ဒီ “အမွန္လမ္း” ကဗ်ာကို ကြယ္လြန္သူ ဆရာႀကီးတင္မုိးက အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ ဒု-ဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သူရဦးတင္ဦး ၏ (၇၉)ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေရးခဲ့ေသာ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္တရားအတြက္ တုိက္ပဲြဆိုတာ ေသြး၊ ေခၽြး၊ အသက္၊ စည္းစိမ္းနဲ႔ အနာဂတ္ေတြရင္းထပ္ၿပီး၊ ေပးဆပ္ အနစ္နာခံမႈေပါင္း မ်ားစြာနဲ႔သာ ေအာင္ပန္းကို ဆြတ္ခြာႏုိင္မွာျဖစ္ၿပီး၊ လြယ္လင့္တကူ အေခ်ာင္ရႏုိင္သည္အရာမ်ဳိး မဟုတ္ေပ။ ထိုေပးဆပ္မႈေတြနဲ႔ ရလာတဲ့ေအာင္ျမင္မႈ၌သာ ျမတ္ႏိုး တန္းဖိုုးထားမႈနဲ႔အတူ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ၾကည္ႏူးပီတိ တျမျမခံစား စံစားၾကရႏုိုင္မွာကို .... ဆရာႀကီးက ....
“ အမွန္လမ္း ”
အမွန္တရားအတြက္ တုိက္ပဲြဆိုတာ ေသြး၊ ေခၽြး၊ အသက္၊ စည္းစိမ္းနဲ႔ အနာဂတ္ေတြရင္းထပ္ၿပီး၊ ေပးဆပ္ အနစ္နာခံမႈေပါင္း မ်ားစြာနဲ႔သာ ေအာင္ပန္းကို ဆြတ္ခြာႏုိင္မွာျဖစ္ၿပီး၊ လြယ္လင့္တကူ အေခ်ာင္ရႏုိင္သည္အရာမ်ဳိး မဟုတ္ေပ။ ထိုေပးဆပ္မႈေတြနဲ႔ ရလာတဲ့ေအာင္ျမင္မႈ၌သာ ျမတ္ႏိုး တန္းဖိုုးထားမႈနဲ႔အတူ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ၾကည္ႏူးပီတိ တျမျမခံစား စံစားၾကရႏုိုင္မွာကို .... ဆရာႀကီးက ....
“ အမွန္လမ္း ”
မွန္ကန္တဲ့လမ္းဆိုတာ
ၾကမ္းေတာ့ ခရီးၾကမ္းပဲ
ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့သူ နည္းတယ္။
ညာသံေပး႐ံု ေပးၿပီး
ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး လိမ့္က်
မထႏိုင္လို႔ ေနာက္ဆုတ္
ပုဆစ္ဒူးတုပ္ အ႐ႈံးေပး
ေျပးသူလဲ ေျပးသေပါ့။
ေရတစက္ ေရတခြက္မွ်
လက္ကမ္းသူမရွိ။
ထိုင္ခံုကေလး တေနရာမွ်
နားစရာမရွိ
ပန္းကေလး တပြင့္မွ်
ကမ္းလင့္သူ မရွိ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာေခါင္ေခါင္
ေအာင္စိတ္ကို ေရွ႕ေဆာင္ၿပီး
ေတာင္ကိုေက်ာ္ ေမွာ္႐ံုျဖတ္
ေတာစပ္ကိုနင္း
အေဖာ္ကင္းေပမယ့္
အားတင္းလုိ႔ ခ်ီတက္ရမွာပဲ။
ခက္ခဲတဲ့လမ္းမွာမွ
သစၥာပန္းက ပြင့္တတ္တယ္။
လြယ္လြယ္ကူကူ၊ ဆြတ္ခ်ဴလို႔မရ
ဒုကၡကို အရင္းအႏွီးျပဳ ၿပီးမွ
သုခခ်မ္းသာနဲ႔ ျပည့္လွ်မ္းတဲ့
ပန္းပြင့္ကို ရႏုိင္မယ္။
အခက္အခဲကို မေၾကာက္
ဒူးမေထာက္ လက္မေျမႇာက္နဲ႔
မေရာက္အေရာက္ လွမ္းတက္
စိတ္ပ်က္တာေတြ ဖယ္ရွား
သြားဖန္မ်ား ခရီးေရာက္မွာမို႔
ေနာက္သို႔ မဆုတ္တမ္း
ေရွ႕သို႔ အဟုတ္လမ္း
တို႔စခန္း ျမင္ရၿပီ
မဟုတ္လားကြယ္ ။ ။
တင္မိုး
ၾကမ္းေတာ့ ခရီးၾကမ္းပဲ
ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့သူ နည္းတယ္။
ညာသံေပး႐ံု ေပးၿပီး
ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး လိမ့္က်
မထႏိုင္လို႔ ေနာက္ဆုတ္
ပုဆစ္ဒူးတုပ္ အ႐ႈံးေပး
ေျပးသူလဲ ေျပးသေပါ့။
ေရတစက္ ေရတခြက္မွ်
လက္ကမ္းသူမရွိ။
ထိုင္ခံုကေလး တေနရာမွ်
နားစရာမရွိ
ပန္းကေလး တပြင့္မွ်
ကမ္းလင့္သူ မရွိ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာေခါင္ေခါင္
ေအာင္စိတ္ကို ေရွ႕ေဆာင္ၿပီး
ေတာင္ကိုေက်ာ္ ေမွာ္႐ံုျဖတ္
ေတာစပ္ကိုနင္း
အေဖာ္ကင္းေပမယ့္
အားတင္းလုိ႔ ခ်ီတက္ရမွာပဲ။
ခက္ခဲတဲ့လမ္းမွာမွ
သစၥာပန္းက ပြင့္တတ္တယ္။
လြယ္လြယ္ကူကူ၊ ဆြတ္ခ်ဴလို႔မရ
ဒုကၡကို အရင္းအႏွီးျပဳ ၿပီးမွ
သုခခ်မ္းသာနဲ႔ ျပည့္လွ်မ္းတဲ့
ပန္းပြင့္ကို ရႏုိင္မယ္။
အခက္အခဲကို မေၾကာက္
ဒူးမေထာက္ လက္မေျမႇာက္နဲ႔
မေရာက္အေရာက္ လွမ္းတက္
စိတ္ပ်က္တာေတြ ဖယ္ရွား
သြားဖန္မ်ား ခရီးေရာက္မွာမို႔
ေနာက္သို႔ မဆုတ္တမ္း
ေရွ႕သို႔ အဟုတ္လမ္း
တို႔စခန္း ျမင္ရၿပီ
မဟုတ္လားကြယ္ ။ ။
တင္မိုး
