မဲေဆာက္-ျမ၀တီ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္ဂိတ္မ်ားကို ျမန္မာဘက္က ပိတ္ထားေသာ္လည္း ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ဳိးစံု ထိုင္းဘက္သို႔ ခိုးထုတ္သည့္လုပ္ငန္းကို ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ နားလည္မႈယူကာ ပံုမွန္လုပ္ေဆာင္လ်က္ရိွသည္ဟု ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ကုန္သည္မ်ားက ေျပာသည္။
ျမန္မာေရွးေဟာင္းပစၥည္း ကုန္သည္တဦးက “ျမန္မာေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကေတာ့ ညတိုင္း ျမ၀တီကေန မဲေဆာက္ဘက္ သယ္ေနတာပဲ။ ဒီအလုပ္က ဒီနယ္စပ္မွာ တြင္က်ယ္ေနတာ အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ရိွၿပီ။ အရင္လ ဂိတ္ေတြ စပိတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ တပတ္ေလာက္ နားတာကလြဲၿပီး အခုပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားၿပီ။ အေရးႀကီးတာက အာဏာပိုင္အဖြဲ႔စံုနဲ႔ အဆက္မျပတ္ ဆက္သြယ္ေနရင္ ဘာအခက္အခဲမွမရိွဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားအား ထိုင္းဘက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ရာတြင္ ျမန္မာဘက္၌ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔မ်ားကို ေပးကမ္းရသကဲ့သို႔ ထိုင္းဘက္တြင္လည္း ယူနီေဖာင္း၀တ္ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔မ်ားကို ေပးကမ္းညႇိႏိႈင္း၍ လုပ္ေဆာင္ရၿပီး ဆယ္စုႏွစ္တခုေက်ာ္ ကာလအတြင္း မည္သည့္အခက္အခဲမွ မရိွဘဲ လြပ္လပ္စြာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ယင္းကုန္သည္က ေျပာသည္။
ထိုင္းဘက္ပို႔မည့္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း အေရအတြက္ကို ၾကည့္၍ ျမ၀တီဘက္တြင္ တရားမ၀င္ ရာျဖတ္ပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ ရာျဖတ္သည့္အတိုင္း ေပးရၿပီး ထိုင္းဘက္တြင္လည္း ၎တို႔ရာျဖတ္သည့္အတိုင္း ေပးေဆာင္ရသည္ဟု သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ျမ၀တီၿမိဳ႕သို႔ ယာဥ္တန္းတရက္ျခား ပံုမွန္ပါရိွတတ္ၿပီး တေခါက္လွ်င္ အနည္းဆံုး (၁၀) ဘီးတပ္ယာဥ္ တစီးစာခန္႔ရိွသည္ဟု ျမ၀တီၿမိဳ႕မွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းျပဳျပင္ေသာ အလုပ္႐ံုတခုမွ အလုပ္သမားတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ေရွးေဟာင္းပစၥည္း သီးသန္႔ေတာ့ လာလို႔မရဘူး။ အထူးသျဖင့္ ကုန္ကားေတြမွာ အေရာအေနာလုပ္ၿပီး သယ္ၾကရတယ္။ လမ္းခရီးမွာ က်ဳိးတာပဲ့တာေတြ ရိွေတာ့ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔အလုပ္႐ံုမွာ မူရင္းအတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ျပန္ ျပင္ေပးရတယ္။ က်ေနာ္တို႔႐ံုမွာဆိုရင္ ရန္ကုန္-မႏၲေလးက ပန္းပုေက်ာင္းဆင္းေတြ၊ အျပင္က ၀ါရင့္ပန္းပုပညာသည္ေတြကို ငွားၿပီး လုပ္ကိုင္ေနတာပါ” ဟု ေျပာသည္။
ျမ၀တီၿမိဳ႕မွ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးက “ဒီကိစၥ ေခါင္ကေနမိုးယိုေတာ့ ခက္တယ္။ ျမ၀တီကို ဘန္ေကာက္က ထိုင္းဒကာေတြ ဘုရားလာဖူးၾကတယ္။ ျမန္မာလက္ရာ ေရွးေဟာင္းဘုရားေတြနဲ႔ ျမန္မာေရွးေဟာင္း အႏုပညာလက္ရာေတြကို သူတို႔က ဖူးခ်င္တယ္၊ ျမင္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာက ဘာမွျပစရာမရိွဘူး။ ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ျပန္ေျပာရတယ္။ ေရွးေဟာင္းဘုရားနဲ႔ ျမန္မာအႏုပညာလက္ရာေတြ တေနရာတည္းမွာပဲ အစံုၾကည့္ခ်င္ရင္ မဲေဆာက္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြမွာ ရိွတယ္လို႔ပဲ ေျပာလိုက္ရတယ္” ဟု မိန္႔ၾကားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေရွးေဟာင္းဘုရားမ်ဳိးစံုႏွင့္ ေရွးေဟာင္းလက္ရာပစၥည္းမ်ား ႏိုင္ငံတကာသို႔ လြယ္လင့္တကူ ေရာက္ရိွႏိုင္ရန္အတြက္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း အမ်ားဆံုးခိုးထုတ္သည့္ နယ္စပ္မွာ ျမ၀တီနယ္စပ္ျဖစ္သည္ဟု မဲေဆာက္တြင္ ေနထိုင္သည့္ ျမန္မာေရွးေဟာင္းသုေတသနဦးစီးဌာနမွ အၿငိမ္းစားပညာရွင္တဦးက ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ျမ၀တီခ႐ိုင္မွ ေက်ာင္းဆရာတဦးက “ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ခိုးထုတ္တဲ့ ျမ၀တီနယ္စပ္ ေစ်းကြက္ဆိုတာက ျမန္မာသိ ကမာၻသိပဲ။ လက္ရိွျမ၀တီခ႐ိုင္ ဥကၠ႒ ဦးထြန္းထြန္း၀င္း အပါအ၀င္ ျမ၀တီမွာ ခ႐ိုင္ဥကၠ႒ လုပ္သြားတဲ့ လူေတြအားလံုးက ရက္ႀကီးခါႀကီးနဲ႔ အျခားအစိုးရ အခမ္းအနားေတြမွာ ေျပာလိုက္ရင္ ကိုယ့္အမ်ဳိးဂုဏ္ဆိုတာ ကိုယ္ထိန္းသိမ္းရမယ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ေတြကို ကိုယ္ထိန္းသိမ္းရမယ္ဆိုၿပီး မစားရ၀ခမန္း အၿမဲေျပာတယ္။ လက္ေတြ႕နဲ႔က တျခားစီပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမ၀တီၿမိဳ႕၏တဖက္ကမ္း ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ဳိးစံု ေရာင္းခ်သည့္ ဆိုင္ႀကီး (၁၀) ဆုိင္ခန္႔ရိွၿပီး လက္ရိွေရာင္းခ်ေနသည့္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတခု၏ ေစ်းႏႈန္းမွာ ထိုင္းဘတ္ေငြ (၃) ေထာင္တန္မွ (၅) သိန္းတန္အထိ ရိွသည္။
ရင္းျမစ္...ေခတ္ျပိဳင္
ျမန္မာေရွးေဟာင္းပစၥည္း ကုန္သည္တဦးက “ျမန္မာေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကေတာ့ ညတိုင္း ျမ၀တီကေန မဲေဆာက္ဘက္ သယ္ေနတာပဲ။ ဒီအလုပ္က ဒီနယ္စပ္မွာ တြင္က်ယ္ေနတာ အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ရိွၿပီ။ အရင္လ ဂိတ္ေတြ စပိတ္ခ်ိန္မွာေတာ့ တပတ္ေလာက္ နားတာကလြဲၿပီး အခုပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားၿပီ။ အေရးႀကီးတာက အာဏာပိုင္အဖြဲ႔စံုနဲ႔ အဆက္မျပတ္ ဆက္သြယ္ေနရင္ ဘာအခက္အခဲမွမရိွဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားအား ထိုင္းဘက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ရာတြင္ ျမန္မာဘက္၌ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔မ်ားကို ေပးကမ္းရသကဲ့သို႔ ထိုင္းဘက္တြင္လည္း ယူနီေဖာင္း၀တ္ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔မ်ားကို ေပးကမ္းညႇိႏိႈင္း၍ လုပ္ေဆာင္ရၿပီး ဆယ္စုႏွစ္တခုေက်ာ္ ကာလအတြင္း မည္သည့္အခက္အခဲမွ မရိွဘဲ လြပ္လပ္စြာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ယင္းကုန္သည္က ေျပာသည္။
ထိုင္းဘက္ပို႔မည့္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း အေရအတြက္ကို ၾကည့္၍ ျမ၀တီဘက္တြင္ တရားမ၀င္ ရာျဖတ္ပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ ရာျဖတ္သည့္အတိုင္း ေပးရၿပီး ထိုင္းဘက္တြင္လည္း ၎တို႔ရာျဖတ္သည့္အတိုင္း ေပးေဆာင္ရသည္ဟု သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ျမ၀တီၿမိဳ႕သို႔ ယာဥ္တန္းတရက္ျခား ပံုမွန္ပါရိွတတ္ၿပီး တေခါက္လွ်င္ အနည္းဆံုး (၁၀) ဘီးတပ္ယာဥ္ တစီးစာခန္႔ရိွသည္ဟု ျမ၀တီၿမိဳ႕မွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းျပဳျပင္ေသာ အလုပ္႐ံုတခုမွ အလုပ္သမားတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ေရွးေဟာင္းပစၥည္း သီးသန္႔ေတာ့ လာလို႔မရဘူး။ အထူးသျဖင့္ ကုန္ကားေတြမွာ အေရာအေနာလုပ္ၿပီး သယ္ၾကရတယ္။ လမ္းခရီးမွာ က်ဳိးတာပဲ့တာေတြ ရိွေတာ့ အဲဒါေတြကို က်ေနာ္တို႔အလုပ္႐ံုမွာ မူရင္းအတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ျပန္ ျပင္ေပးရတယ္။ က်ေနာ္တို႔႐ံုမွာဆိုရင္ ရန္ကုန္-မႏၲေလးက ပန္းပုေက်ာင္းဆင္းေတြ၊ အျပင္က ၀ါရင့္ပန္းပုပညာသည္ေတြကို ငွားၿပီး လုပ္ကိုင္ေနတာပါ” ဟု ေျပာသည္။
ျမ၀တီၿမိဳ႕မွ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးက “ဒီကိစၥ ေခါင္ကေနမိုးယိုေတာ့ ခက္တယ္။ ျမ၀တီကို ဘန္ေကာက္က ထိုင္းဒကာေတြ ဘုရားလာဖူးၾကတယ္။ ျမန္မာလက္ရာ ေရွးေဟာင္းဘုရားေတြနဲ႔ ျမန္မာေရွးေဟာင္း အႏုပညာလက္ရာေတြကို သူတို႔က ဖူးခ်င္တယ္၊ ျမင္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္မွာက ဘာမွျပစရာမရိွဘူး။ ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ျပန္ေျပာရတယ္။ ေရွးေဟာင္းဘုရားနဲ႔ ျမန္မာအႏုပညာလက္ရာေတြ တေနရာတည္းမွာပဲ အစံုၾကည့္ခ်င္ရင္ မဲေဆာက္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြမွာ ရိွတယ္လို႔ပဲ ေျပာလိုက္ရတယ္” ဟု မိန္႔ၾကားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေရွးေဟာင္းဘုရားမ်ဳိးစံုႏွင့္ ေရွးေဟာင္းလက္ရာပစၥည္းမ်ား ႏိုင္ငံတကာသို႔ လြယ္လင့္တကူ ေရာက္ရိွႏိုင္ရန္အတြက္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း အမ်ားဆံုးခိုးထုတ္သည့္ နယ္စပ္မွာ ျမ၀တီနယ္စပ္ျဖစ္သည္ဟု မဲေဆာက္တြင္ ေနထိုင္သည့္ ျမန္မာေရွးေဟာင္းသုေတသနဦးစီးဌာနမွ အၿငိမ္းစားပညာရွင္တဦးက ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ျမ၀တီခ႐ိုင္မွ ေက်ာင္းဆရာတဦးက “ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ခိုးထုတ္တဲ့ ျမ၀တီနယ္စပ္ ေစ်းကြက္ဆိုတာက ျမန္မာသိ ကမာၻသိပဲ။ လက္ရိွျမ၀တီခ႐ိုင္ ဥကၠ႒ ဦးထြန္းထြန္း၀င္း အပါအ၀င္ ျမ၀တီမွာ ခ႐ိုင္ဥကၠ႒ လုပ္သြားတဲ့ လူေတြအားလံုးက ရက္ႀကီးခါႀကီးနဲ႔ အျခားအစိုးရ အခမ္းအနားေတြမွာ ေျပာလိုက္ရင္ ကိုယ့္အမ်ဳိးဂုဏ္ဆိုတာ ကိုယ္ထိန္းသိမ္းရမယ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ေတြကို ကိုယ္ထိန္းသိမ္းရမယ္ဆိုၿပီး မစားရ၀ခမန္း အၿမဲေျပာတယ္။ လက္ေတြ႕နဲ႔က တျခားစီပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမ၀တီၿမိဳ႕၏တဖက္ကမ္း ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ဳိးစံု ေရာင္းခ်သည့္ ဆိုင္ႀကီး (၁၀) ဆုိင္ခန္႔ရိွၿပီး လက္ရိွေရာင္းခ်ေနသည့္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတခု၏ ေစ်းႏႈန္းမွာ ထိုင္းဘတ္ေငြ (၃) ေထာင္တန္မွ (၅) သိန္းတန္အထိ ရိွသည္။
ရင္းျမစ္...ေခတ္ျပိဳင္
