စစ္အစိုးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဆိုတာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ ပါၿပီ။ ဒါဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို တကယ္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေ႐ႊက ေ႐ြးေကာက္ပြဲ လုပ္မယ္ လုပ္မယ္နဲ႔ မၾကာခဏ ေျပာေလ့ရွိေပမဲ့ သူေျပာေျပာေနတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆုိတာကို ျပည္သူလူထုက စိတ္ဝင္တစားမရွိလွတာမို႔ သိပ္ေတာ့အေရးမပါလွပါဘူး။ အခုအေျခအေနမွာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဥပေဒေတြ၊ ေကာ္မရွင္ေတြ ထြက္ေပၚလာေပမဲ့လည္း လူထုကေတာ့ စစ္အစိုးရလုပ္သမွ် အယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့ေနတာေၾကာင့္ စိတ္ဝင္တစား ေျပာဆိုၾကတာ မၾကားရပါဘူး။
ျပည္သူလူထုအထဲက တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားကို စစ္အစုိးရလုပ္မယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လုိျမင္လဲ ေမးျမန္းၾကည့္တဲ့ အခါေတာ့ "မျမင္ဘူး။ မျမင္ဘူးဆိုတာ ျပည္သူလူထုအက်ဳိးအတြက္ ဘာကိုမွ မျမင္ဘူး" လုိ႔ ေျဖသူလည္း ရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေသာ သူမ်ားကေတာ့ "ဒီေကာင္ေတြ ထင္ရာလုပ္မွာဘဲ။ သူတို႔လူနဲ႔ သူတို႔ လုပ္သြားမွာ။ ေ႐ြးစရာမွမရွိတာ ဘာကိုသြားေ႐ြးမလဲ" လုိ႔ဆုိသူကလည္း ဆိုပါတယ္။ ဒီလုိ ျပည္သူေတြဘက္က စိတ္ဝင္စားမႈ နဲပါးေနတာကလည္း 'တခါေသဖူး ပ်ဥ္ဘိုးနားလည္' ဆိုသလို စစ္အစိုးရလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆိုတာကို ႀကံဳဖူးေတြ႔ဖူးၿပီးသားျဖစ္ေတာ့ မယံုၾကည္ႏိုင္ေတာ့တာက အဓိကပါ။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္က စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးမယ္၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ ႏိုင္တဲ့ပါတီကို အာဏာအပ္ၿပီး စစ္တပ္က ဘားတိုက္ကိုျပန္မယ္လို႔ ကတိေပးၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲ လုပ္ခဲ့ဖူးပါၿပီ။ အဲဒီတုန္းက ဒီမိုကေရစီစနစ္ အေျပာင္းအလဲဆီ ေမွ်ာ္လင့္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ ျပည္သူေတြ အားလံုးလိုလို ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆိုတာကို စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို မဲအျပတ္အသတ္ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္တပ္ဟာ အႏိုင္ရပါတီကို အာဏာအပ္ၿပီး ဘားတိုက္ကို ျပန္ဖို႔ ျငင္းဆန္၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့ၿပီး ျပည္သူက ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့လို႔ အမတ္ေတြဟာ ေထာင္က်သူက်၊ ျပည္ပထြက္ေျပးသူ ေျပးရနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာ လူတိုင္းအသိပါ။ ဒီျဖစ္ရပ္ဟာ ပုဂံ၊ ပင္းယ၊ အင္းဝ၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မေန႔တေန႔က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလို တိုင္းသူျပည္သားတိုင္းရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ရင္တနင့္နင့္ ထိန္းသိမ္းထားဆဲ၊ ရွိေနဆဲ ပူပူေႏြးေႏြးျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာပါ။
အရွိကို အရွိအတိုင္းေျပာရရင္ ၁၉၉၀ ခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို စစ္အစိုးရ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္ခဲ့ပံုက အင္မတန္မွ အက်ည္းတန္အ႐ုပ္ဆိုးခဲ့ပါတယ္။ ငယ္႐ြယ္စဥ္ကာလ ကေလးဘဝ ဇယ္ေတာက္တန္း က်ားထိုးတန္း ကစားၾကတဲ့အခါ စိတ္ညစ္ပတ္တဲ့ ကေလးဆိုးတေယာက္က တဖက္ကႏိုင္ၿပီး သူ႐ံႈးေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႔ ဇယ္ေစ့ေတြ၊ က်ားေစ့ေတြကို ျပန္႔ျပန္႔က်ဲေအာင္ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ပစ္ၿပီး တစ္ကျပန္စ ကစားၾကမယ္လို႔ လုပ္တတ္ၾကတာ အားလံုးႀကံဳဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
အခုလည္း အဲဒီလိုပါပဲ။ စစ္အစိုးရဟာ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဖ်က္ဆီးၿပီး သူႏိုင္ေအာင္ ညစ္ကစားမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို လုပ္ဖို႔ ဟန္ျပင္ေနတာပါ။ ကေလးဘဝ ကေလးဆိုးေတြ ကစားပြဲကို ပြဲဖ်က္ကစားတာ ခဏခဏလုပ္ရင္ ၾကာလာေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသား ကစားတဲ့ ကေလးေတြက ညစ္တတ္တဲ့ ကေလးပြဲဖ်က္တတ္တဲ့ ကေလးကို ေ႐ွာင္လာၾကပါေတာ့တယ္။ သူပါရင္ မကစားခ်င္ၾကေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါ ကေလးမို႔ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါလိမ့္ဦးမယ္။ အခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲတခုကို ဖ်က္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္တခု တစ္ကေနျပန္စ လုပ္ကုိင္ေနတာက လူႀကီးေတြပါ။ လူႀကီးေတြမွ ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ လူႀကီးေတြဆိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးဖို႔ ခက္ပါတယ္။
လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔အခ်ဳပ္က ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာခ်က္ကို ကိုင္ၿပီး စစ္အစိုးရရဲ႕ မ႐ုိးသားတဲ့၊ လွည့္ဖ်ားထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံကို အေျခခံလာတဲ့ ၂၀၁၀ ခု အတုအေယာင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ဆဲပါ။ စစ္အစုိးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒက ပါတီဝင္ထဲမွာ ေထာင္က်ေနသူေတြ ပါဝင္ေနရင္ေတာင္ ပါတီေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခြင့္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္မ်ဳိးပါဝင္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို စစ္အစုိးရက အေရးယူမႈေတြျပဳထားတဲ့ သူနဲ႔ တျခားေသာ အက်ဥ္းက် ပါတီဝင္ေတြ ရွိေနတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အဖို႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့သလုိ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တျခား မတရားတဲ့ အခ်က္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒထုတ္ျပန္မႈဟာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က မူအားျဖင့္ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကျငာခ်က္ကိုေရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊထံ ေမတၱာရပ္ခံေပးစာပါ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးလမ္းကို စစ္အစုိးရက အျပတ္ျငင္းပယ္လုိက္တာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဆိုတာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္အရ ေျပာၾကရင္ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အစုိးရတရပ္ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ အစိုးရလုပ္ရမယ့္ သူေတြက ေထာင္ထဲေရာက္ေနၿပီး အဂတိလုိက္စားမႈေတြ၊ ႏုိင္ငံပုိင္ပစၥည္း အလြဲသုံးစားမႈေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ၊ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈေတြနဲ႔ ေထာင္ထဲမွာေနရမယ့္ သူေတြက အစုိးရလုပ္ေနႏုိင္ေတာ့လည္း ထုတ္သမွ်ဥပေဒက တရားမွ်တဖို႔ ခက္ေနဆဲပါ။
ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုကေတာ့ စစ္အစုိးရလုပ္သမွ် ဘာၾကားၾကား၊ ဘာျမင္ျမင္၊ ဘာသိသိ၊ ဘာဥပေဒထုတ္ထုတ္ အမွန္တရားေတြလို႔ ေယာင္ေယာင္မွားမွားေတာ့ ျဖစ္ၾကမယ္မထင္ပါဘူး။ စစ္အစုိးရက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဗိုလ္ေတြခ်ည္းပဲ အထင္အေတြးနဲ႔ ဗိုလ္က်အႏုိင္က်င့္ၿပီး မတရားတဲ့ ဥပေဒအမ်ဳိးမ်ဳိးေတြ ထုတ္ေနေပမယ့္ ျပည္သူေတြကလည္း ဆုိကၠားဆရာကအစ တကၠသုိလ္ပါေမာကၡဆရာႀကီးေတြအဆုံး ဆရာ့ ဆရာေတြခ်ည္းပဲ ဆိုတာကိုေတာ့ စစ္အစုိးရ သိသင့္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရ ပတ္တုိင္းႏွပ္တုိင္း အဟုတ္ထင္ေနမယ္ေတာ့ မထင္မမွတ္ လိုက္ၾကပါနဲ႔။
စစ္အစုိးရရဲ႕ ေပးစာကမ္းစာတပဲတျပား (ရဖူး၊ ရဆဲ၊ ရအံ့) ေသာ သူမ်ားမွတပါး ျပည္သူ႔အက်ဳိး အမွန္တကယ္ လုိလားသူ၊ ျပည္သူအေပၚ သစၥာေစာင့္သိသူမ်ားကေတာ့ စစ္အစုိးရလုပ္သမွ် နားေယာင္ အေကာင္းထင္ၾကမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားက စစ္အစုိးရကို ခုိင္မယ္ ၿမဲမယ္ထင္သူက ထင္ၿပီး ေခါင္းဝင္လွ်ဳိဖို႔ ႀကိဳစားေနသူေတြလည္း ရွိေနႏုိင္ပါတယ္။
သမုိင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေျပာရရင္ ျမန္မာ့သမုိင္းထဲက သူရဲေကာင္း စစ္ဘုရင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ အေနာ္ရထာတို႔၊ ဘုရင့္ေနာင္တို႔၊ အေလာင္းဘုရားတို႔ကလည္း သူတို႔ထူေထာင္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ကို သူတို႔ရဲ႕သားစဥ္ေျမးဆက္ ႏွစ္အေထာင္အေသာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္ၾကမွာပါပဲ။ အဂၤလိပ္လို ေနမဝင္ အင္ပါယာ ပိုင္ရွင္ကလည္း ျမန္မာျပည္လို သယံဇာတေပါႂကြယ္လွတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ဳိးကို ဘယ္ေတာ့မွ လက္လႊတ္ခ်င္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အာဏာဆုိတာ မ်ဳိးဆက္တခု လူတစုလက္ထဲ ခုိင္လာၿမဲလာရင္ အာဏာအလြဲသုံးစားမႈေတြ၊ မတရားမႈေတြ မ်ားလာတတ္တာမို႔ တိုင္းသူျပည္သားေတြနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ကင္းကြာသြားျခင္း၊ တိုင္းသူျပည္သားေတြၾကား မေၾကနပ္မႈေတြ မ်ားလာျခင္းေတြနဲ႔ အာဏာဟာ ယုတ္ေလ်ာ့ပ်က္စီးၾကစၿမဲပါ။
အခုအခ်ိန္မွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ အာဏာဟာ ၿငိမ္းခါနီး မီးေတာက္လို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ရဲ႕ ေတာက္ပတဲ့ မြန္းတည့္အခ်ိန္ေတြလည္း ကုန္ဆုံးေတာ့မွာပါ။ ၁၉၈၈ ခုေနာက္ပိုင္း လူထုေထာက္ခံမႈ လုံးဝမရွိေတာ့တဲ့ စစ္အစိုးရအဖို႔ ဒီအခ်ိန္ဟာ ေနဝင္ရီသေရာ ဆည္းဆာအခ်ိန္လို႔ေတာင္ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
ဒီအေျခအေန သူတို႔ကိုယ္တုိင္ သိရွိလို႔လည္း ယွဥ္ၿပိဳင္လို႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မႏုိင္ႏုိင္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးကုိ ေရြးေကာက္ပြဲက ဖယ္ရွားဖို႔ ညစ္ပတ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ သုံးၿပီး ႀကိဳးစားေနတာျဖစ္သလို အမ်ားယုံၾကည္ေလးစား တန္ဖိုးထားတဲ့ ကိုမင္းကိုႏုိင္တို႔လို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ အျခားေသာ ႏုိင္ငံေရး တက္ႂကြသူေတြကို ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါတင္မပါဘူး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ျပည္သူအေပၚ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေတြက မ်ားလြန္းေနၿပီး ျပည္သူ႔မ်က္ႏွာ မၾကည့္သာ၊ မၾကည့္ရဲလို႔ ႏုိင္ငံဝန္ထမ္းမွန္သမွ်ကို ေပၚတာဆြဲသလို ဆြဲေခၚသြားၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ မဟာရန္ကုန္ကေန ပဲခူး႐ုိးမေတာင္ၾကားထဲက ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ကို ေတာခုိ ေတာေျပာင္းသြားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ မဟာရန္ကုန္လူထုကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္အုပ္စုႀကီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ကေန ထြက္ခြာသြားတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ေတြတခြင္က အမႈိက္ပုံ အမိႈက္ထုတ္ႀကီး ရွင္းသြားသလို ေက်နပ္ဝမ္းေျမာက္ေနၾကတာပါ။
ဒီေနရာမွာ ျပည္သူလူထုကို သတိျပဳေစခ်င္တာက စစ္အာဏာရွင္လူတစုဟာ လူထဲသူထဲ ျပည္သူထဲမွာ မေနရဲလို႔ ေတာပုန္းလုပ္ေနၾကေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံ (၇) ခ်က္ ဆုိတာကို ကိုင္ၿပီး ၾကပ္ေျပးအေမွာင္ရိပ္ကေန ျပည္သူကို လမ္းလြဲႀကီးေတြ ျပေနဦးမယ္ဆိုတာ သိထားေစခ်င္ပါတယ္။
ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ လမ္းမွန္ကို မျပဘူး၊ လမ္းမွားကိုသာ ျပလိမ့္မယ္ ဆိုတာကို ေတာ္လွန္ေရးအသိရွိရွိ နားလည္ၿပီး ခုိင္မာတဲ့၊ အတုိက္အခံေတြျပတဲ့ လမ္းမွန္ကိုသာ ညီညီညြတ္ညြတ္ ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းရပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူေတြေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္ကေတာ့ လူထုအေျချပဳ ႏုိင္ငံေရးကုိ ကိုင္စြဲၿပီး အၾကမ္းမဖက္ နည္းလမ္းမ်ားနဲ႔ စစ္အစုိးရကို သူတို႔ရဲ႕ မူလေနရပ္ဌာေန ဘားတုိက္အေရာက္ ျပန္ပို႔ဖို႔ တခုတည္းေသာ ပန္းတုိင္သာ ရွိေၾကာင္း အႀကံဳျပဳ တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။
ျပည္သူလူထုအထဲက တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားကို စစ္အစုိးရလုပ္မယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဘယ္လုိျမင္လဲ ေမးျမန္းၾကည့္တဲ့ အခါေတာ့ "မျမင္ဘူး။ မျမင္ဘူးဆိုတာ ျပည္သူလူထုအက်ဳိးအတြက္ ဘာကိုမွ မျမင္ဘူး" လုိ႔ ေျဖသူလည္း ရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေသာ သူမ်ားကေတာ့ "ဒီေကာင္ေတြ ထင္ရာလုပ္မွာဘဲ။ သူတို႔လူနဲ႔ သူတို႔ လုပ္သြားမွာ။ ေ႐ြးစရာမွမရွိတာ ဘာကိုသြားေ႐ြးမလဲ" လုိ႔ဆုိသူကလည္း ဆိုပါတယ္။ ဒီလုိ ျပည္သူေတြဘက္က စိတ္ဝင္စားမႈ နဲပါးေနတာကလည္း 'တခါေသဖူး ပ်ဥ္ဘိုးနားလည္' ဆိုသလို စစ္အစိုးရလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆိုတာကို ႀကံဳဖူးေတြ႔ဖူးၿပီးသားျဖစ္ေတာ့ မယံုၾကည္ႏိုင္ေတာ့တာက အဓိကပါ။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္က စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးမယ္၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ ႏိုင္တဲ့ပါတီကို အာဏာအပ္ၿပီး စစ္တပ္က ဘားတိုက္ကိုျပန္မယ္လို႔ ကတိေပးၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲ လုပ္ခဲ့ဖူးပါၿပီ။ အဲဒီတုန္းက ဒီမိုကေရစီစနစ္ အေျပာင္းအလဲဆီ ေမွ်ာ္လင့္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ ျပည္သူေတြ အားလံုးလိုလို ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆိုတာကို စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို မဲအျပတ္အသတ္ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္တပ္ဟာ အႏိုင္ရပါတီကို အာဏာအပ္ၿပီး ဘားတိုက္ကို ျပန္ဖို႔ ျငင္းဆန္၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့ၿပီး ျပည္သူက ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့လို႔ အမတ္ေတြဟာ ေထာင္က်သူက်၊ ျပည္ပထြက္ေျပးသူ ေျပးရနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာ လူတိုင္းအသိပါ။ ဒီျဖစ္ရပ္ဟာ ပုဂံ၊ ပင္းယ၊ အင္းဝ၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မေန႔တေန႔က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလို တိုင္းသူျပည္သားတိုင္းရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ရင္တနင့္နင့္ ထိန္းသိမ္းထားဆဲ၊ ရွိေနဆဲ ပူပူေႏြးေႏြးျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာပါ။
အရွိကို အရွိအတိုင္းေျပာရရင္ ၁၉၉၀ ခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို စစ္အစိုးရ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္ခဲ့ပံုက အင္မတန္မွ အက်ည္းတန္အ႐ုပ္ဆိုးခဲ့ပါတယ္။ ငယ္႐ြယ္စဥ္ကာလ ကေလးဘဝ ဇယ္ေတာက္တန္း က်ားထိုးတန္း ကစားၾကတဲ့အခါ စိတ္ညစ္ပတ္တဲ့ ကေလးဆိုးတေယာက္က တဖက္ကႏိုင္ၿပီး သူ႐ံႈးေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႔ ဇယ္ေစ့ေတြ၊ က်ားေစ့ေတြကို ျပန္႔ျပန္႔က်ဲေအာင္ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ပစ္ၿပီး တစ္ကျပန္စ ကစားၾကမယ္လို႔ လုပ္တတ္ၾကတာ အားလံုးႀကံဳဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
အခုလည္း အဲဒီလိုပါပဲ။ စစ္အစိုးရဟာ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဖ်က္ဆီးၿပီး သူႏိုင္ေအာင္ ညစ္ကစားမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို လုပ္ဖို႔ ဟန္ျပင္ေနတာပါ။ ကေလးဘဝ ကေလးဆိုးေတြ ကစားပြဲကို ပြဲဖ်က္ကစားတာ ခဏခဏလုပ္ရင္ ၾကာလာေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသား ကစားတဲ့ ကေလးေတြက ညစ္တတ္တဲ့ ကေလးပြဲဖ်က္တတ္တဲ့ ကေလးကို ေ႐ွာင္လာၾကပါေတာ့တယ္။ သူပါရင္ မကစားခ်င္ၾကေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါ ကေလးမို႔ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါလိမ့္ဦးမယ္။ အခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲတခုကို ဖ်က္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္တခု တစ္ကေနျပန္စ လုပ္ကုိင္ေနတာက လူႀကီးေတြပါ။ လူႀကီးေတြမွ ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ လူႀကီးေတြဆိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးဖို႔ ခက္ပါတယ္။
လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔အခ်ဳပ္က ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာခ်က္ကို ကိုင္ၿပီး စစ္အစိုးရရဲ႕ မ႐ုိးသားတဲ့၊ လွည့္ဖ်ားထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံကို အေျခခံလာတဲ့ ၂၀၁၀ ခု အတုအေယာင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ဆဲပါ။ စစ္အစုိးရရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒက ပါတီဝင္ထဲမွာ ေထာင္က်ေနသူေတြ ပါဝင္ေနရင္ေတာင္ ပါတီေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခြင့္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္မ်ဳိးပါဝင္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို စစ္အစုိးရက အေရးယူမႈေတြျပဳထားတဲ့ သူနဲ႔ တျခားေသာ အက်ဥ္းက် ပါတီဝင္ေတြ ရွိေနတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အဖို႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့သလုိ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တျခား မတရားတဲ့ အခ်က္ေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒထုတ္ျပန္မႈဟာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က မူအားျဖင့္ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကျငာခ်က္ကိုေရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊထံ ေမတၱာရပ္ခံေပးစာပါ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးလမ္းကို စစ္အစုိးရက အျပတ္ျငင္းပယ္လုိက္တာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဆိုတာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္အရ ေျပာၾကရင္ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အစုိးရတရပ္ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ အစိုးရလုပ္ရမယ့္ သူေတြက ေထာင္ထဲေရာက္ေနၿပီး အဂတိလုိက္စားမႈေတြ၊ ႏုိင္ငံပုိင္ပစၥည္း အလြဲသုံးစားမႈေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ၊ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈေတြနဲ႔ ေထာင္ထဲမွာေနရမယ့္ သူေတြက အစုိးရလုပ္ေနႏုိင္ေတာ့လည္း ထုတ္သမွ်ဥပေဒက တရားမွ်တဖို႔ ခက္ေနဆဲပါ။
ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုကေတာ့ စစ္အစုိးရလုပ္သမွ် ဘာၾကားၾကား၊ ဘာျမင္ျမင္၊ ဘာသိသိ၊ ဘာဥပေဒထုတ္ထုတ္ အမွန္တရားေတြလို႔ ေယာင္ေယာင္မွားမွားေတာ့ ျဖစ္ၾကမယ္မထင္ပါဘူး။ စစ္အစုိးရက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဗိုလ္ေတြခ်ည္းပဲ အထင္အေတြးနဲ႔ ဗိုလ္က်အႏုိင္က်င့္ၿပီး မတရားတဲ့ ဥပေဒအမ်ဳိးမ်ဳိးေတြ ထုတ္ေနေပမယ့္ ျပည္သူေတြကလည္း ဆုိကၠားဆရာကအစ တကၠသုိလ္ပါေမာကၡဆရာႀကီးေတြအဆုံး ဆရာ့ ဆရာေတြခ်ည္းပဲ ဆိုတာကိုေတာ့ စစ္အစုိးရ သိသင့္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရ ပတ္တုိင္းႏွပ္တုိင္း အဟုတ္ထင္ေနမယ္ေတာ့ မထင္မမွတ္ လိုက္ၾကပါနဲ႔။
စစ္အစုိးရရဲ႕ ေပးစာကမ္းစာတပဲတျပား (ရဖူး၊ ရဆဲ၊ ရအံ့) ေသာ သူမ်ားမွတပါး ျပည္သူ႔အက်ဳိး အမွန္တကယ္ လုိလားသူ၊ ျပည္သူအေပၚ သစၥာေစာင့္သိသူမ်ားကေတာ့ စစ္အစုိးရလုပ္သမွ် နားေယာင္ အေကာင္းထင္ၾကမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားက စစ္အစုိးရကို ခုိင္မယ္ ၿမဲမယ္ထင္သူက ထင္ၿပီး ေခါင္းဝင္လွ်ဳိဖို႔ ႀကိဳစားေနသူေတြလည္း ရွိေနႏုိင္ပါတယ္။
သမုိင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ေျပာရရင္ ျမန္မာ့သမုိင္းထဲက သူရဲေကာင္း စစ္ဘုရင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ အေနာ္ရထာတို႔၊ ဘုရင့္ေနာင္တို႔၊ အေလာင္းဘုရားတို႔ကလည္း သူတို႔ထူေထာင္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ကို သူတို႔ရဲ႕သားစဥ္ေျမးဆက္ ႏွစ္အေထာင္အေသာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္ၾကမွာပါပဲ။ အဂၤလိပ္လို ေနမဝင္ အင္ပါယာ ပိုင္ရွင္ကလည္း ျမန္မာျပည္လို သယံဇာတေပါႂကြယ္လွတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ဳိးကို ဘယ္ေတာ့မွ လက္လႊတ္ခ်င္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အာဏာဆုိတာ မ်ဳိးဆက္တခု လူတစုလက္ထဲ ခုိင္လာၿမဲလာရင္ အာဏာအလြဲသုံးစားမႈေတြ၊ မတရားမႈေတြ မ်ားလာတတ္တာမို႔ တိုင္းသူျပည္သားေတြနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ကင္းကြာသြားျခင္း၊ တိုင္းသူျပည္သားေတြၾကား မေၾကနပ္မႈေတြ မ်ားလာျခင္းေတြနဲ႔ အာဏာဟာ ယုတ္ေလ်ာ့ပ်က္စီးၾကစၿမဲပါ။
အခုအခ်ိန္မွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ အာဏာဟာ ၿငိမ္းခါနီး မီးေတာက္လို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ရဲ႕ ေတာက္ပတဲ့ မြန္းတည့္အခ်ိန္ေတြလည္း ကုန္ဆုံးေတာ့မွာပါ။ ၁၉၈၈ ခုေနာက္ပိုင္း လူထုေထာက္ခံမႈ လုံးဝမရွိေတာ့တဲ့ စစ္အစိုးရအဖို႔ ဒီအခ်ိန္ဟာ ေနဝင္ရီသေရာ ဆည္းဆာအခ်ိန္လို႔ေတာင္ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
ဒီအေျခအေန သူတို႔ကိုယ္တုိင္ သိရွိလို႔လည္း ယွဥ္ၿပိဳင္လို႔ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မႏုိင္ႏုိင္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးကုိ ေရြးေကာက္ပြဲက ဖယ္ရွားဖို႔ ညစ္ပတ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ သုံးၿပီး ႀကိဳးစားေနတာျဖစ္သလို အမ်ားယုံၾကည္ေလးစား တန္ဖိုးထားတဲ့ ကိုမင္းကိုႏုိင္တို႔လို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ အျခားေသာ ႏုိင္ငံေရး တက္ႂကြသူေတြကို ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါတင္မပါဘူး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ျပည္သူအေပၚ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေတြက မ်ားလြန္းေနၿပီး ျပည္သူ႔မ်က္ႏွာ မၾကည့္သာ၊ မၾကည့္ရဲလို႔ ႏုိင္ငံဝန္ထမ္းမွန္သမွ်ကို ေပၚတာဆြဲသလို ဆြဲေခၚသြားၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ မဟာရန္ကုန္ကေန ပဲခူး႐ုိးမေတာင္ၾကားထဲက ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ကို ေတာခုိ ေတာေျပာင္းသြားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ မဟာရန္ကုန္လူထုကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္အုပ္စုႀကီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ကေန ထြက္ခြာသြားတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ေတြတခြင္က အမႈိက္ပုံ အမိႈက္ထုတ္ႀကီး ရွင္းသြားသလို ေက်နပ္ဝမ္းေျမာက္ေနၾကတာပါ။
ဒီေနရာမွာ ျပည္သူလူထုကို သတိျပဳေစခ်င္တာက စစ္အာဏာရွင္လူတစုဟာ လူထဲသူထဲ ျပည္သူထဲမွာ မေနရဲလို႔ ေတာပုန္းလုပ္ေနၾကေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံ (၇) ခ်က္ ဆုိတာကို ကိုင္ၿပီး ၾကပ္ေျပးအေမွာင္ရိပ္ကေန ျပည္သူကို လမ္းလြဲႀကီးေတြ ျပေနဦးမယ္ဆိုတာ သိထားေစခ်င္ပါတယ္။
ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ လမ္းမွန္ကို မျပဘူး၊ လမ္းမွားကိုသာ ျပလိမ့္မယ္ ဆိုတာကို ေတာ္လွန္ေရးအသိရွိရွိ နားလည္ၿပီး ခုိင္မာတဲ့၊ အတုိက္အခံေတြျပတဲ့ လမ္းမွန္ကိုသာ ညီညီညြတ္ညြတ္ ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းရပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူေတြေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္ကေတာ့ လူထုအေျချပဳ ႏုိင္ငံေရးကုိ ကိုင္စြဲၿပီး အၾကမ္းမဖက္ နည္းလမ္းမ်ားနဲ႔ စစ္အစုိးရကို သူတို႔ရဲ႕ မူလေနရပ္ဌာေန ဘားတုိက္အေရာက္ ျပန္ပို႔ဖို႔ တခုတည္းေသာ ပန္းတုိင္သာ ရွိေၾကာင္း အႀကံဳျပဳ တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။
ရင္းျမစ္..ရုိးမ(၃)
