မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူ ႏုိင္ငံတကာေလဆိပ္ အနီးရွိ ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းမွ
ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား ေဆး၀ါး ကုသခြင့္ မရသျဖင့္ က်န္းမာေရး
ဆိုးရြားလာေနေၾကာင္း သိရသည္။
အခ်ဳပ္ေဆာင္ တခုတည္းတြင္ လူေပါင္း ၆၀ ခန္႔ က်ပ္တည္းစြာ ေနရသည့္
အတြက္ ေရာဂါ ကူးစက္ရန္ လြယ္ကူေနသည္ဟု အထိန္းသိမ္းခံ ေနရသူ
တဦးျဖစ္သည့္ ကုိသန္းထြန္းစိုးက ေျပာသည္။
“ယားနာေပါက္တဲ့ လူေတြက ေဆး၀ါး ကုသခြင့္ မရွိပါဘူး၊ က်ေနာ္လည္း
၂ လေလာက္ရွိၿပီ ယားတာ။ လူေတြ အျပင္းအထန္ ဖ်ားနာမွ ေဆးကုေပးတယ္၊
တပတ္မွာ ေဆးကုခြင့္က ၄ ေယာက္ပဲ ရတယ္” ဟု ကုိသန္းထြန္းစိုးက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းတြင္ အသီးအရြက္မ်ားကို ေကၽြးေမြးျခင္း မရွိဘဲ
ငါးဟင္းကိုသာ အဓိကထား ေကၽြးသျဖင့္္ အာဟာရဓာတ္ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနၾကေၾကာင္း၊
ဆပ္ျပာ မရိွသျဖင့္ အမ်ားစုမွာ ယားနာမ်ား စဲြကပ္ေနေၾကာင္း ကုိသန္းထြန္းစိုးက ရွင္းျပသည္။
ျမန္မာျပည္သားမ်ားသည္ မေလးရွားတြင္ လေပါင္းမ်ားစြာ ထိန္းသိမ္းခံေနရျခင္း
ျဖစ္သည္။ ၎တုိ႔ ကြာလာလမ္ပူ ေလဆိပ္ အနီး ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရသည္မွာ ၂ လ ရိွၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အေျခအေန ဆုိးရြားသည့္ အခ်ဳပ္ခန္းမ်ားအတြင္း လူအမ်ားအျပား
ပိတ္ေလွာင္ခံထားရေၾကာင္း ထိန္းသိမ္းခံေနရသူ တဦးျဖစ္သည့္ ကုိခုိင္မင္းက ေျပာသည္။
“အလုံပိတ္ထားေတာ့ လမ္း မေလွ်ာက္ ရတာၾကာၿပီ၊ ျပင္ပက ေလနဲ႔ ေနေရာင္
မရေတာ့ ပိုဆိုးတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေျခေထာက္ေတြ ေယာင္ေနတယ္” ဟု ကုိခုိင္မင္းက ေျပာသည္။
မေလးရွားတြင္ တရား၀င္ စာရြက္စာတမ္း မရိွဘဲ ေနထုိင္၊ အလုပ္လုပ္ကုိင္မႈျဖင့္
ဖမ္းဆီးခံထား ရေသာ ႏိုင္ငံျခားသား ၇၀၀၀ ခန္႔ ရွိေနသည္။ ျမန္မာျပည္သားမွာ
အမ်ားစု ျဖစ္ၿပီး အေရအတြက္ အားျဖင့္ ၂၈၀၀ ခန္႔ ရိွသည္ဟု မေလးရွားမွ လာသည့္
AP သတင္းတပုဒ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိန္းသိမ္းခံ ထားရသူမ်ား အတြက္ ေနရာ
ထုိင္ခင္း အလုံ အေလာက္ မရွိဟု ဆုိသည္။
တရားမ၀င္ ေနထုိင္သည့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ ရက္အနည္းငယ္သာ ထိန္းသိမ္းရန္ စီစဥ္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ထုိစခန္းမ်ားတြင္ ျမန္မာျပည္သားမ်ား ေသာင္တင္ေနရျခင္းမွာ
မေလးရွားရိွ ျမန္မာသံရုံး၏ အားနည္းခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သံရုံးက ထိန္းသိမ္းခံထားရသူ
ျမန္မာတဦးထံမွ အခ်က္အလက္ ရယူၿပီး မွတ္ပုံတင္သည့္ လုပ္ငန္း အတြက္ ၆ လခန္႔
အခ်ိန္ယူေလ့ရိွေၾကာင္း AP သတင္းက ဆုိသည္။
ထုိ႔ျပင္ ေနရပ္ရင္း ျပန္လည္ပုိ႔ေဆာင္ရန္ ရင္းဂစ္ ၆၂၀ (ေဒၚလာ ၁၈၀ ခန္႔)
ေကာက္ခံသည္ဟု ဆုိသည္။
တျခား ႏုိင္ငံမ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ားမွာ ဖမ္းဆီးခံရၿပီး တပတ္အတြင္း
ေနရပ္ရင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရိွသြားေလ့ ရိွၿပီး ျမန္မာ ျပည္သားမ်ားသာ
လေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၃ လ က Pulau Pinang ျပည္နယ္ရိွ လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး ဌာန
ထိန္းသိမ္းေရး စခန္း တခုတြင္ ႂကြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားသည့္ အဖ်ားေရာဂါ
တမ်ဳိးေၾကာင့္ ျမန္မာ အလုပ္သမား ၂ ဦး ေသဆုံး သြားသည္။
ထိန္းသိမ္းခံရစဥ္ အႏုိင္က်င့္ ႏွိပ္စက္သည္ဟူေသာ သတင္းမ်ားလည္း
မၾကာခဏ ထြက္ေပၚလ်က္ ရိွသည္။ ထုိအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ၿပီးခ့ဲသည့္
လဆန္းပုိင္းက Kajang ၿမိဳ႕နယ္၊ Semenyih အရပ္ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး
ဌာန (လဝက) အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ အဓိကရုဏ္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားက
ထုိအခ်ဳပ္ခန္းမွ ျမန္မာ အလုပ္သမား တခ်ဳိ႕ကို ကြာလာလမ္ပူ ေလဆိပ္ အနီးရိွ
ထိန္းသိမ္းေရး စခန္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။
မေလးရွားႏုိင္ငံတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ လူ႔အခြင့္အေရး
စံခ်ိန္မွာ နိမ့္က်ေနေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံျခားသား မုန္းတီးမႈလည္း အလြန္မ်ားေၾကာင္း၊
ထုိသုိ႔ မုန္းတီးမႈေၾကာင့္ ျပႆနာ မ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
က်မ ဧရာဝတီ သတင္းကေနဖတ္ျပီး က်မစိတ္မေကာင္းစြာျဖင္႔
ထပ္တင္ျပလုိက္ပါတယ္။က်မတုိ႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ကုိယ္နူိင္ငံမွာ ဘဝရဲ႔
ရပ္တည္ခ်က္ဆုိတာ မေသခ်ာေတာ႔ ေရၾကည္ရာျမက္နုရာကို ေျခဆန္႔ရတာေလ
မေလးရွားေရာက္ေနၾကတဲ႔ လူေတြရဲ႔ မိသားစုေတြ ဒီသတင္းကိုၾကားရရင္ျဖစ္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ေသာက ေတြပင္လယ္ေဝၾကမလဲ ကိုယ္ခ်င္စာမိခဲ႔ပါတယ္
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္နူိင္ငံမွာ စးီပြားေရး လုပ္လုိ႔မရလုိ႔ မိသားစုဝမ္းစာကို
နူိင္ငံရပ္ျခားမွာ လာျပီးစီးပြားရွာေနရတဲ႔ျမန္မာဘဲျဖစ္ျဖစ္။ကိုယ္နူိင္ငံမွာေနျပီး
စစ္ေခြးေတြရဲ႔ ျခိမ္းေျခာက္မႈေတြခံေနရတဲ႔ ျမန္မာဘဲျဖစ္ျဖစ္။ကိုယ္နူိင္ငံသား
ေတြကို စာနာမိတာေတာ႔အမွန္ပါဘဲ။
မ်ွေဝခံစားနူိင္ၾကပါေစ။
*ျမတ္ေလးငုံ*
