ေနာင္တကင္းရာသို႔ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ
အမွန္ကေတာ့ လူဟာ အခ်ိန္မေ႐ြးေသႏိုင္တယ္ မဟုတ္လားဗ်ာ။ ဒီေတာ့ သာသနာနဲ႔ ႀကံဳေန တုန္းမွာ လြတ္ေျမာက္ေရးတရားကို အားထုတ္ေစခ်င္လို႔ သံသရာဇာတ္လမ္းႀကီးကို အဆံုးသတ္ေစခ်င္လို႔ သတိေပးတဲ့စကားပါ။ ဒါေပမယ့္ ပုထုဇဥ္ေတြျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီသတိေပးစကားကို အေရးႀကီးတယ္လို႔လည္း မထင္ႏိုင္ဘူး။ ႏွစ္သက္ဖြယ္စကား အျဖစ္အေန နဲ႔လည္း မယူဆႏိုင္ဘူး။ တရားျမန္ျမန္ရေစခ်င္လို႔ အားေပးတဲ့စကားျဖစ္တယ္ရယ္လို႔လည္း ဘယ္ႏွယ့္မွ မထင္ျမင္ႏိုင္ၾကဘူး။
နႏၵာသိန္းဇံ
(ေနာင္တကင္းရာသို႔ စာအုပ္မွ)
ဟုတ္ပါသည္။ ယခု ဆရာနႏၵာသိန္းဇံသည္ ေနာင္တကင္းရာ အရပ္ေဒသသို႔ ေရာက္႐ွိ သြားၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာသြားသည့္ေန႔ရက္ ၁၈.၈. ၂၀၁၁ (ၾကာသပေတးေန႔) နံနက္ (၁၀း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၊ မိသားစု ၀င္မ်ား၊ စာေပပညာ႐ွင္မ်ား၊ ဆရာႀကီး၏ တပည့္သားသမီးမ်ား၊ ဆရာႀကီးအား ေလးစားၾကည္ညိဳ ၾကေသာ ဧည့္ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အသင္းသူ/သားမ်ားတို႔မွ စည္ကား သိုက္ၿမိဳက္စြာ ျဖင့္ ေရေ၀းသုႆန္တြင္ လာေရာက္ဂါရ၀ျပဳခဲ့ၾကသည္။ ထိုသုိ႔ ေနာက္ဆံုးဂါရ၀ျပဳပြဲ ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လံုး ၿငိမ္သက္ၫိႈ႕မိႈင္းေနေသာ မိုးတိမ္လႊာ အဆုပ္ဆုပ္ တို႔သည္ ႐ြာမလိုဟန္ျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ မိုးတိမ္လႊာထုတို႔ တည္႐ွိေနျခင္းသည္ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ၏ ဒႆနဟူသည္ တိမ္အ႐ုပ္ကိုဖမ္းဆုပ္ျခင္း ဟူေသာ စာပိုဒ္အား လြမ္းဆြတ္ ေစခဲ့သည္။
တစ္ခ်ိန္က
႐ြက္၀ါေတြ ေမာေမာဟိုက္ဟိုက္၀ဲယိုင္
လြင့္ေမ်ာေနတတ္သည့္
႐ြက္ေၾကြေတာမွအျပန္ . . .
ေခ်ာင္းေရျပင္တြင္ စာေရးခဲ့ဖူး၏။
အခု . . .
လူ႔ဘ၀ဟူသည္ ႐ြက္ေၾကြလိုလြင့္ေမ်ာျခင္း
အမွန္တရားဟူသည္ ေရစီး၌စာေရးျခင္း
ဒႆနဟူသည္ တိမ္အ႐ုပ္ကိုဖမ္းဆုပ္ျခင္းမွ်သာ . . . .
(နႏၵာသိန္းဇံ)
ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံ၏ ႐ုပ္ကလပ္အား ဂူသြင္းသၿဂႋဳလ္ၿပီးစီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ခ်ဳပ္ထိမ္း ထားေသာ မိုးတိမ္လႊာတို႔၏ မ်က္ရည္စမ်ားသည္ ထစ္ခ်ဳန္းကာ ႐ြာသြန္းေနေတာ့သည္။ ဤသို႔ ေသာ အျဖစ္အပ်က္သည္ တိုက္ဆိုင္မႈေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္။ ဆရာအား ေနာက္ဆံုးလာေရာက္ ဂါရ၀ျပဳ ႏႈတ္ဆက္ၾကေသာ လူသားအားလံုး၏ ႏွလံုးသားထဲ ရင္နင့္စြာခံစားခဲ့ၾကရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ . . .
ကိုယ့္ရဲ႕တကယ့္ ခံစားမႈေတြဟာ
သူတစ္ပါးကို ေ၀မွ်လို႔ မရဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ . . . ဘုရားက
“အတၱာ ဟိ အတၱေနာ နာေထာ” လို႔ ေဟာခဲ့တာ။
ဟု ဆရာနႏၵာသိန္းဇံက ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေက်ာ္သူ
ေပးပို႔ေပးေသာ ကိုေက်ာ္သူအားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္.။
နႏၵာသိန္းဇံ
(ေနာင္တကင္းရာသို႔ စာအုပ္မွ)
ဟုတ္ပါသည္။ ယခု ဆရာနႏၵာသိန္းဇံသည္ ေနာင္တကင္းရာ အရပ္ေဒသသို႔ ေရာက္႐ွိ သြားၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာသြားသည့္ေန႔ရက္ ၁၈.၈. ၂၀၁၁ (ၾကာသပေတးေန႔) နံနက္ (၁၀း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၊ မိသားစု ၀င္မ်ား၊ စာေပပညာ႐ွင္မ်ား၊ ဆရာႀကီး၏ တပည့္သားသမီးမ်ား၊ ဆရာႀကီးအား ေလးစားၾကည္ညိဳ ၾကေသာ ဧည့္ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အသင္းသူ/သားမ်ားတို႔မွ စည္ကား သိုက္ၿမိဳက္စြာ ျဖင့္ ေရေ၀းသုႆန္တြင္ လာေရာက္ဂါရ၀ျပဳခဲ့ၾကသည္။ ထိုသုိ႔ ေနာက္ဆံုးဂါရ၀ျပဳပြဲ ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လံုး ၿငိမ္သက္ၫိႈ႕မိႈင္းေနေသာ မိုးတိမ္လႊာ အဆုပ္ဆုပ္ တို႔သည္ ႐ြာမလိုဟန္ျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ မိုးတိမ္လႊာထုတို႔ တည္႐ွိေနျခင္းသည္ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ၏ ဒႆနဟူသည္ တိမ္အ႐ုပ္ကိုဖမ္းဆုပ္ျခင္း ဟူေသာ စာပိုဒ္အား လြမ္းဆြတ္ ေစခဲ့သည္။
တစ္ခ်ိန္က
႐ြက္၀ါေတြ ေမာေမာဟိုက္ဟိုက္၀ဲယိုင္
လြင့္ေမ်ာေနတတ္သည့္
႐ြက္ေၾကြေတာမွအျပန္ . . .
ေခ်ာင္းေရျပင္တြင္ စာေရးခဲ့ဖူး၏။
အခု . . .
လူ႔ဘ၀ဟူသည္ ႐ြက္ေၾကြလိုလြင့္ေမ်ာျခင္း
အမွန္တရားဟူသည္ ေရစီး၌စာေရးျခင္း
ဒႆနဟူသည္ တိမ္အ႐ုပ္ကိုဖမ္းဆုပ္ျခင္းမွ်သာ . . . .
(နႏၵာသိန္းဇံ)
ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံ၏ ႐ုပ္ကလပ္အား ဂူသြင္းသၿဂႋဳလ္ၿပီးစီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ခ်ဳပ္ထိမ္း ထားေသာ မိုးတိမ္လႊာတို႔၏ မ်က္ရည္စမ်ားသည္ ထစ္ခ်ဳန္းကာ ႐ြာသြန္းေနေတာ့သည္။ ဤသို႔ ေသာ အျဖစ္အပ်က္သည္ တိုက္ဆိုင္မႈေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္။ ဆရာအား ေနာက္ဆံုးလာေရာက္ ဂါရ၀ျပဳ ႏႈတ္ဆက္ၾကေသာ လူသားအားလံုး၏ ႏွလံုးသားထဲ ရင္နင့္စြာခံစားခဲ့ၾကရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ . . .
ကိုယ့္ရဲ႕တကယ့္ ခံစားမႈေတြဟာ
သူတစ္ပါးကို ေ၀မွ်လို႔ မရဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ . . . ဘုရားက
“အတၱာ ဟိ အတၱေနာ နာေထာ” လို႔ ေဟာခဲ့တာ။
ဟု ဆရာနႏၵာသိန္းဇံက ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေက်ာ္သူ
ေပးပို႔ေပးေသာ ကိုေက်ာ္သူအားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္.။
