တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ ခ်မ္းသာျပီး ေလာဘၾကီးတဲ႕ လယ္ပိုင္ရွင္ၾကီး တစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္.. တစ္ေန႕ေတာ႕ သူ႕ထက္ခ်မ္းသာတဲ႕ သူေဌးၾကီး တစ္ေယာက္က လယ္ပိုင္ရွင္ၾကီးကို ငါပိုင္တဲ႕ ေျမေတြထဲမွာ မနက္ကေနစျပီး လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႕ ညေန ေန၀င္ခ်ိန္မွာ စေလွ်ာက္သြားတဲ႕ ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ ျပန္လာႏိုင္တဲ႕ မင္း ေလွ်ာက္ႏိုင္သလာက္ ေျမၾကီးကို ငါေပးမယ္လို႕ ေျပာပါတယ္..ဒါနဲ႕ ေလာဘၾကီးတဲ႕ ေျမပိုင္ရွင္ၾကီးကလဲ သူ႕မွာ ေျမေတြအမ်ားၾကီး ရွိေနပါရက္နဲ႕ မေတာ္ ေလာဘတက္ျပီး အလကား လိုခ်င္ေတာ႕ မနက္ ေစာေစာထျပီး အဲဒီေျမေနရာကို သြားပါတယ္.. ျပီးေတာ႕ စမွတ္တစ္ခုကို မွတ္သားထားျပီး ၄င္းေနရာကေန လမ္းစ ေလွ်ာက္ ပါတယ္.. ေျဖးေျဖး ေလွ်ာက္ရင္ ေနရာမ်ားမ်ား မရမွာ စိုးတဲ႕အတြက္ လယ္ပိုင္ရွင္ၾကီးဟာ အေျပးတစ္ပိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ ပါတယ္.. ျမန္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ ေလွ်ာက္ပါတယ္.. ။
သူဟာ ေမာပန္းလြန္းေနျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အနားယူဖုိ႕၊ ရပ္တန္႕ ပစ္လိုက္ဖို႕ စိတ္ကူး မရွိပါဘူး.. သူ႕ဘ၀မွာ အခုထက္ ပိုျပီး ၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာလာဖို႕ ဒီတစ္ခါသာရတဲ႕ အခြင္႕အေရးကုိ လက္လြတ္ မခံခ်င္တဲ႕အတြက္ မရပ္မနား ေလွ်ာက္ေနဆဲပါ…..ေန႕လည္ေစာင္းလာေတာ႕ သူ႕ကိုယ္သူ ခရီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပါက္ခဲ႕ျပီ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာတယ္.. ေန၀င္ခ်ိန္ အမွီလဲ စ မွတ္ကို ျပန္ေရာက္ရဦးမယ္ ဆိုေတာ႕ သူ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည္႕ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္.. သူ႕ေလာဘစိတ္ရဲ႕ ေစ႕ေဆာ္မႈ ေၾကာင္႕သာ ဒီေလာက္ အကြာ အေ၀းကို သူေလွ်ာက္ႏိုင္ခဲ႕တာ ျဖစ္ပါတယ္.. သူေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည္႕ေလွ်ာက္ရင္း မ်က္လံုးက ေနကိုသာ စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည္႕ျပီး ေလွ်က္လာပါတယ္.. ။
ေန၀င္ခါနီးေလ ျမန္ေအာင္ေျပးေလ.. ေန၀င္ခါနီးေလး ျမန္သထက္ ျမန္ေအာင္ေျပးေလ ပါဘဲ.. ေန၀င္သြားလို႕ သူစေလွ်ာက္ခဲ႕တဲ႕ ေနရာကို မေရာက္ရင္ ဒီေျမေတြကို သူရမွာ မဟုတ္ေတာ႕ဘူးေလ.. ဒီေတာ႕ ေျပးရင္းေျပရင္း ေမာပန္းလြန္းလို႕ အသက္ ေတာင္ မရွဴႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာပါတယ္..ေနာက္ဆံုးေတာ႕ သူစေလွ်ာက္တဲ႕ ေနရာလဲ ေရာက္ေရာ ေျမပိုင္ရွင္ၾကီးဟာလဲ အေမာဆို႕ျပီး လဲက်သြားပါေရာ.. ေန၀င္ခ်ိန္ မတိုင္ခင္မွာေတာ႕ အစကို ျပန္ေရာက္ခဲ႕ပါရဲ႕.. သို႕ေသာ္လည္း အေမာေဖာက္ ႏွလံုးခုန္ရပ္ျပီး အဲဒီေနရာေလးမွာဘဲ ေသဆံုး သြားခဲ႕ပါတယ္..သူေသသြားေတာ႕ အဲဒီသူပိုင္သြားျပီ ျဖစ္တဲ႕ ေျမၾကီးမွာဘဲ လူေတြက သူ႕ကို ျမဳပ္ႏွံ လိုက္ၾကပါတယ္.. ေျမပိုင္ရွင္ၾကီး ေသေတာ႕ ေနာက္ဆံုး လိုအပ္တာ၊ သူပိုင္သြားတာက သူ႕တစ္ကိုယ္စာ ျမဳပ္ႏွံဖို႕ ေျခာက္ေပအရွည္ ေျမကြက္ေလး တစ္ကြက္မွ်သာ။
…ကဲ သင္ေသသြားတဲ႕ ေနာက္ ဘယ္လိုပစၥည္းဥစၥာ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ိဳးက သင္႕ေနာက္ကို လိုက္ပါသြားပါသလဲ….
သူဟာ ေမာပန္းလြန္းေနျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အနားယူဖုိ႕၊ ရပ္တန္႕ ပစ္လိုက္ဖို႕ စိတ္ကူး မရွိပါဘူး.. သူ႕ဘ၀မွာ အခုထက္ ပိုျပီး ၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာလာဖို႕ ဒီတစ္ခါသာရတဲ႕ အခြင္႕အေရးကုိ လက္လြတ္ မခံခ်င္တဲ႕အတြက္ မရပ္မနား ေလွ်ာက္ေနဆဲပါ…..ေန႕လည္ေစာင္းလာေတာ႕ သူ႕ကိုယ္သူ ခရီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပါက္ခဲ႕ျပီ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာတယ္.. ေန၀င္ခ်ိန္ အမွီလဲ စ မွတ္ကို ျပန္ေရာက္ရဦးမယ္ ဆိုေတာ႕ သူ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည္႕ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္.. သူ႕ေလာဘစိတ္ရဲ႕ ေစ႕ေဆာ္မႈ ေၾကာင္႕သာ ဒီေလာက္ အကြာ အေ၀းကို သူေလွ်ာက္ႏိုင္ခဲ႕တာ ျဖစ္ပါတယ္.. သူေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည္႕ေလွ်ာက္ရင္း မ်က္လံုးက ေနကိုသာ စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည္႕ျပီး ေလွ်က္လာပါတယ္.. ။
ေန၀င္ခါနီးေလ ျမန္ေအာင္ေျပးေလ.. ေန၀င္ခါနီးေလး ျမန္သထက္ ျမန္ေအာင္ေျပးေလ ပါဘဲ.. ေန၀င္သြားလို႕ သူစေလွ်ာက္ခဲ႕တဲ႕ ေနရာကို မေရာက္ရင္ ဒီေျမေတြကို သူရမွာ မဟုတ္ေတာ႕ဘူးေလ.. ဒီေတာ႕ ေျပးရင္းေျပရင္း ေမာပန္းလြန္းလို႕ အသက္ ေတာင္ မရွဴႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာပါတယ္..ေနာက္ဆံုးေတာ႕ သူစေလွ်ာက္တဲ႕ ေနရာလဲ ေရာက္ေရာ ေျမပိုင္ရွင္ၾကီးဟာလဲ အေမာဆို႕ျပီး လဲက်သြားပါေရာ.. ေန၀င္ခ်ိန္ မတိုင္ခင္မွာေတာ႕ အစကို ျပန္ေရာက္ခဲ႕ပါရဲ႕.. သို႕ေသာ္လည္း အေမာေဖာက္ ႏွလံုးခုန္ရပ္ျပီး အဲဒီေနရာေလးမွာဘဲ ေသဆံုး သြားခဲ႕ပါတယ္..သူေသသြားေတာ႕ အဲဒီသူပိုင္သြားျပီ ျဖစ္တဲ႕ ေျမၾကီးမွာဘဲ လူေတြက သူ႕ကို ျမဳပ္ႏွံ လိုက္ၾကပါတယ္.. ေျမပိုင္ရွင္ၾကီး ေသေတာ႕ ေနာက္ဆံုး လိုအပ္တာ၊ သူပိုင္သြားတာက သူ႕တစ္ကိုယ္စာ ျမဳပ္ႏွံဖို႕ ေျခာက္ေပအရွည္ ေျမကြက္ေလး တစ္ကြက္မွ်သာ။
…ကဲ သင္ေသသြားတဲ႕ ေနာက္ ဘယ္လိုပစၥည္းဥစၥာ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ိဳးက သင္႕ေနာက္ကို လိုက္ပါသြားပါသလဲ….
