06 September 2011

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ကို ေရရြတ္သတဲ့လား

(News Scotsman မွ 4 Sept 2011 ရက္စြဲပါ “ Burma’s bramy army cry freedom” သတင္းေဆာင္းပါးကို YC မွဘာသာ ျပန္ဆိုသည္)

ကမာၻက BURMA ဟုသာ အသိအမွတ္ျပဳထားၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ့သို႔ အာဏာရွင္ ႏိုင္ငံမ်ိဳးမွ ဆင္းရဲပင္ပန္းမႈမ်ား၊ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ထား မႈမ်ားသည္ ယင္းႏိုင္ငံ၏ စစ္ဖက္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ပံုစံသြင္းထားသည့္အတိုင္း ရွိေနေသာ္လည္း ေဘာလံုးကြင္းမ်ား၏ ဂိတ္ေပါက္မ်ားသို႔ ေရာက္ သည္ႏွင့္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့သည္။

သို႔မဟုတ္ပါက ပြဲၾကည့္စင္ ေလွကားထစ္မ်ားေပၚတြင္ လံုးဝသည္းမခံႏိုင္ေတာ့၍ ကြင္းထဲသို႔ မူးယစ္ေသာင္းက်န္းရန္ အုပ္စုလိုက္ ဆင္းလာ သည့္ ေဘာလံုးပရိတ္သတ္မ်ား ေျပာသည့္စကားကို နားေထာင္ၾကည့္ပါ။

“သီးသန္႔အသင္း တစ္ခုခုကို အားေပးဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ စိတ္ရွိတဲ့အတိုင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေအာ္ဖို႔ဟစ္ဖို႔ လာခဲ့ တာပါ” ဟု ေျပာၾကားသူမွာ လက္ရွိ ကန္ေနေသာပြဲကို အထူးတန္း ပြဲၾကည့္စဥ္ေပၚတြင္ ရပ္ေနေသာ ၁၅ ႏွစ္ အရြယ္ ေက်ာင္းသား ေမာင္ေက်ာ္လင္း ျဖစ္ သည္။

အားကစားသည္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံအမ်ားစုတြင္ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးလ်က္ရွိေသာ္လည္း အစိုးရ ဆန္႔က်င္သူမ်ားကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ပုလိပ္ (ေထာက္လွမ္းေရး) က ဖမ္းကာ ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၁၀၀ ခန္႔ အထိ အျပစ္ေပးေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္မူ ဆင္းရဲမႈႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ ေရာေနေသာ ဒုကၡ ပင္လယ္ထဲမွ ဆူညံပူညံ ေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္ကို ေဘာ္္လံုးပြဲမ်ားက ျဖည့္ဆည္းေပးေနသည္။ ေဘာ္လံုးကြင္း ပတ္ပတ္လည္ကို အဓိကရုဏ္း ႏွိမ္ႏွင္းေရးရဲမ်ား ေလာ္ရီကား အစီးလိုက္ ဝိုင္းရံထားေသာ္ျငားလည္း မိနစ္ ၉၀ ခန္႔ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ေပးထားသည္။

ဂ်ဴလိုင္လက ျမန္မာႏွင့္ အိုမန္ အၾကား ကမာၻ႕ဖလားေျခစစ္ပြဲတြင္ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မ်ားက ခဲမ်ား၊ ေရပုလင္းမ်ား၊ ဖိနပ္မ်ားျဖင့္ ကြင္းအတြင္းသို႔ ပစ္ေပါက္ ခဲ့ၾကျခင္းေၾကာင့္ ပြဲတစ္ဝက္နားခ်ိန္မတိုင္မွီမွာပင္ ဂ်ပန္ဒိုင္လူႀကီး၏ ပြဲရပ္ဆိုင္းျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္။ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္၏ ပစ္ေပါက္မႈ ေၾကာင့္ အိုမန္နည္းျပ၏ ဦးေခါင္းကို ထိမွန္ခဲ့သည္ဟုလည္း သိရွိရသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ယခုျဖစ္ရပ္တြင္ ပြဲၾကည့္စဥ္ေပၚမွ စိတ္လႈပ္ရွား ေပါက္ကြဲမႈကို မနည္းငယ္မွ်သာ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုပြဲတြင္ ကြင္းအတြင္း လဲက်သြားေသာ တိုက္စစ္မွဴးကို ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ တစ္ဦးက “မင္းရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကို ခ်ိဳးပစ္လိုက္မယ္” ဟု လွမ္းေအာ္လိုက္ေသာ စကားလံုးမ်ား သည္ပင္ အေတာ္ေလး ယဥ္ေက်းေသာ အားေပးမႈဟု ဆိုႏိုင္သည္။ အေပါစား အရက္နံ႔မ်ား နံေစာ္ေနသည့္ ပြဲၾကည့္စင္သည္ အကၤ်ီဗလာႏွင့္ ပရိသတ္ မ်ား ခပ္ရိုင္းရိုင္း ေဆးမွင္ေၾကာင္မ်ိဳးစံုျဖင့္ ဟန္ေရးျပေနေသာ ပံုစံမွသည္ မၾကာခဏပင္ အန္ဖတ္ကန္ ျဖစ္သြားေလ့ ရွိသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာရွတိုက္၏ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္သည့္အျပင္ အစစအရာရာ ေဈးႀကီးလြန္းေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဆဲလ္ဖုန္း တစ္ခု Account စတင္ဖြင့္သည့္ စရိတ္မွာ ေပါင္စတာလင္ ၄၀၀ (ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၅ သိန္း) ခန္႔ ရွိေနၿပီး ေမာ္ေတာ္ကား အသစ္တစ္စီး လမ္းေပၚ လွိမ့္ႏိုင္ရန္ အတြက္ အခြန္အခႏွင့္ ပါမစ္မ်ားေၾကာင့္ ေပါင္စတာလင္ ၁၂၄၀၀၀ (ျမန္မာက်ပ္ေငြ သိန္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္) ပိုမို ကုန္က် လ်က္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုႏိုင္ငံတြင္ ေစ်းေပါေသာ အရာႏွစ္ခု ရွိၿပီး ဆန္တစ္ျပည္လွ်င္ ၁၀ ပဲနိႏွင့္ ေဘာ္လံုးပြဲ လက္မွတ္ကို ၄၀ ပဲနိခန္႔ျဖင့္ ရႏုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တမင္ ရည္ရြယ္ သည္ ျဖစ္ေစ၊ မရည္ရြယ္သည္ ျဖစ္ေစ ျမန္မာ အစိုးရသည္ ျပည္သူတို႔၏ စားဝတ္ေနေရးနွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဘဝကို ေဘာလံုးျဖင့္ အစားထိုးကာ သမိုင္း စာမ်က္ႏွာ မ်ားကို ေရးထိုးလ်က္ ရွိေပသည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္က သံဃာေတာ္မ်ား၏ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကို ေလာေလာ လတ္လတ္ အမွတ္ရေနျခင္းႏွင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က နာဂစ္မုန္တိုင္း အၿပီး အစိုးရ၏ လူမဆန္ေသာ ကိုင္တြယ္ပံု အလြဲမ်ားေၾကာင့္ ျပည္သူတို႔၏ ေဒါသ ေရခ်ိန္ျမင့္လာခ်ိန္တြင္ အစိုးရအႀကီးအကဲ၏ တိုက္တြန္းအားေပးမႈျဖင့္ ျမန္မာ ေနရွင္နယ္လိဂ္ကို ဖြဲ႕စည္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အစိုးရက ယင္း၏ ေဝမွ်စားဖက္ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားအား လိဂ္ၿပိဳင္ပြဲႏွင့္ ေဘာလံုးအသင္းမ်ားကို ေငြေၾကး ပံ့ပိုးႏိုင္ရန္ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ ခိုင္းေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ယခုအခါ တတိယေျမာက္ရာသီသို႔ ေရာက္လာၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာလိဂ္ ၿပိဳင္ပြဲသည္ အဂၤလိပ္ ပရီးမီးယားလိဂ္၏ ကာလရွည္ၾကာ လႊမ္းမိုး ထားမႈႏွင့္ အတူ ေအာင္ျမင္ေသာ ျပည္တြင္းပြဲစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပခိုင္းခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အားကစားသတင္းစာေစာင္မ်ားမွာ အားလံုးထဲတြင္ ေရာင္းအေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေနသည္။ "တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝမွာ ခက္ခဲမႈ၊ ေမာပန္းမႈမ်ား အႏွံ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒါေတြကို ေမ့ေပ်ာက္ပစ္လိုက္ ခ်င္တာေပါ့" ဟု ေျပာၾကားသူမွာ လူသိမ်ား ေဘာလံုးေဆာင္းပါး ေရးသူ ကိုထြတ္ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေဘာလံုးစတားေတြလို႔ စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ေယာင္ ၾကည့္ခ်င္ၾကတာေပါ့။ စတားေတြရဲ႕ ေဘာကန္ ဖိနပ္ေတြကို စိတ္ကူးနဲ႔ စီးၾကည့္ခ်င္တာေပါ့ ဟု သူက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။

ကိုတြတ္သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထု ေတာ္လွန္ေရးကာလက ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားသူ တစ္ဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၁၃ ႏွစ္ၾကာ ေထာင္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရ သူျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အားကစားအေၾကာင္း ကို ေရးသားျခင္းသည္သာလွ်င္ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားေျပာဆိုခြင့္ႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္သည္ဟု ဆို သည္။ ျဖတ္ေတာက္၊ ပိတ္ပင္ ျခင္းခံရလြန္းသည့္ ႏိုင္ငံေရးသတင္းေဆာင္းပါး ေရးသူမ်ားႏွင့္ မတူပဲ ေဘာ္လံုးေဆာင္းပါးေရးသည့္ သူ႔အတြက္ ဆင္ဆာ အေႏွာက္ အယွက္ေပးမႈ မရွိသေလာက္ ရွားလွသည္ဟု ကိုတြတ္က ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၅၅ သန္းေသာ ျပည္သူမ်ားအၾကား အာဏာပိုင္အစိုးရအေပၚ မယံုၾကည္မႈ တိုးပြားလာေစခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရးအာဏာ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ တစ္ခု ျဖစ္သည့္ ၁၉၆၂ တပ္မေတာ္ အာဏာသိမ္းပြဲ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၏ ဆိုးက်ိဳး ေပါင္းစံုကို ခံစားခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

သို႔ျဖစ္ရာ ေဘာလံုးပြဲခ်ိန္အတြင္း လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာ၏သေကၤတျဖစ္သည့္ ဒိုင္လူႀကီးမ်ား ပြဲၾကည့္ ပရိတ္သတ္၏ ဆဲဆိုစရာ ပစ္မွတ္ ျဖစ္လာ ရျခင္းကို အံ့ၾသစရာ မရွိေတာ့ပါ။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ ယဥ္ေက်းတတ္သည့္ ျမန္မာတို႔သည္ ေဘာလံုးကြင္းထဲသို႔ ဝင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ယဥ္ေက်းသည့္ လူ႔က်င့္ဝတ္ကို ဂိတ္ဝတြင္ ထားပစ္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း တစ္ခုႏွင့္ ၃ ႏွစ္အရြယ္ သမီးေလးတစ္ဦးကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူ အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္ ဦးမင္းေအာင္သည္ ေဘာလံုးပြဲ ၾကည့္စင္ေပၚ ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ရွပ္အက်ႌကို ခၽြတ္ပစ္ကာ ပရိတ္သတ္အတြင္း အမူးသမားလို တိုးေဝွ႔ကာ တစ္ဖက္ အသင္းကို ဆဲဆိုေအာ္ဟစ္ေလေတာ့သည္။ မၾကာေသးမီက ပြဲစဥ္တြင္ ထိုင္ခံုကို ခ်ိဳးဖဲ့ရန္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္ ဦးမင္းေအာင္က ၿပီးခဲ့ေသာ အိုမန္ႏွင့္ ပြဲစဥ္မွ ႐ုန္းရင္း ဆန္ခတ္ ျဖစ္မႈတြင္ သူလည္း ပါဝင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဒိုင္လူႀကီးက မမွ်တေၾကာင္း၊ လူတိုင္းက ေရပုလင္းႏွင့္ ပစ္ေပါက္ၾကသလို သူလည္း ပါဝင္ပစ္ေပါက္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ေနာင္တရသည့္ လကၡဏာမ်ိဳးျပသျခင္း မရွိပါ။ သူသည္ ေရပုလင္းမ်ား (သို႔) လက္ထဲတြင္ ရွိသည့္ အရာမ်ားျဖင့္ ကြင္းအတြင္းသို႔ မၾကာခဏ ပစ္ေပါက္ေလ့ရွိသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။

ကမၻာ့ေဘာလံုး အာဏာပိုင္အဖြဲ႔ FiFa က ထုတ္ျပန္ေသာ ေၾကညာခ်က္တြင္ "အိမ္ခံ ပရိတ္သတ္မ်ားက ေဘာ္လံုး ကြင္းအတြင္းသို႔ အရာဝတၳဳ ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ အဆက္မျပတ္ ပစ္ေပါက္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဒိုင္လူႀကီးက ပြဲကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ေၾကာင္း၊ ယခု ကိစၥကို ဖီဖာ စည္းကမ္း ထိန္းသိမ္းေရး ေကာ္မတီ သို႔ တင္ျပမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း" ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ေဘာ္လံုးပြဲအတြင္း ဆူပူ ေအာ္ဟစ္မႈသည္ ၿပိဳင္ဖက္ အသင္းမ်ား၏ ပရိတ္သတ္မ်ားအၾကား ရန္ပြဲမ်ားပါ ျဖစ္ပြားတတ္ေသာ္လည္း ပရိတ္သတ္ အမ်ားစုမွာ ထိုးႀကိတ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေအာင္ အမူးလြန္ေနၾကသျဖင့္ တင္းမာမႈမ်ား အၿမဲတေစ ေပ်ာက္သြားရျခင္း ျဖစ္သည္။

ပရိသတ္မ်ား မလုပ္ၾကရန္ မျဖစ္မေန တားျမစ္ထားသည့္ ညံ့ဖ်င္းေသာ အျပဳအမူမ်ိဳးကို ေဘာလံုးသမားမ်ားကလည္း လုပ္ခဲ့ၾကဘူးသည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က စင္ကာပူႏွင့္ ပြဲစဥ္တြင္ အနီကဒ္ျဖင့္ ထုတ္ပယ္ ခံရေသာ ေဘာလံုးသမား ၃ ဦးတြင္ တစ္ဦးမွာ အမွားဆက္တိုက္ က်ဴးလြန္သူ ျဖစ္၍ အျခားတစ္ဦးမွာ ဒိုင္လူႀကီးဖက္လွည့္၍ ဗြက္ကို ကန္ခဲ့သူ ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ဦးမွာ စင္ကာပူ ကစားသမားကို ေရပုလင္းျဖင့္ ပစ္ေပါက္ၿပီး ကြင္းထဲမွ မထီမဲ့ျမင္ ပံုစံျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္သြားသူ ျဖစ္သည္။

ယင္းျဖစ္ရပ္သည္ အသင္း၏ ညံ့ဖ်င္းေသာ ေျခစြမ္းကို မူလကပင္ စိတ္ပ်က္ေနၾကေသာ ပရိတ္သတ္ အခ်ိဳ႕ကို ပို၍ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစ ခဲ့ သည္။ ျမန္မာအသင္း အာရွဖလား ဗိုလ္စြဲကာ အိမ္နီးခ်င္း ၿပိဳင္ဖက္မ်ားကို ပံုမွန္ အႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ့ေသာ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားသည္ ျမန္မာ့ ေဘာလံုး ၏ ေရႊေရာင္ကာလမ်ား ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။

ယခုအခါ FIFA က ႏုိင္ငံအသင္း ၂၀၃ သင္းအနက္ ျမန္မာအသင္းကို အဆင့္ ၁၆၈ သတ္မွတ္ထားရာ စေကာ့တလန္၏ ေနာက္ အဆင့္ေပါင္း ၁၁၀ ခန္႔ နိမ့္က်လ်က္ ရွိေပသည္။