္ပို႔ေနၾကတာပါ။
မၾကာမီကဖြဲ႔စည္းလိုက္တဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံ ဆန္စပါးလုပ္ငန္း အသင္းမွာလည္း ဆန္းစပါးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဂဃနဏ နားမလည္တဲ့ စစ္အစိုးရ နီးစပ္သူေတြ ကအဓိကေနရာေတြမွ ယူထားၾကၿပီး ဆန္စပါး အိတ္စ္ပို႔လုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကပါၿပီ။ စိုက္ပ်ိဳးသူလယ္သမားေတြ ရဲ႕ အခက္အခဲ၊ လယ္ယာက႑ရဲ႕ ေတြ႕ႀကံဳေနရတဲ့ ျပႆနာေတြကို စိတ္မ၀င္စားပဲ ထြက္ကုန္ကိုသာ ၀ယ္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားပို႔မယ့္ သူေတြက ဥကၠဌ၊ ဒုဥကၠဌ လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ဥကၠဌလုပ္သူက ဧဒင္ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ ဦးခ်စ္ခိုင္ျဖစ္ၿပီး ဒုဥကၠဌသံုးေယာက္အနက္ ဦးလွေမာင္ေရႊနဲ႔ ဦးစိန္၀င္းလိႈင္တို႔ဟာ UMFCCI ရဲ႕ အမႈေဆာင္လူႀကီးေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အထုပ္ျဖည္ပြဲ

ယခုလို ၂၀၁၀ ကူးေျပာင္းၿပီး ေနာက္ ကသုတ္ကယက္နဲ႔ လႊဲေျပာင္း ေရာင္းခ်ေနတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစိုးရနဲ႔ ဆက္ဆံလုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ ကုမၸဏီႀကီး တခုမွ အင္ဂ်င္နီယာ ၀န္ထမ္း တဦးကေျပာဆိုရာမွာ
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီ သူေဌးကလာမယ့္ ၂၊ ၃လအတြင္း အခုလို ယူစရာ ရွိတာေတြကို ၿပီးေအာင္လုပ္ရမယ္လို႔ ညႊန္ၾကားထားတယ္။ ေနာက္ၿပီးသူေျပာတဲ့အထဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲက ႏို၀င္ဘာမွာ လုပ္မယ္လို႔ဆိုတယ္”
လို႔ေျပာဆိုပါတယ္။
လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ ၀န္ႀကီးဌါနအသီးသီးက လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိသူေတြဟာ ဒီေနရာျပန္ ေရာက္မေရာက္ မေသခ်ာေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့အခြင့္ အေရးအားလံုးယူ၊ ေနာက္ဆံုး ယုတ္စြအဆံုး ခ်ေရာင္းစရာမရွိတဲ့ တရားေရး ဌါနေတာင္ လာဘ္စားခ်င္တိုင္း စားၿပီး စီရင္ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္ေနတဲ့ အထိျဖစ္ေနပါတယ္။
နအဖ၂၁ႏွစ္လံုးလံုး ခုတ္ေရာင္းခဲ့တဲ့ သစ္ေတာေတြ၊ ထူးေဖၚခဲ့တဲ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ၊ တူးေရာင္းေနခဲ့တဲ့ ေရနံ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ေတြ အစရွိတဲ့ သယံဇာတေတြ အျပင္ယခုေနာက္ဆံုး က်န္ေသးတဲ့ အထုပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္နဲ႔ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြက ေျမေနရာ၊ စက္ရံု အေဆာက္အဦ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကိုပါ ျဖည္ၿပီး ေရာင္းစားေနတာကေတာ့ ဒီေန႔ ျမင္ကြင္းလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။

သန္းးစုိးလွိဳင္

ရင္းျမစ္ မုိးမခ

အမ်ိဳသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟုိအလုပ္မွဳေဆာင္မ်ားနွင္႔ ကုလသမဂၢကိုယ္စားလွယ္ ေတြ႔ဆုံ

ကုလသမဂၢရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးစုံစမ္း စစ္ေဆးသူ တုိမာ့စ္ အုိေဟး ကင္တားနား (Tomas Ojea Quintana) ရဲ႕ ၅ ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္အတြင္း ေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ေတာ့ မရခဲ့ပါဘူး။

လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကုိယ္စားလွယ္ တာ၀န္ယူစဥ္က စလုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ၃ ႀကိမ္ သြားေရာက္ခဲ့ေပမဲ့ ဒီတႀကိမ္မွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ကုိ အာဏာပုိင္ေတြဘက္က ျငင္းဆန္ခဲ့တာလုိ႔ ရန္ကုန္အေျခစုိက္ ကုလသမဂၢ႐ုံးက ေျပာပါတယ္။





မစၥတာကင္တားနား NLD ဒု-ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦး(လယ္)၊ အတြင္းေရးမႉး ဦး၀င္းတင္(၀ဲ) တုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေနစဥ္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၈၊ ၂၀၁၀။
(Photo - UNIC Yangon)



ဒါေပမဲ့လည္း သူ႔ခရီးစဥ္ရဲ႕ ဒီကေန႔ ၄ ရက္ေျမာက္ ေန႔မွာေတာ့ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ပါတီရဲ႕ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႔ကမွ ဖမ္းဆီးရာက ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ပါတီရဲ႕ ဒု-ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦး အပါအ၀င္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ျမရိပ္ညိုဟိုတယ္မွာ ေတြ႕ဆုံခဲ့တာပါ။

ေတြ႔ဆုံမႈအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ထိန္းသိမ္းခံ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ပါ၀င္ဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြ အေပၚ သေဘာထားေတြကုိ NLD ဘက္က လူ႔အခြင့္အေရး ကုိယ္စားလွယ္ကုိ ေျပာဆုိခဲ့တယ္လုိ႔ NLD ပါတီက ေျပာပါတယ္။

NLD ပါတီအျပင္ ဒီကေန႔မွာ တုိင္းရင္းသား စည္းလုံးညီၫြတ္ေရးပါတီ တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔လည္း ေတြ႕ဆုံခဲ့တာ ျဖစ္သလုိ အထူး ကုိယ္စားလွယ္ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အင္းစိန္ေထာင္ကုိ သြားေရာက္ၿပီး အက်ဥ္းသားတခ်ဳိ႕နဲ႔လည္း ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါတယ္။

မေန႔တုန္းကေတာ့ အထူးကုိယ္စားလွယ္ရဲ႕ ခရီးစဥ္နဲ႔ တုိက္ဆုိင္ၿပီး ရန္ကုန္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းက ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြက ေထာင္တြင္း အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ အေျခခံ အခြင့္အေရးေတြ ရရွိေရး ေတာင္းဆုိတဲ့ စာတေစာင္ကုိ ထုတ္ျပန္လုိက္တဲ့အေၾကာင္း ျပည္ပမွာ အေျခစုိက္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (AAPP) ကလည္း ေျပာပါတယ္။

လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကုိယ္စားလွယ္ရဲ႕ အခုခရီးစဥ္အတြင္း ႐ုိဟင္ဂ်ာ ျပႆနာေတြကုိ ေလ့လာ အကဲခတ္သြားဖုိ႔နဲ႔ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးေျပာဆုိဖုိ႔လည္း ရည္ရြယ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ရင္းျမစ္ VOA

နအဖ လက္ထက္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး ငယ္တုိ႔ ရဲ႔ ဘဝ ပုံရိပ္ တခ်ိဳ႔..

မင္းျမတ္က်န္စစ္သားမင္းရဲ႕ ေရႊစည္းခံုဘုရား ေက်ာက္စာ



မင္းျမတ္က်န္စစ္သားမင္းရဲ႕ ေရႊစည္းခံုဘုရား ေက်ာက္စာ

မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ က်န္စစ္သားမင္းရဲ႕ `ပုဂံကို ရန္သူတို႔ ဖ်က္ဆီးေသာအခါ အမ်ိဳးေလးပါးသည္ စစ္သံု႔ပန္းျဖစ္၍ အခ်ိဳ ႔လည္း ေအာက္အေၾကသို႔ ပါၾကရသည္။ အခ်ိဳ ႔လည္း အထက္အညာသို႔ ပါၾကရသည္။ ငါ၏ အကူအညီျဖင္႔ ထိုသူတို႔ ပုဂံသို႔ ျပန္ေရာက္ေစပါအ႕ံ။ မ်ားစြာေသာ သူခပ္သိမ္းတို႔သည္ သားတကြဲ ၊မယားတကြဲ ၊ မိကြဲ ၊ ဖကြဲ ျဖစ္ၾကရကုန္၏။ ထိုသူတို႔၏ ဒုကၡကို ငါျငိမ္းပါအ႔ံ။ ထိုသူတို႔၏ မ်က္ရည္ကို ငါသုတ္ပါအံ့၊ ငါ၏ ယာလက္ျဖင့္ ဆန္စပါးရိကၡာ ကိုေပးအ့ံ၊ ငါ၏၀ဲလက္ျဖင့္ ၀တ္စား တန္ဆာ ေပးအံ့။ အမိသည္ သားငယ္အား ရင္ခြင္၌ ႏွစ္သိမ့္သကဲ့သို႔ ငါသည္လည္း တုိင္းသူျပည္သားတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္ပါအံ့၊´
(က်န္စစ္သားမင္း၏ မူရင္း မြန္ဘာသာျဖင္႔ ေရးထိုးထားေသာ ေရႊစည္းခံုဘုရား ေက်ာက္စာကို ျမန္မာျပန္မွ) ပါတဲ့ စာသားထဲကနဲ႔ အခု အာဏာရွဳးေတြနဲ႔ေတာ့ တျခားဆီပါ..







အဝိဇိခ်ိဳးကပ္မည္႔ မင္းယုတ္ သန္းေရႊရဲ႕ ၾကပ္ေျပး ေသတမ္းစာ..


ရန္ကုန္ကို ငါတို႔ဖ်က္ဆီးေသာ အခါအမ်ိဳးေလးပါး ဝန္ထမ္းတို႔သည္ အထက္ၾကပ္ေျပး သို႔ပါက်ကုန္၏။ ေနရာအသီးသီးမွ တိုင္းရင္းသားတို႔လည္း ငါဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္သျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသသို႔ ေရာက္ၾကကုန္၏ ။ ငါ၏အကူအညီျဖင့္ တိုင္းတပါးမွ ျပန္မလာႏိုင္ေအာင္ ငါလုပ္ပါအံ့။ မတရား အျပစ္ဒဏ္ ခ်ခံရေသာ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ သားတကြဲ မယားတကြဲ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုအျပစ္က်ခံသူတို႔အား နယ္ေထာင္မ်ားသို႔ေျပာင္းေရႊ႕အံ့... ။ ထိုသူတို႔အား ဒုကၡပင္လယ္ ေဝေစအံ့.. ထိုသူတို႔၏ မ်က္ရည္က်ေနသည္ ကိုထိုင္ၾကည္႔အံ့။ ငါ၏ညာလက္ျဖင့္ ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းေသာ သံဃာေတာ္ မ်ားအား ရုိက္ႏွက္အံ့ .. ငါ၏ဘယ္လက္ျဖင့္ နာဂစ္ဒုကၡသည္ မ်ား၏ အလွဳေငြအား ျဖတ္စားအံ့... ၾကံ့ဖြတ္ စြမ္းအားရွင္မ်ားသည္ ျပည္သူမ်ားအား ရုိက္ႏွက္ ႏွိပ္စက္သကဲ့သို႔ ငါသည္လည္း တိုင္းသူျပည္သူတို႔အားနည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ႏိွပ္စက္အံ့...

ၾကပ္ေျပးလိုဏ္ေခါင္းအတြင္း ေျမပ်ိဳ၍ အေသဆိုးနဲ႔ ေသေသာ တပ္ခ်ဳပ္ၾကီး၏ ေၾကာက္စာ (ေက်ာက္စာမဟုတ္ပါ)

ေပးပို႔ ေပးေသာ ဒီမုိေဝယံ အားေက်းဇူးတင္ပါသည္.။

18 February 2010

ယေန႔ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ ရွိ နံမည္ဆုိးျဖင္႔ေက်ာ္ၾကား ေနေသာအင္းစိန္(ဗဟုိ) အက်ဥ္းေထာင္သုိ႔သြားေရာက္

လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူးသံ မစၥတာ ေသာမတ္စ္ ကြင္တားနားသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ရွိနံမည္ဆုိးနဲ႔ေက်ာ္ၾကားေနေသာအင္းစိန္(ဗဟုိ)အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ယေန႔ မနက္တြင္ ေရာက္ရွိသည္။ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား (၃၀၀)ေက်ာ္ခန႔္ရွိသည္႔အထဲမွာ မည္သူနဲ႔ ေတြ႔ခြင္႔ရမည္ ဆုိတာေတာ႕ မသိရွိရေသးပါ။

မေန႔က (၁ရ.၂.၂၀၁၀) ေန႔စြဲျဖင္႔ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မ်ားသည္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား အားေတာင္းဆုိခ်က္(၅)ခ်က္ျဖင္႔ေတာင္းဆုိမွဳမ်ားကို ျပဳလုပ္ေတာင္းဆုိထားျပီး ယေန႔တြင္ ကုလသမဂၢအထူးကိုယ္စားလွယ္ သြားေရာက္ခဲဲ႔သည္ဟု သတင္းရရွိပါသည္ ။

ကင္တာနာသည္ အဂၤါေန႔(၁၆.၂.၂၀၁၀)က စစ္ေတြေထာင္တြင္းရွိ အက်ဥ္းက် သံဃာေတာ္တပါး
အပါအ၀င္ ဦးၾကည္သန္း၊ ျပည့္ၿဖိဳးလႈိင္၊ ေဇာ္ထြန္းျမင့္နဲ႔ ဦးဇင္းတပါးတုိ႔ကို ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္” ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား၄ ဦးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး ေဒသတြင္းရွိ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္း ၂၁ ခု
တို႔ႏွင့္လည္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။

သူသည္ တနလၤာေန႔(၁၅.၂.၂၀၁၀) ညေနပိုင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေရွ႕ေနမ်ားျဖစ္သည့္ ဦးဉာဏ္၀င္း၊ ဦးၾကည္၀င္း၊ ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္၊ ဦးလွမ်ိဳးျမင့္တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမႈကိစၥ၊ ျမန္မာစစ္အစိုးရ က်င့္သံုးေနဆဲ ျဖစ္သည့္ ပယ္ဖ်က္ၿပီးေသာ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ဥပေဒကိစၥႏွင့္ စစ္အစိုးရလက္ေအာက္မွ တရားစီရင္ေရး စသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။



ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးအပ်ိဳေလးတဦး ရဲ႕ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား




သဥၨာ အဂၤလန္ေရာက္လာရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအနက္ ပညာသင္ဖို႔က ပထမ၊ ေနာက္ ဒုတိယကေတာ့ေက်ာင္းတက္ရင္း သင့္ေတာ္ရာ အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ဖို႔၊ ဒါပါပဲ။ အခုလက္ရွိ ႀကံဳေနရတာေတြ သူ႔စိတ္ထဲအိပ္မက္ေတာင္ မမက္ခဲ့ရုိးအမွန္ပါ။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ သူ႔အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာအလုပ္မွ လုပ္စရာမလိုပဲေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ခ်မ္းသာေသာ မိဘမ်ားမွ ေပါက္ဖြါးလာသူ။ မိဘေတြက စီးပြါးေရးအရအနည္းအက်ဥ္းေလာက္သာ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရ၀န္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ ေရလိုက္ ငါးလိုက္ ဆက္ဆံရံုကလြဲၿပီးအစိုးရနဲ႔ ဘာမွမသက္ဆိုင္ပဲ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္အရ ခ်မ္းသာလာသူမ်ားပင္ ဒါေပမဲ့ အမ်ားသူငါေတြႏိုင္ငံျခားသြားၿပီး ပညာသင္၊ စီးပြါးရွာေနတဲ့ အခုလို ေခတ္ႀကီးမွာ ဒီအိမ္ထဲေန၊ ဒီအိမ္ထဲႀကီး၊ ဒီအိမ္ထဲေသရမည့္အျဖစ္မ်ိဳးေတာ့လည္း မေရာက္ခ်င္တာအမွန္။ အမ်ားနည္းတူ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္တစ္ခုခုဆီေတာ့ေရာက္ျဖစ္ခ်င္သည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ပညာသင္ခ်င္ေသးသည္။ သူ႔အသက္က အခုမွ ၂၄၊ BCom ဘဲြ႔ရၿပီးေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္။ ခ်မ္းသာေသာ မိဘမ်ားမွ ေမြးဖြါးလာ သူပီပီ ပညာေရးတြင္ အလြန္ထူးခြ်န္သူမျဖစ္ေသာ္ျငား သူမ်ားေအာက္ေတာ့လည္း မက်ခဲ့ပါ။



ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေဖနဲ႔ အေမကို ပူဆာခဲ့ရသည္။ ဒါေပမဲ့ မိဘႏွစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ဦးမင္းႏိုင္နဲ႔ ေဒၚသႏၲာတို႔က တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးမို႔ အေ၀းသို႔ ထြက္မသြားေစခ်င္။ အနားမွာပင္ေနၿပီး မိဘလက္ရင္း စီးပြါးေရးကိုသာ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ ျပဳေစခ်င္ၾကသည္။ သဥၨာ့့မွာလည္း ဘီကြမ္းဘဲြ႔ရထားသူပီပီ စီးပြါးေရး အျမင္ေတာ့ အနည္းအဆံုး စာေတြ႔အရ ရွိထားၿပီးသား။ လက္ေတြ႔ႏွင့္ ေပါင္းစပ္လိုက္ပါက မိဘႏွစ္ဦးထူ ေထာင္ထားတဲ့ စီးပြါးေရးကို ဒီထက္ ပိုမိုတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ သို႔ေသာ္----ငယ္ရြယ္ ေသးတဲ့ သဥၨာ့ရင္ထဲမွာ ႏိုင္ငံျခားဆိုေသာ အိမ္မက္ကို အခါခါမက္ေနခဲ့ရသည္။ အေဖအေမတို႔ကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ပူဆာခဲ့ရည္။ သဥၨာ ပူဆာဖန္မ်ားေသာအခါ ဦးမင္းႏိုင္+ေဒၚသႏၲာတို႔ လက္ေလွ်ာ့ခဲ့ၾကရသည္။ သို႔ႏွင့္ သဥၨာတစ္ေယာက္ အဂၤလန္ဆိုေသာ တိုင္းျပည္သို႔ ေရာက္လာေလေတာ့သည္။



အိမ္ယာေပၚ ပက္လက္လွန္၊ နဖူးေပၚလက္တင္ရင္း ေလာေလာဆယ္ ႀကံဳေနရတာေတြကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး သူ႔ဘ၀အေၾကာင္းကို ျပန္လည္စဥ္းစားေနမိသည္။ မိဘမ်ားကိုလည္း ခါတိုင္းထက္ ပိုသတိရေနမိသည္။ အဂၤလန္ေရာက္ေနသည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ပင္ ရွိခဲ့ၿပီ။ ေရာက္စက ပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ မလံုေလာက္လို႔ မိဘေတြဆီ ထပ္ေတာင္းရေသးသည္။ ေက်ာင္းစရိတ္သြင္း၊ အိမ္လခရွင္းၿပီးေနာက္ လက္ထဲသိပ္မက်န္ေတာ့။ ေရာက္ၿပီး ႏွစ္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွ အလုပ္တစ္ခု ရွားရွားပါးပါး ရသည္။ အလုပ္ရၿပီးကတည္းက မိဘေတြဆီလည္း ျပန္မေတာင္းျဖစ္ေတာ့။ ရတဲ့ လခနဲ႔ အမ်ားနည္းတူ ျဖစ္သလို ေနတတ္ေအာင္ သူႀကိဳးစားၿပီး ေနသည္။ ျမန္္မာျပည္မွာတုန္းကလို အေမ မုန္႔ဖိုး ဆိုရံုမွ်နဲ႔ သူ႔လက္ထဲ ပိုက္ဆံေရာက္မလာေတာ့။ ဒိအတြက္ သဥၨာ လံုးပန္းရေတာ့သည္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခြင့္အေရးျဖစ္တဲ့ တစ္ပတ္မွာ နာရီ (၂၀) အလုပ္လုပ္ခြင့္ကို အျပည့္အ၀ယူထားသည္။ စစခ်င္း စူပါမား ကစ္ႀကီး တစ္ခုမွာ အေရာင္း၀န္ထမ္း (Salesgirl) အျဖစ္ အလုပ္လုပ္ရသည္။ ဒီအလုပ္ကိုေတာင္ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ရခဲ့သည္ေတာ့ မဟုတ္။ အသိမိတ္ေဆြမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ဆက္သြယ္ၿပီး အဲဒီစတိုးဆိုင္ ႀကီးမွာ စူပါဗိုင္ဆာလုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲဲ႔ ရခဲ့့ျခင္းျဖစ္သည္။




ဒီမွာတင္ သူ႔မရဲ႕ရင္ထဲမွာ အေျပာင္းအလဲေတြ မ်ားစြာျဖစ္လာခဲ့သည္။ အခ်စ္ဆိုသည္ကို ခံစားတတ္ လာသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကို ခ်စ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးလို႔ သတ္မွတ္ပါက သဥၨာ့ရင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ဦးကို ေမွ်ာ္လင့္ ႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။ ဒါသည္ပင္ သဥၨာ့အတြက္ အခ်စ္ပင္လယ္ကူးဖို႔ ခရီးစလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေတာ့သည္။




အေဆာင္တူသူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ရံုးခန္းငယ္ေလး တစ္ခုထဲသို႔ သဥၨာ၀င္လာခဲ့သည္။ အလုပ္အတြက္ အင္တာဗ်ဴးဖို႔။ ရင္ေတြ ခုန္ေနသည္။ ေမးတာေတြ မေျဖႏိုင္ရင္ ဒုကၡ။ အဂၤလိပ္စာကလည္း စိတ္ေကာက္မွ လိပ္ေလာက္ေျပးႏိုင္တဲ့အဆင့္ပဲ ရွိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ အားတင္း ထားသည္။ ယံုၾကည္မႈေတြ ထပ္ျဖည့္ထားသည္။ အခန္းထဲတြင္ ဆုိင္မန္ေနဂ်ာ ထိုင္ေနသည္။ အဂၤလိပ္ လူမ်ိဳးစစ္စစ္ေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူ။ ကျပားျဖစ္ဖုိ႔မ်ားသည္။ ဥပဓိရုပ္သန္႔သန္႔၊ ခန္႔ခန္႔ေခ်ာေခ်ာနဲ႔ ေယာက်္ားပီ သေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သဥၨာမတ္ရပ္ေနသည္။ လူႀကီးက သူ႔ကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ၿပီး စားပဲြခံုေရွ႕က ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္ဖို႔ ေျပာလိုက္သည္။ ေနရာယူၿပီး ပါလာေသာ ဖိုင္တဲြမ်ားကို မန္ေနဂ်ာေရွ႕ အသာခ်ထားလိုက္သည္။ ဖိုင္တဲြထဲရွိ ဖိုင္မ်ားကို မန္ေနဂ်ာက တစ္ခုခ်င္း လိုက္စစ္ေနသည္။ ဘီကြမ္း ေအာင္လက္မွတ္ကို ၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးလိုက္သည္။ ဘာအဓိပၸါယ္လည္းေတာ့ သဥၨာနားမလည္။ သို႔ေသာ္ အားတက္လာသလိုေတာ့့ ခံစားလိုက္ရသည္။





ဖိုင္ေတြကို စစ္ၿပီး မန္ေနဂ်ာက စဗ်ဴးေတာ့့သည္။ အဂၤလန္လာရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ၊ အလုပ္ အကိုင္အေတြ႔အႀကံဳ စသည္သည္ စံုစီနဖာေမးသည္။ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ အင္တာဗ်ဴးၿပီးေသာအခါ မန္ေနဂ်ာက အနားရွိဆိုင္၀န္ထမ္းကို လူတစ္ေယာက္ကို သြားေခၚခုိင္းလိုက္သည္။ ခဏၾကာေသာအခါ လူတစ္ေယာက္ ၀င္လာသည္။ အရပ္ ငါးေပ ခုႏွစ္လက္မခန္႔ရွိမည္ဟု သဥၨာခန္႔မွန္းသည္။ အသက္ သံုးဆယ္တစ္ေလာက္ ရွိမည္။ အသားခန္႔ညိဳညိဳ၊ ႏွာတံေပၚေပၚ အာရွသားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ မန္ေနဂ်ာက ထိုလူကို သဥၨာ့ကို အလုပ္ခန္႔လိုက္ေၾကာင္းေျပာၿပီး သူ႔လက္ေအာက္တြင္ ထားရန္ ညႊန္ၾကားလိုက္သည္။ သဥၨာနဲ႔လည္း မိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည္။ သဥၨာ အရမ္း၀မ္းသာသြားသည္။ အလုပ္ရၿပီ။ အိပ္ျပန္ၿပီး ပိုက္ဆံေတာင္းစရာ မလိုေတာ့့ၿပီ။ မန္ေနဂ်ာကို ေက်းဇူတင္ေၾကာင္း လိွဳက္လွဳိက္လဲွလွဲ ေျပာၿပီး ထိုသူေနာက္သုိ႔ လိုက္သြားသည္။




ညီမေလးက ဒီႏိုင္ငံေရာက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ? ထိုသူပါးစပ္မွ ျမန္မာလိုပီပီသသျဖင့္ ေမးလိုက္သည္ကို ၾကားရေသာအခါ သဥၨာ အလြန္အံၾသသြားသည္။



အကို ကျမန္မာျပည္ကပဲလား? ျမန္မာျပည္က ေသခ်ာေပါက္မွန္းသိရက္သားနဲ႔ ျပန္ေမးျဖစ္သည္။



ဟုတ္တယ္၊ အကိုလည္း ဒီေရာက္ေနတာ ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္၊ ခုႏွစ္ႏွစ္ထဲေတာင္ ၀င္ေနၿပီ။ ေရာက္ၿပီး ႏွစ္နွစ္ေလာက္ကတည္းက ဒီဆိုင္မွာပဲ အလုပ္လုပ္ေနတာ။ အခုေတာ့ စူပါဗိုင္ဆာ ျဖစ္ေနၿပီဆိုပါ ေတာ့ ေအာ္ ဒါနဲ႔ ညီမေလး နာမည္က သဥၨာေနာ္၊ က်ေနာ့္နာမည္က ေနလင္းပါ။ ဘာမွ အားမငယ္ပါနဲဲ႔။ က်ေနာ္ရွိပါတယ္ ဟု ကိုေနလင္းက မနားတမ္းေျပာလိုက္သည္။




သဥၨာပိုမို အားတက္သြားသည္။ ဟုတ္ကဲ့ရွင္ ဟုသာ ျပန္လည္ေျဖၾကားႏိုင္သည္။ သူမထက္ အသက္ ဆယ္ႏွစ္နီးနီးႀကီးသူက က်ေနာ္က်ေနာ္-ဟု ေျပာေနသျဖင့္ သဥၨာရင္ထဲ အေနၾကပ္သလို ျဖစ္ေန သည္။ ဒီလိုနဲ႔ သဥၨာတစ္ေယာက္ အလုပ္ရၿပီး ေက်ာင္းတက္လိုက္၊ အလုပ္သြားလိုက္ျဖင့္ လည္ပတ္ေန ေတာ့သည္။ အလုပ္ျပန္တိုင္း ကိုေနလင္းက သူ႔ကားျဖင့္ လိုက္ပို႔ေလ့ရွိသည္။ ဒီလိုနဲ႔ အုိုးခ်င္းထိ ႀကိဳးခ်င္း ၿငိတဲ့ဘ၀သို႔ နွစ္ဦးသားေရာက္ၾကေလေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ သဥၨာတစ္ေယာက္ ကိုေနလင္းအေၾကာင္းကို သူ႔စူပါဗိုင္ဆာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ ဆိုတဲ့ အသိထက္ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမသိခဲ့ရုိးအမွန္။ ဘာမွ မသိဘဲ ခ်စ္ခဲ့သည္။ အားကိုးခဲ့သည္။ ယံုစားခဲ့သည္။ ပံုအပ္ခဲ့သည္။




တစ္ေန႔ အလုပ္နားတဲ့ ရက္တစ္ရက္။ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းမၾကားပဲ ကိုေနလင္းေနရာ အခန္းဆီသို႔ သဥၨာသြားခဲ့သည္။ အခန္းတံခါးေခါက္ေသာအခါ ဖြင့္မေပး၊ သို႔ေသာ္ အတြင္းမွာ လူရွိမွန္း သူမသိသည္။ ထပ္ျပန္တလဲလဲ ေခါက္ေသာအခါ အတြင္းမွ တံခါးဖြင့္သံၾကားရသည္။ ကိုေနလင္းပင္။ သို႔ေသာ္ သူတစ္ ေယာက္တည္းမဟုတ္။ သူနဲ႔ အတူ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လည္းရွိေနသည္။ အဲဒီမိန္းကေလးကိုလည္း သဥၨာသိသည္။ သူနဲ႔ အတူ စူပါမားကစ္မွာ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္။ ဆုိင္မွာကတည္းက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရင္းႏွီး လြန္းသည္ကို သဥၨာသတိထားမိသည္။ သို႔ေသာ္ ဒါကေတာ့ ဒီႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ထံုးစံေနမွာပါဟု မရဲတရဲမွတ္ ခ်က္ျပဳခဲ့သည္။ တံခါးဖြင့္ၿပီး ကိုေနလင္း သဥၨာ့ကို စူးစူး၀ါး၀ါး ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔အၾကည့္မွာ မလိုလားမႈေတြ ပါေနေၾကာင္း သူမ သတိထားမိသည္။




က်မ ျပန္ေတာ့မယ္ ကိုေနလင္း၊ အလုပ္အားလို႔ လာခဲ့တာပါ ဟု ေျပာၿပီး အိမ္က လွည့္ထြက္ခဲ့ သည္။ ကိုေနလင္းပါးစပ္က ဘာစကားမွ ထြက္မလာခဲ့။ တံခါးျပန္ပိတ္သြားေလၿပီ။ အျပန္ခရီးသည္ သူ႔မ အတြက္ ခ်ာခ်ာလည္လည္ေနေသာ ေျမကမၻာေပၚသို႔ အေျခခ်ရသည့္ႏွယ္။ ကိုေနလင္းသည္ စူပါဗိုက္ဆာ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ဟူေသာ အသိအျပင္ အခုေတာ့ ျမာေပြသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုပါ နားလည္ရ ေလၿပီ။ ယင္းနားလည္မႈနဲ႔အတူ ေပးဆပ္ခဲ့ရေသာ အခ်စ္ေတြကို ယူႀကံဳးမရစြာနဲဲ႔ ျပန္လည္နွေမ်ာေနမိသည္။ ဒီအခန္းမွာ ကိုေနလင္းနဲ႔ အတူ သူမ အခါမ်ားစြာေနခဲ့ဖူးၿပီ၊ အိပ္ခဲ့ဖူးၿပီ၊ ခ်စ္ရည္လူးခဲ့ဖူးေလၿပီတည္း ထိုစဥ္ က အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ေပ်ာ္စရာအတိၿပီးေသာဟုပင္ သဥၨာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ခဲ့ဖူးသည္။ အခုေတာ့ ယင္းအခ်စ္ သည္ပင္ အျခားအဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးကို ေျပာျပေနေလၿပီ။ နာက်ည္းဘြယ္ေကာင္းေသာ၊ ခါးသီးစရာျဖစ္ေသာ၊ ရက္စက္ေသာ၊ ညွာတာမႈကင္းမဲ့ေသာ၊ သစၥာမဲ့ေသာ စသည္စသည္ အျပဳသေဘာမေဆာင္တဲ့ ေသာ ေပါင္းမ်ားစြာသည္ အခ်စ္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးအေနနဲ႔ သဥၨာရင္ထဲ ၀င္ေရာက္လာသည္။ ယင္းအတြက္သူမရဲ႕ တုန္႔ျပန္ႏိုင္မႈမွာ တသြင္သြင္စီးက်လာတဲ့ မ်က္္ရည္မ်ားပင္။




ရံႈးႏွိပ္ခဲ့ၿပီ၊ ဘယ္ပံု ျပန္လည္ တုန္႔ျပန္ရမည္လဲ မသိ။ ဒီလိုခံစားမႈမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳဆံုရလိမ့္မည္လို႔လည္း တစ္ခါဖူးမွ် မစဥ္းစားမိခဲ့။ သူ႔မရဲ႕ နဂုိရည္ရြယ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ဒါေတြ ထည့္မတြက္ခဲ့ရိုးအမွန္။ အခုေတာ့ မထင္တာေတြ ျဖစ္လာေနသည္။ ေက်ာင္းလည္း သြားတက္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့၊ လက္ရွိအလုပ္ကိုလည္း မသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်က္လိုက္သည္။ ေနာက္အလုပ္တစ္ခု ေျပာင္းရွာေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္ မလြယ္ကူမွန္း ေတာ့ သဥၨာသိသည္။ အလုပ္ရွာရသည္မွာ မလြယ္လွ။ ရတဲ့အလုပ္ကလည္း ကိုယ္နဲ႔ အဆင္ေျပဖို႔ ခဲရင္းဘိ ျခင္း။ ေရွ႕စခန္းသြားဖို႔ စဥ္းစားရင္း သဥၨာတစ္ေယာက္ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္လာသည္။ အားအင္ကုန္ခန္းလာ သလိုပင္ ခံစားရသည္။ ဆက္မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့။စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြစုၿပီး သဥၨာ ေခတၱအိပ္ယာေပၚအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။




ရန္ကုန္ေလဆိပ္သို႔ TG ေလယာဥ္ဘီးမ်ားစတင္လွိမ့္လိုက္သည္ႏွင့္ သူမရင္ထဲ ေဖၚမျပတတ္ေအာင္ ၀မ္းသာပီတိဆို႔ခဲ့ရသည္။ ခ်စ္ေဖေဖနဲ႔ ခ်စ္ေမေမတို႔ကို ေတြ႔ရေတာ့မည္။ ႏွစ္ခ်ီၿပီး မစားခဲ့ရေသာ ျမန္မာ အစားအစာမ်ားကို အ၀အၿပဲစားရေပဦးေတာ့မည္။ သဥၨာတအားကို ၀မ္းသာေနသည္။ ေလယာဥ္ျပဴတင္းမွ အျပင္သို႔ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ေႏြးေထြးတဲ့ ေနေရာင္ခ်ည္ေအာက္မွာ စိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ႔ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ရဲ႕ အလွကို သုိသိုသိပ္သိပ္ျမင္ေနရသည္။ လန္ဒန္ရွိ ဟိသရိုးေလဆိတ္၊ ဘန္ေကာက္ရွိ သု၀ဏၰဘူမိေလ ဆိပ္တို႔ေလာက္ မသားနားေသာ္ျငား ျမင္ရေသာျမင္ကြင္းမ်ားက တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ရွိသျဖင့္ ပူေလာင္ ေနေသာ သူမရင္ခြင္ကို ယာယီအားျဖင့္ ေအးျမေစႏိုင္သည္။




ေလယာဥ္ေပၚဆင္းၿပီး အေဆာက္အဦးႀကီးရွိရာသို႔ သြက္လက္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ သူမလွမ္း လာခဲ့သည္။ ႀကိဳဆိုေနေသာ အေဖအေမတို႔ကို ျမင္ခ်င္လွၿပီ၊ ႏိုင္ငံျခားမွ ပညာေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္ႀကီး သင္လာေသာ သမီးကို ၾကည့္ၿပီး ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားစြာနဲ႔ ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ေနၾကမည့္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ ၿပံဳးရႊင္ ေသာ မ်က္ႏွာကို ျမင္ရေတာ့မည္။ ပစၥည္းေရြးေနရာသို႔ သြားၿပီး သူမရဲ႕ အိပ္ႀကီးႏွစ္လံုးကို ေရြးယူလုိက္သည္။ ဖန္သားမ်ားအျပင္ဘက္ တၿပံဳးၿပံးနဲ႔ ေစာင့္ႀကိဳေနေသာ အေဖနဲ႔အေမကို ျမင္ေနရသည္။ လက္ရပ္ျပလိုက္ သည္။ တြန္းလွဲေပၚ အိပ္ႀကီးႏွစ္လံုးတင္ၿပီး အျပင္ထြက္လာသည္။ အေမက ေပါက္၀မွာ လာရပ္ေနသည္။




ၾကည့္စမ္း၊ ငါ့သမီးေလး ပိုေတာင္ လွလာတယ္၊ အသားေတြလည္း ၀င္းလို႔ ယင္းသို႔ေျပာၿပီး ေဒၚသႏၲာက သဥၨာ့ကုိယ္လံုးေလးကို ေထြးေပြ႔ထားလိုက္သည္။ သဥၨာ႔ရင္ထဲ စကားလံုးနဲ႔ ေဖၚျပမရႏိုင္ေသာ ေႏြးေထြးမႈမ်ိဳးကို ခံစားလိုက္ရသည္။ မိဘေမတၱာကို အခုမွ ပိုမိုသေဘာေပါက္လာသည္။ ဘယ္အရာနဲ႔မွ ႏိုင္ယွဥ္လို႔ မရႏိုင္မွန္းကိုလည္း လက္ခံလာသည္။ ၀မ္းသာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ပင္ လည္လာသည္။ က်လာေသာ မ်က္ရည္တစ္စက္ကို သုတ္ဖို႔ လက္တစ္ဘက္ အေပၚသို႔ ေျမွာက္လိုက္ေသာအခါ----



အိပ္ယာမွ လန္႔ႏိုးလာသည္။ မ်က္လံုးကို စမ္းမိသည္။ မ်က္ရည္ေတြ စိုရႊဲေနသည္။ အိပ္မေပ်ာ္ခင္က က်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ ျဖစ္ေခ်မည္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားစဥ္ မက္ခဲ့ေသာ အိပ္မက္ေလးကို တမ္းတေနမိ သည္။ လက္ရွိအေနအထားနဲ႔ ကြာျခားပါဘိျခင္း။ အေမ့ေမတၱာနဲ႔ ေ၀းရာမွာ ခ်စ္သူကပါ ဥေပကၡာျပဳ ထားျခင္းခံရေလေသာ ကိုယ့္အျဖစ္ကို ျပန္လည္ေတြးမိရင္း အားငယ္သည္ထက္ အားငယ္လာသည္။ ေခါင္းရင္းမွာ ေထာင္ထားေသာ အေဖနဲ႔ အေမ ဓာတ္ပံုကို ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ား တသြင္သြင္စီးက်လာ ခဲ့ျပန္သည္။ သုတ္ဖို႔ မႀကိဳးစားေတာ့။ စီးက်ပါေစ၊ ကိုယ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ အကုန္စီးက်ပေလ့ေစ။ ဓာတ္ပံုကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း သဥၨာ သူ႔အေမကို ေျပာခဲ့ဖူးေသာ စကားကို ေျပးသတိရလိုက္သည္ သမီး ဒီထက္မက ပညာတတ္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္တယ္ အေမ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့----အခုေတာ့----






မင္းထက္




ဤအျဖစ္အပ်က္ေလးကတကယ္ျဖစ္ရပ္မွန္ကိုသာတင္ျပေပးထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး အပ်ိဳစင္တုိင္းအတြက္သင္ခန္းစာ တခုအေနနွင္႔တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္ရွင္။