က်မတုိ႔ အခုေရာက္ေနတဲ႔ ျမိဳ႔ေလး ရဲ႕ ပထမဦးဆုံးအၾကိမ္ ဝါဆုိသကၤန္း ကပ္လွဴပြဲ အမွတ္တရ

ဝါဆို .. ႏွင္းမိုး နဲ႔ ဟင္းလ်ာစံု

---

ဒီေန႕ စုေပါင္း ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္ၾကပါတယ္။ဘုရားအေနကဇာလည္း တင္ၾကတယ္ေပါ႔။ က်ေနာ္ေနတဲ႔ ဟယ္မီတန္ ျမိဳ႕တင္မကပဲ ေအာကၠလန္ ျမိဳ႕မွာေနတဲ႔  ျမန္မာေတြလည္း ေရာက္လာၾကပါတယ္။ ကားနဲ႔ တနာရီခြဲေမာင္းရတဲ႔ ခရီးမို႕ သိပ္ေတာ႔ မေဝးလွဘူးလို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
မိုးလင္းကတည္းက ဟလို..ဟလို ဆိုျပီး ဖုန္းနဲ႔ ပြဲျပဳလုပ္မယ္ ႔ေနရာကို ေျမပံုအားကိုးျပီး လမ္းညႊန္ရတာလည္း အေမာပါပဲ။

နယူးဇီလန္ ႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္မ်ား

ျဖစ္ပံုမ်ားကလည္း ေျမပံုထဲက အတိုင္း သူမ်ားကို သာ လမ္းညႊန္လိုက္ျပီး က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္သြားတဲ႔ အခါ ဝင္ေပါက္မွားလို႔  ျမင္သာျမင္ရျပီး ကားျဖတ္ေမာင္းလို႔ မရေတာ႔ အထဲေရာက္ႏွင္႔ျပီးတဲ႔ မိတ္ေဆြကို လွမ္းေခၚျပီး အကူအညီေတာင္းရပါတယ္။

တရားနာ ပရိတ္သတ္

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ သားေတြ ကေတာ႔ ဘယ္ေျမ ဘယ္ေရ ကိုပဲေရာက္ေရာက္ ကိုယ္႔ရဲ႕ဓေလ႔ထံုးစံ၊ ယဥ္ေက်းမႈ႔ ၊အစားအေသာက္၊ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ႕ နဲ႔ စာေပ အစရွိတဲ႔ အရာေတြ ကို သြားေလရာ ယူသြားၾကတယ္။ ကမၻာေပၚက ဘယ္လူမ်ိဳး မဆို ဒီလိုပါပဲ။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ယင္
ကိုယ္႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ႕ ဆိုတာ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြား မွာ ျဖစ္ျပီး သူမ်ားယဥ္ေက်းမႈ႕ ကလည္း ကိုယ္႔ဆီ လံုးလံုးလ်ားလ်ား မေရာက္ပဲ ကန္႔လန္႔ယ ဥ္ေက်းမႈ႕ ျဖစ္သြားမွာပါပဲ။

စားစရာ ေတြထားတဲ႔ ေနရာက လံုျခံဳေရးမ်ား

ဒီေန႔ေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသူ ၊ႏိုင္ငံ သားေတြ ရဲ႕ ဘုရား အေနကဇာတင္ပြဲ နဲ႔ ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္လႈပြဲ  ကိုေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။က်ေနာ္ေရာက္ တဲ႔အခ်ိန္မွာ အခမ္းအနားက်င္းပမယ္႔ western Community မွာ ကားေတြ ျပည္႔ၾကပ္ေနပါျပီ၊က်ေနာ္႔ ေဘးက ကိုျဖိဳးက တို႔ ဗမာေတြ ဓန အင္အားလည္း မနည္းပါဘူး လို႔ေနာက္ေနေသးတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ရႏိုင္သေလာက္ ရွိတဲ႔ ပစၥည္းေလးေတြနဲ႔ အခြင္႔အလမ္းရတဲ႔ အခ်ိန္၊ေနရာေလး မွာပဲ မိမိယဥ္ေက်းမႈ႕ မေပ်ာက္ပ်က္ ရေအာင္ ၾကိဳးစား လုပ္ၾကရတဲ႔ က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳး ေတြကို ခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္။

စကားစျမည္ ေျပာၾကသည္

ခန္းမထဲကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ အန္ကယ္ ဦးစံထြန္း ရဲ႕တိုက္တြန္းခ်က္နဲ႔ (ကိုယ္ကလည္း ဝါသနာပါပါ ဆိုေတာ႔ ) ဓါတ္ပံုေလးေတြ နဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ႔ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ဓါတ္ပံုေတြ ကေတာ႔ ကိုျဖိဴး ရဲ႕ ရုိုက္ခ်က္ လို႔ကင္ပြန္းတပ္ ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဓါတုေစတီ၊ ဓမၼေစတီ၊ဥဒၵိႆေစတီ နဲ႔ ပရိေဘာဂ ေစတီ ဆိုျပီး ေစတီ ၄ မ်ိဳးရွိတယ္လို႔ ငယ္ငယ္က ၾကားးဖူး ပါတယ္။ က်ေနာ္ တို႔ ဗုဒၶဘာသာ ဝင္ ျမန္မာေတြ က ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေရာက္ေတာ႔ ကိုယ္ကိုး ကြယ္တဲ႔ ဘုရားဆင္း တုေတာ္ေတြ ကိုၾကံဖန္ျပီး သယ္လာခဲ႔တာ ရွိသလို၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ နဲ႔ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ ဆီကို မွာယူျပီး အိမ္မွာ ထားၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။
ဓါတ္ပံုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သစ္သား နဲ႔ပဲလုပ္ထားလုပ္ထား ၊ေက်ာက္ဆစ္ နဲ႔ ထုထု ဥဒၵိႆ ရည္မွတ္၍ ကိုးကြယ္ယင္လည္း ကိုးကြယ္ရာ ေစတီထိုက္တယ္ လို႕ ဆိုေပမယ္႔လည္း ဒီလို သံဃာပရိသတ္၊ လူပရိတ္သတ္နဲ႔  အေနကဇာတိ သံသာရံ .. အစခ်ီျပီး သံဃာ႔ပရိတ္သတ္ က ရြတ္ဆိုမွ ကိုးကြယ္ရာ ဆင္းတု ၊ေစတီေျမာက္ပါတယ္။ လူထုပရိတ္သတ္ နဲ႔ ဒါဟာ ကိုးကြယ္ရာ ပစၥည္း အျဖစ္ဝိုင္းဝန္း သတ္မွတ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

ဆြမ္းကပ္လႈေနစဥ္

ဝါဆိုသကၤန္းခူးတာ…. အာ..မွားသြားတယ္၊ငယ္ငယ္က ဝါဆို သကၤန္း ကပ္လႈတဲ႔ ပြဲေတာ္ ျပီးယင္ လျပည္႔ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန႔ ဆို ဝါဆိုပန္းခူးထြက္ၾကတာ နဲ႔ ေရာသြားတယ္။ ဝါဆိုပန္း ခူးၾကရတာ က ေပ်ာ္စရာ ပါ။ အဲဒိအခ်ိန္က အဓိပၸါယ္ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေပမယ္႔ ရပ္ကြက္ထဲက လူငယ္၊လူရြယ္ေတြ၊ မိန္းကေလး၊ေယာက်ၤားေလး အတူတူ သြားၾကရတာ ဆိုေတာ႔ ေပ်ာ္တာပဲ သိတာေပါ႔။ တခ်ိဳ႕လည္း ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ျဖစ္ၾကေပါ႔။ ဝါဆိုလျပည္႔ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန႔မွာ ေတာ႔ ေက်ာင္းၾကီးေပၚမွာ က်ေနာ္႔႔ ခါးေစာင္းေလာက္ရွိတဲ႔ စဥ္႕ကြက္ေဖၚ ပန္းအိုးၾကီးေတြမွာ ပန္းမ်ိဳးစံု နဲ႔ ေဝဆာ၊လွပ ေနပါေတာ႔တယ္။ ဝါဆိုပန္းခူးရတာ ေပ်ာ္စရာေနာ္ …. လို႔ ဒီစာကိုေရးေနယင္ အေမညိဳကို လွမ္းျပီး စကားစေတာ႔..။ ေပ်ာ္လား မေပ်ာ္လားေတာ႔ မသိပါဘူး ဟယ္…. တို႔ဖက္လူေတြကေတာ႔ စစ္ေတာင္းျမစ္ေဘး မွာ သြားမူးေနတာပဲ…. တဲ႔။

ဒါနေျမာက္ေအာင္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လႈဒါန္းရပါတယ္

ဝါဆိုသကၤန္း ကပ္လႈတဲ႕ အဓိပၸါယ္ ကေတာ႔ ဝါတြင္း ၃ လ လံုးလံုး အရပ္တပါးကို ခရီးမထြက္ရပဲ တရားက်င္႔ၾကံ ၾကရ ျပီး ဝါဆို မယ္႔ သံဃာေတာ္ေတြဟာ ဝါကၽြတ္တဲ႔ အခါ ဝတ္ထားတဲ႔ သကၤန္းေတြ ေဟာင္းႏြမ္းေလာက္ ျပီးမို႔ ဝါတြင္းမွာ အသံုးျပဳဖို႔ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ က လႈဒါန္းတဲ႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲပါ။ ဗုဒၶေခတ္က စတင္ျပီး ဝိနည္း ဥပေဒျပဌာန္း ခဲ႔တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဒီခန္းမက အသင္႔အတင္႔ က်ယ္ ဝန္းပါတယ္

နယူးဇီလန္ ႏိုင္ငံ သား ကီဝီ တေယာက္က က်ေနာ္႔ ကို ဒီပြဲေတာ္နဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ေမးလာတဲ႔ အတြက္ ရွင္းျပလိုက္ပါေသးတယ္။ တို႔ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈ႕အရ ဒီပြဲေတာ္ကို က်င္းပရတာက ျဖစ္တယ္။ သံဃာေတာ္ေတာ္က အရပ္ထဲမွာ ဆြမ္းလွည္႔လည္ ခံရတယ္။ ဒီလိုပြဲေတာ္ေတြ၊ ေမြးေန႔၊အလႈဳ အစရွိတဲ႔ ကိစၥရပ္ေတြမွာေတာ႔ ေက်ာင္းကို ဆြမ္းပို႔လို႔ရတယ္၊ တအိမ္စီက တမ်ိဳးစီ ခ်က္ျပီး အမြန္အျမတ္ အျဖစ္ကပ္လႈ တာျဖစ္လို႔ ေကာင္းမြန္တယ္၊ ဟင္း အမယ္စံုတယ္၊ အစားအေသာက္ စတိုင္လ္ကေတာ႔ အိႏၵိယ၊ထိုင္း၊တရုပ္ စတဲ႔ လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္မို႔ ေအရွန္ ဆိုင္ေတြမွာ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္နဲ႔ လိုအပ္တာေတြ ဝယ္လို႔ ရတယ္၊စသျဖင္႔ စံုလို႔ေပါ႔။

ဟင္းခြက္စံုလင္

သူကေျပာေသးတယ္ ဒီဘုန္းၾကီးေတြက ေအာကၠလန္ျမိဳ႕ကေန လာရတယ္ ဆိုေတာ႔ မင္းတို႔ ျမိဳ႕မွာ ျမန္မာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမရွိဘူးေပါ႔ မဂၤလာေဆာင္နဲ႔ နာေရးေတြ ရွိယင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ လို႔လည္း ေမးေသးတယ္။ အခုလိုပဲ ေအာကၠလန္ျမိဳ႕ေနပင္႔ရမွာေပါ႔၊ဒါေပမယ္႔ အခု ဒီမွာ ျမန္မာ ဦးေရ မ်ားလာျပီ ဆိုေတာ႔ မၾကာခင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းလည္း ရွိလာႏိုင္ပါတယ္..လို႔ပဲ ျပန္ေျဖလိုက္ရတယ္။ သူ႕လို အဂၤလိပ္တေယာက္က  ျမန္မာစာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ႕က အေရးၾကီးတယ္ လို႔ ေျပာလို႔ က်ေနာ္ ျပံဳးမိေသးတယ္။

အခမ္းအနားတက္ေရာက္လာတဲ႔ နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံသား လူျဖဴမ်ား

သူတင္လားေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး နယူးဇီလန္သားေတြက ယဥ္ေက်းမႈ႕ အစံုကို လက္ခံၾကရပါ တယ္။ သူတို႔ အဆိုအရ ေမာ္အိုရီ ေတြက ဒီနယ္ေျမကို အရင္ေရာက္တယ္ ၊ျပီးေတာ႔ ငါတို႔ ဖခီယာ လို႔ သူတို႔ေခၚၾကတဲ႔ လူျဖဴေတြ ေရာက္တယ္၊ ေနာက္ေတာ႔ မင္းတို႔လို လူေတြေရာက္လာတယ္။ တို႔အားလံုးဟာ အတူတူပါပဲ။ လို႔လည္းေျပာေသးတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာေတြက ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဆင္းထိုင္ျပီး တရားနာၾကေတာ႔ သူတို႔လည္း က်န္းမာေရးအရ ၾကမ္းေပၚမထိုင္ႏိုင္တဲ႔ သူကလြဲလို႕ အတူတူလိုက္ ထိုင္ၾကတယ္။ တရားေပး တဲ႔ ဆရာေတာ္က သူ႔တရားကို အဂၤလိပ္လိုလည္း မိတ္ဆက္သေဘာမ်ိဳး သူတို႔နားလည္ေအာင္ေျပာေပးပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္ အမတ္ကလည္း စိတ္ဝင္တစား

ငါက နားေတာ႔မလည္ဘူး ဒါေပမယ္႔ ကြန္ျမဴနတီ ကုိ ေလးစားတဲ႔ အေနနဲ႔ လိုက္နာေပးတယ္… လို႔ အေျခခ်ေရာက္ရွိလာတဲ႔ ျမန္မာမိသားစုေတြကို ကူညီေနတဲ႔ ေစတနာရွင္ တဦးကလည္း ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္က ကင္မရာ တလံုးနဲ႔ မတ္တပ္..မတ္တပ္ လုပ္ေနတာ ကိုေတြ႕ထားေတာ႔ သူက …မင္းက တရားမနာဘူးလား… ဒီလိုအခမ္းအနားမ်ိဳးကို မႏွစ္ျမိဳ႕လို႕လား ဆိုျပီး လုပ္ေနေသးတယ္။ က်ေနာ္က ဓါတ္ပံုရိုက္ေနရတဲ႔ အတြက္ အလုပ္မ်ားေနတယ္ကြ၊ ျပီးေတာ႔ ရိုေသကိုင္းရိႈင္းမႈ႕ကို ျပင္ပ သ႑န္ တခုထဲနဲ႔ ၾကည္႔ျပီး ေျပာလို႔ မရဘူး၊ဒါဟာ ဗုဒၶအဆံုးအမ ပဲလို႔ ျပန္ရွင္းျပရေသးတယ္။

ေရစက္ခြက္ေတြလည္း မေနႏိုင္

က်ေနာ္တို႔ ငွါးထားတဲ႔ ခန္းမက က်ယ္တယ္ ဆိုေပမယ္႔ လည္း ျမန္မာ ျပည္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းဝင္း လိုေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲမွာ ကေလးေတြကလည္း သူတို႔ တဘာသာ တကမၻာတည္ေဆာက္ျပီး ကစားၾကပါတယ္။
ဘုန္းၾကီးေတြ စားျပီးမွ မင္းတို႔စားရတာမဟုတ္လား.. ျပီးေတာ႔ ဘုန္းၾကီး ဝတ္ယင္ တသက္လံုး မထြက္ရေတာ႔ ဘူးမဟုတ္လား …လို႔ ေစာေစာက ေမးတဲ႔ ကိုနယူးဇီလန္သားက ေမးေနေသးတယ္။ က်ေနာ္က .. ေအးဟုတ္တယ္ အရင္တုန္းကေတာ႔ ဒီလိုပဲ ဒါေပမယ္႔ အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါအရ ေျပာင္းလဲ က်င္႔သံုးဖို႔ ဘုန္းၾကီးေတြကလည္း ခြင္႔ျပဳေပးရတယ္၊ျပီးေတာ႔ ခဏတာ ကုသိုလ္ ယူခ်င္ယင္လည္း တခဏတာ ဘုန္းၾကီးဝတ္လို႔ရတယ္ တို႔ဘာသာမွာ လူ႔အခြင္႔အေရးနဲ႔ ဖရီးဒမ္း ရွိတယ္.. လို႔ေျပာလိုက္မွ သူျငိမ္သြားေတာ႔တယ္။

ဗီြဒီယိုရိုက္ကူးေရး

ပြဲျပီးေတာ႔ အစၥလမ္ဘာသာဝင္ တေယာက္ျဖစ္တဲ႔ ကိုမာလစ္က သန္႔ရွင္းေရးေတြ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးတယ္။ က်ေနာ္က ေဟ႕လူ ခင္ဗ်ား ဥပုသ္ ဘယ္ေတာ႔ ထြက္မလဲ လာစားမွာေနာ္ လို႔ဆိုေတာ႔ ေစာေစာက ဆရာေတာ္ကိုေတာင္ ေလွ်ာက္ျပီးျပီ ဒီပြဲနဲ႔ ေရာလုပ္လိုက္ျပီလို႔ သူကျပန္ေနာက္ေနပါေသးတယ္။
ဒီပြဲေလးမတိုင္ခင္က ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးၾက၊တိုင္ပင္ၾက၊လုပ္ေဆာင္ၾကနဲ႔ ေမာခဲ႔ သမွ် အခုလိုျဖစ္ေျမာက္လာေတာ႔ စုစည္းလုပ္ေဆာင္မႈ ရဲ႕ ေအာင္ျမင္တဲ႔ ရလဒ္ပါပဲ ဆိုတာ တရားေပး ဆရာေတာ္က ျဖည္႔စြက္ေျပာၾကားယင္း ၾသဝါဒေပးပါေသးတယ္။

အလုပ္ေတြျပီးမွစားရရွာတဲ႔ ဘ႑ာေရးမႈး

ဝါးဒီး…

ဒီပြဲေလးအေၾကာင္း ေရးယင္းနဲ႔ စိတ္ထဲဝင္ လာတာ ကတာ႔ ေနာက္မၾကာခင္ ႏွစ္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာ ၾကီးျပင္းလာၾကေတာ႔မယ္႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ျမန္မာ ကေလးငယ္ေတြ ရဲ႕အနာဂါတ္ပါပဲ။ ခ်မ္းေျမ႕ေက်ာင္း ဆရာေတာ္က တရားရႈ႕မွတ္နည္း ရက္တို တရားစခန္း လုပ္မယ္ ဆိုျပီး ဖိတ္ေခၚေနသလို အန္ကယ္ ဦးေက်ာ္ေဌးကလည္း အပါတ္စဥ္ သို႕ မဟုတ္ လစဥ္ ယဥ္ေက်းမႈ သင္တန္းေပးဖို႔ ဆရာေတာ္ကို ေလွ်ာက္ထားေနသံေတြ လည္း ၾကားေနရပါတယ္။

သူတို႔လည္း အၾကိတ္အနယ္ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္

က်ေနာ္တို႔ ျပည္ပေရာက္ေနတဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြမွာ မဆန္းေတာ႔ တဲ႔ အခက္အခဲကေတာ႔ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း နဲ႔ အသစ္ကြာဟ မႈ ျပႆနာပါ။ လူၾကီးေတြက အဂၤလိပ္ဘာသာစကား မွာ အားနည္းလို႔ တုန္႔ေႏွးေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ လူငယ္ေတြက တရွိန္ထိုးေျပးေနတဲ႔ အခ်ိန္ျဖစ္ေနတာရယ္။ ကေလးေတြက မိဘေတြ ကို မွီခိုမႈ႕ ကင္းကင္းေနတတ္ေအာင္ ေလ႔က်င္႔ေပးထားတဲ႔ စနစ္ရွိေနတာရယ္က မိဘ က ေျပာရဆိုရ ခက္ခဲလာတာေတြ လူၾကီး မိဘ ရဲ႕ဆိုဆံုးမမႈ႔ကို မသိက်ိဳးကၽြံျပဳလာတာေတြ မၾကာခဏ ၾကားေနရပါတယ္။ အထူးသျဖင္႔ ေတာ႔ အေမရိက လိုႏိုင္ငံမွာ အေရအတြက္ပိုမ်ားျပီး ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြ ၾကားမွာ ျဖစ္ေနတာေတြပါ။

တရားနာပရိတ္သတ္

ေအာကၠလန္ျမိဳ႕ က က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြ တေယာက္အိမ္ကို သြားလည္ေတာ႔ သူ႕ကေလးေတြ က အသက္ ၁၆ ႏွစ္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ေတြ၊ဧည္႔သည္လာတာကို တီဗီြဂိမ္းမ္ နဲ႔ ကြန္ျပဴတာေရွ႕မွာ အထိုင္မပ်က္၊ မိဘက လိုအပ္လို႔ တခုခုေျပာယင္ ျမန္မာစကား နားမလည္ တလည္နဲ႔ နားေထာင္ျပီး အဂၤလိပ္လိုပဲ ျပန္ေျပာ၊ၾကည္႔ရတာ အလယ္မွာ ခြက်ေနတဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ႕ ကိုသြားေတြ႕ေနရတယ္။ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြမွာ ေတာင္ အိမ္ကိုဧည္႕သည္လာယင္ ထထိုင္ျပီး ႏႈတ္ဆက္တဲ႔ သူရွိသလို အနည္းဆံုး  ဟလို… လို႔ အသိအမွတ္ျပဳျပီး ကိုယ္လြတ္လပ္သလို ေနၾကတာေတြ႕ဖူးပါတယ္။

သမီးရွင္ လည္း ကေလးထိမ္းယင္း ေပ်ာ္ေနတယ္

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ ျပည္မွာေတာ႔ အိမ္ကို ဧည္႔သည္လာယင္ လူငယ္ေတြ က မတ္တပ္ရပ္ ဆီးၾကိဳ၊ေနရာေပး၊ေရ၊ေရေႏြးၾကမ္းအိုး၊မုန္႔ပဲ သြားေရစာခ်ျပီး အနားမွာ ဘာလုပ္ေပးရဦးမလဲ ဆိုျပီး ေစာင္႔ဆိုင္းျပီး ဘာမွ မလိုေတာ႔ဘူး ဆိုမွ၊ မိဘက ခြင္႔ျပဳလို႔ သြားေဆာ႔ေလ လို႔ ေျပာေတာ႔မွ တာဝန္ျပီးပါတယ္။
တခါက က်ေနာ္႔ မိတ္ေဆြ တေယာက္ဆီကို ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ သမီးျဖစ္သူက ဖုန္းကိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္က ဟလို.. ကို…… ရွိလား… လို႔ဆိုေတာ႔။ ဟိုဖက္က ..  “အဲ..Sorry… Aphay ?… he’s going out”  လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။စဥ္းစားၾကည္႔ေပါ႔။ အဂၤလိပ္ ဘာသာစကား ကိုေျပာတတ္ တာေကာင္းပါ တယ္။ ျမန္မာလို မေျပာတတ္ေတာ႔တာကေတာ႔ ခက္သြားျပီလို႔ပဲ ေျပာရမလိုပင္။
ကိုလမ္ဘီယာ၊ကြန္ဂို၊အီရန္၊အီရတ္၊ စပိန္၊တရုပ္၊ ကေမၻာဒီယား၊  စသျဖင္႔ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေရြ႕ေျပာင္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ သူတို႔ ယဥ္ေက်းမႈ႕၊ဘာသာစကား၊ အစားအေသာက္ နဲ႔ ဓေလ႕ထံုးတမ္းေတြ က်င္႔သံုးၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။သူတို႔ ဒီႏိုင္ငံကိုေရာက္ေနတာ က်ေနာ္တို႔ထက္ပိုၾကာပါျပီ။ အထက္က က်ေနာ္ေဖၚျပခဲ႔တဲ႔ ကီဝီ မိတ္ေဆြေျပာေတာ႔ က်ေနာ္ ျပံုးျပီး ေခါင္းပဲျငိမ္႕ႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။သူေျပာတာက မင္းတို႔ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ႕နဲ႔ စာေပ က အေရးၾကီးတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာ မင္းတို႔ ဒါေတြထိမ္းသိမ္း ဖို႔ အခြင္႔အလမ္းလည္း ရွိပါတယ္… တဲ႔။ကေလးေတြက ေနာင္တခ်ိန္မွာ လူၾကီးေတြ ျဖစ္လာျပီး က်ေနာ္တို႔တုန္းက လုပ္ႏိုင္ရဲ႕သားနဲ႔ မလုပ္ခဲ႔တဲ႔ အရာေတြကို သူတို႔လက္ထက္က်မွ စျပီးလုပ္ရေတာ႔မယ္ဆိုယင္ က်ေနာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္ကို သူတို႔ မ်ိဳးဆက္က ဘယ္လိုမ်ား မွတ္ခ်က္ခ် မွာပါလိမ္႕ ဆိုျပီး…. အေျဖရွာယင္းစိတ္ေမာေနမိပါေတာ႔တယ္။

အိုးေဝမ်ိဳးhttp://www.owaymyo.net/?p=895