ဘဘဦးအုန္းျမင္႔..။
ရန္ကုန္မွာ တင္မိုးနဲႛ ကဵေနာ္တိုႛဟာ လူၾကီးေတြၾကားမွာေရာ၊ လူငယ္ေတြၾကားမွာေရာ အ႓မဲတမ္းၾကားညၟပ္႓ပီး ပၝေနေလ့ရွိပါတယ္။ "ဗုံမဟုတ္ ပတ္မဟုတ္" "မၾကီးးမငယ္ စလယ္ေတာင္း" လိုႛပဲ ဆိုခဵင္ဆို အေကာင္းဘက္က ၾကည္႔႓ပီး "ေရွးမီ ေနာက္မီ" လိုႛပဲ ေျပာခဵင္ေျပာ၊ ကဵေနာ္တိုႛကေတာ့ ဟိုပၝသည္ပၝ၊ ပၝေနတတ္ပၝတယ္။
မႏၱေလးက ရန္ကုန္ကို ဆင္းလာတဲ့ သူငယ္ခဵင္းေတြကိုသာနုိးက လူသိပ္ေရြးျပီးေပၝင္းပၝတယ္။ ကုိသိန္းနုိင္ (ဂုဏ္ထူး သိန္းနုိင္္) က သူႛက်ဴရွင္ ေတြနဲ႔မအားပၝဘူး။ ကိုဝင္းေဖနဲႛ ကိုမိုးသူတိုႛက ရုပ္ရွင္ဘက္ မွာအေနမဵားပၝတယ္။
ဆရာေဇာ္ဂဵီ၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္၊ ဆရာေမာင္ထင္၊ ဆရာၾကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဆရာမၾကီး ေဒၞခင္မ်ိဳးခ်စ္တိုႛကိုေတာ့ "နတ္ေနကုိင္း" ေတြလုိ ခဵန္ထား႓ပီး ဆက္ဆံပၝတယ္။
သခင္သိန္းေမာင္၊ သခင္အုန္းျမင္႔္၊ ေလထီး အုန္းေမာင္၊ ဗိုလ္ထိန္လင္း၊ ဆရာပၝရဂူ၊ ဆရာတာရာ၊ ဆရာတိုက္စိုး၊ ဦးထြန္းေဝ စတဲ့ လူၾကီးမဵားကိုေတာ့ သူတိုႛကလဲ ကဵေနာ္တိုႛတေတြကို လူငယ္ေတြလုိ သေဘာထားဟန္မတူပၝ။ ရြယ္တူလို ဆက္ဆံပၝတယ္။
ကဵေနာ္တိုႛကလဲ သူတိုႛကုိ သိပ္ၾကီးတဲ့ လူၾကီးေတြလုိသေဘာမထားပၝ။ မရုိမေသလဲ မဟုတ္ပၝ။ ဒၝေပမဲ့ "မရုိမေသ" ေျပာရရင္ "သူငယ္ခဵင္းေတြလုိပါဘဲ" ခင္မင္ရင္းနွီးၾကပၝတယ္။ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ေတြလုိ႔ေျပာပၝရေစ။
တကယ္ေတာ့ကဵေနာ္တိုႛရန္ကုန္ေျပာင္းလာမွာဆရာၾကီးေတြနဲ႔ခင္ၾကမင္ၾကရတာပၝ။သူတိုႛကလဲကဵေနာ္တိုႛထက္ ငယ္သူေတြကိုလဲဒီလိုပဲဆက္ဆံေနတာဆိုေတာ့တန္းတူလိုဆက္ဆံေရးမွာဘာမွအဟန္ႛအတား မျဖစ္ခဲ့ပၝဘူး။ လူၾကီးနဲႛ လူငယ္ကြာဟမွဳေတြကိုျဖည့္တင္းေနၾကသလိုပၝပဲ။
တခၝတုန္းက အဘ ဦးအုန္းျမင္႔္ရဲႚ နာမည္ဟာ မင္းကုိနုိင္တိုႛရဲႚ အမည္နဲႛအေတာ္ေလးသတင္းထြက္လာခဲ့ပၝတယ္။ အသက္က ၈၀ ေကဵာ္ ၉၀ ပုိင္း ကူးေနပၝ႓ပီ။ ဒၝေပမဲ့ လူငယ္ေလးတေယာက္ျဖစ္တဲ့ မင္းကုိနုိင္ကို ဦးအုန္းျမင့္က စိတ္ဓာတ္အင္အားနဲႛ သာမက ကာယအင္အားနဲႛပၝ ကာကြယ္လိုက္လိုႛ "သတင္း" ျဖစ္သြားခဲ႔တာပၝ။
အိမ္တအိမ္က ဧည့္ခံပြဲစကားဝိုင္းတခုမွာ ဦးအုန္းျမင္႔နဲႛ မင္းကုိနုိင္တုိႛ ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ ေတြစားပြဲတခု တည္းမွာဘဲဝုိင္းဖြဲြ႕ေနခဲ႔ၾကသတဲ႔။ အဲဒီတုန္းမွာေကဵာင္းသားသစၥာေဖာက္တေယာက္က မင္းကုိနုိင္ကုိ ရန္စကား ေျပာ႓ပီး ဝင္ရုိက္လိုက္သတဲ့။ အဲဒီအခၝမွာဦးအုန္းျမင္႔က သူႛေဘးမွာခ်ထားတဲ့လမ္းေလ်ွာက္တုတ္နဲႛကားျဖတ္႓ပီး ေကာက္ရုိက္သတဲ့။ အဖိုးၾကီးးတဦးက ဖဵတ္ဖဵတ္လတ္လတ္ဝင္႓ပီး ကာကြယ္လိုႛ မင္းကုိနုိင္ကို မထိဘဲ ျဖစ္သြား ရတာပၝ။
ဦးအုန္းျမင့္ဟာ၊ အဲသလိုပဲ အ႓မဲဖဵတ္လတ္သြက္လက္ေနတာပၝ။ သြားသြက္သြက္၊ စားသြက္သြက္၊ ေျပာရင္လဲ သြက္သြက္ပၝပဲ။ ေျပာတဲ့အခၝမွာေတာ႔ ဟာသပၝတတ္ပၝတယ္။ တခၝတေလေတာ့ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲႛ "အေငၞတူး" တတ္တာပၝ။ စာေပသမား နုိင္ငံေရးသမား အေပဵာ့စားေတြဦးအုန္းျမင္႔္ရွိတဲ႔ စကားဝိုင္းကုိ မလာရဲၾကပၝဘူး။
သခင္အုန္းျမင့္ကုိ သူနဲႛ ေခတ္ျပိဳင္ေတြက"သခင္အုန္းျမင့္ေလး"လိုႛ ေခၞေလ့ရွိပါတယ္။ "သခင္ အုန္းျမင္႔ၾကီး" လိုႛ ရွိဟန္မတူပၝ။ သခင္ေတြထဲမွာ အငယ္ဆုံးတေယာက္ျဖစ္ေနလိုႛ ေနမွာပၝပဲ။
ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကုိဗဟိန္းတိုႛ သခင္ျဖစ္လာေတာ့ သူတိုႛရဲႚ ညီငယ္ေလးလို ျဖစ္တဲ့ ကိုအုန္းျမင့္လဲ သခင္ျဖစ္လာတာလိုႛ ၾကားဖူးပၝတယ္။ သာေရးနာေရး ဝိုင္းေတြမွာ ပၝေလ့ရွိတာကလဲ ခုမွာမဟုတ္ဘဲ ဟိုငယ္စဥ္ကတည္းက စာနယ္ဇင္းတိုက္ လက္ဖက္ရည္ဝိုင္းေတြမွာပါေလ့ရွိသူပါ။
ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံရဲႚ ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ သာေရးထက္ နာေရးဝိုင္းေတြကပိုမဵားပၝတယ္။ ဒါ ေၾကာင္႔ ပို႓ပီး တာဝန္ေကဵဖိုႛလိုပၝတယ္။ ဒီဝိုင္းေတြမွာဆုံမိၾကသူေတြက လူမေျပာင္းပၝဘူး။ ဒီလူ ဒီလူေတြၾကီးပၝပဲ။
ေခတ္အဆက္ဆက္ ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ေတြနုိင္ငံေရးသမားေဟာင္းေတြနဲ႔မဵက္ေမွာက္ေခတ္ စာနယ္ဇင္းသမားေတြ လူငယ္ေကဵာင္းသားေတြပါဘဲ။ ေမြးတူငွက္ခ်င္း သင္းဖြဲၾကတာပါ။ (စုံေထာက္ေတြလဲ ေျပာင္းဟန္မတူပၝဘူး။)
ဒီေခတ္ဝိုင္းေတြၾကေတာ့ ဗိသုကာေကဵာ္မင္း၊ မုံ႟ရြာတင္ေရႊ၊ တိုင္းစဥ္းရုံးေရးမွဴး သိန္းတင္၊ မင္းဇင္တိုႛအေဖ ဆရာျမသန္း၊ စာေရးဆရာ ျမသန္းတင့္၊ ေလထီး ဦးအုန္းေမာင္၊ ဗိုလ္ထိန္လင္း စတဲ့ ရဲေဘာ္ၾကီးေတြရဲ႔ ကြယ္လြန္ျခင္းနွစ္ပါတ္လည္ ဆြမ္းေက်ြးပြဲေတြပါ။
သာေရးလိုႛ ေျပာနုိင္တာကေတာ့ ဆရာၾကီးမင္းသုဝဏ္၊ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ေဒၞခင္မ်ိဳးခ်စ္ေရွ႔ေနဦးထြန္းတင္
တိုႛရဲႚ ထမနွဲပြဲေတြနဲ႔အေမ လူထုေဒၞအမာ၊ ဦးခဵမ္းေအး ေခၞ ေမာင္စူးစမ္း၊ ေဒၝက္တာ သန္းထြန္း၊ ဆရာဒဂုန္တာရာ တိုႛရဲႚ ေမြးေန႔ဝိုင္းေတြပါဘဲ။
ဒၝေတြက ကဵေနာ္တိုႛ ျပည္ပထြက္မလာခင္ကပၝ။ အဲသလို ဝိုင္းေတြမွာ အဘဦးအုန္းျမင္႔ အ႓မဲပၝဝင္႓ပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္တင္ဦး၊ ဦးၾကည္ေမာင္နဲႛ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တိုႛ ဝိုင္းေတြမွာအ႓မဲအတူ ရွိေနတတ္ပၝတယ္။
သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခၞ သခင္ေအာင္ဆန္းရဲႚ ခြပ္ဒၝင္း ညီငယ္ေလး ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္သူႚတူမ သူႚသမီးလိုျဖစ္တဲ့ ေဒၞစုကုိလဲ စားဝတ္ေနေရးကအစ မဵက္ေျခအျပတ္မခံဘဲ အ႓မဲေစာင့္ေရွာက္ၾကည့္
ေနတာပၝ။ အထူးသျဖင့္ သူႚ ပင္ကုိ ေတာ္လွန္ေရးသတိနုိးၾကားမွဳနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ေနတာပၝ။
တကယ္ေတာ့ ကဵေနာ္က ဦးအုန္းျမင့္ကို သတင္းစာဆရာၾကီး တဦးအျဖစ္နဲႛ သိရွိေလးစားခဲ့ရတာပၝ။ စာေပသမား သတင္းစာဆရာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သတင္းစာ ဆရာမၾကီး ေဒၞခင္မ်ိဳးခ်စ္ (၁၉၃၈ - ေအာင္ေကဵာ္ ကဵဆုံးတဲ့ အေရးေတာ္ပုံမွာ(သတင္းစာဆရာမ မခင္ျမ)၊ သပိတ္ေမွာက္ ေကဵာင္းသူ မအမာ (ယခုလူထု) တုိႛဟာ တခုတည္းဖြားေတြပါ။သခင္အုန္းျမင့္က ဆရာဒဂုန္တာရာနဲႛမွရြယ္တူေလာက္ရွိမွာပါ၊
ဆရာတာကုိ "ကိုေဌး႓မိဳင္" ေဒၞေဒၞလူထုေဒၞအမာကုိ "မအမာ" လိုႛ ေခၞေလ့ရွိပါတယ္။ ငယ္စဥ္က တိုးတက္ေရး သတင္းစာမွာလုပ္ခဲ့လိုႛ သူႛကုိ "တိုးတက္ေရး သခင္အုန္းျမင့္" လိုႛလဲ ေခၞပၝတယ္။ သူက ဂဵာနယ္ေကဵာ္ ဦးခဵစ္ေမာင္ ျမန္မာ့အလင္းလုပ္ေတာ့ လက္႟ရုံးတဆူပၝပဲ။
ေနာက္ေတာ့ျပည္တြင္းစစ္ေခတ္ဦး(ဖဆပလေခတ္)မွာဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းကိုေထာက္ခံေရးအတြက္အဓိက ဦးတည္ထုတ္ေဝတဲ့ "ရန္ေကဵာ္ ဂဵာနယ္" ကုိ တည္းျဖတ္ထုတ္ေဝခဲ့လိုႛ "ရန္ေကဵာ္ ကိုအုန္းျမင့္" လိုႛလဲ ေခၞတယ္။
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲႚလင္းယုန္ဂဵာနယ္နဲႛမႏၱေလးလူထုဂဵာနယ္သတင္းစာတိုႛနဲႛ ေခတ္ျပိဳင္ ျဖစ္႓ပီးျပည္တြင္း
ျငိမ္းခ်မ္းေရးလွဳပ္ရွားမွဳကိုလွဳံေဆာ္ခဲ့ပၝတယ္။ဆရာတာရာကစာေပေဆာင္းပၝးအျပင္ေမာင္သစၥာအမည္ နဲနိုင္ငံေရးေဆာင္းပၝးေတြလဲပုံမွန္ဝင္ေရးပၝတယ္။ျမသန္း(တင့္)နဲႛေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ ကုိဘေကာင္း (ေမာင္လူယဥ္) တိုႛလဲ ဝင္ေရးတာေတြ႔ဖူးပါတယ္။အဲဒီအခဵိန္မွာဆရာတာရာ၊ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ ျမသန္းတင့္ စတဲ့ လူငယ္ စာေပသမားေတြက"ျပည္သူႚစာေပ" "စာေပသစ္" အယူအဆေတြစတင္ျဖန္ႛခဵိေနတဲ့ ကာလလဲ ျဖစ္ပၝတယ္။
ဆရာတာရာတိုႛကို လက္ယာစြန္း၊လက္ဝဲစြန္းစာေပသမားေတြ ဝိုင္းတိုက္ၾကေတာ့ ဦးအုန္းျမင့္တိုႚက ဝိုင္းဝန္းစုေဝး႓ပီး ဆရာတာတိုႛဘက္က ရပ္ခဲ့ၾကပၝတယ္။ ဆရာတာရာတိုႛရဲႚ တာရာမဂၢဇင္းရပ္သြားေတာ့ "စာေပသစ္" မဂၢဇင္း ထုတ္လိုက္ေသးတယ္။ ထုတ္ေဝသူက ပခုကၠဴ ကုိသန္းတင္တဲ့။ နာယကေတြကဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မိွဳင္း၊ ဆရာေဇာ္ဂဵီ၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္ တဲ့။ ဒီလိုမွတ္ထားေပမဲ႔ ထုတ္ေဝေရးမွာသခင္အုန္းျမင့္လဲ ပၝဝင္ခဲ့တယ္လုိႛ ေနာက္မွာသိရပၝတယ္။
သခင္အုန္းျမင့္ ငယ္စဥ္က ဝိုင္းဖြဲေလ႔ရွိတဲ႔ေနရာက ၾကီးပြားေရး မဂၢဇင္းတိုက္ပၝ။ အယ္ဒီတာလုပ္သူက ေဘာလုံးသမား ၾကီးပြားေရး ေမာင္လွ(ေနာက္လူထုေမာင္လွ) သူႚမဂၢဇင္းမွာေဇာ္ဂဵီ၊ မင္းသုဝဏ္၊
ေမာင္ထင္၊ ေဒၝက္တာေမာင္ျဖဴး၊ မဟာေဆြ(ေနသူရိန္)၊ ေရႊကိုင္းသား၊ ဦးဆန္းထြန္း( က်ဳံးကဒူးဘား
သိုႛမဟုတ္ ရွင္ဥာဏိသရ)၊ သခင္သန္းထြန္းဇဝန စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေရးးေနၾကပၝတယ္။ ေနာင္အခၝ ကေလာင္ပဵံစာအုပ္တိုက္ ဦးဘကိုး၊ သခင္ဇင္ စတဲ့ စာေပသမားေတြနုိင္ငံေရးသမားေတြလဲစည္းေဝး
ေလ့ရွိပါတယ္။ သခင္အုန္းျမင့္ကေတာ့ လူရင္း ပင္တိုင္ေပၝ့။
ခုအခၝ အေမ လူထုေဒၞအမာရဲႚ ေမြးေန႔တိုင္း ရန္ကုန္က လူၾကီးေတြဦးအုန္းျမင့္ ဦးစီး႓ပီးသြားေလ႔ရွိပါတယ္။
ဝၝးခယ္မ သခင္သိန္းေမာင္နဲႛ ေလထီး ဦးအုန္းေမာင္ဆိုတဲ့ ရဲသုံးေဖာ္အတြဲပါ၊ေဒၞေဒၞရဲႚ ေမြးေန႔႔ပြဲတခၝတရံ ဒီ ရဲသုံးေဖာ္က ခရီးဆက္တတ္ပၝေသးတယ္။ ေတာ္ဘုရားေလး ဦးေအာင္ေဇနဲႛ မင္းသားၾကီး ဦးထြန္းေဝ ပါ ဆုံသြားၾကပါ တယ္။
လူငယ္ေတြဘုရားပရဝုဏ္ထဲမွာကုိယ့္အစုနဲႚကုိယ္ စကားလက္ဆုံကဵသလို လူၾကီးေတြကေတာ႕
ဆရာေတာ္ "ကုိပညာ" ရဲႚ ေကဵာင္းေရွထဲမွာစကားဝုိင္းဖြဲ႔ေလ႔ ရွိပါတယ္။
"ကုိလွနဲ႔ မအမာတို႔ၾကားမွာ ကဵေနာ္က စာပုိႛေပးရတဲ့ ေအာင္သြယ္ဗဵ။ ကဵေနာ္တိုႛက မနက္တခၝ၊ ညေနတခၝ သြားျပီး ကုိလွမအမာဆီကုိ ေပးဖိုႛ ေရးထားတဲ့ စာအိတ္ကုိ ယူရတယ္။ ရန္ကုန္ - ျမိဳ႔ေလး ရထားၾကီးထြက္ ခၝနီးရင္ သြားထည့္ေပးရတယ္။ အဲဒီအတြက္မုန္ႛဟင္းခၝးနဲႛ လက္ဖက္ရည္ စားၾကေသာက္ၾကရတယ္။" စသျဖင္႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
ေဒၞေဒၞကေတာ့ "ကုိအုန္းျမင့္ဟာေလ၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီအတိုင္းပဲ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ေျပာတဲ့အကဵင့္ကို မေဖဵာက္ဘူး" လိုႛ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
သခင္အုန္းျမင့္ကုိ လူငယ္ေတြေရွးမီနာက္မီ ပုဂၢိဳလ္လိုႛ အသိအမွတ္ျပဳျပီးေမးစရာရွိတာကိုေမးၾကပါတယ္။ ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မိွွဳင္း၊ ဂဵာနယ္ေကဵာ္ ဦးခဵစ္ေမာင္၊ လူထုဦးလွ ၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း စတဲ့ သူႚေရွ႔ၾကတဲ႔လူေတြနဲ႔ထဲထဲဝင္ဝင္ ရွိခဲ႔ေတာ႔့ သူတိုႛေခတ္နုိင္ငံေရး အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ သူတိုႛက အဘ သခင္အုန္းျမင့္ကို ေမးၾကျမန္းၾကပၝတယ္။
သတင္းစာ ဆရာဆိုေတာ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြလဲစုံပၝတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေကဵာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳသမိုင္းကုိ
ေရးဖိုႛ ကုိေအာင္ထြန္း အခဵက္အလက္ေတြစုေဆာင္းေတာ့ အဘဦးအုန္းျမင္႔ ဆီက အမဵားဆုံးရပၝတယ္။ သူေျပာျပတာေတြဒီဘက္ေခတ္အေၾကာင္းး မဟုတ္ေပမဲ့ စစ္အစိုးရက ကိုေအာင္ထြန္း ေကဵာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳသမိုင္းေရးရပၝမိုႛလားလိုႛ ဖမ္းတဲ့အခၝ သူလဲ ပါသြားခဲ႔ပါတယ္။
ဂဵင္းေဘာင္းဘီဝတ္ "တရားခံ" ကို လက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္၊ ဂုန္နီအိတ္စြပ္ျပီး ဖမ္းလာတာကုိ လူငယ္ေလး တေယာက္ထင္မိလိုႛ စစ္စုံေထာက္တေယာက္က ဆီးကန္ေတာ့ ပုံလဲ သြားသတဲ႔၊ ဦးေခၝင္းမွာစြပ္ထားတဲ႔ဂုန္နီအိတ္ကို ခ်ြတ္လိုက္ေတာ့မွ ေခါင္းျဖဴျဖဴနဲ႔အဖိုးၾကီးမွန္းသိသြားေတာ႕တယ္။ ကံေကာင္းလိုႛ မေသတာပၝ။
က်ြန္ေတာ္တိုႛ တကၠသိုလ္ေကဵာင္းသားဘဝက သူႚကုိ မသိေပမဲ့ သူႚစာအုပ္ဆိုင္ကိုေတာ့ ေရာက္ပၝတယ္။ ဆူးေလအဝိုင္းမွာရွိတ႔ဲ "ေကဵာ္လင္းစာေပ" တဲ့။ ဒၝ့ေၾကာင့္ သူႚနာမည္ကုိ "ေကဵာ္လင္း" လိုႛပဲ ထင္ခဲ့ဖူးပၝတယ္။ သူႚဆိုိုင္ကနုိ္င္ငံေရး စာအုပ္ေတြထုုတ္ေဝေရာင္းခဵပၝတယ္။ အဲဒီေခတ္က နုိင္ငံေရးစိတ္ဝင္စားတဲ့ ေကဵာင္းသားလူငယ္တိုင္း သူႚဆိုင္ကို မေရာက္ဖူးသူ မရွိပါဘူး။ ကဗဵာဆရာ ၾကည္ေအာင္ဟာ ေကဵာ္လင္းစာေပက စာအုပ္ေတြကိုသီးျခားထင္ရွဴးေသတၱာနဲ႔ထည္႔ျပီး သူႚအိပ္ရာေဘးးမွာထည္႔ဖတ္ခဲ့ဖူးပၝတယ္။
က်ြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကုိ ၇၀ ခုနွစ္ေကဵာ္မွာေရာက္လာေတာ့ ဦးအုန္းျမင့္ပၝဝင္တဲ့ ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မွိဳင္း ဂူဗိမာန္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ က်ြန္ေတာ့္ဆီကုိ ဆရာၾကီး ဓာတ္ပုံနဲႛ ပန္းခဵီပၝတဲ့ ပုိႛစကတ္မွာထည့္ဖိုႛ ကဗဵာ ၅ ပုဒ္ေလာက္ ေတာင္းပၝတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေကဵာ္ေဇာ္က သူႚသားတေယာက္ကုိ လႊတ္္႓ပီး ေတာင္းခဲ့တာပၝ။ အစည္းအေဝးတခုမွာဆုံေတာ့ ဦးအုန္းျမင့္္က အဲဒီ ပိုႚစကတ္အမွတ္တရအျဖစ္ သူႚလြယ္အိတ္ထဲက ထုတ္ျပပၝတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီ ပိုႚစကတ္ ကိစၥက ၂၀ ေကဵာ္ခဲ့ပၝ႓ပီ။
၁၉၆၄ ဆရာၾကီးကြယ္လြန္ေတာ႕သူငယ္ခ်င္းတင္မုိးက ဆရာၾကီးကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့ ကဗဵာေတာ္ေတာ္မဵားမဵားေရး႓ပီး လက္တဝၝးေလာက္ စာအုပ္ငယ္ေလး ထုတ္ဖူးပၝတယ္။ အဲဒၝကို က်ြန္ေတာ္က မိတၱဳကူးျပီး သူတုိႚတဖြဲ႔လုံးကို က်ြန္တာ္ျပည္ပထြက္ခါနီးမွာအမွတ္တရလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပၝတယ္။ သူတိုႛ မျမင္ဘူးလိုႛ ဝမ္းသာၾကပၝတယ္။
သူတုိႛဆိုတာက အဘဦးအုန္းျမင့္ ပၝဝင္တဲ့ သခင္သိမ္းေမာင္ (ဝၝးခယ္မ) သခင္စိုးျမင့္ေလး၊ မင္းသား ဦးထြန္းေဝ၊ ေရွ႔ေနဦးထြန္းဝင္းစတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မဵား ပၝဝင္တဲ့ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း ဂူဗိမာန္နဲႛ အိမ္ရာ စာေပ ပစၥည္းမဵားကုိ ေစာင့္ေရွာက္တဲ႔အဖြဲ႔ပါ၊ ဆရာၾကီးးရဲႚ ေျမးမဵားလဲ ပၝရွိပါတယ္္။ ဆရာၾကီးးရဲႚ အိမ္မွာလစဥ္ အစည္းအေဝး လုပ္ပၝတယ္။နွစ္လည္ဆြမ္းေက်ြးပြဲကိုလဲ ဒီအိမ္မွာပဲဲ လုပ္ပၝတယ္။ စမ္းေခဵာင္း၊ ခဵမ္းသာလမ္းက အိမ္အမွတ္၅ ပၝ။
အဲဒီအဖြဲ႔မွာအသက္ ၆၀ ေကဵာ္ အၾကီးဆုံး က အငယ္ဆုံး ျဖစ္ေနပၝတယ္။ ကုိတင္ေအာင္မွိဳင္း (ဆရာေဇယဵသား၊ ဆရာၾကီးရဲ႔ေျမး) နဲႛ ကၽြန္ေတာ္ပၝ။ ေဘးက ေနရာေတြမွာတိုက္ၾကီးေတြျဖစ္ကုန္လိုႛ ဆရာၾကီးအိမ္ကေတာ့ ၾကားးညပ္ေနပၝတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လဲေလ႔လာ ရာေနရာ ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔နဲ႔ တိုႛဗမာသခင္ၾကီးေတြရုံး
စိုက္ခဲ့တဲ့ေနရာ ျဖစ္လိုႛ စစ္အစိုးရက မဵက္စိေဒၝက္ေထာက္ အၾကည့္ခံရတဲ့ အိမ္ပၝ။ ဒီအိမ္ေပဵာက္ပဵက္ ေရးအတည္ ၾကံစည္တာ ေတြလဲ ကၽြန္ေတာ္္ ကုိယ္ေတြ႔ရပၝတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ အသက္ ၅၀ ေကဵာ္မွ စာၾကည္႔တုိက္ပညာ ဒီပလိုမာ သင္တန္းကုိ တက္ပၝတယ္။ သခင္အုန္းျမင့္ရဲႚ သမီးက စာၾကည့္္တုိက္မွဴး၊ေခ်ြးမကလဲ စာၾကည္႔တုိက္မွဴးပါ၊ကၽြန္ေတာ္္တိုႛကုိ စာသင္ရတယ္။ တေနႛေတာ့ အဲဒီမွာ"င့ၝသူငယ္ခဵင္း" ရွိတယ္႓ပီးေခ်ြးမနဲႛလိုက္လာပၝတယ္။သူႚေခ်ြးမနဲ႔တျခားေကဵာင္းသားေတြ
က ေကဵာင္းသားကိုေရာ ဧည့္သည္အဖိုးၾကီးးကုိေရာ အ႔ံျသၾကပၝတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ အေဖအရြယ္၊ ဦးေလးအရြယ္္ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္္တဦးက သူငယ္ခဵင္းေခၞခဲ့တာကုိ မေမ႔နုိင္ပၝ။ လူငယ္ေကဵာင္းသားေတြၾကသူတိုႚအဘကို ကၽြန္ေတာ္က သူငယ္ခဵင္းလိုႛ ေခၞေဝၞသုံးစြဲတာကုိ ေတြ႔ရင္မဵက္မုန္းက်ိဳးၾကမွာမလႊဲပါဘူး။
ဆရာၾကီး သခင္ကုိယ္ေတာ္မွိဳင္္းရဲႚ ဂူဗိမာန္နဲႛ အိမ္ကိုေရာ၊ေဒၚခင္ၾကည္ဂူဗိမာန္နဲႛ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ရဲႚ အိမ္ကိုေရာ ရင္ေျမကတုတ္လုပ္႓ပီး ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ အသက္ ၈၀ ေကဵာ္ ၉၀ တင္းအဘဦးအုန္းျမင့္ကို ကၽြန္ေတာ္ တေနႛမပတ္ ဘုရားဝတ္ျပဳဆုေတာင္းရင္း ကန္ေတာ့လ်ွက္ရွိၾကပါတယ္။
အဘ ဦးအုန္းျမင့္ သက္ေတာ္ ရာေကဵာ္ရွည္ပၝေစသတည္း။
ကၽြန္္ေတာ္တိုႛတေတြဆရာၾကီးမွိဳင္းရဲ႔ အိမ္မွာအခါခါျပည္လည္ဆုံစည္းရပၝေစသတည္း။
မုိးမခတြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္၏ ေကဵာင္းသား လူငယ္တိုႛရဲႚ
အဘ သခင္အုန္းျမင့္ ရ႔ဲ အမွတ္တရေလးကို ျပန္လည္တင္ဆက္လုိက္တာပါ။
ဘဘဦးအုန္းျမင္႔ကိုေထာင္ဝင္စာ မိသားစုတုိင္းလုိလုိသိေနခဲ႔တယ္၊သိပ္ကိုေလးစားခ်စ္ခင္ဘုိ႔ေကာင္း
တဲ႔ဘဘ....။ သိပ္ခ်စ္ဘုိ႔ ေကာင္းတဲ႔ ရုိင္းပင္ကူညီတတ္တဲ႔ ဘဘရဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေလးလုိ သမီးလဲ
ၾကိဳးစားေနဆဲပါ ဘဘေရ........။
ဘဘ ဦးအုန္းျမင္႔ကို သမီး ျမတ္ေလးငုံ က ဘဘ အတြက္မွတ္မွတ္ရရ
အေနနဲ႔ ျပန္လည္မ်ွေဝေပးလုိက္ေပး လုိက္ပါတယ္..။
ဒီေနရာကေန ဘဘကို ကန္ေတာ႔ရင္း....ဘဘ တေယာက္ေနထုိင္ေကာင္းျပီးစိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာ
ျပီးလူမွဳေထာက္ကူျပဳလုပ္ငန္းေတြကိုပိုမုိလုပ္ကိုင္နုိင္ပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္ရွင္..။
ျမတ္ေလးငုံ..။
မႏၱေလးက ရန္ကုန္ကို ဆင္းလာတဲ့ သူငယ္ခဵင္းေတြကိုသာနုိးက လူသိပ္ေရြးျပီးေပၝင္းပၝတယ္။ ကုိသိန္းနုိင္ (ဂုဏ္ထူး သိန္းနုိင္္) က သူႛက်ဴရွင္ ေတြနဲ႔မအားပၝဘူး။ ကိုဝင္းေဖနဲႛ ကိုမိုးသူတိုႛက ရုပ္ရွင္ဘက္ မွာအေနမဵားပၝတယ္။
ဆရာေဇာ္ဂဵီ၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္၊ ဆရာေမာင္ထင္၊ ဆရာၾကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ ဆရာမၾကီး ေဒၞခင္မ်ိဳးခ်စ္တိုႛကိုေတာ့ "နတ္ေနကုိင္း" ေတြလုိ ခဵန္ထား႓ပီး ဆက္ဆံပၝတယ္။
သခင္သိန္းေမာင္၊ သခင္အုန္းျမင္႔္၊ ေလထီး အုန္းေမာင္၊ ဗိုလ္ထိန္လင္း၊ ဆရာပၝရဂူ၊ ဆရာတာရာ၊ ဆရာတိုက္စိုး၊ ဦးထြန္းေဝ စတဲ့ လူၾကီးမဵားကိုေတာ့ သူတိုႛကလဲ ကဵေနာ္တိုႛတေတြကို လူငယ္ေတြလုိ သေဘာထားဟန္မတူပၝ။ ရြယ္တူလို ဆက္ဆံပၝတယ္။
ကဵေနာ္တိုႛကလဲ သူတိုႛကုိ သိပ္ၾကီးတဲ့ လူၾကီးေတြလုိသေဘာမထားပၝ။ မရုိမေသလဲ မဟုတ္ပၝ။ ဒၝေပမဲ့ "မရုိမေသ" ေျပာရရင္ "သူငယ္ခဵင္းေတြလုိပါဘဲ" ခင္မင္ရင္းနွီးၾကပၝတယ္။ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ေတြလုိ႔ေျပာပၝရေစ။
တကယ္ေတာ့ကဵေနာ္တိုႛရန္ကုန္ေျပာင္းလာမွာဆရာၾကီးေတြနဲ႔ခင္ၾကမင္ၾကရတာပၝ။သူတိုႛကလဲကဵေနာ္တိုႛထက္ ငယ္သူေတြကိုလဲဒီလိုပဲဆက္ဆံေနတာဆိုေတာ့တန္းတူလိုဆက္ဆံေရးမွာဘာမွအဟန္ႛအတား မျဖစ္ခဲ့ပၝဘူး။ လူၾကီးနဲႛ လူငယ္ကြာဟမွဳေတြကိုျဖည့္တင္းေနၾကသလိုပၝပဲ။
တခၝတုန္းက အဘ ဦးအုန္းျမင္႔္ရဲႚ နာမည္ဟာ မင္းကုိနုိင္တိုႛရဲႚ အမည္နဲႛအေတာ္ေလးသတင္းထြက္လာခဲ့ပၝတယ္။ အသက္က ၈၀ ေကဵာ္ ၉၀ ပုိင္း ကူးေနပၝ႓ပီ။ ဒၝေပမဲ့ လူငယ္ေလးတေယာက္ျဖစ္တဲ့ မင္းကုိနုိင္ကို ဦးအုန္းျမင့္က စိတ္ဓာတ္အင္အားနဲႛ သာမက ကာယအင္အားနဲႛပၝ ကာကြယ္လိုက္လိုႛ "သတင္း" ျဖစ္သြားခဲ႔တာပၝ။
အိမ္တအိမ္က ဧည့္ခံပြဲစကားဝိုင္းတခုမွာ ဦးအုန္းျမင္႔နဲႛ မင္းကုိနုိင္တုိႛ ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ ေတြစားပြဲတခု တည္းမွာဘဲဝုိင္းဖြဲြ႕ေနခဲ႔ၾကသတဲ႔။ အဲဒီတုန္းမွာေကဵာင္းသားသစၥာေဖာက္တေယာက္က မင္းကုိနုိင္ကုိ ရန္စကား ေျပာ႓ပီး ဝင္ရုိက္လိုက္သတဲ့။ အဲဒီအခၝမွာဦးအုန္းျမင္႔က သူႛေဘးမွာခ်ထားတဲ့လမ္းေလ်ွာက္တုတ္နဲႛကားျဖတ္႓ပီး ေကာက္ရုိက္သတဲ့။ အဖိုးၾကီးးတဦးက ဖဵတ္ဖဵတ္လတ္လတ္ဝင္႓ပီး ကာကြယ္လိုႛ မင္းကုိနုိင္ကို မထိဘဲ ျဖစ္သြား ရတာပၝ။
ဦးအုန္းျမင့္ဟာ၊ အဲသလိုပဲ အ႓မဲဖဵတ္လတ္သြက္လက္ေနတာပၝ။ သြားသြက္သြက္၊ စားသြက္သြက္၊ ေျပာရင္လဲ သြက္သြက္ပၝပဲ။ ေျပာတဲ့အခၝမွာေတာ႔ ဟာသပၝတတ္ပၝတယ္။ တခၝတေလေတာ့ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲႛ "အေငၞတူး" တတ္တာပၝ။ စာေပသမား နုိင္ငံေရးသမား အေပဵာ့စားေတြဦးအုန္းျမင္႔္ရွိတဲ႔ စကားဝိုင္းကုိ မလာရဲၾကပၝဘူး။
သခင္အုန္းျမင့္ကုိ သူနဲႛ ေခတ္ျပိဳင္ေတြက"သခင္အုန္းျမင့္ေလး"လိုႛ ေခၞေလ့ရွိပါတယ္။ "သခင္ အုန္းျမင္႔ၾကီး" လိုႛ ရွိဟန္မတူပၝ။ သခင္ေတြထဲမွာ အငယ္ဆုံးတေယာက္ျဖစ္ေနလိုႛ ေနမွာပၝပဲ။
ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကုိဗဟိန္းတိုႛ သခင္ျဖစ္လာေတာ့ သူတိုႛရဲႚ ညီငယ္ေလးလို ျဖစ္တဲ့ ကိုအုန္းျမင့္လဲ သခင္ျဖစ္လာတာလိုႛ ၾကားဖူးပၝတယ္။ သာေရးနာေရး ဝိုင္းေတြမွာ ပၝေလ့ရွိတာကလဲ ခုမွာမဟုတ္ဘဲ ဟိုငယ္စဥ္ကတည္းက စာနယ္ဇင္းတိုက္ လက္ဖက္ရည္ဝိုင္းေတြမွာပါေလ့ရွိသူပါ။
ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံရဲႚ ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ သာေရးထက္ နာေရးဝိုင္းေတြကပိုမဵားပၝတယ္။ ဒါ ေၾကာင္႔ ပို႓ပီး တာဝန္ေကဵဖိုႛလိုပၝတယ္။ ဒီဝိုင္းေတြမွာဆုံမိၾကသူေတြက လူမေျပာင္းပၝဘူး။ ဒီလူ ဒီလူေတြၾကီးပၝပဲ။
ေခတ္အဆက္ဆက္ ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ေတြနုိင္ငံေရးသမားေဟာင္းေတြနဲ႔မဵက္ေမွာက္ေခတ္ စာနယ္ဇင္းသမားေတြ လူငယ္ေကဵာင္းသားေတြပါဘဲ။ ေမြးတူငွက္ခ်င္း သင္းဖြဲၾကတာပါ။ (စုံေထာက္ေတြလဲ ေျပာင္းဟန္မတူပၝဘူး။)
ဒီေခတ္ဝိုင္းေတြၾကေတာ့ ဗိသုကာေကဵာ္မင္း၊ မုံ႟ရြာတင္ေရႊ၊ တိုင္းစဥ္းရုံးေရးမွဴး သိန္းတင္၊ မင္းဇင္တိုႛအေဖ ဆရာျမသန္း၊ စာေရးဆရာ ျမသန္းတင့္၊ ေလထီး ဦးအုန္းေမာင္၊ ဗိုလ္ထိန္လင္း စတဲ့ ရဲေဘာ္ၾကီးေတြရဲ႔ ကြယ္လြန္ျခင္းနွစ္ပါတ္လည္ ဆြမ္းေက်ြးပြဲေတြပါ။
သာေရးလိုႛ ေျပာနုိင္တာကေတာ့ ဆရာၾကီးမင္းသုဝဏ္၊ဦးခင္ေမာင္လတ္၊ေဒၞခင္မ်ိဳးခ်စ္ေရွ႔ေနဦးထြန္းတင္
တိုႛရဲႚ ထမနွဲပြဲေတြနဲ႔အေမ လူထုေဒၞအမာ၊ ဦးခဵမ္းေအး ေခၞ ေမာင္စူးစမ္း၊ ေဒၝက္တာ သန္းထြန္း၊ ဆရာဒဂုန္တာရာ တိုႛရဲႚ ေမြးေန႔ဝိုင္းေတြပါဘဲ။
ဒၝေတြက ကဵေနာ္တိုႛ ျပည္ပထြက္မလာခင္ကပၝ။ အဲသလို ဝိုင္းေတြမွာ အဘဦးအုန္းျမင္႔ အ႓မဲပၝဝင္႓ပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္တင္ဦး၊ ဦးၾကည္ေမာင္နဲႛ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တိုႛ ဝိုင္းေတြမွာအ႓မဲအတူ ရွိေနတတ္ပၝတယ္။
သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေခၞ သခင္ေအာင္ဆန္းရဲႚ ခြပ္ဒၝင္း ညီငယ္ေလး ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္သူႚတူမ သူႚသမီးလိုျဖစ္တဲ့ ေဒၞစုကုိလဲ စားဝတ္ေနေရးကအစ မဵက္ေျခအျပတ္မခံဘဲ အ႓မဲေစာင့္ေရွာက္ၾကည့္
ေနတာပၝ။ အထူးသျဖင့္ သူႚ ပင္ကုိ ေတာ္လွန္ေရးသတိနုိးၾကားမွဳနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ေနတာပၝ။
တကယ္ေတာ့ ကဵေနာ္က ဦးအုန္းျမင့္ကို သတင္းစာဆရာၾကီး တဦးအျဖစ္နဲႛ သိရွိေလးစားခဲ့ရတာပၝ။ စာေပသမား သတင္းစာဆရာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သတင္းစာ ဆရာမၾကီး ေဒၞခင္မ်ိဳးခ်စ္ (၁၉၃၈ - ေအာင္ေကဵာ္ ကဵဆုံးတဲ့ အေရးေတာ္ပုံမွာ(သတင္းစာဆရာမ မခင္ျမ)၊ သပိတ္ေမွာက္ ေကဵာင္းသူ မအမာ (ယခုလူထု) တုိႛဟာ တခုတည္းဖြားေတြပါ။သခင္အုန္းျမင့္က ဆရာဒဂုန္တာရာနဲႛမွရြယ္တူေလာက္ရွိမွာပါ၊
ဆရာတာကုိ "ကိုေဌး႓မိဳင္" ေဒၞေဒၞလူထုေဒၞအမာကုိ "မအမာ" လိုႛ ေခၞေလ့ရွိပါတယ္။ ငယ္စဥ္က တိုးတက္ေရး သတင္းစာမွာလုပ္ခဲ့လိုႛ သူႛကုိ "တိုးတက္ေရး သခင္အုန္းျမင့္" လိုႛလဲ ေခၞပၝတယ္။ သူက ဂဵာနယ္ေကဵာ္ ဦးခဵစ္ေမာင္ ျမန္မာ့အလင္းလုပ္ေတာ့ လက္႟ရုံးတဆူပၝပဲ။
ေနာက္ေတာ့ျပည္တြင္းစစ္ေခတ္ဦး(ဖဆပလေခတ္)မွာဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းကိုေထာက္ခံေရးအတြက္အဓိက ဦးတည္ထုတ္ေဝတဲ့ "ရန္ေကဵာ္ ဂဵာနယ္" ကုိ တည္းျဖတ္ထုတ္ေဝခဲ့လိုႛ "ရန္ေကဵာ္ ကိုအုန္းျမင့္" လိုႛလဲ ေခၞတယ္။
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲႚလင္းယုန္ဂဵာနယ္နဲႛမႏၱေလးလူထုဂဵာနယ္သတင္းစာတိုႛနဲႛ ေခတ္ျပိဳင္ ျဖစ္႓ပီးျပည္တြင္း
ျငိမ္းခ်မ္းေရးလွဳပ္ရွားမွဳကိုလွဳံေဆာ္ခဲ့ပၝတယ္။ဆရာတာရာကစာေပေဆာင္းပၝးအျပင္ေမာင္သစၥာအမည္ နဲနိုင္ငံေရးေဆာင္းပၝးေတြလဲပုံမွန္ဝင္ေရးပၝတယ္။ျမသန္း(တင့္)နဲႛေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ ကုိဘေကာင္း (ေမာင္လူယဥ္) တိုႛလဲ ဝင္ေရးတာေတြ႔ဖူးပါတယ္။အဲဒီအခဵိန္မွာဆရာတာရာ၊ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ ျမသန္းတင့္ စတဲ့ လူငယ္ စာေပသမားေတြက"ျပည္သူႚစာေပ" "စာေပသစ္" အယူအဆေတြစတင္ျဖန္ႛခဵိေနတဲ့ ကာလလဲ ျဖစ္ပၝတယ္။
ဆရာတာရာတိုႛကို လက္ယာစြန္း၊လက္ဝဲစြန္းစာေပသမားေတြ ဝိုင္းတိုက္ၾကေတာ့ ဦးအုန္းျမင့္တိုႚက ဝိုင္းဝန္းစုေဝး႓ပီး ဆရာတာတိုႛဘက္က ရပ္ခဲ့ၾကပၝတယ္။ ဆရာတာရာတိုႛရဲႚ တာရာမဂၢဇင္းရပ္သြားေတာ့ "စာေပသစ္" မဂၢဇင္း ထုတ္လိုက္ေသးတယ္။ ထုတ္ေဝသူက ပခုကၠဴ ကုိသန္းတင္တဲ့။ နာယကေတြကဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မိွဳင္း၊ ဆရာေဇာ္ဂဵီ၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္ တဲ့။ ဒီလိုမွတ္ထားေပမဲ႔ ထုတ္ေဝေရးမွာသခင္အုန္းျမင့္လဲ ပၝဝင္ခဲ့တယ္လုိႛ ေနာက္မွာသိရပၝတယ္။
သခင္အုန္းျမင့္ ငယ္စဥ္က ဝိုင္းဖြဲေလ႔ရွိတဲ႔ေနရာက ၾကီးပြားေရး မဂၢဇင္းတိုက္ပၝ။ အယ္ဒီတာလုပ္သူက ေဘာလုံးသမား ၾကီးပြားေရး ေမာင္လွ(ေနာက္လူထုေမာင္လွ) သူႚမဂၢဇင္းမွာေဇာ္ဂဵီ၊ မင္းသုဝဏ္၊
ေမာင္ထင္၊ ေဒၝက္တာေမာင္ျဖဴး၊ မဟာေဆြ(ေနသူရိန္)၊ ေရႊကိုင္းသား၊ ဦးဆန္းထြန္း( က်ဳံးကဒူးဘား
သိုႛမဟုတ္ ရွင္ဥာဏိသရ)၊ သခင္သန္းထြန္းဇဝန စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေရးးေနၾကပၝတယ္။ ေနာင္အခၝ ကေလာင္ပဵံစာအုပ္တိုက္ ဦးဘကိုး၊ သခင္ဇင္ စတဲ့ စာေပသမားေတြနုိင္ငံေရးသမားေတြလဲစည္းေဝး
ေလ့ရွိပါတယ္။ သခင္အုန္းျမင့္ကေတာ့ လူရင္း ပင္တိုင္ေပၝ့။
ခုအခၝ အေမ လူထုေဒၞအမာရဲႚ ေမြးေန႔တိုင္း ရန္ကုန္က လူၾကီးေတြဦးအုန္းျမင့္ ဦးစီး႓ပီးသြားေလ႔ရွိပါတယ္။
ဝၝးခယ္မ သခင္သိန္းေမာင္နဲႛ ေလထီး ဦးအုန္းေမာင္ဆိုတဲ့ ရဲသုံးေဖာ္အတြဲပါ၊ေဒၞေဒၞရဲႚ ေမြးေန႔႔ပြဲတခၝတရံ ဒီ ရဲသုံးေဖာ္က ခရီးဆက္တတ္ပၝေသးတယ္။ ေတာ္ဘုရားေလး ဦးေအာင္ေဇနဲႛ မင္းသားၾကီး ဦးထြန္းေဝ ပါ ဆုံသြားၾကပါ တယ္။
လူငယ္ေတြဘုရားပရဝုဏ္ထဲမွာကုိယ့္အစုနဲႚကုိယ္ စကားလက္ဆုံကဵသလို လူၾကီးေတြကေတာ႕
ဆရာေတာ္ "ကုိပညာ" ရဲႚ ေကဵာင္းေရွထဲမွာစကားဝုိင္းဖြဲ႔ေလ႔ ရွိပါတယ္။
"ကုိလွနဲ႔ မအမာတို႔ၾကားမွာ ကဵေနာ္က စာပုိႛေပးရတဲ့ ေအာင္သြယ္ဗဵ။ ကဵေနာ္တိုႛက မနက္တခၝ၊ ညေနတခၝ သြားျပီး ကုိလွမအမာဆီကုိ ေပးဖိုႛ ေရးထားတဲ့ စာအိတ္ကုိ ယူရတယ္။ ရန္ကုန္ - ျမိဳ႔ေလး ရထားၾကီးထြက္ ခၝနီးရင္ သြားထည့္ေပးရတယ္။ အဲဒီအတြက္မုန္ႛဟင္းခၝးနဲႛ လက္ဖက္ရည္ စားၾကေသာက္ၾကရတယ္။" စသျဖင္႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
ေဒၞေဒၞကေတာ့ "ကုိအုန္းျမင့္ဟာေလ၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒီအတိုင္းပဲ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ေျပာတဲ့အကဵင့္ကို မေဖဵာက္ဘူး" လိုႛ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
သခင္အုန္းျမင့္ကုိ လူငယ္ေတြေရွးမီနာက္မီ ပုဂၢိဳလ္လိုႛ အသိအမွတ္ျပဳျပီးေမးစရာရွိတာကိုေမးၾကပါတယ္။ ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မိွွဳင္း၊ ဂဵာနယ္ေကဵာ္ ဦးခဵစ္ေမာင္၊ လူထုဦးလွ ၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း စတဲ့ သူႚေရွ႔ၾကတဲ႔လူေတြနဲ႔ထဲထဲဝင္ဝင္ ရွိခဲ႔ေတာ႔့ သူတိုႛေခတ္နုိင္ငံေရး အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ သူတိုႛက အဘ သခင္အုန္းျမင့္ကို ေမးၾကျမန္းၾကပၝတယ္။
သတင္းစာ ဆရာဆိုေတာ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြလဲစုံပၝတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေကဵာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳသမိုင္းကုိ
ေရးဖိုႛ ကုိေအာင္ထြန္း အခဵက္အလက္ေတြစုေဆာင္းေတာ့ အဘဦးအုန္းျမင္႔ ဆီက အမဵားဆုံးရပၝတယ္။ သူေျပာျပတာေတြဒီဘက္ေခတ္အေၾကာင္းး မဟုတ္ေပမဲ့ စစ္အစိုးရက ကိုေအာင္ထြန္း ေကဵာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳသမိုင္းေရးရပၝမိုႛလားလိုႛ ဖမ္းတဲ့အခၝ သူလဲ ပါသြားခဲ႔ပါတယ္။
ဂဵင္းေဘာင္းဘီဝတ္ "တရားခံ" ကို လက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္၊ ဂုန္နီအိတ္စြပ္ျပီး ဖမ္းလာတာကုိ လူငယ္ေလး တေယာက္ထင္မိလိုႛ စစ္စုံေထာက္တေယာက္က ဆီးကန္ေတာ့ ပုံလဲ သြားသတဲ႔၊ ဦးေခၝင္းမွာစြပ္ထားတဲ႔ဂုန္နီအိတ္ကို ခ်ြတ္လိုက္ေတာ့မွ ေခါင္းျဖဴျဖဴနဲ႔အဖိုးၾကီးမွန္းသိသြားေတာ႕တယ္။ ကံေကာင္းလိုႛ မေသတာပၝ။
က်ြန္ေတာ္တိုႛ တကၠသိုလ္ေကဵာင္းသားဘဝက သူႚကုိ မသိေပမဲ့ သူႚစာအုပ္ဆိုင္ကိုေတာ့ ေရာက္ပၝတယ္။ ဆူးေလအဝိုင္းမွာရွိတ႔ဲ "ေကဵာ္လင္းစာေပ" တဲ့။ ဒၝ့ေၾကာင့္ သူႚနာမည္ကုိ "ေကဵာ္လင္း" လိုႛပဲ ထင္ခဲ့ဖူးပၝတယ္။ သူႚဆိုိုင္ကနုိ္င္ငံေရး စာအုပ္ေတြထုုတ္ေဝေရာင္းခဵပၝတယ္။ အဲဒီေခတ္က နုိင္ငံေရးစိတ္ဝင္စားတဲ့ ေကဵာင္းသားလူငယ္တိုင္း သူႚဆိုင္ကို မေရာက္ဖူးသူ မရွိပါဘူး။ ကဗဵာဆရာ ၾကည္ေအာင္ဟာ ေကဵာ္လင္းစာေပက စာအုပ္ေတြကိုသီးျခားထင္ရွဴးေသတၱာနဲ႔ထည္႔ျပီး သူႚအိပ္ရာေဘးးမွာထည္႔ဖတ္ခဲ့ဖူးပၝတယ္။
က်ြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကုိ ၇၀ ခုနွစ္ေကဵာ္မွာေရာက္လာေတာ့ ဦးအုန္းျမင့္ပၝဝင္တဲ့ ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မွိဳင္း ဂူဗိမာန္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႔ က်ြန္ေတာ့္ဆီကုိ ဆရာၾကီး ဓာတ္ပုံနဲႛ ပန္းခဵီပၝတဲ့ ပုိႛစကတ္မွာထည့္ဖိုႛ ကဗဵာ ၅ ပုဒ္ေလာက္ ေတာင္းပၝတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေကဵာ္ေဇာ္က သူႚသားတေယာက္ကုိ လႊတ္္႓ပီး ေတာင္းခဲ့တာပၝ။ အစည္းအေဝးတခုမွာဆုံေတာ့ ဦးအုန္းျမင့္္က အဲဒီ ပိုႚစကတ္အမွတ္တရအျဖစ္ သူႚလြယ္အိတ္ထဲက ထုတ္ျပပၝတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီ ပိုႚစကတ္ ကိစၥက ၂၀ ေကဵာ္ခဲ့ပၝ႓ပီ။
၁၉၆၄ ဆရာၾကီးကြယ္လြန္ေတာ႕သူငယ္ခ်င္းတင္မုိးက ဆရာၾကီးကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့ ကဗဵာေတာ္ေတာ္မဵားမဵားေရး႓ပီး လက္တဝၝးေလာက္ စာအုပ္ငယ္ေလး ထုတ္ဖူးပၝတယ္။ အဲဒၝကို က်ြန္ေတာ္က မိတၱဳကူးျပီး သူတုိႚတဖြဲ႔လုံးကို က်ြန္တာ္ျပည္ပထြက္ခါနီးမွာအမွတ္တရလက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပၝတယ္။ သူတိုႛ မျမင္ဘူးလိုႛ ဝမ္းသာၾကပၝတယ္။
သူတုိႛဆိုတာက အဘဦးအုန္းျမင့္ ပၝဝင္တဲ့ သခင္သိမ္းေမာင္ (ဝၝးခယ္မ) သခင္စိုးျမင့္ေလး၊ မင္းသား ဦးထြန္းေဝ၊ ေရွ႔ေနဦးထြန္းဝင္းစတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မဵား ပၝဝင္တဲ့ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း ဂူဗိမာန္နဲႛ အိမ္ရာ စာေပ ပစၥည္းမဵားကုိ ေစာင့္ေရွာက္တဲ႔အဖြဲ႔ပါ၊ ဆရာၾကီးးရဲႚ ေျမးမဵားလဲ ပၝရွိပါတယ္္။ ဆရာၾကီးးရဲႚ အိမ္မွာလစဥ္ အစည္းအေဝး လုပ္ပၝတယ္။နွစ္လည္ဆြမ္းေက်ြးပြဲကိုလဲ ဒီအိမ္မွာပဲဲ လုပ္ပၝတယ္။ စမ္းေခဵာင္း၊ ခဵမ္းသာလမ္းက အိမ္အမွတ္၅ ပၝ။
အဲဒီအဖြဲ႔မွာအသက္ ၆၀ ေကဵာ္ အၾကီးဆုံး က အငယ္ဆုံး ျဖစ္ေနပၝတယ္။ ကုိတင္ေအာင္မွိဳင္း (ဆရာေဇယဵသား၊ ဆရာၾကီးရဲ႔ေျမး) နဲႛ ကၽြန္ေတာ္ပၝ။ ေဘးက ေနရာေတြမွာတိုက္ၾကီးေတြျဖစ္ကုန္လိုႛ ဆရာၾကီးအိမ္ကေတာ့ ၾကားးညပ္ေနပၝတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လဲေလ႔လာ ရာေနရာ ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔နဲ႔ တိုႛဗမာသခင္ၾကီးေတြရုံး
စိုက္ခဲ့တဲ့ေနရာ ျဖစ္လိုႛ စစ္အစိုးရက မဵက္စိေဒၝက္ေထာက္ အၾကည့္ခံရတဲ့ အိမ္ပၝ။ ဒီအိမ္ေပဵာက္ပဵက္ ေရးအတည္ ၾကံစည္တာ ေတြလဲ ကၽြန္ေတာ္္ ကုိယ္ေတြ႔ရပၝတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ အသက္ ၅၀ ေကဵာ္မွ စာၾကည္႔တုိက္ပညာ ဒီပလိုမာ သင္တန္းကုိ တက္ပၝတယ္။ သခင္အုန္းျမင့္ရဲႚ သမီးက စာၾကည့္္တုိက္မွဴး၊ေခ်ြးမကလဲ စာၾကည္႔တုိက္မွဴးပါ၊ကၽြန္ေတာ္္တိုႛကုိ စာသင္ရတယ္။ တေနႛေတာ့ အဲဒီမွာ"င့ၝသူငယ္ခဵင္း" ရွိတယ္႓ပီးေခ်ြးမနဲႛလိုက္လာပၝတယ္။သူႚေခ်ြးမနဲ႔တျခားေကဵာင္းသားေတြ
က ေကဵာင္းသားကိုေရာ ဧည့္သည္အဖိုးၾကီးးကုိေရာ အ႔ံျသၾကပၝတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ အေဖအရြယ္၊ ဦးေလးအရြယ္္ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္္တဦးက သူငယ္ခဵင္းေခၞခဲ့တာကုိ မေမ႔နုိင္ပၝ။ လူငယ္ေကဵာင္းသားေတြၾကသူတိုႚအဘကို ကၽြန္ေတာ္က သူငယ္ခဵင္းလိုႛ ေခၞေဝၞသုံးစြဲတာကုိ ေတြ႔ရင္မဵက္မုန္းက်ိဳးၾကမွာမလႊဲပါဘူး။
ဆရာၾကီး သခင္ကုိယ္ေတာ္မွိဳင္္းရဲႚ ဂူဗိမာန္နဲႛ အိမ္ကိုေရာ၊ေဒၚခင္ၾကည္ဂူဗိမာန္နဲႛ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ရဲႚ အိမ္ကိုေရာ ရင္ေျမကတုတ္လုပ္႓ပီး ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ အသက္ ၈၀ ေကဵာ္ ၉၀ တင္းအဘဦးအုန္းျမင့္ကို ကၽြန္ေတာ္ တေနႛမပတ္ ဘုရားဝတ္ျပဳဆုေတာင္းရင္း ကန္ေတာ့လ်ွက္ရွိၾကပါတယ္။
အဘ ဦးအုန္းျမင့္ သက္ေတာ္ ရာေကဵာ္ရွည္ပၝေစသတည္း။
ကၽြန္္ေတာ္တိုႛတေတြဆရာၾကီးမွိဳင္းရဲ႔ အိမ္မွာအခါခါျပည္လည္ဆုံစည္းရပၝေစသတည္း။
မုိးမခတြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္၏ ေကဵာင္းသား လူငယ္တိုႛရဲႚ
အဘ သခင္အုန္းျမင့္ ရ႔ဲ အမွတ္တရေလးကို ျပန္လည္တင္ဆက္လုိက္တာပါ။
ဘဘဦးအုန္းျမင္႔ကိုေထာင္ဝင္စာ မိသားစုတုိင္းလုိလုိသိေနခဲ႔တယ္၊သိပ္ကိုေလးစားခ်စ္ခင္ဘုိ႔ေကာင္း
တဲ႔ဘဘ....။ သိပ္ခ်စ္ဘုိ႔ ေကာင္းတဲ႔ ရုိင္းပင္ကူညီတတ္တဲ႔ ဘဘရဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေလးလုိ သမီးလဲ
ၾကိဳးစားေနဆဲပါ ဘဘေရ........။
ဘဘ ဦးအုန္းျမင္႔ကို သမီး ျမတ္ေလးငုံ က ဘဘ အတြက္မွတ္မွတ္ရရ
အေနနဲ႔ ျပန္လည္မ်ွေဝေပးလုိက္ေပး လုိက္ပါတယ္..။
ဒီေနရာကေန ဘဘကို ကန္ေတာ႔ရင္း....ဘဘ တေယာက္ေနထုိင္ေကာင္းျပီးစိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာ
ျပီးလူမွဳေထာက္ကူျပဳလုပ္ငန္းေတြကိုပိုမုိလုပ္ကိုင္နုိင္ပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္ရွင္..။
ျမတ္ေလးငုံ..။
