စစ္အစိုးရရဲ႕ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဟာ ညီလာခံအတုကလာတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အတုႀကီးဆိုတာေတာ့ လူတိုင္းသိေနၿပီးသားပါ။ လူတိုင္းသိၿပီးသားဆိုေပမဲ့ သမာဒိဌိ – အျမင္ၾကည္လင္သူတိုင္း သိတာကို ဆိုလိုပါတယ္။ အျမင္မွား အာ႐ုဏ္မွား အေတြးမွားမ်ားနဲ႔ ေမာဟတိမ္သလႅာဖံုးေနသူမ်ားကေတာ့ အတုကို အစစ္ထင္ေနခ်င္ ေနၾကမွာပါဘဲ။
တကယ္ေတာ့ စစ္အစိုးက အာဏာလြဲမေပးခ်င္လို႔ လုပ္ေနတဲ့ လမ္းျပေျမပံုတခုလံုးက လမ္းလြဲျပ ေျမပံုအတုႀကီးပါဘဲ။ ျပည္သူလူထု သြားခ်င္တာက လြတ္လပ္ပြင့္လင္းျပီး လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ခရီးလမ္း၊ စစ္အစိုးရက ေဖၚေဆာင္ ေခၚေဆာင္ေနတာက အာဏာကို အၾကြင္းမဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ စစ္ကၽြန္ျပဳေရးလမ္း၊ လမ္း (၂) လမ္းက လားရာမတူ၊ ဦးတည္ရာမတူ၊ direction မတူ၊ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္၊ ေတာင္နဲ႔ ေျမာက္၊ ထက္ေအာက္ဖီလာ ဆန္႔က်င္ေနတာ ေသခ်ာပါတယ္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (ခ) ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိပါတယ္။ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရးရာ လံုၿခဳံေရး စစ္ေကာင္စီ အားလံုးရဲ႕အခ်ဳပ္ဟာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဘဲ။
အခုေရြးေကာက္ပြဲက ေပၚထြက္လာမဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ဆိုတာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီေအာက္က ေတာက္တိုမယ္ရ ႐ုံး၀န္ထမ္း စားေရးစာခ်ီအဆင့္ဘဲရွိတယ္။ စစ္တပ္ကထြက္ၿပီး ေခါင္းေပါင္းစ တလူလူ၊ အလကားရထားတဲ့ ခ်ိတ္ပုဆိုး တေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ လူေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ လူပ်က္ (လူရႊင္ေတာ္ မဟုတ္ပါ။ လူရႊင္ေတာ္မ်ား သီးခံပါ)။ အဲဒီ လူအပ်က္ေတြၾကားမွာ လင္းတေတြၾကား စာသူငယ္နားသလို စကားေတာင္ က်ယ္က်ယ္ေျပာရဲဘို႔ လြယ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ သတၱ၀ါက တိုင္းျပည္ရဲ႕ အရာရာကိုခ်ဳပ္ကိုင္ႏုိင္တယ္။ သူ႔ကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ မခ်ဳပ္ထိန္းႏုိင္ဘူး။ အျပန္အလွန္ထိန္းေၾကာင္းမႈ စနစ္ (checks and balances systems) က လြတ္ေနတဲ့ ဒီသတၱ၀ါဟာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအတိုင္းသာဆိုရင္ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္တေယာက္လိုပါဘဲ။
ဒီေန႔ေခတ္ ၂၁ ရာစုကို ရာစုဘယ္ႏွစ္ခုေလာက္ ေနာက္ျပန္ဆြဲၿပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြ စဥ္းစားေတြးေခၚေနသလဲ မသိပါဘူး။ ဒင္းတို႔ ဉာဏ္တထြာ တမိုက္နဲ႔ ျငင္းဘို႔သန္ရတာလဲ မိုက္ရာက်ေနေလမလား။ ကမာၻ႔အေျခအေနနဲ႔ မေျပာဘဲ ျမန္မာ့အေျခအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က ေယာအတြင္း၀န္ ဦးဘိုးလိႈင္ေရးတဲ့ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္းနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ေရးခဲ့တာဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူေတြက လက္ခံေကာင္းလက္ခံမယ္။
အခု ၂၁ ရာစုမွာေတာ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ အျမင္က်ယ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ျပည္သူလူထု တခုလံုးက လက္မခံႏုိင္ၾကေတာ့ဘူး။
၁၉၄၈ ခု (၂၀ ရာစုအလယ္) သူ႔ကၽြန္ေခတ္လြန္ အေတြးအေခၚနဲ႔ ဒီကေန႔ ၂၁ ရာစုေခတ္ အေတြးအေခၚနဲ႔လဲ မတူနိုင္ေတာ့ဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အိုေသာ မင္းေသာ ေဟာင္းေသာ မတိုးတက္ေသာ တိမ္ေသာ တံုးေသာ အတၱႀကီးေသာ အေတြးအျမင္နဲ႔ ေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုကို (တာ့တာ့ ဘိုင့္ဘိုင္ ဖြဲ႔စည္းပံု) လို႔ နာမည္ေပးရမလား။ ဂက္ေအာက္ (get out) ဖြဲ႔စည္းပံုလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ရမလား။ ျပည္သူလူထုက ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေၾကာင္း လာမေျပာနဲ႔။ နားၾကားျမင္ကပ္တယ္။ ၾကားလဲ မၾကားခ်င္ဘူး။ နာဂစ္မုန္တိုင္းကာလ ျပည္သူ႔မ်က္ရည္ ပင္လယ္ေ၀ေနခ်ိန္ အညႇာအတာ ကင္းမဲ့စြာ မဲလိမ္ၿပီး လုပ္သြားတာလဲ စိတ္ေပါက္ ေဒါသျဖစ္တယ္။ သူတို႔ေျပာသလို၊ သူတို႔ဆိုတာ စစ္အစိုးရ၊ စစ္အစိုးရေျပာသလို၊ ဘာတဲ့၊ ဘာတဲ့၊ ဘယ္လို ဘယ္ေလာက္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ၉၂.၄၈% ေထာက္ခံတယ္။
ဒီလိုသာ လူထုက ေထာက္ခံခဲ့႐ိုးအမွန္သာဆိုရင္ အခုလုပ္ေနတဲ့ တပ္ခ်ုဳပ္ႀကီး ဦးသန္းေရႊဟာ ျပည္သူေတြအားလံုး ငါ့လူေတြခ်ည္းဘဲဆိုၿပီး က်ပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္မွာ သြားပုန္းေအာင္းေနစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘူး။ လက္ေျဖာင့္တပ္သား ကိုယ္ရံေတာ္အေစာင့္လဲ ထားစရာမလိုေတာ့ဘူး။ တျခားျပည္သူေတြလိုဘဲ စိတ္ေအးလက္ေအး လမ္းေဘးမွာ လက္ဖက္ရည္ထိုင္ေသာက္ ေဆးလိပ္ထိုင္ဖြာ ကြမ္းၿမံဳ႕ေနလို႔ေတာင္ ရႏုိင္တယ္။ အခုလို က်ပ္ေျပးသူပုန္စခန္းမွာ သြားပုန္းရတာကိုက ေထာက္ခံမႈ ရာခိုင္းႏႈန္းနဲ႔ ကန္႔ကြက္မႈ ရာခို္င္ႏႈန္းက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနၿပီးဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ကန္႔ကြက္သူက ၉၂.၄၈%၊ ေထာက္ခံသူက ၇.၅၂% ဆိုရင္ အဓိပၸါယ္ရွိတယ္။ ယုတၱိတန္တယ္။ အဲဒီလို မဲေျပာင္းျပန္ေရးထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ ကမာၻကို လွည့္ခ်င္လွည့္၊ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းလွည့္တာေတာ့ ဘယ္ျပည္သူကမွ မၾကည္ျဖဴဘူး။
ဒီဖြဲ႔စည္းပံုကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလက္ခံၾကတယ္ဆိုတာ ကို္ယ္က်ဳိးစီးပြားၾကည့္သူေတြသာ ရွိၾကတာပါ။ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ ၂၀၀၈ ကို လက္ခံ၊ ေရြးေကာက္ပြဲသာ တေၾကာင္းတည္းေသာ နည္းလမ္းဆိုၿပီး ပါးစပ္ပါလို႔ ေလရွိတိုင္း အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ေအာ္ေနသူေတြဟာ န.အ.ဖ လက္ေ၀ခံ အ႐ုိးကိုက္ေနသူနဲ႔ အ႐ိုးကိုက္ဘို႔ ႀကံရြယ္ေနသူေတြသာ ျဖစ္နိုင္တယ္။ အခုတေလာဆိုရင္ အ႐ုိးကိုက္ခ်င္လို႔ အမိုက္ခံၿပီး ပါတီေထာင္၊ ေငြရလို႔ ပါတီေထာင္၊ မျမင္ဘူးတဲ့ ေငြမကိုင္ဘူးတဲ့ ပိုက္ဆံကိုင္ရလို႔ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံ။ ပါတီေထာင္ေတာ့လဲ ႐ုိး႐ုိးမေထာင္ဘူး။ သမိုင္းအစဥ္အလာႀကီးမားလွတဲ့ ခြပ္ေဒါင္းပံုကို အလြဲသံုစားျပဳၿပီး လူထုေလးစားတဲ့ ေက်ာင္းသားပါတီလိုလို အင္ထု၊ အတုလုပ္သူက လုပ္။
အမယ္။ လာ လာေသး။ တခ်ိန္တံုးက ေက်ာင္းသားေတြလုပ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးကို အားေပးယံုေလးနဲ႔တင္ စစ္ေဆးေမးျမန္းတာခံၾကရတယ္။ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းက်ခံၾကရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေက်ာင္းသားေတြလုပ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးမွာ ျပည္သူေတြပါ၀င္လာလို႔ အစစ္ေဆးအေမးျမန္းခံစရာလဲ မလို၊ ေသြးေျမက်စရာလဲ မလို၊ အသက္အေသ အေၾကခံစရာလဲ မလို၊ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ လံုၿခဳံမႈ မေပ်ာက္ဆံုးဘဲ ပါ၀င္လာလို႔ရႏုိင္တဲ့ (ေရြးေကာက္ပြဲ) ဥပေဒေတြ ရွိလာခဲ့ၿပီတဲ့၊ ခြပ္ေဒါင္းသေကၤတသံုး ေက်ာင္းသားအတုပါတီတခုရဲ႕ လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာမွာ ဖတ္လိုက္ရတာ။ ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ စကားလံုးေတြလို႔ ေျပာရမလား။ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသျဖစ္စရာေကာင္းတဲ့ စကားလံုးေတြလို႔ ေျပာရမလား။ (၈၈) ေက်ာင္းသားမ်ဳိးဆက္အစစ္ သံမဏိေက်ာင္းသားေတြ တျပည္လံုးက အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ရွိတယ္။ ခြပ္ေဒါင္းစစ္စစ္ေတြ ေထာင္က်ေနတယ္။ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားက အၾကြင္းအက်န္စား က်ီးကန္းေတြ မအာၾကနဲ႔။
တခ်ဳိ႕ကလဲ ၁၉၉၀ အႏုိင္ရပါတီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမွတ္အသား ခေမာက္သေကၤတကို အလြဲသံုးစား အတုသံုး စည္း႐ုံးသူက စည္း႐ုံး။ ခေမာက္တံဆိပ္ျမင္လို႔ ထၿပီး က သတဲ့၊ ဘယ္ ခေမာက္ထင္လို႔ ထၿပီး ကသလဲ သိသင့္တယ္။ ခေမာက္က ခိုးရာပါ ခေမာက္မွန္းသိရင္ မလြယ္ဘူး။ တကယ့္အေျခအေနမွန္က ခေမာက္သူခိုးေတြကို ဆိုကၠားဆရာေတြကေတာင္ မတင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္စားပြဲထိုးေတြကလဲ ခေမာက္အတုေတြ လမ္းသလားတာျမင္ရင္ ထြက္႐ုိက္ခ်င္လို႔ လက္ယားေနၾကတယ္ဆိုတာ မေျပာရင္မသိမွာ စိုးလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္တမ်ဳိးရွိေသးတယ္။ မသိနားမလည္တဲ့ ျပည္သူေတြ၊ စား၀တ္ေနေရး႐ုန္းကန္ေနရလို႔ နိုင္ငံေရး မေလ့လာအားတဲ့ ျပည္သူေတြကို ရပ္ထဲရြာထဲလည္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲအတု ေအာင္ျမင္ေရး သေကၤတ အတုေတြသံုးၿပီး ပံုမွား႐ုိက္သလို (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတူတူဘဲ။ သူက အျပင္က တိုက္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္/မတို႔က လႊတ္ေတာ္အတြင္းက တိုက္မယ္) ဆိုၿပီး စကားလံုးအတုနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္အတု လုပ္ၿပီး စည္း႐ုံးေရးဆင္းသူက ဆင္း၊ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုမတိုင္ခင္က ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုရွယ္လစ္ စီးပြားေရးစနစ္ ႏွိပ္စက္လို႔ ပစၥည္းရွားပါးတဲ့ ေခတ္မွာ သာမန္အိမ္သံုးေဆး၀ါးေလးေတြေတာင္ အတုလုပ္ၾကတယ္။ ပါရာစီတေမာ အတု၊ ဗိုက္တာမင္စီ အတု၊ ဘားပလက္ အတု၊ ဖ်ဴရာမင္ဘီစီ အတု စသျဖင့္ ေဆးအတုေတြ စားမိၿပီး အသက္ဆုံး႐ႈံးရတဲ့ ျပည္သူေတြရွိခဲ့ဘူးတယ္။ အခုေခတ္မွာလည္း စံရည္စံေသြး မျပည့္မွီတဲ့ ေဆး၀ါးအတုေတြ ႐ွိတယ္။ ေငြစကၠဴ တေထာင္တန္ ငါးေထာင္တန္ အတုေတြ မၾကာခဏ ေပၚတတ္တယ္။
ပစၥည္းေကာင္းလို႔ တန္ဘိုးရွိရင္ အတုလိုက္လာတတ္တာ ထံုးစံလိုေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။ ေဆးအတုမိတာက တေယာက္စ နွစ္ေယာက္စ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ဒုကၡေရာက္မယ္။ ေငြအတုမိတာက တရြက္၊ နွစ္ရြက္ေလာက္ဘဲ ဆံုး႐ႈံးမယ္။
ႏုိင္ငံေရးအတု မိရင္ေတာ့ တမ်ဳိးသားလံုး တျပည္လံုး နွစ္ေပါင္း ဆယ္နဲ႔ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး မ်ဳိးဆက္နဲ႔ ခ်ီၿပီး ဒုကၡေရာက္သြားႏုိင္တယ္။
ဘုန္းႀကီး႐ိုက္တဲ့ ႀကံ့ဖြတ္လည္း မဲမေပးခ်င္ဘူး။ တိုင္းျပည္ကို လူမြဲဇာတ္သြင္းသြားတဲ့ မ.ဆ.လအေဟာင္း တစညလည္း မဲ မေပးခ်င္ဘူး။ အခု ခေမာက္ဆိုတာ ဘာလဲ။ ခြပ္ေဒါင္းကေရာ၊ ၀ံသာႏုဆိုတာက ေရာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတူတူတဖြဲ႔ထဲဘဲဆိုတာကေရာ——။
ေမးခြန္းေလးေတြ ရွိေနတယ္။ မေတြေ၀နဲ႔၊ မေ၀၀ါးနဲ႔၊ အညာမခံနဲ႔၊ အလိမ္မမိေစနဲ႔။
အေျခခံဥပေဒ အတု၊ ေရြးေကာက္ပြဲ အတု၊ ခြပ္ေဒါင္း အတု၊ ခေမာက္ အတု၊ ေဒၚစုကိုယ္စား ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္သူ အတုအပမ်ား ရွိေနတယ္။
အတုဆိုရင္ ဘယ္အတုမွ မေကာင္းပါ။
ျပည္သူေတြအားလံုး အတုမိမယ္ သတိထား။
တကယ္ေတာ့ စစ္အစိုးက အာဏာလြဲမေပးခ်င္လို႔ လုပ္ေနတဲ့ လမ္းျပေျမပံုတခုလံုးက လမ္းလြဲျပ ေျမပံုအတုႀကီးပါဘဲ။ ျပည္သူလူထု သြားခ်င္တာက လြတ္လပ္ပြင့္လင္းျပီး လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ခရီးလမ္း၊ စစ္အစိုးရက ေဖၚေဆာင္ ေခၚေဆာင္ေနတာက အာဏာကို အၾကြင္းမဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ စစ္ကၽြန္ျပဳေရးလမ္း၊ လမ္း (၂) လမ္းက လားရာမတူ၊ ဦးတည္ရာမတူ၊ direction မတူ၊ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္၊ ေတာင္နဲ႔ ေျမာက္၊ ထက္ေအာက္ဖီလာ ဆန္႔က်င္ေနတာ ေသခ်ာပါတယ္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (ခ) ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိပါတယ္။ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရးရာ လံုၿခဳံေရး စစ္ေကာင္စီ အားလံုးရဲ႕အခ်ဳပ္ဟာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဘဲ။
အခုေရြးေကာက္ပြဲက ေပၚထြက္လာမဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ဆိုတာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီေအာက္က ေတာက္တိုမယ္ရ ႐ုံး၀န္ထမ္း စားေရးစာခ်ီအဆင့္ဘဲရွိတယ္။ စစ္တပ္ကထြက္ၿပီး ေခါင္းေပါင္းစ တလူလူ၊ အလကားရထားတဲ့ ခ်ိတ္ပုဆိုး တေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ လူေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ လူပ်က္ (လူရႊင္ေတာ္ မဟုတ္ပါ။ လူရႊင္ေတာ္မ်ား သီးခံပါ)။ အဲဒီ လူအပ်က္ေတြၾကားမွာ လင္းတေတြၾကား စာသူငယ္နားသလို စကားေတာင္ က်ယ္က်ယ္ေျပာရဲဘို႔ လြယ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ သတၱ၀ါက တိုင္းျပည္ရဲ႕ အရာရာကိုခ်ဳပ္ကိုင္ႏုိင္တယ္။ သူ႔ကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ မခ်ဳပ္ထိန္းႏုိင္ဘူး။ အျပန္အလွန္ထိန္းေၾကာင္းမႈ စနစ္ (checks and balances systems) က လြတ္ေနတဲ့ ဒီသတၱ၀ါဟာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအတိုင္းသာဆိုရင္ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္တေယာက္လိုပါဘဲ။
ဒီေန႔ေခတ္ ၂၁ ရာစုကို ရာစုဘယ္ႏွစ္ခုေလာက္ ေနာက္ျပန္ဆြဲၿပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြ စဥ္းစားေတြးေခၚေနသလဲ မသိပါဘူး။ ဒင္းတို႔ ဉာဏ္တထြာ တမိုက္နဲ႔ ျငင္းဘို႔သန္ရတာလဲ မိုက္ရာက်ေနေလမလား။ ကမာၻ႔အေျခအေနနဲ႔ မေျပာဘဲ ျမန္မာ့အေျခအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က ေယာအတြင္း၀န္ ဦးဘိုးလိႈင္ေရးတဲ့ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္းနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ေရးခဲ့တာဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူေတြက လက္ခံေကာင္းလက္ခံမယ္။
အခု ၂၁ ရာစုမွာေတာ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ အျမင္က်ယ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ျပည္သူလူထု တခုလံုးက လက္မခံႏုိင္ၾကေတာ့ဘူး။
၁၉၄၈ ခု (၂၀ ရာစုအလယ္) သူ႔ကၽြန္ေခတ္လြန္ အေတြးအေခၚနဲ႔ ဒီကေန႔ ၂၁ ရာစုေခတ္ အေတြးအေခၚနဲ႔လဲ မတူနိုင္ေတာ့ဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အိုေသာ မင္းေသာ ေဟာင္းေသာ မတိုးတက္ေသာ တိမ္ေသာ တံုးေသာ အတၱႀကီးေသာ အေတြးအျမင္နဲ႔ ေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုကို (တာ့တာ့ ဘိုင့္ဘိုင္ ဖြဲ႔စည္းပံု) လို႔ နာမည္ေပးရမလား။ ဂက္ေအာက္ (get out) ဖြဲ႔စည္းပံုလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ရမလား။ ျပည္သူလူထုက ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေၾကာင္း လာမေျပာနဲ႔။ နားၾကားျမင္ကပ္တယ္။ ၾကားလဲ မၾကားခ်င္ဘူး။ နာဂစ္မုန္တိုင္းကာလ ျပည္သူ႔မ်က္ရည္ ပင္လယ္ေ၀ေနခ်ိန္ အညႇာအတာ ကင္းမဲ့စြာ မဲလိမ္ၿပီး လုပ္သြားတာလဲ စိတ္ေပါက္ ေဒါသျဖစ္တယ္။ သူတို႔ေျပာသလို၊ သူတို႔ဆိုတာ စစ္အစိုးရ၊ စစ္အစိုးရေျပာသလို၊ ဘာတဲ့၊ ဘာတဲ့၊ ဘယ္လို ဘယ္ေလာက္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ၉၂.၄၈% ေထာက္ခံတယ္။
ဒီလိုသာ လူထုက ေထာက္ခံခဲ့႐ိုးအမွန္သာဆိုရင္ အခုလုပ္ေနတဲ့ တပ္ခ်ုဳပ္ႀကီး ဦးသန္းေရႊဟာ ျပည္သူေတြအားလံုး ငါ့လူေတြခ်ည္းဘဲဆိုၿပီး က်ပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္မွာ သြားပုန္းေအာင္းေနစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘူး။ လက္ေျဖာင့္တပ္သား ကိုယ္ရံေတာ္အေစာင့္လဲ ထားစရာမလိုေတာ့ဘူး။ တျခားျပည္သူေတြလိုဘဲ စိတ္ေအးလက္ေအး လမ္းေဘးမွာ လက္ဖက္ရည္ထိုင္ေသာက္ ေဆးလိပ္ထိုင္ဖြာ ကြမ္းၿမံဳ႕ေနလို႔ေတာင္ ရႏုိင္တယ္။ အခုလို က်ပ္ေျပးသူပုန္စခန္းမွာ သြားပုန္းရတာကိုက ေထာက္ခံမႈ ရာခိုင္းႏႈန္းနဲ႔ ကန္႔ကြက္မႈ ရာခို္င္ႏႈန္းက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနၿပီးဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ကန္႔ကြက္သူက ၉၂.၄၈%၊ ေထာက္ခံသူက ၇.၅၂% ဆိုရင္ အဓိပၸါယ္ရွိတယ္။ ယုတၱိတန္တယ္။ အဲဒီလို မဲေျပာင္းျပန္ေရးထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ ကမာၻကို လွည့္ခ်င္လွည့္၊ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းလွည့္တာေတာ့ ဘယ္ျပည္သူကမွ မၾကည္ျဖဴဘူး။
ဒီဖြဲ႔စည္းပံုကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလက္ခံၾကတယ္ဆိုတာ ကို္ယ္က်ဳိးစီးပြားၾကည့္သူေတြသာ ရွိၾကတာပါ။ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ ၂၀၀၈ ကို လက္ခံ၊ ေရြးေကာက္ပြဲသာ တေၾကာင္းတည္းေသာ နည္းလမ္းဆိုၿပီး ပါးစပ္ပါလို႔ ေလရွိတိုင္း အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ေအာ္ေနသူေတြဟာ န.အ.ဖ လက္ေ၀ခံ အ႐ုိးကိုက္ေနသူနဲ႔ အ႐ိုးကိုက္ဘို႔ ႀကံရြယ္ေနသူေတြသာ ျဖစ္နိုင္တယ္။ အခုတေလာဆိုရင္ အ႐ုိးကိုက္ခ်င္လို႔ အမိုက္ခံၿပီး ပါတီေထာင္၊ ေငြရလို႔ ပါတီေထာင္၊ မျမင္ဘူးတဲ့ ေငြမကိုင္ဘူးတဲ့ ပိုက္ဆံကိုင္ရလို႔ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေထာက္ခံ။ ပါတီေထာင္ေတာ့လဲ ႐ုိး႐ုိးမေထာင္ဘူး။ သမိုင္းအစဥ္အလာႀကီးမားလွတဲ့ ခြပ္ေဒါင္းပံုကို အလြဲသံုစားျပဳၿပီး လူထုေလးစားတဲ့ ေက်ာင္းသားပါတီလိုလို အင္ထု၊ အတုလုပ္သူက လုပ္။
အမယ္။ လာ လာေသး။ တခ်ိန္တံုးက ေက်ာင္းသားေတြလုပ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးကို အားေပးယံုေလးနဲ႔တင္ စစ္ေဆးေမးျမန္းတာခံၾကရတယ္။ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းက်ခံၾကရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေက်ာင္းသားေတြလုပ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးမွာ ျပည္သူေတြပါ၀င္လာလို႔ အစစ္ေဆးအေမးျမန္းခံစရာလဲ မလို၊ ေသြးေျမက်စရာလဲ မလို၊ အသက္အေသ အေၾကခံစရာလဲ မလို၊ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ လံုၿခဳံမႈ မေပ်ာက္ဆံုးဘဲ ပါ၀င္လာလို႔ရႏုိင္တဲ့ (ေရြးေကာက္ပြဲ) ဥပေဒေတြ ရွိလာခဲ့ၿပီတဲ့၊ ခြပ္ေဒါင္းသေကၤတသံုး ေက်ာင္းသားအတုပါတီတခုရဲ႕ လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာမွာ ဖတ္လိုက္ရတာ။ ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ စကားလံုးေတြလို႔ ေျပာရမလား။ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသျဖစ္စရာေကာင္းတဲ့ စကားလံုးေတြလို႔ ေျပာရမလား။ (၈၈) ေက်ာင္းသားမ်ဳိးဆက္အစစ္ သံမဏိေက်ာင္းသားေတြ တျပည္လံုးက အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ရွိတယ္။ ခြပ္ေဒါင္းစစ္စစ္ေတြ ေထာင္က်ေနတယ္။ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားက အၾကြင္းအက်န္စား က်ီးကန္းေတြ မအာၾကနဲ႔။
တခ်ဳိ႕ကလဲ ၁၉၉၀ အႏုိင္ရပါတီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အမွတ္အသား ခေမာက္သေကၤတကို အလြဲသံုးစား အတုသံုး စည္း႐ုံးသူက စည္း႐ုံး။ ခေမာက္တံဆိပ္ျမင္လို႔ ထၿပီး က သတဲ့၊ ဘယ္ ခေမာက္ထင္လို႔ ထၿပီး ကသလဲ သိသင့္တယ္။ ခေမာက္က ခိုးရာပါ ခေမာက္မွန္းသိရင္ မလြယ္ဘူး။ တကယ့္အေျခအေနမွန္က ခေမာက္သူခိုးေတြကို ဆိုကၠားဆရာေတြကေတာင္ မတင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္စားပြဲထိုးေတြကလဲ ခေမာက္အတုေတြ လမ္းသလားတာျမင္ရင္ ထြက္႐ုိက္ခ်င္လို႔ လက္ယားေနၾကတယ္ဆိုတာ မေျပာရင္မသိမွာ စိုးလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္တမ်ဳိးရွိေသးတယ္။ မသိနားမလည္တဲ့ ျပည္သူေတြ၊ စား၀တ္ေနေရး႐ုန္းကန္ေနရလို႔ နိုင္ငံေရး မေလ့လာအားတဲ့ ျပည္သူေတြကို ရပ္ထဲရြာထဲလည္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲအတု ေအာင္ျမင္ေရး သေကၤတ အတုေတြသံုးၿပီး ပံုမွား႐ုိက္သလို (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတူတူဘဲ။ သူက အျပင္က တိုက္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္/မတို႔က လႊတ္ေတာ္အတြင္းက တိုက္မယ္) ဆိုၿပီး စကားလံုးအတုနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္အတု လုပ္ၿပီး စည္း႐ုံးေရးဆင္းသူက ဆင္း၊ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုမတိုင္ခင္က ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုရွယ္လစ္ စီးပြားေရးစနစ္ ႏွိပ္စက္လို႔ ပစၥည္းရွားပါးတဲ့ ေခတ္မွာ သာမန္အိမ္သံုးေဆး၀ါးေလးေတြေတာင္ အတုလုပ္ၾကတယ္။ ပါရာစီတေမာ အတု၊ ဗိုက္တာမင္စီ အတု၊ ဘားပလက္ အတု၊ ဖ်ဴရာမင္ဘီစီ အတု စသျဖင့္ ေဆးအတုေတြ စားမိၿပီး အသက္ဆုံး႐ႈံးရတဲ့ ျပည္သူေတြရွိခဲ့ဘူးတယ္။ အခုေခတ္မွာလည္း စံရည္စံေသြး မျပည့္မွီတဲ့ ေဆး၀ါးအတုေတြ ႐ွိတယ္။ ေငြစကၠဴ တေထာင္တန္ ငါးေထာင္တန္ အတုေတြ မၾကာခဏ ေပၚတတ္တယ္။
ပစၥည္းေကာင္းလို႔ တန္ဘိုးရွိရင္ အတုလိုက္လာတတ္တာ ထံုးစံလိုေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။ ေဆးအတုမိတာက တေယာက္စ နွစ္ေယာက္စ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ဒုကၡေရာက္မယ္။ ေငြအတုမိတာက တရြက္၊ နွစ္ရြက္ေလာက္ဘဲ ဆံုး႐ႈံးမယ္။
ႏုိင္ငံေရးအတု မိရင္ေတာ့ တမ်ဳိးသားလံုး တျပည္လံုး နွစ္ေပါင္း ဆယ္နဲ႔ ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး မ်ဳိးဆက္နဲ႔ ခ်ီၿပီး ဒုကၡေရာက္သြားႏုိင္တယ္။
ဘုန္းႀကီး႐ိုက္တဲ့ ႀကံ့ဖြတ္လည္း မဲမေပးခ်င္ဘူး။ တိုင္းျပည္ကို လူမြဲဇာတ္သြင္းသြားတဲ့ မ.ဆ.လအေဟာင္း တစညလည္း မဲ မေပးခ်င္ဘူး။ အခု ခေမာက္ဆိုတာ ဘာလဲ။ ခြပ္ေဒါင္းကေရာ၊ ၀ံသာႏုဆိုတာက ေရာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အတူတူတဖြဲ႔ထဲဘဲဆိုတာကေရာ——။
ေမးခြန္းေလးေတြ ရွိေနတယ္။ မေတြေ၀နဲ႔၊ မေ၀၀ါးနဲ႔၊ အညာမခံနဲ႔၊ အလိမ္မမိေစနဲ႔။
အေျခခံဥပေဒ အတု၊ ေရြးေကာက္ပြဲ အတု၊ ခြပ္ေဒါင္း အတု၊ ခေမာက္ အတု၊ ေဒၚစုကိုယ္စား ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္သူ အတုအပမ်ား ရွိေနတယ္။
အတုဆိုရင္ ဘယ္အတုမွ မေကာင္းပါ။
ျပည္သူေတြအားလံုး အတုမိမယ္ သတိထား။
ေရးသားသူ..မမခင္
