ဘယ္ ပန္းခ်ီ ေရးလုိ႕ မမွီ

မစႏၵာမင္း
ဒီေန႕ ေအေအပီပီ ကေနေထာင္ေတြထဲကလႊတ္ေျမာက္လာတဲ႔စာရင္းေတြကိုဖတ္လုိက္ျပီး
ေပ်ာ္ရႊင္ဝမ္းေျမာက္မႈတစ္ခုရလုိက္ပါတယ္။ေအေအပီပီရဲ႔အက်ဥ္းသားလႊတ္ေျမာက္စာရင္းရဲ႔ (၇၆)ေျမာက္ကမစႏၵာမင္း(ေခၚ)ရႊီးဆုိတဲ႔နံမည္ကိုေတြ႕ေတာ႕ဝမ္းသာခဲ႔ရပါတယ္။
သူမိသားစုနဲ႔ထပ္တူထပ္မွွ်ေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္။

မစႏၵာမင္းကခုတစ္ခါနဲ႔ဆုိရင္၂ၾကိမ္ေျမာက္ ေထာင္က်ခဲ႔တာပါ။ပထမတခါကေတာ႕၈၉ခုနွစ္
တုံးကအာဇာနည္ေန႔မွာသူကိုဖမ္းျပီးေထာင္ခ်ခဲ႔တာ(၃)နွစ္ေနခဲ႔ရပါတယ္။ ေနာက္တေခၚက္ကေတာ႕၂၀၀ရခုနွစ္မွာဘဲသူျပန္ျပီးေထာင္က်ခဲပါတယ္။


သူကသုံးေရာင္ျခယ္ေက်ာင္းသားမ်ားထဲကအဖြဲဝင္တစ္ဦးပါ။၈၈ကသုံးေရာင္ျခယ္ေက်ာင္းသား
ေတြရဲ႔လွဳပ္ရွားမႈတုိင္းမွာတက္တက္ၾကြၾကြသူပါဝင္ပါတ္သက္ခဲ႔ပါတယ္။သူမွာသားေလး
တေယာက္ရွိတယ္။သူ႕အေမျပန္လႊတ္လာလုိ႔သူဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ရွာမလဲစဥ္းစားၾကည္႕လုိ႕ရမွာပါ။
မစည္းကားအပ္တဲ႔ေနရာေတြမွာလူေတြကစည္းကားေနၾကပါတယ္တရားရုံးေတ၊ြ
အက်ဥ္းေထာင္ေတ၊ြေဆးရုံေတြ၊ဒီေန႕ဆုိရင္ေထာင္ဆုိတာရွိတဲ႔ျမိဳ႔တုိင္းမွာလူေတြြစည္းကားေနတာ
ကိုၾကည္႔ျပီးစိတ္မေကာင္းပါဘူး။က်မတုိ႕သာျပည္တြင္းမွာဆုိလဲက်မတုိ႕မိသားစုေတြေမ်ွာ္
ေနၾကရမွာပါဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ေတြးျပီးစိတ္မေကာင္းဘူး။လႊတ္တဲ႔လူေတြကေပ်ာ္၊မိသားစုေတြနဲ႔ေတြ႕လုိ႕
ေပ်ာ္တဲ႔လူေတြေပ်ာ္ေနၾကျပီးေပါ႔..။က်န္ခဲ႔တဲ႔လူေတြကေတာ႕...။

ေနာက္ က်မသူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ရွိပါေသးတယ္။တေယာက္ကမီးမီး(ေခၚ)သင္းသင္းေအး
သူရဲ႔သားနဲ႔သမီးဆုိရင္လူပ်ိဳအပ်ိဳေတြျဖစ္ေနပါျပီး။သူ႕တုိ႕ရဲ႔သားသမီးေတြလဲသူ႕တုိမိဘကို
ေမ်ွာ္ေနရွာမွာဘဲလုိ႕ေတြးေနမိတယ္။သူလဲသူ႕သားသမီးေတြကိုပူပန္ေနရွာမွာဘဲ
ေထာင္ထဲကေနျပီးမိခင္တေယာက္ဆုိေတာ႕သူ႕သတိရေနရွာမွာဘဲ။သူပထမတခါ ေထာင္က်ထဲကခေလးေတြကေတာ႕သူ႕အေမကိုေမ်ွာ္ေနတတ္ပါျပီး။သူတုိ႔ေလးေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာနူိင္ပါတယ္။ေအာ္သူတုိ႕မိသားစုေလးအျမန္ဆုံးျပန္ဆုံေတြ႔ ေစခ်င္ပါတယ္။ ငါလဲဘဲနင႔္ကိုေမ်ွာ္ေနပါတယ္သူငယ္ခ်င္း..........။နင္႔ကိုအားေပးလ်ွက္ပါေနာ္...။

ေနာက္တေယာက္ကေတာ႕နီမာ(နီလာသိန္း)သူဆုိရင္သ႔ူရဲ႔သမီးေလးကိုလသားနဲ႔ခြဲျပီးထား
ခဲ႔ရတာပါ။သိပ္ကိုခံစားရရွာမွာဘဲ။မိခင္ျဖစ္မွမိခင္စိတ္ဆုိတာပိုနားလည္နူိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႕က်မကေတာ႕က်မသားေလးနဲ႔တူတူရွိေနခ်ိန္မွာမိခင္ျဖစ္ျပီးကိုယ္႕သားသမီးေတြနဲ႔
ခြဲေနရတဲ႔မိခင္တုိင္းကိုစာနာနားလည္နူိင္ပါတယ္။ဘာအတြက္ေၾကာင္႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ မိခင္
တုိင္းဟာသားသမီးေတြအတြက္ေပးဆပ္ခ်င္ၾကတာပါဘဲ။သူဆုိရင္သမီးငယ္ေလးနူိေတာင္
မျပတ္ေသးပါဘူး။ေထာင္ထဲေရာက္သြားတာပါ၊ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ခံစား
ေနရမလဲ၊သူလဲသူသမီးေလးနဲ႔ေဆာ႕ကစားခ်င္ရွာမွာဘဲ၊ပုံေျပာျပခ်င္ရွာမွာဘဲ
သူ႔သမီးေလးကို၊ေအာ္ဘဝေတြေတာ္ေတာ္ခံစားရတယ္။လုပ္ရက္ၾကတယ္။
ေပးဆပ္လုိက္ရတာေတြကေတာ္ေတာ္ၾကီးပါေပတယ္။ေျပာျပဘုိ႔
စကားလုံးေတာင္ေတာ္ေတာ္ရွားပါးပါတယ္။ရက္စက္ပုံေတြကိုပါ။

က်မသူငယ္ခ်င္းနီမာ(နီလာသိန္း)ကိုယ္စားသူ႕သမီးေမြးေန႔မွာဒီကဗ်ာေလးကိုေမြးေန႕လက္ေဆာင္
အျဖစ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။သမီးငယ္ေလး(၂)ေျမာက္ေမြးေန႔တုံးကေပါ႔။

“ဧပရယ္လ္ရဲ႔ေန႔တရက္” (12.4.2009)
-----------------------------------------
ဧပရယ္လ္ရဲ႔ေႏြရက္တရက္မွာ.....

ကဗ်ာတပုဒ္ကိုမွတ္မွတ္ရရစပ္ခဲဖူးတဲ႔ေမေမ....

ေကာင္းကင္မွာတဖြဲဖြဲက်ေနတဲ႔မုိးစက္ေတြ....

ရင္ထဲက ကဗ်ာေတြ...

တပုဒ္ျပီးတပုဒ္ေျကြက်ခဲသလုိေပါ႔ေလ...

ရာသီရဲ႔အလွည္အေျပာင္းေျကာင္႔...

ကံျကမာရဲ႔လွည္ကြက္မွာ..

တုိမိသားစုေတြတကြဲတျပား...

သမီးေလးရဲ႔ညွိငယ္ေနတဲ႔မ်က္နွာ..

သမီးေလးရဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႔မ်က္နွာ...

ေမေမရဲ႔ညွိငယ္ေနတဲ႔မ်က္နွာ....

ေမေမရဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႔မ်က္နွာ..

ေဖေဖရဲ႔ညွိငယ္ေနတဲ႔မ်က္နွာ...

ေဖေဖရဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႔မ်က္နွာ..

ဧပရယ္လ္ရဲ႔ေန႔တရက္မွာ...

သာယာတဲ႔အိမ္ေလးထဲမွာ..

တုိ႔မိသားစုေလး...

ျပန္ဆုံျကပါစုိ႔...။


အမွတ္တရ....(ျမတ္ေလးငုံ)။နင္တုိ႔မိသားစုေလးလဲအျမန္ဆုံးျပန္ေတြ႔ရပါေစသူငယ္ခ်င္း...။
နင္႔ကိုအျမဲအားေပးေနမွာပါသူငယ္ခ်င္း......။

ေဝးကြာျပီးေနၾကရတဲ႔သားသမီးနဲ႔ မိဘတုိင္း အျမန္ဆုံးျပန္လည္ဆုံေတြ႕ၾကရပါေစ။
က်မတုိ႕ေခါင္းေဆာင္အပါအဝင္မိဘတုိင္းကိုစာနာနားလည္မႈေတြနဲ႔အတူဒီစာေလးကိုေရးလုိက္ပါတယ္။
တကၠသိုလ္ေအးေမာင္ဆုိခဲ႔တဲ႔(ဘယ္ပန္းခ်ီေရးလုိ႔မမွီဆုိတဲ႔သီခ်င္း)ေလးအတုိင္းပါဘဲရွင္။

မ်ွေဝခံစားနူိင္ပါေစ။

*ျမတ္ေလးငုံ*