ကိုယ္႔တုိင္းျပည္ကို သိပ္ကို ေခတ္မွီဖြ႔ံျဖိဳး တုိးတက္ေနတယ္လုိ႔ ေျပာေျပာေနၾကတဲ႔ သူမ်ား အားအားတုိင္းမေျပာေစခ်င္..

ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈဆိုသည္မွာ အလြယ္တကူေဖာ္ေဆာင္ရ ႏိုင္ေသာအရာမဟုတ္သကဲ႔သို႔ ရလဒ္ကို အလြယ္တကူ သတ္မွတ္ရန္လည္း ခက္ခဲေသာ အရာျဖစ္သည္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ တစ္ခု၏ေနာက္ကြယ္တြင္ ဆုတ္ယုတ္နိမ္႔က်မႈ တစ္ခု အစဥ္အၿမဲ ဒြန္တြဲပါလာတတ္သည္။ တစ္ဘက္က တိုးတက္လာသည္ႏွင္႔အမွ် တစ္ဘက္က ဆုတ္ယုတ္သြားတတ္သည္မွာ ယုတ္ခ်ဥ္းပင္မျဖစ္ေစကာမူ တျဖည္းျဖည္း ျဖင္႔ရုပ္လံုးေပၚလာတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ တစ္ခုကို လြယ္လြယ္ေဖာ္ေဆာင္လို႔ မရသလို လြယ္လြယ္အဆံုးသတ္ လိုက္လို႔လည္း မရေပ။ ထို႔အတူ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ တစ္ခုေနာက္တြင္ ကပ္ပါလာေသာ ဆုတ္ယုတ္မႈမ်ား နည္းႏိုင္သမွ်နည္းပါးေအာင္၊ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ လံုး၀မရွိေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ စီမံကိန္း၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ မ်ားကိုသာ ေအာင္ျမင္ေျပာင္ေျမာက္ေသာ စီမံကိန္းႏွင္႔ ဗ်ဴဟာေျမာက္ေသာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ဟုသတ္မွတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

အလုပ္တစ္ခုကို ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ဦးစြာပထမ စီမံကိန္းတစ္ခု မလြဲမေသြခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ၾကရသည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းစီမံကိန္းသည္ လုပ္ငန္းစတင္ေဆာင္ရြက္သည္မွအစ ေနာင္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈ အထိကိုယ္စားျပဳ ႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ စီမံကိန္းတစ္ခုသည္ လုပ္ငန္းတစ္ခုတြင္ (လုပ္ငန္း၏ ၾကာရွည၊္တည္ၿမဲ၊ေအာင္ျမင၊္တိုးတက္မႈ) အတြက္ အသက္ေသြးေၾကာ တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းတစ္ခု တည္ေထာင္ရသည္မွာ လြယ္ကူသေလာက္ တည္ၿမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္းရသည္မွာ မဟာအခက္အခဲ တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။

လုပ္ငန္းကို စတင္ေဆာင္ရြက္ၾက သည္မွအစျပဳကာ ယင္းလုပ္ငန္း၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈ ရလဒ္တို႔ကို အစဥ္အၿမဲ တိုင္းတာ သတ္မွတ္ၾကရသည္။ ေစာင္႔ၾကည္႔ၾကရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဇာတ္လမ္းစေတာ႔သည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို တိုင္းတာေသာ “စံ” ပင္ျဖစ္သည္။ မည္သည္႔ “စံႏႈန္း” တို႔ျဖင္႔တိုင္းတာကာ မည္ကဲ႔သို႔ေသာ ရလဒ္မ်ားကို ထုတ္ျပန္သတ္မွတ္ၾကမည္နည္း။ ယင္းလုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္သည္ မေအာင္ျမင္သည္ ဆိုသည္ကို အဘယ္ကဲ႔သို႔ေသာ ရလဒ္ သေဘာတရားမ်ားျဖင္႔ သတ္မွတ္ၾကမည္နည္း။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပညာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သေဘာတရားအမ်ိဳးမ်ိဳး မွသည္ ရလဒ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေဖာ္ထုတ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။

တိုင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုႀကီးမ်ားကို ေတာေတာင္လွ်ိေျမာင္မ်ား အၾကား ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ တည္ေဆာက္ျခင္းသည္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအတြက္ တျဖည္းျဖည္း စီမံကိန္း ရုပ္လံုးေပၚလာေလေလ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေလဟု သတ္မွတ္မည္သာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေဂဟစနစ္ ေစာင္႔ၾကည္႔ ေလ႔လာေရး သမားမ်ား၊ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ သိပၸံပညာရွင္မ်ားႏွင္႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္မႈ သမားမ်ား အတြက္မွာမူ ယင္းေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းႀကီးမ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာ ျခင္းသည္ ဆုတ္ယုတ္မႈျပေသာ အေနအထားမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

ထုိ႔အတူပင္ ေဒသခံအေျမာက္အျမားသည္ စီမံကိန္းနယ္ေျမမွ ဖယ္ရွားေပးလိုက္ရသည္႔ အတြက္ လူ႔အခြင္႔အေရး ေစာင္႔ၾကည္႔ ေလ႔လာေရး သမားတို႔အျမင္တြင္ ဆုတ္ယုတ္မႈ ကိုသာျပမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းကဲ႔သို႔ အေျခအေနမ်ားတြင္ ယင္းစီမံကိန္းၾကီးမ်ား ေအာင္ျမင္တိုးတက္ပါသည္ဆိုသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါ၏ ဆိုေသာ မွတ္ခ်က္ကို ေပးရန္ ခက္ခဲလြန္းလွသည္။ တစ္ဘက္မွၾကည္႔လွ်င္ ႏိုင္ငံသားတို႔ အဆင္ေျပတိုးတက္ေရးအတြက္ ေကာင္းမြန္သကဲ႔သို႔ တစ္ဘက္မွ ၾကည္႔လွ်င္လည္း တစ္ကမၻာလံုးႏွင္႔ ခ်ီေသာ ဆုတ္ယုတ္မႈမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ထိုသို႔အေနအထားေရာက္ လာေသာအခါ အဓိကက်ေသာ စီမံကိန္းေရးဆြဲမႈအေပၚတြင္သာ လံုး၀တာ၀န္က်ေရာက္သြားေတာ႔သည္။ အစကနဦး စီမံကိန္း ေရးဆြဲစဥ္ကတည္းပင္ ယင္းအေနအထားမ်ားကို ထည္႔သြင္း တြက္ခ်က္ေရးဆြဲရမည္ျဖစ္သည္။ နယ္ပယ္ အသီးသီးမွ ပညာရွင္မ်ားအပါအ၀င္ အျခားတစ္သီးပုဂၢလေသာ ပညာရွင္မ်ား၏ အျမင္ကို ထည္႔သြင္းစဥ္းစားကာ စီမံကိန္းေရးဆြဲ ခဲ႔ရမည္ျဖစ္သည္။ မိမိတစ္ဦးတည္းအျမင္ျဖင္႔ ေရးဆြဲေသာ စီမံကိန္းသည္ မည္မွ်ေျပာင္ေျမာက္ေသာ စီမံခန္႔ခြဲမႈျဖင္႔ ရလဒ္ေကာင္းမ်ားကို ထုတ္ျပန္ေပးေနေစကာမူ လိုအပ္ခ်က္မ်ားျဖင္႔ စံႏႈန္း မျပည္႔မွီဟု သတ္မွတ္ခံ ရမည္မွာ မလြဲမေသြျဖစ္သည္။ အဆံုးသတ္ေသာ္ မိမိေဖာ္ေဆာင္ေသာ တိုးတက္မႈ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ စီမံကိန္းသည္ အမ်ားကို ကိုယ္စား မျပဳေသာ မိမိ၏ တစ္ဦးတည္း အိပ္မက္ကို ထကာအေကာင္အထည္ ေဖာ္လိုက္ျခင္း ကဲ႔သို႔ သေဘာထား သက္ေရာက္သြားေလေတာ႔သည္။

အဆိုပါ ဥပမာတို႔သည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ႏွင္႔ ဆုတ္ယုတ္က်ဆင္းမႈ အေနအထားတုိ႔ မွ်ေျခမျဖစ္ရပံု၊ စီမံကိန္းအစကနဦး ေရးဆြဲစဥ္ကတည္းကပင္ တိုးတက္မႈတစ္ခုအတြက္ ေပးဆပ္ရေသာအရာမ်ား နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္လိုအပ္ပံု၊ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးသည္ဟု မ်က္ျမင္အရေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း မျမင္ရေသာ ဆုတ္ယုတ္က်ဆင္းမႈ ပမာဏမ်ားက ပိုမိုမ်ားျပားသြားပံု တို႔ကို တင္ျပလိုရင္းျဖစ္သည္။ တစ္ခုကို လိုခ်င္လွ်င္ တစ္ခုကို ေပးဆပ္ရမည္မွာ ေလာကနိယာမ တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူသားတို႔၏ ေျပာင္ေျမာက္ေသာ ဥာဏ္ရည္ႏွင္႔ ႀကံေဆာင္ႏိုင္မႈတို႔သည္ ေပးဆပ္ရမႈ ပမာဏနည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အသံုးခ်ႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈတို႔ႏွင္႔ ဆံုးရံႈးႏိုင္မႈ ပမာဏ နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေအာင္ ႀကံေဆာင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုရလွ်င္ လူည႔ံေသာေၾကာင္႔ မူည႔ံမ်ား ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ထုိ႔အတူ ဗရုတ္သုတ္ခ ကစဥ္႔ကလ်ား ႏိုင္ေသာ စီမံကိန္းမ်ား ဟူေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္း ရွိေသးသည္။ ယင္းကဲ႔သို႔ေသာ စီမံကိန္း အမ်ိဳးအစားတို႔သည္ အခြံသက္သက္မွ်ေသာ ဟန္ေဆာင္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ရလဒ္မ်ား တစ္နည္းဆိုရလွ်င္ လိမ္ညာဟန္ေဆာင္ထားေသာ ရလဒ္မ်ားကိုသာ ခ်ျပႏိုင္ေသာ စီမံကိန္းမ်ားသာျဖစ္သည္။ မည္သည္႔တိုးတက္မႈကိုမွ် ရွာေဖြမေတြ႔ႏိုင္ဘဲ ဆုတ္ယုတ္မႈ ပမာဏလြန္စြာ မ်ားျပားသြားေသာ အေနအထားမ်ားျဖစ္သည္။ တိုးတက္မႈႏွင္႔ ဆုတ္ယုတ္မႈ မွ်ေျခ မျဖစ္ေသာ အေနအထားျဖစ္သည္။ တစ္နည္း အရပ္စကားျဖင္႔ ေျပာရလွ်င္ မဆိုင္တာ ဂလိုင္ေခါက္တယ္ ဟုေျပာႏိုင္ေသာ၊ မေယာင္ရာ ဆီလူး ဟုဆိုႏိုင္ေသာ အရာမ်ားျဖစ္သည္။

မိမိအစိုးရလက္ထက္တြင္ ၿမိဳ႕ျပႏွင္႔ေက်းလက္ေဒသမ်ားသည္ တန္းတူညီတူ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ား စီးနင္းေနႏိုင္ၾကေလၿပီ၊ ေက်းရြာမ်ားတြင္လည္း တိုက္အိမ္မ်ား ျဖင္႔ျဖစ္ေနၾကေခ်ၿပီ ဟုတစ္ရံတစ္ခါမ်ားတြင္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရမ်ားက ထင္မွတ္ၾကသည္။ မ်က္ျမင္အရမူ ယင္းသတ္မွတ္ခ်က္သည္ မွန္၏။ လူတိုင္း ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ား စီးနင္းေနႏိုင္ၾကေလၿပီ။ သို႔ေသာ္တစ္ဖက္မွ စဥ္းစားလွ်င္ ယင္းေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ တို႔သည္ မိမိတို႔အစိုးရမွ တာ၀န္ယူ ျဖန္႔ျဖဴး ထားျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔ျပည္တြင္း ထုတ္ကုန္အင္အားစုမ်ား ေသာ္လည္းေကာင္း မဟုတ္ၾကေပ။ တရားမ၀င္၀င္ေရာက္လာေသာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ားသာျဖစ္ၾကၿပီး ယင္းတရားမ၀င္ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ားကို မိမိတို႔အစိုးရက အခြန္ေကာက္ခံကာ တရား၀င္ေအာင္ျပဳလုပ္ေပးထားျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ မိမိတို႔အစိုးရလက္ထက္တြင္ လူတိုင္းေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ စီးႏိုင္ၾကသည္ဟူေသာ ေျပာၾကားမႈသည္ အဓိပၸာယ္မရွိေပ။ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ တရားမ၀င္ေစ်းကြက္မွ တရားမ၀င္ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကို တရားမ၀င္ေစ်းေပး၀ယ္ယူထားျခင္းအေပၚ အစိုးရမွ ထပ္မံ အခြန္ေကာက္လိုက္ျခင္းသည္ အစိုးရမွ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးျခင္းမဟုတ္ေပ။ သက္သက္ ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ အသားယူလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဆက္ရလွ်င္ ယင္းေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးၾကေသာ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ယခင္ကာလမ်ားႏွင္႔မတူ တိုးတက္လာေလသည္ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္သည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ အျမင္အားျဖင္႔ ၾကည္႔လွ်င္ ေက်းလက္ေနျပည္သူတို႔သည္ တိုက္အိမ္မ်ားျဖင္႔ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲေနႏိုင္လာၾကကုန္ျပီျဖစ္သည္။ ဆိုရလွ်င္ တိုးတက္သည္ဟု ေျပာလွ်င္ရသည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါ တိုက္အိမ္ႀကီးမ်ားႏွင္႔ ကပ္လွ်က္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ႏြားတင္းကုပ္မ်ား၊ တိုက္အိမ္ႀကီးအ၀င္၀တြင္ ပံုထားမည္ျဖစ္ေသာ ေကာက္ရိုးပံုမ်ား၊ အိမ္တြင္းမွ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ရလိုက္ေသာ ေနာက္ေခ်းနံ႔မ်ား၊ အိမ္တြင္းသို႔ ၀င္လိုက္သည္႔အခါ အိမ္ထပ္ခိုးတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားမည္ျဖစ္ေသာ ဖ်ာလိပ္၊ ေတာင္းစုတ္၊ ပလံုးစုတ္မ်ား၊ ဂံုနီအိတ္မ်ား စသည္ျဖင္႔ ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး တိုက္အိမ္အေကာင္းစားႀကီးထဲတြင္ ေရွးကထံုးစံျဖစ္ေသာ မဲညစ္ညစ္ျဖစ္ေနသည္႔ ခံုတန္းလ်ားရွည္ႀကီးကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔နည္းတူပင္ ရုပ္ျမင္သံၾကားျပစက္ႏွင္႔ ယင္းႏွင္႔တြဲဖက္ေသာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးဆိုင္ရာ အီလက္ထေရာနစ္အရာမ်ားကို တင္ထားမည္ျဖစ္ေသာ စားပြဲခံု မဲညစ္ညစ္ႀကီးမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ေပါလစ္ေျပာင္ေျပာင္တိုက္ထားသည္႔ စင္မ်ား စားပြဲမ်ားကိုေသာ္လည္းေကာင္း ေတြ႔ျမင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအိမ္ေရွ႕တြင္မူ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ သံုးေလးစီးခန္႔ႏွင္႔ ေထာ္လာဂ်ီ ဟုေခၚေသာ ေက်းလက္ေမာ္ေတာ္ယဥ္တစ္စီးလည္း ရပ္ထားလိုက္ေသးသည္။ ယင္းေမာ္ေတာ္ယဥ္တို႔သည္ ရြာလယ္လမ္းမအတိုင္း ဖုန္တစ္ေထာင္းေထာင္းထေအာင္ ေမာင္းႏွင္ကာ ၿမိဳေပၚသို႔ စပါးေရာင္း၊ ေစ်း၀ယ္ ထြက္ၾကေပဦးမည္ျဖစ္သည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ပုလင္းကေလး ဗူးကေလးမ်ားျဖင္႔ အဆင္ေျပသလို ေရာင္းခ်ေနၾကေသာ ေမွာင္ခို စက္သံုးဆီ ဆိုင္ကေလးမ်ားမွ စက္သံုးဆီမ်ားကိုလည္း လိုသေလာက္ ၀ယ္ယူႏိုင္ၾကေသးသည္ျဖစ္သည္။

အဆိုပါအေျခအေနတို႔သည္ အမွန္စင္စစ္ပင္ ေက်းလက္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈဟု ဆိုႏိုင္ပါ၏ေလာ။ ေသခ်ာေသာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈရလဒ္ကို ဆိုရပါမူ ယင္းအေျခအေနတို႔သည္ အလြန္တရာမွ ဗရုတ္သုတ္ခႏိုင္ေသာ ကစဥ္႔ကလ်ားႏိုင္ေသာ ေနာင္အနာဂတ္အတြက္ ရင္ေလးဖြယ္ေကာင္းေသာ ဗရုတ္သုတ္ခ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္မႈ မ်ားသာ သက္သက္ျဖစ္ေလသည္။ တမြန္းလြဲ အသံုးတည္႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈသက္သက္သာျဖစ္သည္။ သက္ဆိုင္ရာအစိုးရအတြက္ ထင္မွတ္မွားေနေစႏိုင္ေသာ (သို႔မဟုတ္) မရွိကို အရွိလုပ္ပစ္လိုက္ႏိုင္ေသာ ဟန္ျပတိုးတက္မႈ တို႔သာလွ်င္ျဖစ္ၾကသည္။ အမွန္စင္စစ္ ေအာင္ျမင္ေသာ ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ စစ္စစ္မ်ား မဟုတ္ၾကေသးေပ။



ဆက္လက္ေျပာၾကားရပါမူ တစ္ေထာင္႔တစ္ညပံုျပင္မ်ားကသာ အဆံုးသတ္သြားမည္ျဖစ္သည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ပံုျပင္သည္ကား အဆံုးသတ္လိမ္႔မည္မဟုတ္။ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ မေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္သည္ဟု လက္မေထာင္ ၀င္႔ၾကြားေနႏိုင္စရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အလြဲမ်ားမွာ ေျမာက္ျမားစြာ ရွိေနေသးသည္သာမက ထိုကဲ႔သို႔ ထပ္မံလြဲမွားရန္ လာလတၱံ႕ေသာစီမံကိန္း အေျမာက္အျမားလည္း ေတာင္လိုပံုေနၾကေသးသည္။

လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ခုလုပ္မည္ဆိုလွ်င္ အေတြးႀကီးႀကီးေတြးႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ အိမ္မက္ႀကီးႀကီးမက္မည္ ဆိုလွ်င္လည္း စြမ္းအားႀကီးႀကီးရွိရမည္ျဖစ္သည္။ သူမ်ားေယာင္လို႔ ကိုယ္ပါလိုက္ေယာင္ေသာ စီမံကိန္းမ်ားမွသည္ အရည္မရ အဖတ္မရ ျဖစ္သြားရေသာ အဆံုးသတ္မ်ားကို အမွန္စင္စစ္ ယေန႔ ရပ္နားသင္႔ၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔နည္းတူစြာပင္ အီလည္လည္ျဖစ္ေနေသာ စီမံကိန္းမ်ားကိုလည္း ျပန္လည္သံုးသပ္ရန္သင္႔သည္။

အဆံုးသတ္ရလွ်င္ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ဆိုသည္မွာ လြယ္လင္႔တကူ ေဖာ္ေဆာင္မရစေကာင္းေသာ အရာျဖစ္သကဲ႔သို႔ လြယ္လင္႔တကူ အဆံုးသတ္ေက်နပ္လိုက္ရစေကာင္းေသာ အရာမဟုတ္ပါေခ်။

စိုးေ၀ယံထြန္း