၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ျပည ္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕က ယေန႕ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၅ ရက္ေန႕ညေနမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္းရွိ Oriental House စားေသာက္ဆိုင္ိမွာ ဂုဏ္ျပဳညစာစားပြဲ တည္ခင္း ဧည့္ခံပါတယ္။
မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုျမေအး၊ ေဌးၾကြယ္၊ ဂ်င္မီ၊ နီလာသိန္း၊ သူတို႕ရဲ႕ သမီးေလး၊ ၿပံဳးခ်ိဳ၊ မာကီးေခၚ ေက်ာ္ေက်ာ္ေထြး၊ အံဘြယ္ေက်ာ္၊ ေဇာ္သက္ေထြး၊ သူ႕ရဲ႕ဇနီး ေမေဇာ္၊ ေအာင္သူ၊ ကိုသက္ေဇာ္၊ ပ႑ိတ္ထြန္း၊ စိုးထြန္း၊ ထြန္းျမင့္ေအာင္ (က်န္သြားသူရွိရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါ) တို႕ စုံစုံညီညီတက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ မင္းေဇယ်နဲ႕ လွမ်ိဳးေနာင္ လာမယ္ဆိုၿပီး ခရီးလြန္ေနလို႕ မေရာက္လာပါ။
ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ ထုတ္ေ၀သူ ေမာင္၀ံသ၊ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေဖျမင့္၊ ဒုအယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေမာ္လင္း၊ အမႈေဆာင္အယ္ဒီတာ ကိုမ်ိဳးညြန္႕၊ ကိုရဲျမင့္၊ ဆရာ အာသာ၊ ကို၀င္းခ်ိဳနဲ႕ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕၀င္ သတင္းေထာက္မ်ား တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စားေသာက္ စကားစျမည္ ေျပာၾကၿပီး ည ၉နာရီခန္႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပြဲသိမ္းၾကပါတယ္။ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေတြ တစ္ေယာက္နည္းနည္းစီ စကားေျပာၾကတယ္။ အားလုံးက ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ကို စြဲစြဲလမ္းလမ္း ဖတ္ခဲ့ၾကတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာၾကလို႕ အားတက္ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ယခုအပတ္ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးအေၾကာင္း ျပန္ေျပာၿပီး ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအျဖစ္ကူးေျပာင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႕ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေရာ သတင္းစာဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ပါ တိုက္တြန္းပါတယ္လို႕ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုကိုႀကီးက ခ်က္ခ်င္းတုံ႕ျပန္တယ္။ ``ဆရာက ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မခံယူေတာ့ဘူးလား´´လို႕ ေမးလိုက္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ခဏေတာ့ ငိုင္သြားၿပီးမွ ``အန္ကယ္က အခုေတာ့ သတင္းစာဆရာအေနအထားနဲ႕ပဲ ေျပာေနတာပါ´´လို႕ ျပန္ေျဖလိုက္ရပါတယ္။
မင္းကိုႏိုင္က သူေသြးတိုးၿပီး ေဆးေသာက္ေနရတဲ့အေၾကာင္ိး ေျပာပါတယ္။ သူ႕ၾကည့္ရတာ မရႊင္လန္းပါဘူး။ မလာေတာ့ဘူးလို႕ ေနရာက အားနာလြန္းလို႕ လာရတာပါလို႕ ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုႀကီး တစ္မ်ိဳးထင္မွာ စိုးလို႕ လာျဖစ္ေအာင္ လာခဲ့တာ၊ ခနေနၿပီးရင္ ေဆးခန္းသြားျပဖို႕ ျပန္ရမယ္ ေျပာပါတယ္။
ဘယ္အစ္ကုိႀကီးလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဟာသလုပ္တာပါ။ ေထာင္ထဲမွာတုန္းက ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ထက္ ၁၇ႏွစ္ ႀကီးလို႕ အန္ကယ္ ေခၚတယ္၊ ဆရာေခၚတယ္၊ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က အစ္ကိုႀကီးလို႕ပဲ ေခၚကြာလို႕ သူ႕ကို ေခ်ာ့ ေခၚခိုင္းတဲ့အေၾကာင္း၊ သူ႕ကိုလဲ ညီေလးလို႕ ေခၚေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ အားလုံး ရယ္ၾကရတာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို နားလည္ပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ကိုေမာ္လင္းက ကိုေပၚေတာ့ ခမဲလိုေနၿပီထင္တယ္၊ ျပဳစုမယ့္လူေတာ့ လိုေနၿပီ ေျပာေတာ့ ``ဆရာတို႕က စကားခ်ည္းေျပာေနၾကတာကိုး၊ လက္ေတြ႕ဘာမွ မပါဘဲ ေျပာေနေတာ့ အလကားပဲေပါ့´´လို႕ ဟာသျပန္လုပ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ``ကိုေပၚေရ၊ တစ္ခါက ကိုေပၚနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ အန္ကယ္ ေရးတုန္းက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ကြန္မင့္ ၀င္ေရးတယ္၊ ကိုေပၚ့ကို စိတ္၀င္စားတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာမတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဆို၊ အဲဒီဇာတ္လမ္းက ၿပီးသြားၿပီလား ေမးေတာ့ ``ဆရာရယ္၊ အဲဒါက ကိတ္မုန္႕ႀကီးပါ၊ ကၽြန္ေတာ္က ကိတိမုန္႕နဲ႕ မတန္ပါဘူး၊ ထမင္းေၾကာ္ေလာက္နဲ႕ တန္တာပါ´´လို႕ အရႊန္းေဖာက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ``ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီကြန္မင့္ ေရးသူက ကိုေပၚက ကိတ္မုန္႕နဲ႕ သူမတန္ပါဘူးဆိုၿပီး တစ္ခန္းရပ္လိုက္တဲ့အေၾကာင္း ေရးေသးတယ္၊ ကိုယ္မွတ္မိၿပီ´`လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ကိုေပၚ က်န္းမာေရး နည္းနည္း ဂရုစိုက္ဖို႕လိုေနတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဇန္န၀ါရီ ၃၁ ရက္ညကလဲ အင္းယားေစာင္း စိမ္းလန္းစိုျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြ မိတ္ဆုံပြဲအၿပီး ကိုေပၚနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီနားက ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ရခိုင္မုန္႕တီ သြားစားၾကေသးတယ္။ အရုဏ္သစ္စာေပက ကို၀င္းေမာင္နဲ႕ မသီတာတို႕လဲ ပါတယ္။ မသီတာက မုဒုံသူ၊ ကိုေပၚရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ညီမေလးလို ေနခဲ့သူပါ။ အဲဒီတုန္းကလဲ ကိုေပၚ ေနသိပ္မေကာင္းဘူး ေျပာတယ္။ အရမ္းပင္ပန္းေနတယ္တဲ့။ သို႕ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အေဖာ္ပါလာတဲ့ ဒိန္းမတ္သူ Susanne နဲ႕ ကိုေပၚစကားေျပာေနတာ ေျဖာင့္လို႕။ အဂၤလိပ္လို ကိုေပၚ ေကာင္းေကာင္း ေျပာႏိုင္တာ ေတြ႕ရတယ္။
ရခိုင္မုန္႕တီဆိုင္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ကိုေပၚကို ``အရင္တုန္းက ၂၀၀၄ မွာ ကိုယ္ေျပာဖူးတာ မွတ္မိလား၊ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေနရာမ်ိဳးမွာေနပါလို႕ ေျပာခဲ့တာ မွတ္မိလား´´ ေမးပါတယ္။ သူက သိပ္မွတ္မိတာေပါ့၊ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္လို role မွာ ေနခ်င္တယ္ဆိ္ုတာ ျပန္ေျပာခဲ့တာကိုေရာ ဆရာ မွတ္မိလားလို႕ ေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မမွတ္မိေတာ့ဘူးကြာလို႕ေျပာေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ္ ရာဘိႏၵရာနတ္ တဂိုးလို ေနခ်င္တယ္လို႕ ေျပာခဲ့တာေလ ဆိုေတာ့မွ ေအး ဟုတ္သားပဲ၊ မွတ္မိၿပီလို႕ ေျပာလိုက္ရပါတယ္။
ကိုေပၚ ပထမအႀကိမ္ ေထာင္က ျပန္လြတ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါ သူဘယ္လို အေနအထားနဲ႕ ေနရင္ေကာင္းမလဲ ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းလို ေနေပါ့ကြာလို႕ ေျပာေတာ့ ဟာ ႀကံႀကီးစည္ရာ လို႕ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဟာ တိုင္းျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကတာ၊ သူတို႕တာ၀န္မၿပီးဆုံးေသးဘူး၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဟာ အာဏာႏိုင္ငံေရးလုပ္မယ့္လူေတြမဟုတ္ဘူး။ သည္ေတာ့ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း လုပ္ခဲ့သလို အစိုးရနဲ႕ အတိုက္အခံေတြၾကား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးရေအာင္ ၾကား၀င္ေစ့စပ္ဖ်န္ေျဖေပး သူေနရာမ်ိဳးက ေနသင့္တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာခဲ့တာပါ။
အဲဒီတုန္းက ကိုေပၚက တဂိုးလိုပဲ ေနခ်င္တယ္ ေျပာတာ သူ႕ရဲ႕ ပင္ကို စိတ္ရင္းကို ျပသခဲ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ တကယ္ပဲ အႏုပညာသမား၊ တဂိုးလို လြတ္လပ္အေတြးနဲ႕ ေနခ်င္သူျဖစ္တယ္။ သို႕ေပမယ့္ လူဆိုတာ ကိုယ္ေနခ်င္သလို ေနလို႕မရဘူးေလ။ ကိုယရွင္သန္ေနထိုင္ေနတဲ့ ေခတ္ကေတာင္းဆိုသလို၊ ကိုယ္ပါ၀င္တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက ေတာင္းဆိုသလို ဘ၀ဇာတ္ဆရာအလိုက် ကျပရမွာပဲ မဟုတ္လား။
ဒီေန႕ည ျပည္သူ႕ေခတ္က ေပးတဲ့ ဒင္နာမွာေတာ့ ကိုေပၚ့ကို က်န္းမာေရး အထူးဂရုစိုက္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ အေလးအနက္ မွာလိုက္ပါတယ္။ သူ႕ကို အနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ ပ႑ိတ္ထြန္းကိုလဲ ေသခ်ာ မွာလိုက္တယ္။ ကိုေပၚဟာ သာမန္လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ တိုင္းျပည္အတြက္ပါ အေရးႀကီးသူ ျဖစ္ေနၿပီလို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကိုေပၚကေတာ့ အဲသလို ျဖစ္ေနတာႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္စိတ္ညစ္ေနတာ ဆရာေရလို႕ ၿငီးတြားရင္း ႏႈတ္ဆက္ ထြက္သြားပါတယ္။ ကိုကိုႀကီးလဲ ကိုေပၚနဲ႕ မေရွးမေႏွာင္း ထြက္သြားပါတယ္။ သူတို႕ တစ္ျခား အခ်ိန္းအခ်က္ေတြဆီသြားၾကရဦးမယ္။ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကတာပါ။ သူတို႕ဟာ အေႏွးနဲ႕ အျမန္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအျဖစ္ ဇာတ္ခုံေပၚေရာက္လာၾကဦးမယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါေၾကာင္း။
ေမာင္ဝံသ
မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုျမေအး၊ ေဌးၾကြယ္၊ ဂ်င္မီ၊ နီလာသိန္း၊ သူတို႕ရဲ႕ သမီးေလး၊ ၿပံဳးခ်ိဳ၊ မာကီးေခၚ ေက်ာ္ေက်ာ္ေထြး၊ အံဘြယ္ေက်ာ္၊ ေဇာ္သက္ေထြး၊ သူ႕ရဲ႕ဇနီး ေမေဇာ္၊ ေအာင္သူ၊ ကိုသက္ေဇာ္၊ ပ႑ိတ္ထြန္း၊ စိုးထြန္း၊ ထြန္းျမင့္ေအာင္ (က်န္သြားသူရွိရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါ) တို႕ စုံစုံညီညီတက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ မင္းေဇယ်နဲ႕ လွမ်ိဳးေနာင္ လာမယ္ဆိုၿပီး ခရီးလြန္ေနလို႕ မေရာက္လာပါ။
ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ ထုတ္ေ၀သူ ေမာင္၀ံသ၊ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေဖျမင့္၊ ဒုအယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ေမာ္လင္း၊ အမႈေဆာင္အယ္ဒီတာ ကိုမ်ိဳးညြန္႕၊ ကိုရဲျမင့္၊ ဆရာ အာသာ၊ ကို၀င္းခ်ိဳနဲ႕ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕၀င္ သတင္းေထာက္မ်ား တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စားေသာက္ စကားစျမည္ ေျပာၾကၿပီး ည ၉နာရီခန္႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပြဲသိမ္းၾကပါတယ္။ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေတြ တစ္ေယာက္နည္းနည္းစီ စကားေျပာၾကတယ္။ အားလုံးက ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ကို စြဲစြဲလမ္းလမ္း ဖတ္ခဲ့ၾကတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာၾကလို႕ အားတက္ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ယခုအပတ္ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးအေၾကာင္း ျပန္ေျပာၿပီး ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအျဖစ္ကူးေျပာင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖို႕ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေရာ သတင္းစာဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ပါ တိုက္တြန္းပါတယ္လို႕ ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုကိုႀကီးက ခ်က္ခ်င္းတုံ႕ျပန္တယ္။ ``ဆရာက ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မခံယူေတာ့ဘူးလား´´လို႕ ေမးလိုက္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ခဏေတာ့ ငိုင္သြားၿပီးမွ ``အန္ကယ္က အခုေတာ့ သတင္းစာဆရာအေနအထားနဲ႕ပဲ ေျပာေနတာပါ´´လို႕ ျပန္ေျဖလိုက္ရပါတယ္။
မင္းကိုႏိုင္က သူေသြးတိုးၿပီး ေဆးေသာက္ေနရတဲ့အေၾကာင္ိး ေျပာပါတယ္။ သူ႕ၾကည့္ရတာ မရႊင္လန္းပါဘူး။ မလာေတာ့ဘူးလို႕ ေနရာက အားနာလြန္းလို႕ လာရတာပါလို႕ ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုႀကီး တစ္မ်ိဳးထင္မွာ စိုးလို႕ လာျဖစ္ေအာင္ လာခဲ့တာ၊ ခနေနၿပီးရင္ ေဆးခန္းသြားျပဖို႕ ျပန္ရမယ္ ေျပာပါတယ္။
ဘယ္အစ္ကုိႀကီးလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဟာသလုပ္တာပါ။ ေထာင္ထဲမွာတုန္းက ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ထက္ ၁၇ႏွစ္ ႀကီးလို႕ အန္ကယ္ ေခၚတယ္၊ ဆရာေခၚတယ္၊ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က အစ္ကိုႀကီးလို႕ပဲ ေခၚကြာလို႕ သူ႕ကို ေခ်ာ့ ေခၚခိုင္းတဲ့အေၾကာင္း၊ သူ႕ကိုလဲ ညီေလးလို႕ ေခၚေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ အားလုံး ရယ္ၾကရတာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို နားလည္ပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ကိုေမာ္လင္းက ကိုေပၚေတာ့ ခမဲလိုေနၿပီထင္တယ္၊ ျပဳစုမယ့္လူေတာ့ လိုေနၿပီ ေျပာေတာ့ ``ဆရာတို႕က စကားခ်ည္းေျပာေနၾကတာကိုး၊ လက္ေတြ႕ဘာမွ မပါဘဲ ေျပာေနေတာ့ အလကားပဲေပါ့´´လို႕ ဟာသျပန္လုပ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ``ကိုေပၚေရ၊ တစ္ခါက ကိုေပၚနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ အန္ကယ္ ေရးတုန္းက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ကြန္မင့္ ၀င္ေရးတယ္၊ ကိုေပၚ့ကို စိတ္၀င္စားတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာမတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဆို၊ အဲဒီဇာတ္လမ္းက ၿပီးသြားၿပီလား ေမးေတာ့ ``ဆရာရယ္၊ အဲဒါက ကိတ္မုန္႕ႀကီးပါ၊ ကၽြန္ေတာ္က ကိတိမုန္႕နဲ႕ မတန္ပါဘူး၊ ထမင္းေၾကာ္ေလာက္နဲ႕ တန္တာပါ´´လို႕ အရႊန္းေဖာက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ``ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီကြန္မင့္ ေရးသူက ကိုေပၚက ကိတ္မုန္႕နဲ႕ သူမတန္ပါဘူးဆိုၿပီး တစ္ခန္းရပ္လိုက္တဲ့အေၾကာင္း ေရးေသးတယ္၊ ကိုယ္မွတ္မိၿပီ´`လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ကိုေပၚ က်န္းမာေရး နည္းနည္း ဂရုစိုက္ဖို႕လိုေနတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဇန္န၀ါရီ ၃၁ ရက္ညကလဲ အင္းယားေစာင္း စိမ္းလန္းစိုျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြ မိတ္ဆုံပြဲအၿပီး ကိုေပၚနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီနားက ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ရခိုင္မုန္႕တီ သြားစားၾကေသးတယ္။ အရုဏ္သစ္စာေပက ကို၀င္းေမာင္နဲ႕ မသီတာတို႕လဲ ပါတယ္။ မသီတာက မုဒုံသူ၊ ကိုေပၚရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ညီမေလးလို ေနခဲ့သူပါ။ အဲဒီတုန္းကလဲ ကိုေပၚ ေနသိပ္မေကာင္းဘူး ေျပာတယ္။ အရမ္းပင္ပန္းေနတယ္တဲ့။ သို႕ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အေဖာ္ပါလာတဲ့ ဒိန္းမတ္သူ Susanne နဲ႕ ကိုေပၚစကားေျပာေနတာ ေျဖာင့္လို႕။ အဂၤလိပ္လို ကိုေပၚ ေကာင္းေကာင္း ေျပာႏိုင္တာ ေတြ႕ရတယ္။
ရခိုင္မုန္႕တီဆိုင္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ကိုေပၚကို ``အရင္တုန္းက ၂၀၀၄ မွာ ကိုယ္ေျပာဖူးတာ မွတ္မိလား၊ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေနရာမ်ိဳးမွာေနပါလို႕ ေျပာခဲ့တာ မွတ္မိလား´´ ေမးပါတယ္။ သူက သိပ္မွတ္မိတာေပါ့၊ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္လို role မွာ ေနခ်င္တယ္ဆိ္ုတာ ျပန္ေျပာခဲ့တာကိုေရာ ဆရာ မွတ္မိလားလို႕ ေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မမွတ္မိေတာ့ဘူးကြာလို႕ေျပာေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ္ ရာဘိႏၵရာနတ္ တဂိုးလို ေနခ်င္တယ္လို႕ ေျပာခဲ့တာေလ ဆိုေတာ့မွ ေအး ဟုတ္သားပဲ၊ မွတ္မိၿပီလို႕ ေျပာလိုက္ရပါတယ္။
ကိုေပၚ ပထမအႀကိမ္ ေထာင္က ျပန္လြတ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါ သူဘယ္လို အေနအထားနဲ႕ ေနရင္ေကာင္းမလဲ ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းလို ေနေပါ့ကြာလို႕ ေျပာေတာ့ ဟာ ႀကံႀကီးစည္ရာ လို႕ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဟာ တိုင္းျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကတာ၊ သူတို႕တာ၀န္မၿပီးဆုံးေသးဘူး၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ဟာ အာဏာႏိုင္ငံေရးလုပ္မယ့္လူေတြမဟုတ္ဘူး။ သည္ေတာ့ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း လုပ္ခဲ့သလို အစိုးရနဲ႕ အတိုက္အခံေတြၾကား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးရေအာင္ ၾကား၀င္ေစ့စပ္ဖ်န္ေျဖေပး သူေနရာမ်ိဳးက ေနသင့္တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာခဲ့တာပါ။
အဲဒီတုန္းက ကိုေပၚက တဂိုးလိုပဲ ေနခ်င္တယ္ ေျပာတာ သူ႕ရဲ႕ ပင္ကို စိတ္ရင္းကို ျပသခဲ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ တကယ္ပဲ အႏုပညာသမား၊ တဂိုးလို လြတ္လပ္အေတြးနဲ႕ ေနခ်င္သူျဖစ္တယ္။ သို႕ေပမယ့္ လူဆိုတာ ကိုယ္ေနခ်င္သလို ေနလို႕မရဘူးေလ။ ကိုယရွင္သန္ေနထိုင္ေနတဲ့ ေခတ္ကေတာင္းဆိုသလို၊ ကိုယ္ပါ၀င္တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက ေတာင္းဆိုသလို ဘ၀ဇာတ္ဆရာအလိုက် ကျပရမွာပဲ မဟုတ္လား။
ဒီေန႕ည ျပည္သူ႕ေခတ္က ေပးတဲ့ ဒင္နာမွာေတာ့ ကိုေပၚ့ကို က်န္းမာေရး အထူးဂရုစိုက္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ အေလးအနက္ မွာလိုက္ပါတယ္။ သူ႕ကို အနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ ပ႑ိတ္ထြန္းကိုလဲ ေသခ်ာ မွာလိုက္တယ္။ ကိုေပၚဟာ သာမန္လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ တိုင္းျပည္အတြက္ပါ အေရးႀကီးသူ ျဖစ္ေနၿပီလို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကိုေပၚကေတာ့ အဲသလို ျဖစ္ေနတာႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္စိတ္ညစ္ေနတာ ဆရာေရလို႕ ၿငီးတြားရင္း ႏႈတ္ဆက္ ထြက္သြားပါတယ္။ ကိုကိုႀကီးလဲ ကိုေပၚနဲ႕ မေရွးမေႏွာင္း ထြက္သြားပါတယ္။ သူတို႕ တစ္ျခား အခ်ိန္းအခ်က္ေတြဆီသြားၾကရဦးမယ္။ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကတာပါ။ သူတို႕ဟာ အေႏွးနဲ႕ အျမန္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအျဖစ္ ဇာတ္ခုံေပၚေရာက္လာၾကဦးမယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါေၾကာင္း။
ေမာင္ဝံသ
