ျမန္မာျပည္အသစ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲ

(20 September 2011 ရက္စြဲပါ Bangkok Post မွ ေခါင္းႀကီးပိုင္းျဖစ္ေသာ still hoping for a new Burma ကို yangonchronicle မွဘာသာ ျပန္ဆိုသည္)

အာ႐ွ၏ ဒီမိုကေရစီ စံျပဳပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေကာင္း ျမင္သည္ ဆိုျခင္းသည္ အားတက္ဖြယ္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား အေနျဖင့္ တကယ့္ လြတ္လပ္ျခင္းမ်ား ရ႐ွိရန္ အေဝးႀကီးလိုေသးေၾကာင္း အေနာက္ႏိုင္ငံ သတင္းေထာက္တစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရာတြင္ သူမက ေျပာျပခဲ့သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ကာလ႐ွည္ၾကာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ၿပီးေနာက္ အမွန္တကယ္ လြတ္လပ္သြားၿပီဟု ယံုၾကည္ရသည္။ သူမ၏ ေၾကညာခ်က္မ်ားႏွင့္ ေျပာစကားမ်ားတြင္ သူမသည္ လက္႐ွိတြင္ အေကာင္းျမင္ လမ္းေၾကာင္းေပၚ၌ ႐ွိေနေၾကာင္း ျပဆိုေနသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ခန္႕စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ ႐ွိေနခဲ့သည္။ တစ္စံုတစ္ဦးအေနျဖင့္ တကယ့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ အစျပဳ သည့္ အေနျဖင့္ ျပည္သူမ်ားအလိုက် ၿပံဳးျပေနသည္ကို မွားယြင္း အကဲျဖတ္မႈမ်ား မျဖစ္ေစလိုေပ။ အျခားနည္းလမ္းမ်ား အသံုးျပဳရမည့္အစား စစ္တပ္က တာဝန္ယူလာမည္အေရး ႐ွိေနသည္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား စစ္တပ္မွ လံုးဝ ခ်ဳပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က တိုင္းျပည္သည္ အေ႐ွ႕ေတာင္ အာ႐ွတြင္ အားလံုးထက္ သာ သည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးျခင္း၊ လြတ္လပ္ၿပီး စီးပြားေရးအရ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ႐ွိေနျခင္းထုိ႕ေၾကာင့္ ႏွစ္ဆယ္ရာစု ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ ေဒသတြင္း၌ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဦးေဆာင္လိမ့္မည္ဟု ႐ွင္းလင္းစြာ ေတြ႕ေနရသည္။ သို႕ေသာ္ ျဖစ္မလာပါ။ အလုပ္အေၾကာင္း နားမလည္ေသာ အက်င့္ပ်က္ျခစားသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ပါဝင္ေသာ အစိုးရသည္ တုိင္းျပည္ကို ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည္။ စစ္တပ္သည္ စီးပြားေရးကို လုယူခ်ဳပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး၊ စစ္အရာ႐ွိမ်ားႏွင့္ အခြင့္ထူးခံမ်ားကို အဆင့္တိုင္းတြင္ ထည့္သြင္းခဲ့သည္။

သို႕ေသာ္ ယူနီေဖာင္းဝတ္မ်ားက အစပိုင္းတြင္ ၄င္းတို႕သည္ ဆို႐ွယ္လစ္စနစ္ကို လုပ္ေဆာင္ေနၾကေၾကာင္း ႐ွင္းလင္းခဲ့ၾကသည္။ တျဖည္း ျဖည္း ႐ွင္းလင္းလာသည့္အခ်က္မွာ လူမႈစီးပြားအက်ိဳးအျမတ္မ်ားအားလံုးသည္ စစ္တပ္ႏွင့္ ၄င္းတို႕သစၥာခံသူ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္သည္ဟူ ေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခြင့္၊ လူထုစုေဝးခြင့္၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ ဆန္႕က်င္ေရး၊ စုေပါင္းတင္ျပခြင့္ႏွင့္ အျခားလြတ္လပ္ခြင့္မ်ား ဖယ္႐ွားခံခဲ့ရ သည္။ ယေန႕တိုင္ ျမန္မာ အနည္းငယ္ခန္႕ကသာ တယ္လီဖုန္း၊ သတင္းထုတ္လႊင့္မႈ၊ သတင္းစာ(သို႕) အင္တာနက္တို႕ကို ခြင့္ျပဳထားသည္။ အင္တာ နက္တို႕ကို ခြင့္ျပဳထားသည္။ အင္တာနက္ ဆက္သြယ္မႈမ်ားကိုလည္း အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနျပီး၊ မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္သည့္ လကၡဏာမ်ား ေပၚေပါက္လာ ပါက အစိုးရဆက္သြယ္ေရးစနစ္မ်ားကို ပိတ္ပစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၁၉၈ဝ ခုႏွစ္မ်ားကာလ အလယ္ခန္႕တြင္ ေပၚလာခဲ့ၿပီး စစ္တပ္၏ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈမ်ားကို အသံျပဳ ဆန္႕က်င္ ခဲ့သည္။ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ေသြးထြက္သံယို ႏွိပ္စက္ေသာ ကိစၥအားပံုမွန္ျပဳလုပ္ေနေသာ စစ္တပ္၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ရဲရင့္ေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးမွ တားဆီးေနခဲ့သည္။ သူမသည္ အစိုးရ၏ ဇတ္လမ္းဆင္ လုပ္ႀကံေသာ ဇတ္လမ္းမ်ားျဖင့္ တရား႐ံုးတြင္ အမႈရင္ဆိုင္ရသည္အထိ ခံစားခဲ့ရသည္။ သူမ သည္ ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႕ ဝင္ေရာက္ၿပီးကတည္းက သူမ၏ ဘဝအခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ကုန္ဆံုးခဲ့ရၿပီး၊ တစ္ခါတရံ စြဲခ်က္ တင္ျခင္း မ႐ွိဘဲ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္မ်ားပင္ ႐ွိသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္လက သူမအား သမၼတသစ္ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ၾကသည္။ အေကာင္းျမင္ ဝါဒီမ်ားက သူမ၏ ယံုၾကည္မႈျဖစ္ ေသာ ၿပီးခဲ့သည့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲ၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအသစ္ႏွင့္ စစ္တပ္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံျပင္းထန္ေသာ ဖိႏႈိပ္မႈေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အခြင့္ အလမ္းဟု ျမင္သည္ ဆိုသည္ကို သေဘာက်ၾကသည္။ စစ္တပ္၏ ဖိႏွိပ္မႈ ျပင္းထန္လြန္းျခင္းေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီကပင္ ေပ်ာ့ေျပာင္းသလို ျဖစ္ခဲ့ရ သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာၾကားရာတြင္ သူမႏွင့္ဦးသိန္းစိန္သည္ အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ အခ်ိဳ႕ကို အျမင္ခ်င္း တူသည္ဟု ထင္ေၾကာင္း ဆိုခဲ့သည္။ မည္သည့္အခ်က္မ်ား တူေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းမ႐ွိပါ။ သို႕ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အာရပ္ကမၻာေႏြဦး ေတာ္လွန္ေရးကဲ့သို႕ ၾကမ္းတမ္းေသာ ေတာ္လွန္ေရးမ်ိဳးကို ဆန္႕က်င္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

လံုးဝ မသဲကြဲေသးေသာ အခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၄င္း၏ အေမွာင္ဆံုးအခ်ိန္မ်ား မွ ေတာက္ပေသာ ေန႕ရက္မ်ားဆီသို႕ မည္သုိ႕ ႐ုန္းထြက္ လာမည္နည္း ဆိုသည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ အစိုးရသစ္အေပၚ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေလးစားမႈမွာ အားတက္စရာပင္ ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ျမန္မာ ဒီမိုကရက္မ်ားသည္ ေ႐ွ႕ဆက္ရန္ စိတ္အား ထက္သန္ျခင္း သို႕မဟုတ္ အသင့္႐ွိေနျခင္း၊ တိုင္းျပည္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသာ ယူနီေဖာင္းဝတ္မ်ားအား ဆန္႕က်င္လ်က္ လက္႐ွိ အေျဖမထြက္ေသာ အေျခအေနကို စိန္ေခၚမည့္ လကၡဏာမ်ား မေတြ႕ရေသးေပ။

ရဲေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏိုင္ငံေရးပါတီ႒ာနခ်ဳပ္ ေ႐ွ႕တြင္ တပ္စြဲထားၿပီး၊ လာသမွ် လူကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ေနဆဲ ျဖစ္ သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အထက္ပါရဲမ်ားေစာင့္သည့္ တိုင္းျပည္အေျခအေန (Police State) မွ ေ႐ွ႕မဆက္ႏိုင္ေသးပါ။ ယခုတိုင္ မ႐ွင္းလင္းေသးသည့္ အခ်က္မွာ တိုင္းျပည္သည္ ဖိႏွိပ္ေသာအစိုးရလက္ေအာက္မွ မည္သုိ႕ ႐ံုးထြက္ႏိုင္မည္နည္း ဆိုသည္ပင္ ျဖစ္သည္။