ဒီေနာက္မွာေတာ့ စီစဥ္ေပးတဲ့ ဆိုင္ကယ္ မ်ားနဲ႔ ရြာကို သြားၾကပါတယ္။ ရြာအဝင္လမ္းမေကြ႔ခင္မွာ ၾကိဳတင္ေစာင့္ေနတဲ့ ရြာသူ ရြာသားေတြ ကို ျမင္ရတာ အံ့ၾသမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ေပၚက အသီးသီး ဆင္းလိုက္ပါတယ္ ။ လမ္းေလွ်ာက္မွ သာ သင့္ေတာ္မယ္ ထင္လို႔ပါ။ သူတို႔ရဲ့ၾကိဳဆိုပံုကလည္း အလြန္ကို ေႏြးေထြးျပီး တက္ၾကြလွပါတယ္။ အဲဒီကေန ရြာထဲ ျဖတ္သြားေတာ့လည္း ရြာထဲမွာ က်န္ေနသူေတြက အိမ္ေပါက္ အသီးသီးက ၾကိဳေနၾကျပန္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေမအို တို႔က မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ဝမ္းသာစြာ ၾကိဳဆိုျပီး ပန္းကံုးမ်ား ပန္းစည္းမ်ား ေပးၾကပါတယ္။
ရြာဦးေက်ာင္းမွာ ခဏ နားျပီး စီစဥ္စရာေလးေတြ စီစဥ္ျပီး အဝတ္အစားလဲၾကပါတယ္။ ကခ်င္လံုခ်ည္ ႏွင့္ အကၤ် ီျဖဴ ေျပာင္းဝတ္ၾကျပီ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ စာတမ္းပါ ရင္ထိုးမ်ားကို ထိုးလိုက္ျပီးေနာက္ ရြာမွာ အရင္ ရက္မ်ားကတည္း က ေရာက္ရွိျပီး လယ္ယာသိမ္း တိုက္ပြဲကို ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးေဆာင္ ကြန္ယက္၊ ေနာက္ ကိုဟန္ဝင္းေအာင္ ႏွင့္ ရြာမွ ဦးေဆာင္သူမ်ားႏွင့္ အတူ လယ္ယာသိမ္းျပီး ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ျခင္းခံထားရေသာ ေတာင္ေျခ သို႔ သြားေရာက္ရန္ ျပန္လည္ ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ ေညာင္ပင္ၾကီး ကေန တဆင့္ ဆက္လက္ထြက္ခြာလာရာမွာ မံုရြာ-ပုသိမ္-ေညာင္ပင္ၾကီး-ကေလးဝ လမ္းခြဲ အေရာက္ လယ္သိမ္းခံေတာင္ေျခသြားရာ အမ်ား ျပည္သူပိုင္လမ္းမၾကီး ျဖစ္တဲ့ ပုသိမ္ လမ္းေၾကာင္းကို ကူညီပါရေစ ဆိုတဲ့ ရဲကိုကို တို႔က ပိတ္ စို႔ထားျပီး ၊ သူတို႔ ေနာက္မွာ ေတာ့ ကားနီနီ မ်ားျဖင့္ ဒိုင္းကိုင္ လံုထိန္းမ်ား ၊ ကုမၸဏိမွ ကားမ်ား ရွိပါတယ္။ ေဒသခံတို႔ ရဲ့ အဆိုအရ္း တစ္ရက္ကို ၂၀၀၀က်ပ္ နဲ႔ လံုထိန္းေတြ ကို ငွားရမ္းထားတယ္ လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒီ လမ္းေဒါင့္မွာလဲ ျမန္မာဝမ္ေပါင္ ကုမၸဏိ ရဲ့ ဝန္ထမ္း အိမ္ယာ တည္ရွိပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ လမ္းဆံုမွာ ရပ္တန္႔လိုက္ျပီး ေတာင္ေျခ ကို ဆက္မသြားႏိုင္ေတာ့လို႔ ေတာင္ေျခမွာေစာင့္ေနတဲ့ အျခားရြာက လယ္ယာသိမ္း တိုက္ပြဲဝင္သူေတြ ဒီလမ္းဆံုေရာက္ေအာင္ လာခ်ိန္ထိ ေစာင့္ဖို႔ စီစဥ္ပါတယ္။ ေနာက္ ေညာင္ပင္ၾကီး က လိုက္လာမယ့္ သူေတြကို ေထာ္လာဂ်ီမ်ားႏွင့္ ျပန္ၾကိဳရန္ လြတ္ပါတယ္။ သူတို႔ လမ္းေလွ်ာက္လာေနျပီ ဆိုတာ သတင္းက ေရာက္ေမျပီေလ။ ျမန္ေအာင္ ေခၚခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔ ေရာက္လာျပီးမၾကာမွီ ေတာင္ေျခ ဘက္မွ လည္း မေရွးမေႏွာင္း ေရာက္လာေလသည္။
ရြာခံမ်ား စီစဥ္ထားေသာ အေခါင္းမ်ား ေရာက္လာျပီးေနာက္ ထို အေခါင္းမ်ားတြင္ ပုဒ္မ ၁၄၄ (၁)ႏွစ္ ။
ဥိးပိုင္ အသက္ ( ၂၄) ႏွစ္ ၊ ဦးတရုတ္ၾကီး အသက္ (၂၄ ) ဟု အသီးသီး ေရးထားသည္။ အစီအစဥ္ အစ တြင္
ကိုဟန္ဝင္းေအာင္ မွ စတင္ ေျပာၾကားျပီး ေနာက္ ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ေျပာၾကားသည္။ ေက်ာင္းသားကြန္ရက္ ႏွင့္ ျပည္သူအက်ဳိးေဆာင္ ကြန္ယက္တို႔ မွ ဆက္လက္ေျပာၾကားခဲ့ၾကသည္။
ထိုေနာက္ ေဒသခံမ်ာစီစဥ္ေသာ အမည္ အသက္တပ္ထားသည့္ အေခါင္းမ်ားကို မီးရႈိ႔လ်က္ ေၾကြးေၾကာ္သ့မ်ား တိုင္ခဲ့ပါတယ္။
အစီအစဥ္ အျပီးမွာ ဗကသ ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးေဆာင္ျပီး ခြပ္ေဒါင္းအလံ လႊင့္ထူလ်က္ ထမင္းရွင္ေက်းဇူးရွင္ မ်ားျဖစ္တဲ့ ျပည္သူထဲက လယ္ယာရွင္ ေတာင္သူဦးၾကီးမ်ား၏ ၾကဳံေတြေနရေသာ ဒုကၡကို ပစ္ပယ္ထားျခင္းမရွိ ေက်းဇူးမကန္းဘူး... ေက်ာင္းသား ဆုိတာ တစ္သားတည္း ရပ္တယ္ လို႔ သက္ေသထူ ဖြင့္ဆိုရင္း ေညာင္ပင္ၾကိ္းလမ္း အတိုင္း တစ္မိုင္ေက်ာ္ လမ္းေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအစီအစဥ္လို႔ ေျပာရမယ့္ အရာကေတာ့ ေခါင္းထဲ ဝင္လာတဲ့ အေတြး အတိုင္း လမ္းမွာရွိတဲ့ ေစတီငယ္ေလး မွာ ေက်ာင္းသားႏွင့္ ေဒသခံ လယ္သိမ္းခံမ်ား စုေပါင္းျပီး ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းခဲ့တာပါပဲ..။
သည့္ေနာက္မွာေတာ့ ေအာင္ျမင္စြာ လမ္းခြဲျပီး ျပန္ၾကပါတယ္။
ဤမွ်သာ
ကိုဝိုင္ဝိုင္ေက
၆-၉-၁၂
နံနက္(၂း၃၀)
