ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္

“ႏွစ္လရာသီ ခါနာရီ ေရြ႕ေပမယ့္ အာဇာနည္ေန႔ ကိုျဖင့္ မေမ့သင့္ ပါေပ။ ယေန႔ျဖင့္ အသိတရား ထားဖို႔ အေျခ အမ်ား ျပည္သူေတြ အမ်ား ျပည္သူေတြ အာဇာနည္ေန႔ ကိုေလ ေတြး႐ႈ ကာပဲ အေလးျပဳ ပါတယ္ေလ”

(၆၄) ႏွစ္ ေျမာက္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ အာဇာနည္ေန႔ သို႔ ေရာက္ၿပီ။ သည္ေန႔ သို႔ ေရာက္ၿပီ။ သည့္ေန႔သို႔ ေရာက္တိုင္း ၾကားရေလ့ ရွိေသာ အဆိုေတာ္ႀကီး ေဒၚေမလွၿမိဳင္ ၏ ေၾကကြဲ လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ ေတးသံ သည္ အခ်ိန္အခါ၊ ေနရာေဒသ၊ အေျခအေနမ်ား ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ စြာ ၾကားရသူတိုင္း ၏ ရင္ကို လႈပ္ခါႏုိင္စြမ္း ရွိလွသည္။ မွတ္မိ ပါေသးသည္။

(၁၉၆၅) ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္၊ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၄၅) ႏွစ္ခန္႔ က ေနေရာင္ မလင္း။ မိုးမင္းအုပ္ဆုိင္းလ်က္ရွိေသာ သည္ေန႔တြင္ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားဘ၀ ၌ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား အစီအစဥ္ျဖင့္ အာဇာနည္ အထူးျပပြဲ ကို ၾကည့္ခဲ့ရဖူးသည္။ ျပပြဲမွာ တပ္မေတာ္ ခန္းမ ကို (ထိုစဥ္က အင္ဗြိဳင္း ခန္းမ) မွာ ျဖစ္သည္။ ျပပြဲသို႔ ေရာက္ရန္ မိုးက ဖြဲဖြဲ တြင္ တန္းစီ ၀င္ေရာက္ၾကရသည္။ ျပပြဲသို႔ ၀င္ေရာက္ရန္ စီထားေသာ တန္းမွာ ေလးေယာက္တြဲ စီထားသည္ ကိုပင္လွ်င္ ဦး၀ိစာရလမ္း ႏွင့္ ေရႊတိဂံု ဘုရားလမ္းဆံု ေလာက္အထိ ေရာက္သည္။ တန္းစီရက်ဳိး၊ ေစာင့္ရက်ဳိး နပ္လွသည္။ ၾကည့္႐ႈရေသာ ျပကြင္း ျပကြက္မ်ားကို ၾကည့္၍ ခံစားရမႈကို မေမ့ခဲ့ပါ။

အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံ ခံရေသာ အတြင္း၀န္႐ံုး မွ အစည္းအေ၀းခန္း ကို ပံုစံငယ္ ျပဳလုပ္ ျပသထားရာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အတံုးအ႐ံုး က်ဆံုးေနပံုကို ၾကည့္႐ႈရင္း ဆို႔နင့္၀မ္းနည္းမ်က္ရည္၀ဲခဲ့ရသည္ကို သတိရေနဆဲျဖစ္သည္။ အင္ဗြိဳင္းခန္းမမွ ျပခန္းမ်ားကို ၾကည့္ၿပီးေသာအခါ ဗဟန္း၊ တာ၀ါလိန္းလမ္းရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္ သို႔ သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈ ၾကရသည္။ အင္ဗြိဳင္း ခန္းမ ျပပြဲကို မ်က္ေမွာက္ ေခတ္၊ အသက္ (၃၅) ႏွင့္ (၄၀) ၀န္းက်င္ရွိ လူငယ္ လူလတ္မ်ား ၾကည့္ခဲ့ဖူး ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းျပတိုက္ ကိုမူ ေရာက္ဖူး၊ ၾကည့္ဖူး ၾကေပလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပံု၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနအိမ္ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပံုကိုမူ သိရွိသူ နည္းပါး ၾကေပလိမ့္မည္။ မိမိ သည္ပင္လွ်င္ လုပ္ငန္း တာ၀န္အရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္ကို ႀကီးၾကပ္ ထိန္းသိမ္း ခင္းက်င္းျပသသည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရသည့္အခါမွသာ အေသအခ်ာ သိရွိခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္ (သို႔မဟုတ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းျပတိုက္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေနထိုင္ ခဲ့ေသာ ေနအိမ္ကို ျပတိုက္ အျဖစ္ ခင္းက်င္း ျပသ ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အမွတ္ (၂၅) ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္လမ္း၊ (ယခင္ တာ၀ါလိန္းလမ္း)၊ ဗိုလ္ခ်ဳိ (၃) ရပ္ကြက္၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ တြင္ တည္ရွိသည္။ ဘဲဥပံု သဏၭာန္ Oval shape ေျမကြက္ ျဖစ္၍ ၿခံ၀င္း အက်ယ္မွာ (၂.၄၂၃) ဧက ရွိမည္။ (၁၉၂၁) ခုႏွစ္ တြင္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ေသာ အေဆာက္အဦ ျဖစ္၍ အေနာက္တိုင္း ဗိသုကာဟန္ ေရာေႏွာ တည္ေဆာက္ထားေသာ (၂၀) ရာစု ဥေရာပ ပံုစံ ျဖစ္သည္။ ေနအိမ္ အေဆာက္အဦမွာ ၿခံ၀င္း အတြင္း၌ ရွိေသာ (၁၈) ေပျမင့္သည့္ကုန္းေပၚတြင္ ေတာင္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာစာျပဳကာ တည္ေဆာက္ ထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္ ဖြဲ႕စည္းပံု

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္မွာ ႏွစ္ထပ္ အေဆာက္အဦ ျဖစ္သည္။ ေအာက္ထပ္ ၾကမ္းခင္း၊ အျပင္ဘက္ စႀကၤံ ေကာ္ရစ္ဒါ၊ ေအာက္ထပ္ နံရံႏွင့္ အျပင္ဘက္ နံရံမ်ားမွာ အုတ္႐ိုးခံျဖစ္သည္။ အေပၚထပ္ ၾကမ္းခင္းကို ကၽြန္းလွ်ာထုိးမ်ား ခင္းထားၿပီး အေပၚထပ္ အျပင္ဘက္ ၀ရန္တာမ်ား မွာ လည္း သစ္သားခင္းထားသည္။ ေျမာက္ဖက္သို႔ မ်က္ႏွာျပဳထားေသာအျပင္ဘက္ လသာေဆာင္ တစ္ခုတည္း ကိုသာ အုတ္စီၿပီး ကြန္ကရစ္ ခင္းထားသည္။ ေအာက္ထပ္တြင္ ဧည့္ခန္း၊ living room ႏွင့္ ထမင္းစားခန္း၊ dinning room တို႔ ရွိသည္။ အေပၚထပ္သို႔ တက္ေရာက္ရန္ ဧည့္ခန္းေဆာင္ အေျခမွစေသာ သစ္သားေလွကားတပ္ဆင္ထားသည္။ အေပၚထပ္ အေရွ႕ဘက္ရွိ ခန္းမႀကီးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္ တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ အိပ္ခန္း၊ Master Bed Room ႏွင့္ စာဖတ္ခန္းတို႔ ရွိသည္။ ပင္မ အိပ္ခန္း၏ ေခါင္းရင္းပိုင္း လက္ယာဘက္ ေနအိမ္ႀကီး ၏ အေရွ႕ေတာင္ ေထာင့္ အေပၚထပ္ ေမွ်ာ္စင္ေဆာင္တြင္ ဘုရားခန္း ရွိသည္။ ေမွ်ာ္စင္ေဆာင္ရွိ ဘုရားခန္းသို႔ တက္ေရာက္ရန္ ပင္မအိပ္ခန္း ေခါင္းရင္းဘက္ ေလွကားငယ္ တစ္ခု တပ္ဆင္ထားသည္။ အေနာက္ဘက္ရွိ ခန္းမႀကီး တြင္ အထူး အစည္းအေ၀း ႏွင့္ ကေလးမ်ား အတြက္ အိပ္ခန္းရွိသည္။ ပင္မ ခန္းမႀကီး တစ္ခုစီတြင္ ေရခ်ဳိးခန္းႏွင့္ သန္႔စင္ခန္း သီးျခားတစ္ခန္း စီ ပါရွိသည္။ ေအာက္ထပ္ အိမ္မႀကီး၏ အေနာက္ဖက္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားျဖင့္ ေျမာက္ဖက္တြင္ မီးဖိုေဆာင္ကို သီးျခား ေဆာက္လုပ္ထားသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနအိမ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္သို႔

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ မိသားစု ႏွင့္အတူ ဤအိမ္တြင္ (၁၉၄၅) ခုႏွစ္၊ ေမလမွ (၁၉၄၇) ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ လုပ္ႀကံ ခံရသည့္ေန႔ အထိ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က မူလ ပိုင္ရွင္ျဖစ္ေသာ တ႐ုတ္ လင္မယားႏွစ္ဦး ထံမွ ငွားရမ္း ေနထုိင္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး လစဥ္ မီတာခ ႏွင့္ က်သင့္ေငြမ်ား ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ကိုယ္ေရး အရာရွိ ဗိုလ္ထြန္းလွ (တကၠသိုလ္ေန၀င္း) က စီစဥ္ ေပးေဆာင္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံ ခံရၿပီးေနာက္ (၁၉၄၈) ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၈)ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အထိမ္းအမွတ္ ရန္ပံုေငြမွ က်ခံလ်က္ ရန္ပံုေငြ ႀကီးၾကပ္ ထိန္းသိမ္းေရး အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ က မူလပိုင္ရွင္ တ႐ုတ္ လင္မယား ထံမွ စာခ်ဳပ္စာတမ္း ျဖင့္ က်ပ္ေငြ (၃) ေသာင္း ေပးေခ်ကာ အၿပီးအပိုင္ ၀ယ္ယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကြယ္လြန္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း တြင္ က်န္ရစ္သူ မိသားစု ဆက္လက္ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ (၁၉၅၃) ခုႏွစ္တြင္ ေနအိမ္ ၿခံ၀င္း အတြင္း အေရွ႕ေတာင္ ဘက္ရွိ ေရကန္တြင္ သားလတ္ျဖစ္သူ ေအာင္ဆန္းလင္း ေရနစ္ေသဆံုးၿပီးေနာက္ ဤအိမ္တြင္ မည္သူမွ် ဆက္လက္ ေနထိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ။ (၁၉၅၅-၁၉၅၆) ခုႏွစ္ တြင္ ယဥ္ေက်းမႈဗိမာန္ ဦးစီးဌာန ၏ ပထမဆံုးေသာ ၫႊန္ၾကားေရး၀န္ ဦးသာျမတ္၊ အမ်ဳိးသားျပတိုက္ ၊ျပတိုက္မွဴးႀကီး ေဒၚၫႊန္႕ဟန္ႏွင့္ အႀကံေပး အရာရွိ Dr. Nibarran Rays တို႔သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္သို႔ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈၿပီး အမ်ားျပည္သူ ၾကည့္႐ႈႏုိင္ေရး အတြက္ ျပတိုက္အျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ရန္ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ၾကေလသည္။ (၁၉၅၇) ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၉) ရက္ေန႔ တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ ေဒၚခင္ၾကည္ ထံမွ ျပတိုက္ ပစၥည္းမ်ား အျဖစ္ ျပသ ထားရွိရန္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ပစၥည္းမ်ားကို ၀ယ္ယူခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ား အရ သိရွိရသည္။

ပရိေဘာဂမ်ား

(၁) အ၀င္အ၀အခန္းရွိ ပရိေဘာဂမ်ား ဦးေရ (၄)ခု – (၂၉၅) က်ပ္
(၂) ဧည့္ခန္းရွိ ပရိေဘာဂမ်ားဦးေရ (၁၄)ခု – (၂၇၇၅) က်ပ္
(၃) စာၾကည့္ခန္းရွိ ပရိေဘာဂမ်ားဦးေရ (၈)ခု – (၈၇၀) က်ပ္
(၄) အစည္းအေ၀းခန္းမရွိပရိေဘာဂမ်ားဦးေရ (၅)ခု – (၁၃၀၀) က်ပ္
(၅) ထမင္းစားခန္းရွိ ပရိေဘာဂမ်ားဦးေရ (၁၅)ခု – (၁၅၂၅) က်ပ္
(၆) ပင္မအိပ္ခန္းရွိ ပရိေဘာဂမ်ားဦးေရ (၇)ခု – (၁၂၂၅) က်ပ္
စုစုေပါင္းတန္ဖိုး (၁၀၀၁၅) က်ပ္

အျခားပစၥည္းမ်ား

(၁) Wolseley motor car (၁)စီး – (၁၀၀၀၀) က်ပ္။
(၂) Phillip Radio (၁)လံုး – (၇၀၀) က်ပ္။
(၃) ပန္းကန္ျပား ႏွင့္ အျခားအသံုးအေဆာင္မ်ား (၂၁၀၇) က်ပ္။
စုစုေပါင္းတန္ဖိုး (၁၂၈၀၇) က်ပ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္ကို (၁၉၅၉) ခုႏွစ္တြင္ ေအာင္ဆန္းၿမိဳ႕ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးတပ္ မွ မြမ္းမံ ျပင္ဆင္ခဲ့ပါသည္။ တပ္မေတာ္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ လက္ထက္ (၁၉၆၀) ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁) ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းျပတိုက္ ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲကို ျပဳလုပ္ကာ ျပတိုက္ကို စတင္ ဖြင့္လွစ္ျပသ ခဲ့သည္။ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီအစိုးရ လက္ထက္တြင္ ျပတိုက္ အေဆာက္အဦႏွင့္ ေနအိမ္ တစ္ခုလံုးကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ မြမ္းမံၿပီး (၁၉၆၂)ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၁၉) ရက္ေန႔တြင္ (၂၅) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနား ႏွင့္အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္ကို ဇူလိုင္လ (၁၉) ရက္ေန႔မွ (၂၅) ရက္ေန႔ အထိ ေန႔စဥ္ နံနက္ (၈) နာရီမွ ညေန (၅) နာရီ အထိ အခမဲ့ ဖြင့္လွစ္ျပသခဲ့သည္။

(၁၉၉၇)ခုႏွစ္၊ ေမလမွ စတင္၍ ျပည္တြင္း ၀င္ေၾကး (၃) က်ပ္ႏႈန္း၊ ႏုိင္ငံျခားသား၀င္ေၾကး (2 US $/ FEC ) စတင္ကာ သတ္မွတ္ ေကာက္ခံခဲ့သည္။ (၆၊၁၁၊၁၉၉၉) ခုႏွစ္အထိ ဤသတ္မွတ္ႏႈန္းထားျဖင့္ သာ ေကာက္ခံၿပီး ဖြင့္လွစ္ ျပသခဲ့သည္။

အၾကီးစားျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းျခင္း

(၁၉၉၉) ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာလ (၇) ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ႏုိင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲ မ်ား၏ ေစတနာျဖင့္ လမ္းၫႊန္ပံ့ပိုးမႈ အရ ျပတိုက္ကို အႀကီးစား ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း ခဲ့သည္။ အႀကီးစား ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း ရာတြင္ လုပ္ငန္း စိတ္ေပါင္း (၃၈) ခု ျပဳျပင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ျပင္ဆင္ ထိန္းသိမ္းမႈ လုပ္ငန္း အရပ္ရပ္ အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္က က်ပ္သိန္း (၃၀၀) က်ခံ သံုးစြဲခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ျပင္ဆင္ ထိန္းသိမ္းဆဲ ကာလအတြင္း ျပတိုက္ကို (၂၀၀၀) ျပည့္ႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၁၈) ရက္ေန႔အထိ ပိတ္ထားခဲ့သည္။

ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ျခင္း

(၂၀၀၀) ျပည့္ႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၁၉) ရက္ေန႔၊ (၅၃) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနား ႏွင့္အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္ကို ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ျပတိုက္၀င္ ေၾကးႏႈန္းထားမ်ား အျဖစ္ ျပည္တြင္း လူႀကီး (၁၀) က်ပ္၊ ေက်ာင္းသား၊ သံဃာ၊ သီလရွင္ (၅)က်ပ္၊ ႏုိင္ငံျခားသား 3 US $/FEC ဟု ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္ခဲ့ပါသည္။ အမ်ဳိးသား ျပတိုက္ႀကီး ကဲ့သို႔ပင္၊ တနလၤာေန႔ ႏွင့္ အျခား ျပန္တမ္း၀င္ ႐ံုးပိတ္ရက္မ်ား မွအပ ေန႔စဥ္နံနက္ (၁၀း၃၀) နာရီမွ ညေန (၃း၃၀) နာရီ အထိ (၂၀၀၇) ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၉) ရက္ေန႔ အထိ ဖြင့္လွစ္ ျပသခဲ့သည္။ (၂၀၀၈) ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂) ရက္ႏွင့္ (၃)ရက္ေန႔ တြင္ တိုက္ခတ္ေသာ နာဂစ္မုန္တုိင္း ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ တြင္လည္း ပ်က္စီး ဆံုး႐ံႈးမႈမ်ား ရွိခဲ့ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္ တြင္လည္း ေနအိမ္ အေဆာက္အအံု အမုိးပိုင္း၊ လသာေဆာင္၊ အိမ္မႀကီးႏွင့္ မီးဖိုစႀကၤလမ္း၊ ေမာ္ေတာ္ကား ဂိုေဒါင္၊ ၀င္းၿခံ အုတ္တံတိုင္း တို႔တြင္ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ ၿခံ၀င္း အတြင္းမွ သစ္ပင္ႀကီး မ်ားလည္း ၿပိဳလဲခဲ့သည္။ ယင္း ပ်က္ဆီးမႈမ်ား အားလံုးကို (၆၁) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အမီ ျပင္ဆင္ႏုိင္ခဲ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းျပတိုက္ အေဆာက္အအံု မွာ မူလက သံကူ ကြန္ကရိ မဟုတ္ဘဲ သစ္သားထည္ အုတ္႐ိုးစီ အေဆာက္အဦ သာ ျဖစ္သည္။ အႀကီးစား ျပင္ဆင္ေသာ အခါမွသာ မူလလက္ရာ မပ်က္ေစပဲ လိုအပ္ေသာေနရာတြင္ ႀကံ႕ခိုင္မႈ အတြက္ သံကူ ကြန္ကရိ မ်ားျဖင့္ မြမ္းမံ ထိန္းသိမ္းခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ အထိမ္း အမွတ္ အေဆာက္အဦတစ္ခုအေနျဖင့္ ေရရွည္ တည္တံ့ေစေရး၊ လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈၾကေသာ အမ်ား သူငါ အႏၲရာယ္ မျဖစ္ေစေရး အတြက္ (၂၀၀၇) ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁၀) ရက္ေန႔ မွစ၍ ျပတိုက္ကို ေန႔စဥ္ ဖြင့္လွစ္ျခင္းမွ ရပ္ဆိုင္းခဲ့ရသည္။ အာဇာနည္ ေန႔မ်ားတြင္မူ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ နံနက္ (၉) နာရီမွ ညေန (၄) နာရီ အထိ ျပည္တြင္း အခမဲ့၊ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားအား သတ္မွတ္ႏႈန္းထားျဖင့္ ေကာက္ခံလ်က္ ဖြင့္လွစ္ ျပသခဲ့သည္။ (၂၀၀၉) ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၁၉)ရက္ေန႔ (၆၂) ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔တြင္ ျပည္တြင္း က်ား/မ (၁၅၉၁)ဦး၊ သံဃာ (၃၉) ပါး၊ သီလရွင္ (၂) ပါး၊ ႏုိင္ငံျခားသား (၁၂) ဦး လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈခဲ့ ၾကၿပီး (၂၀၀၈) ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ (၁၉) ရက္ေန႔ (၆၁) ႏွစ္ေျမာက္ေန႔ တြင္ ျပည္တြင္း က်ား/မ (၁၅၉၁) ဦး၊ သံဃာ (၃၉) ပါး၊ သီလရွင္ (၂) ပါး၊ ႏုိင္ငံျခားသား (၁၂) ဦး လာေရာက္ ၾကည့္႐ႈ ခဲ့ၾကေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ား အရ သိရွိရသည္။

ေနာက္တစ္လံျပန္ၾကည့္

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ (၁၈၂၄) ခုႏွစ္၊ (၁၈၅၂) ခုႏွစ္၊ (၁၈၈၅) ခုႏွစ္ တြင္ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ တို႔၏ မတရား က်ဴးေက်ာ္စစ္ သံုးႀကိမ္ျဖင့္ သူ႕ကၽြန္ဘ၀ က်ေရာက္ခဲ့ရသည္။ စစ္ေရးအရ ႏုိင္ငံေရး အရ သူ႕ကၽြန္ ျဖစ္ခဲ့ရေသာ္လည္း ယဥ္ေက်းမႈ အရ သူ႕ကၽြန္ျဖစ္ျခင္း၊ ဆံုးပါး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျဒပ္ရွိ အထိမ္းအမွတ္ အေဆာက္အအံု၊ ေနရာ ေဒသ၊ ၀တၴဳပစၥည္းမ်ားႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈ၊ ဘာသာတရား၊ ထံုးထမ္း စဥ္လာ၊ ဓေလ့စ႐ိုက္ႏွင့္ က်င့္၀တ္မ်ား ကိုမူ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕တို႔ မတရား သိမ္းပိုက္ႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ျမန္မာ ဟူေသာ စိတ္ဓာတ္ ႏွင့္ စ႐ိုက္ လကၡဏာ တို႔ကို နယ္ခ်ဲ႕တို႔ ၀ါးၿမိဳႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ ထုိသို႔ေသာ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ား သည္ အမ်ဳိးသား စ႐ိုက္လကၡဏာ (National Indentity) မ်ားျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသားေရး စ႐ိုက္ လကၡဏာမ်ား သည္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ (National Spirit) ႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ(National Soveriegnty) ၏ ဗဟိုျပဳရာ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ဓာတ္ကို အရင္းတည္ကာ ေသြးအသက္မ်ား ေပးဆပ္ ထပ္ေလာင္း၍ တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ အမ်ဳိးခ်စ္သူမ်ား ၏ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရး ေအာင္ပန္းကို ဆင္ျမန္း ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေရွ႕တစ္ေခၚ ေမွ်ာ္ၾကည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ကဲ့သို႔ ေမာ္ကြန္းတင္ခဲ့ရေသာ ေမာ္ကြန္း မတင္ခဲ့ရေသာ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔စား အာဇာနည္မ်ား မ်ားစြာ ရွိခဲ့ေခ်ၿပီ ျဖစ္၏။

ပါေတာ္မူသည့္ (၁၈၈၅) ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၂၉) ရက္၊ ေနာက္တစ္ေန႔ မွသည္ လြတ္လပ္ေရး ရသည့္အထိ ကာလမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္း ျပည္တြင္း ေသာင္းက်န္းမႈ မ်ားကို ႏွိမ္နင္း ဖယ္ရွားရင္း မ်က္ေမွာက္ကာလ အထိ အမ်ားျပည္သူ အတြက္ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔စား ခဲ့ၾကသူမ်ား ၏ အသက္မ်ား၊ ေသြးမ်ားျဖင့္ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေတာ္ႀကီး ျဖစ္တည္ ေနခဲ့ျခင္း ပင္ ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္တကြ ေသာ မ်ဳိးခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္ အေပါင္း၏ ေက်းဇူးတရား ကို အစဥ္အၿမဲ သတိတရ ရွိသင့္လွေပသည္။

လြတ္လပ္ေရး ရသည္ ဆိုျခင္းမွာ တစ္ခ်ိန္ေသာအခါ ကာလတြင္ မလြတ္လပ္ေသာ အဖိႏွိပ္ ခံရေသာ ခ်ဳိးႏွိမ္ခံရေသာ သူ႕ ကၽြန္ဘ၀ ေရာက္ခဲ့ဖူးသည္ ဟု ေဖာ္ၫႊန္း အသိေပး ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မလြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကင္းမဲ့ ဆိတ္သုဥ္းသည့္ ဘ၀မွ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ပိုင္စိုးသည့္ ဘ၀သို႔ ေရာက္ရန္၊ စာတစ္ေၾကာင္း၊ စာတစ္ပိုဒ္ႏွင့္ ၿပီးေသာ္လည္း တကယ့္ လက္ေတြ႕တြင္မူ ဘ၀ေပါင္း မ်ားစြာ အသက္ေပါင္း မ်ားစြာ ေပးဆပ္ၿပီးမွ လြတ္လပ္ ေရး ေအာင္ပန္းကို ဆြတ္လွမ္း ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္ေရးကို အမိအရ ႀကိဳးပမ္းရာမွ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံ ခံၾကရသည္တြင္ အာဇာနည္ေန႔ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆက္လက္၍ မဆုတ္မနစ္ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈ ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့ၾကသျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ဟူ၍ မရွိခဲ့လွ်င္ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းရင္း ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ႀကံ ခံရသျဖင့္ အာဇာနည္ေန႔ ဟူ၍ မရွိခဲ့လွ်င္ ပိုေကာင္းသည္ ျဖစ္၏။ ဤသို႔သာ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ျမန္မာတို႔သည္ မည္သည့္ အခါ ကမွ၊ သူ႔ကၽြန္ဘ၀သို႔ က်ေရာက္ခဲ့ျခင္း မရွိေၾကာင္း ေပၚလြင္ ႏိုင္မည္ ျဖစ္၏။“ေစ့ ေစ့ေတြးလွ်င္ အေသအခ်ာ သိျမင္ ၾကပါလိမ့္မည္။”

သို႔ျဖစ္၍ မည္သည့္နည္း ႏွင့္မွ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ႏွင့္မွ သူ႕ကၽြန္အျဖစ္၊ တစ္ပါးကၽြန္ အျဖစ္၊ တစ္ျခားကၽြန္ အျဖစ္ နယ္ခ်ဲ႕လက္သစ္တို႔ ကၽြန္အျဖစ္ ထပ္မံ ႏြံနစ္ မခံႏိုင္ပါ။ “ေစ့ေစ့ ေတြးေသာ္မွ ေရးေရးမွ်သာ ျမင္ၾကရမည့္ အခ်ိန္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။”ျမန္မာသည္ ျမန္မာအတြက္ မ်က္ေမွာက္ ကာလတြင္ သတင္း အဆက္အသြယ္ နည္းပညာ အရွိန္အဟုန္ လႊမ္းမိုးမႈ ေၾကာင့္ ကမၻာႀကီးသည္ အျပန္႔သေဘာ ေဆာင္လ်က္ ရွိေခ်ၿပီ ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ ႏွင့္အမွ် တိုးတက္ ေျပာင္းလဲေသာ နည္းပညာ မ်ားကို အေျချပဳ၍ ေကာင္းက်ဳိးမ်ား ႏွင့္အတူ ဆိုးက်ဳိးမ်ား ကိုလည္း တစ္ခ်ိန္တည္း၊ တစ္ၿပိဳင္တည္း၊ ရင္ဆိုင္ ေတြ႕ႀကံဳ ခံစားလိုက္ရၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ မ်က္ေမွာက္ ကမၻာႀကီးတြင္ ေၾကညာေသာ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္အတူ မေၾကညာေသာ စစ္ပြဲမ်ား ကိုလည္း တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ဆင္ႏႊဲရင္း နယ္ခ်ဲ႕ရန္ ႀကိဳးပမ္း ေနၾကခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမေၾကညာေသာ စစ္ပြဲတြင္ စိတ္ဓာတ္ ေရးရာ ကို ယိမ္းယိုင္ေစေသာ နည္းပညာမ်ား၊ ၾကားခံ ဆက္သြယ္မႈမ်ားကို အသံုးျပဳလ်က္ ရွိသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျပတိုက္အေၾကာင္း၊ အာဇာနည္ေန႔ အေၾကာင္း ေတြးရင္း ေရးရင္း ဆင္ျခင္မိသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္ႀကီးမ်ား ကို ေလးစားလွ်င္၊ ၾကည္ညိဳလွ်င္၊ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွ်င္၊ တန္ဖိုးထားလွ်င္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ရယူေပးခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး၊ ျပည္ေထာင္စု အတြင္းရွိ တုိင္းရင္းသားမ်ား အစဥ္ထာ၀ရ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အရွည္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး ကို ေရွး႐ႈလ်က္ စိတ္၀မ္း လက္ညီ ျပည္သစ္ တည္ၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိတုိ႔၏ အတိတ္၊ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ ကာလသံုးပါးတြင္ ကိုယ္၊ႏႈတ္၊ ႏွလံုး၊ ကံသံုးပါးျဖင့္ ျပဳေသာ အမႈတိုင္းသည္ ျမန္မာျပည္ ေျမပံု မပ်က္စီးေရး ႏွင့္ အရွည္ ခိုင္မာ တည္ရွိေရး အတြက္သာ ျဖစ္ၾကရပါမည္။

ေအာင္ကိုလတ္ ဆိုခဲ့ေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ရွိပါသည္။“ဘယ္ေနရာ …ဘာကိုလုပ္လုပ္ ..မင္းအၿမဲမွတ္ပါ…မင္းျမန္မာ” စကားလံုးမ်ား အယြင္းအေထာက္ ရွိခ်င္ ရွိပါလိမ့္မည္။ အဓိပၸာယ္ႏွင့္ အႏွစ္သာရကို ႏွစ္သက္ သေဘာက်လွပါသည္။ “ျမန္မာသည္ ျမန္မာအတြက္”ျဖစ္ရပါမည္။

ကိုးကားခ်က္
(၁) ဦးသန္းေဖ ( လံုျခံဳေရး-ျငိမ္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္ )
( ၂) ဦးလွေငြ ( လက္ေထာက္ျပတိုက္မွဴး – ျငိမ္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုက္ )
(၃) ေဒၚနုျမဇံ (ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ) ( ေရွးေဟာင္းသုေတသန ၊ အမ်ိဳးသားျပတိုက္နွင့္ စာၾကည့္တိုက္ဦးစီးဌာန) တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းခ်က္မ်ား၊ စာတမ္း မ်ား ။

ခ်မ္းျငိမ္းေအာင္

ကိုေဇယ် (zayya) မွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးပါသည္.။