ေမာ္စကိုလုိ႕ ေခၚေလ႔ရွိတဲ႔ေခတ္ထဲ အဲဒီကို စေရာက္ဖူးေတာ႔ အင္းစိန္ေထာင္ဖြဲ႔စည္းပုံက အခုလုိမပ်က္စီးေသးဘူးဗ်။၈၈ အေရးေတာ္ပုံက်မွ အေဆာင္ေတြ မီးတုိက္ခံရလုိ႔ ဖြဲ႔စည္းပုံပ်က္သြားတာ။ အစုိးရက အဂၤလိပ္ေခတ္ကလုိ ေသခ်ာျပန္မေဆာက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ အဂၤလိပ္ေတြထားခဲ႔တဲ႔အေဆာင္ေတြက တေဆာင္တေဆာင္ ကို ေပ၄၀၀ေက်ာ္ရွည္တဲ႔ ကြန္ကရစ္အေဆာင္ေတြ။ အခန္းေတြအားလုံးကေတာ႔ သစ္ခင္းသစ္ကာေပါ႔။ အေဆာင္၅ေဆာင္ရွိခဲ႔ဖူးတယ္။ ၁ေဆာင္က- အခ်ဳပ္ေဆာင္ ။ အခ်ဳပ္သားေတြ ထားတယ္။ ၂ေဆာင္- အက်ေဆာင္။ ရာဇ၀တ္မွဳနဲ႔ေထာင္က်ျပီးသားေတြထားတယ္။ ၃-၄-၅ ဆုိတဲ႔ အေဆာင္ ေတြက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဆာင္ေတြ။ မဆလေခတ္ဦးပိုင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲ။ ဘယ္လုိသတ္မွတ္ေသးသလဲေျပာခ်င္လုိ႔။
၅ေဆာင္ျပီးေတာ႔လာတဲ႔အေဆာင္ကေဆးရုံေဆာင္။ တေထာင္လုံးကိုခ်က္ျပဳတ္ေကြ်းေမြးရာ စားဖုိေဆာင္ၾကီးက သူနဲ႔တြဲရက္။
အင္းစိန္ေထာင္-ပင္မၾကီးက အကန္႔ေပါင္း ရွစ္ကန္႔ နဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားပါတယ္ ။ သူ႔အကန္႔နဲ႔သူ-စက္၀ုိင္းသဏၰာန္အလည္ဗဟုိ မိန္းေဂ်းလုိ႔ေခၚတဲ႔ေနရာကို လာဆုိင္ထားခဲ႔ၾကတာ။ ပထမဆုံးအကန္႔မွာ က တုိက္၆တုိက္ တည္ရွိတဲ႔ တုိက္၀င္းမ်ားအကန္႔ ။ ျပီးမွ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ႔တဲ႔ ၁ေဆာင္။ ၂ေဆာင္။ ေနာက္ ၃ေဆာင္နဲ႔ ၄ေဆာင္ၾကားမွာ သစ္ပင္ေတြျမိဳင္ျမိဳင္နဲ႔ အရပ္က စစ္ေၾကာေရး၀င္းေခၚသဗ်။ ၇၄-၇၅-၇၆ အေရးအခင္းအမွဳေတြအားလုံး စစ္ေၾကာေရး၀င္တဲ႔ေနရာ။ ေနာက္ပိုင္း မဆလကြက္သစ္-လု႔ိလည္းေခၚၾကတယ္။ေလာ္စစ္ဟန္တုိ႔။မ်က္မွန္တင္ဦးတုိ႔။ ေနာက္မဆလျဖဳတ္ထုတ္ရွင္းမွာ ပါသြားတဲ႔ စီးကရက္ေတြ ကားဓါတ္ဆီေတြထုတ္ေရာင္းစားမိတဲ႔ မဆလပါတီအတြင္းေရးမွဴးအဖြဲ႔တုိ႔ စတဲ႔စတဲ႔ အေရးတၾကီးပုဂၢိဳလ္ေတြ ထားရာနဲ႔ စစ္ေၾကာေရးဇာတ္ဆရာမ်ားေနခဲ႔ၾကရာအကန္႔ေပါ႔။
၆၂ခုႏွစ္မတုိင္ခင္ အင္းစိန္မွာ ေခတ္-ေကာင္းေလးတခုရွိတာေသခ်ာတယ္ ။ အဲဒီအေငြ႕ေလးကို ကိုယ္ေထာင္လားမေျမာက္ခင္ေလး ရွဴခဲ႔ရလုိ႔ဗ်။
ဦးႏုေခတ္က ႏိုင္ငံေရးမွဳ- ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆုိျပီးအတန္းအစားခြဲ၊ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ေထာင္ခ်ခဲ႔ေတာ႔ေထာင္မွာ အဲဒီအေမြအက်င္႔ေကာင္းေတြ ခ်က္ခ်င္း မခမ္းတတ္ေသးတဲ႔အခ်ိန္။ ၁၉၇၆ ကြ်န္ေတာ္ေထာင္အ၀င္မွာ ပုဆုိးတခ်ိဳ႕ လာေပးတယ္။ ေယာလုံခ်ည္ ေတြဗ်ာ။ ပုဆုိးသားေတြ ေကာင္းမွေကာင္း။ အျပာ ဒါမွမဟုတ္ အစိမ္း ေဖါက္ထားတဲ႔ေလးေထာင္႔ကြက္စိပ္ေလးေတြနဲ႔။ ပြဲေနပြဲထုိင္ေတာင္၀တ္လုိ႔ရရဲ႕ ။ တိုက္ေတြထဲက တခ်ိဳ႕အခန္းေတြမွာပ်ဥ္ခင္းကုတင္ေတြ ရွိတုန္း။ကုတင္ေတြက ပတၱာေတြလည္းတြဲရက္သား။ အစက-အခန္း နံရံေတြမွာ ပတၱာေတြနဲ႔ ကပ္ေပးထားခဲ႔ပုံရတယ္။ ေန႔ခင္းဖက္ဆုိ-နံရံေတြမွာကပ္ထားလုိ႔ျဖစ္တဲ႔ ကုတင္အရွင္ေတြျဖစ္ခဲ႔ပုံေပၚတယ္ဗ်။ ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္ကိုေသခ်ာတက္လွမ္းေတာ႔မွ-ဖ်ာၾကမ္းစနစ္ကိုကူးသြားတာ။ကုုလားပဲဟင္းအစစ္လည္း ေသခ်ာ-အမုန္းစားခဲ႔ ရဖူးတယ္။
မဆလအစုိးရ ေဒ၀ါလီမခံေသးဘူးေလ။ကုလားပဲစစ္စစ္ေကြ်းႏိုင္တုန္း- ေတာ္ေတာ္မမြဲေသးတဲ႔အခ်ိန္ဆုိ
ပါေတာ႔။
မူဂ်ာဟစ္ေစ်း
တခါတေလ ေထာင္၀င္စာဧည္႔ေတြ႔-ေနာက္က်တဲ႔အပတ္ ေနေစာင္းလုိ႔ျပန္ရင္ မူဂ်ာဟစ္ေစ်းကိုျဖတ္သြားရတယ္။ ဒန္အုိးေလးေတြထဲမွာ ခ်က္ဟင္းေလးေတြထည္႔ေရာင္းတာ။ မူဂ်ာဟစ္ေတြကေရာင္းလုိ႔မူဂ်ာဟစ္ေစ်းလုိ႔ေျပာတာ ။ သူတုိ႔ကို ဟုိတုန္းက သိတ္စိတ္၀င္တစားမရွိခဲ႔ဘူး ။ သိရသေလာက္သူတုိ႔ေတြက လြတ္ရက္ေစ႔ကုန္ျပီ။ ျပန္ပို႔ေတာ႔လည္း တဖက္ႏိုင္ငံက လက္မခံဘူး။ ဗမာျပည္ထဲမွာလည္း ေမြးခ်င္းမရွိ။ ဘယ္ျပန္ပုိ႔ရမယ္မသိ။ေထာင္မွာပဲ ဆက္ထားရသတဲ႔။
ေခတ္ကေရွးေတာ္ေတာ္က်ေသးတယ္။ ေရဒီယုိဖရီးေအးရွတုိ႔ ။ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ႔အသံတုိ႔ ဖြားသန္႔စင္ျခင္းမျပဳမီ။ ကိုယ္၀န္ေတာင္ဘယ္ေနမွန္းမသိတဲ႔ေခတ္ဆုိပါစုိ႕။ သူတုိ႔အေၾကာင္းဘယ္မီဒီယာမွစိတ္မ၀င္စားဘူး။ တခ်ိဳ႕အသက္ၾကီးကုန္ျပီ။ ၀၀ဖုိင္႔ဖုိင္႔ၾကီးေတြျဖစ္လုိ႔။ သူတုိ႔ကေထာင္မွာ-၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ အက်ိဳးတူစီးပြါးဖက္ေတြဆုိေတာ႔ ၀န္ထမ္းတပိုင္းလုိေတာင္ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ေထာင္က အထူးအခြင္႔အေရးေပးထားတဲ႔သေဘာ။ မနက္ဆုိ ေထာင္-ေတာင္ယာေတြကထြက္တဲ႔ အသီးအႏွံေတြကို အင္းစိန္ကမ္းနားေစ်းမွာ ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ သြားေရာင္းၾကတာ။ အျပန္ေငြရႊင္လာၾကျပီ။ ေစ်း၀ယ္လာၾကျပီ။ ေထာင္က-မွာလုိက္တာေလးေတြပါလာျပီ။ ေငြရႊင္လာဘ္၀င္။ ညေနဆုိ အမဲသားလုိ-ခ်က္ဟင္းေလးေတြကို ပလပ္စတစ္အိတ္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔တေယာက္စာ အထုတ္ေလးေတြလုပ္ေရာင္းၾကတယ္။မဆလာႏိုင္ႏိုင္နဲ႔။ စားေကာင္းတယ္။ ပိုက္ဆံနဲ႔လည္း၀ယ္လုိ႔ရသလုိ ေဆးလိပ္နဲ႔လည္း လဲလုိ႔ရတယ္။အဲဒီမွာ နတ္သားတံဆိပ္ေဆးေပါ႔လိပ္ က ပိုက္ဆံအစားပစၥည္းခ်င္းလဲလွယ္တဲ႔ဘာဒါ-စနစ္မွာသုံးတဲ႔ေဆးလိပ္ေပါ႔။ အင္းစိန္တေထာင္လုံးကပိုက္ဆံအစားထုိးသုံးခဲ႔ၾကတာ-နတ္သားေဆးေပါ႔လိပ္။( ေဆးေပါ႔လိပ္ေသခ်ာေသာက္သူေတြကေတာ႔ ႏြားတံဆိပ္ေဆးေပါ႔လိပ္ေသာက္
တယ္။) ေထာင္မိန္းမေဆာင္မွာလည္းနတ္သားေဆးလိပ္လိပ္တဲ႔ ေဆးလိပ္ဘုတ္ေဆးလိပ္ခုံရွိခဲ႔တယ္။ နတ္ငါးလိပ္-ဟင္းတထုတ္။ နတ္သားအလိပ္၅၀ ဆုိရင္ေဆးလိပ္တစည္းျပန္ျဖစ္။ ေထာင္၀င္စာအေရာင္းခန္းျပန္သြင္းလုိက္ရင္ေငြျပန္ေပၚတာပါ႔။ ေဆးလိပ္လို
သူလည္းေဆးလိပ္ ၀ယ္လုိ႔ရ။အ၀တ္အစား-ေစာင္-အေႏြးထည္ လုိသူလည္း လုိတာ-၀ယ္လုိ႔ ရ။ေထာင္ထဲ၀င္သူ-ထြက္သူေတြရွိေနသမွ် ဒီေရာင္းကုန္ ေတြဘယ္ျပတ္မလဲ။၀င္လာသူကလုိ။ထြက္သြားသူကေရာင္းထားခဲ႔။
သူတုိ႔က ေငြေထာေပမယ္႔ တျခားတန္းစီေတြလုိ အျပင္မွာရွိတဲ႔ေဆြမ်ိဳး သားခ်င္း ေတြဆီ-ျပန္ပုိ႔စရာ မရွိေတာ႔ ေတာင္ယာေတြထဲသြားတူးျမဳပ္သုိ၀ွက္ထားၾကတယ္။ ကံေကာင္းတဲ႔ အက်ဥ္းသားေတြေတာင္ ယာလုပ္ရင္း တခါတေလ သူတုိ႔ သိုက္ကိုေဖၚမိရက္သားေတြလည္းရွိတယ္။တခ်ိဳ႕မူဂ်ာဟစ္ေတြက အသက္ၾကီးလာေတာ႔ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာပဲ ကြယ္လြန္ဆုံးပါးကုန္တယ္။
မူဂ်ာဟစ္သူပုန္ေဆာင္
၂ေဆာင္အက်သားေတြေနတဲ႔၀င္းထဲမွာသီးသီးသန္႔သန္႔ တုိးခ်ဲ႕ေဆာင္တခု မူဂ်ာဟစ္သူပုန္ေတြ အတြက္ ေသခ်ာ-ေဆာက္ ေပးထားတယ္။သူတုိ႔က လူတရာေလာက္ရွိေတာ႔ သီးသန္႔ေဆာင္ေပး ထားတာေပါ႔။ သူတုိ႔၀တ္စုံက တျခားအက်ဥ္းသားေတြလုိအေပၚျဖဴေအာက္ျဖဴမဟုတ္ဘူး။ ( အခုေခတ္ေထာင္ က်သားေတြကေတာ႔ က အေပၚျပာေအာက္ျပာျဖစ္သြားပါ ျပီ) အေပၚေအာက္ နီညိဳေရာင္ ။ လုံခ်ည္မွာက အနက္ေရာင္ပတ္လည္ကြင္းသုံးကြင္းပါတယ္။ သူတုိ႔ အခ်ိန္မွန္ရွစ္ခုိးတယ္။ သူတုိ႔ ရွစ္ခုိးခ်ိန္အတိအက်ျဖစ္ေအာင္- မဆလအစုိးရက အခ်က္ေပးသံျမည္တဲ႔ စားပြဲတင္ သံပတ္နာရီ ေပးထားတယ္။ခုေခတ္လုိ- အသံလႊင္႔ဌါနေတြမ်ားရွိရင္ ဒါေလးက သတင္းတခုျဖစ္မလားမသိဘူး။ ဘယ္သူမွနာရီမကိုင္ရခ်ိန္မွာ-သူတုိ႔ကုိ နာရီေပးထားတယ္ဆုိျပီး
ကြ်န္ေတာ႔မိတ္ေဆြငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘ၀ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေတာ႔ မွာ အဲဒီအေဆာင္၂မွာေနလုိက္ဖူးတယ္။ ဦးေန၀င္းအစုိးရက ဒီငခြ်တ္ေလးေတြ ရာဇ၀တ္အက်ဥ္းသားေတြၾကားမွာတခန္း ၂ေယာက္ ၃ေယာက္-လူခြဲျပီး မွတ္ေလာက္သားေလာက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္မယ္။တခ်ိဳ႕လည္း အုိးစားအဆြဲခံရေစေတာ႔လုိ႔- ပို႔တာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ေက်ာင္းသားေတြက သိတဲ႔အတုိင္း- မက်ိဳးဘူး။ ထမင္းစားခ်ိန္ဆုိတာနဲ႔ အခန္းတုိင္းပုဂံကိုယ္စီနဲ႕ထြက္လာျပီး တေနရာထဲမွာ စုစုေ၀းေ၀း ၀ုိင္းဖြဲ႔ေ၀မွ်စားတာေတြလုပ္တယ္။ ဒီမွာတင္လူဆုိးေတြ ေထာင္၀င္ထမ္းေတြ-မ်က္လုံးျပဴးေတာ႔တာ။ သူတုိ႔လူဆုိးေလာကမွာ ဒီလုိစုစည္း-ေ၀မွ်စားေသာက္တာမ်ိဳးတခါမွမရွိဘူးေလ။သိတ္မၾကာခင္ထမင္းေ၀တဲ႔လူဆုိးက စီအိုင္ဒီ၀င္းေဆြ လုိ႔ေခၚတဲ႔ဗိုလ္တေထာင္သား-ပုဂံထဲထမင္းထည္႔တာကို တမင္ဖိတ္ေအာင္ေစာင္းကာရြဲ႔ကာထည္႔ေတာ႔ ထစကားမ်ားၾကပါေရာ။(ေက်ာင္းသား ၀င္းေဆြ ၂ေဆြရွိတာ မွာ ပါရမီ၀င္းေဆြ-က ဒီေန႔အထိ ေအဘီေျမာက္ပိုင္းမွာ စစ္သားလုပ္ေန-စစ္တုိက္ေနတုန္း။
စီအုိင္ဒီ၀င္းေဆြ အမည္သညာျဖစ္ရပုံကေတာ႔ေတာ္ေတာ္ရီဘုိ႔ေကာင္းတယ္။ သူနဲ႔ ကိုထြန္းျမင္႔၀င္း (မုံရြာ ) ။ ကို သန္းႏိုင္( ဖားအံ ) ။ ေနာက္ ၂ေယာက္ အားလုံးဘီအီးဒီက ေက်ာင္းသားေတြထင္တယ္။ ၁၉၇၅ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳမွာ ခ်ီတက္ၾကေတာ႔ သူတုိ႔အင္းစိန္ေထာင္ကို သြား၀ိုင္းၾကတယ္ ။ အဲဒီမွာ စီအုိင္ဒီ၀င္းထဲကေန စီအုိင္ဒီေတြက ဓါတ္ပုံထြက္ရုိက္ပါေလေရာ။ ဒါကို-ကို၀င္းေဆြတုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြက အင္းစိန္စီအုိင္ဒီ၀င္းမွန္းမသိဘူးတဲ႔။ ဓါတ္ပုံရုိက္လိုက္တာေတြ႔ေတာ႔ ရုိက္တဲ႔လူကို ဖမ္းၾကမယ္ဆုိျပီး ရုံး၀င္းထဲအထိ လုိက္ဖမ္းၾကတယ္။ ရုိက္တဲ႔လူကလည္း ရုံးေပၚအထိတက္ေျပးတယ္။ ရုံးေပၚလည္းေရာက္ေရာ သူတုိ႔အားလုံးကို ရဲေတြက ေသနတ္ေတြနဲ႔ခ်ိန္ေတာ႔မွ သူတုိ႔ သိသြားတယ္တဲ႔။ အဲဒီမွာ သူတုိ႔အားလုံးအဖမ္းခံလုိက္ရတာ။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို ပါရမီသား ၀င္းေဆြနဲ႔ ကြဲေအာင္ စီအုိင္ဒီ၀င္းေဆြလုိ႔ေခၚတာ။
)
၂ေဆာင္ လူဆုိးေတြက လူငယ္ငခြ်တ္ေလးေတြကို-ဟိန္းေဟာက္လုိက္ ျခိမ္းေျခာက္လုိက္ရင္တုန္႔သြားမယ္။ ရွိန္သြားမယ္ထင္တာ။ စကားလည္းစမ်ားေရာ ေက်ာင္းသားေတြအားလုံးကသူတုိ႔ကိုအရင္ ၀ုိင္းလုိက္ၾကတယ္။အဲဒီမွာ လူဆုိးေတြ ေထာင္၀င္ထမ္းေတြလည္းျဖံဳျပီ။ ခ်ၾကရင္လည္း ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းေပါ႔။ ။ ဒီအစုအစည္းကုိျဖိဳဖ်က္လုိ႔မရဘူးဆုိတာေထာင္ကနားလည္သြားတယ္။ အားလုံးကုိတျခားအေဆာင္ ေျပာင္းလုိက္ရတယ္။
တခါေတာ႔ မူးယစ္ေဆးသမားလူငယ္တေယာက္ အဲဒီ ၂ေဆာင္ကေန မိန္းေဂ်းကိုေသေျပးရွ င္ေျပးေျပး ရတယ္။ မူဂ်ာဟစ္ေတြက လုိက္သတ္တာ။ ၀န္ထမ္းေတြကၾကား၀င္လုိက္လုိ႔ ကံေကာင္းသြားတယ္။ အေၾကာင္းက သူတုိ႔ဘုရား၀တ္ျပဳတာကို သြားေနာက္တာတဲ႔။ အဲဒီမူးယစ္ေဆးသမားေလး မူးယစ္ေဆးမွဳနဲ႔ေထာင္က်ေနခ်ိန္-သူ႔အကိုကျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ေနခဲ႔တယ္။ စာေရးဆရာေတာင္တြင္းဦးကိုကိုၾကီးရဲ႔သား။ ေတာခုိေက်ာင္းသား-ကိုထြန္းထြန္းဆုိတာေပါ႔။ ေနာက္ဆုံးတုိက္ပြဲမွာက်သြားခဲ႔တယ္။
သမုိင္းဇာတ္ရံမ်ားျပည္တည္ခန္း
ကြ်န္ေတာ္႔မိတ္ေဆြၾကီးကို ၁၉၇၅ ထဲ အင္းစိန္ေထာင္နဲ႔ကပ္ရက္ တြဲဖက္ေထာင္မွာထား။ သူ႔တုိ႔ကို ပုံစံကိုင္ေနတဲ႔အခ်ိန္။အဲဒီမွာထားတုန္း မွတ္မိတာ-ထူးဆန္းတာတခု-သူသြားေတြ႔တယ္။ မူဂ်ာဟစ္ကေလးေလး ၃-၄ေယာက္ ေန႔စဥ္တြဲဖက္ေထာင္ကေနေက်ာင္းတက္တာ။ မနက္သြားညျပန္ေပါ႔။ အဲဒီတုန္းက ၇တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြျဖစ္ေနျပီ။ ဗီယက္နမ္ေဆာင္လုိ႔ေခၚတဲ႔အခန္းေဘးမွာ သူတုိ႔သီးသန္႔ေနၾကသတဲ႔။ ဗီယက္နမ္ေဆာင္လုိ႔ေခၚတာက ဗီယက္နမ္က ဗီယက္ေကာင္းစစ္သားတေယာက္ထဲေနတဲ႔အခန္းေလးကိုေခၚတာ။ျမန္မာ႔နယ္ထဲဘယ္လုိလမ္းမွားနယ္ကြ်ံ
လာသလဲ။ ဘယ္လုိဖမ္းမိလာသလဲမသိဘူး။ ဖမ္းထားတာ။ ဗီယက္ေကာင္းအစစ္တဲ႔ဗ်ာ။
အဲဒီမိတ္ေဆြၾကီးကကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ ၇၈ခုႏွစ္မွာအတူတူလြတ္ျပီး ၁၉၈၀ ခုႏွစ္အေက်ာ္မွာ- အင္းစိန္ကုိလြမ္းလုိ႔ ထင္ပါရဲ႕။ ၂ခါ-၂ေခါက္ျပန္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ထိ -ငဲ႔စရာ-သံေယာဇဥ္တင္းစရာရည္းစားသနာကလည္းမရွိေသးဘူးေလ။
၈၈အေရးအခင္းေတြျဖစ္ေတာ႔ ေထာင္မွာလည္းပုန္ကန္ၾကတယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ ပ်က္-လူဆုိးေတြ လြတ္ခ်င္တာေပါ႔။ ၀န္ထမ္းေတြအကုန္ေျပးရတယ္။ မလြတ္တဲ႔ ၀န္ထမ္းတခ်ိဳ႕ပိတ္မိျပီး တိုက္ခန္းေတြထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ခံရတယ္။ နံမည္ဆုိးနဲ႔ ႏိွပ္စက္တဲ႔ ၀န္ထမ္းတခ်ိဳ႕ ကိုေတာ႔ ေယာက်ာၤးခ်င္းမုဒိန္းက်င္႔ သတ္ပစ္မလုိ႔ လူဆုိးေတြက ၾကံစည္ေနခဲ႔တာ။ ဒီမွာလည္း ေကအင္ယူေတြကပဲ အဲဒီ၀န္ထမ္းေတြကိုျပန္ ကယ္တင္ရျပန္တယ္။ လူဆုိးေတြက ဆုိးေပမယ္႔အဖြဲ႔အစည္းစိတ္ဓါတ္မခုိင္ဘူး။ ပဲခူးရုိးမစစ္ေျမျပင္က ကဖမ္းမိလာတဲ႔ ေကအင္ယူၾကိဳးသမားေတြက ၃၀ေလာက္ရွိတယ္။တကယ္႔ေထာင္သမၺာေတြ။ တစုတစည္းထဲရွိေနၾကေတာ႔၀န္ထမ္းေတြကိုုရေအာင္ကယ္ထုတ္ျပီးအျပင္ေရာက္ေအာင္ျပန္လႊတ္ေပးလုိက္
တယ္။
လူဆုိးေတြတြက္ခ်က္တာ အေဆာင္ေတြမီးရွိဳ႕ရင္ ေထာင္မီးေလာင္မယ္။ သူတုိ႔လည္းေထာင္ကလြတ္မယ္ထင္ပုံရတယ္။ ဒါနဲ႔ေနတဲ႔အေဆာင္ေတြမီးရွိဳ႕ပစ္လုိက္ၾကတယ္။ ဧရာမ ေပ၄၀၀ေက်ာ္အေဆာင္ၾကီး ( ၂-၃-၄-၅ ေဆာင္ ) အကုန္ မီးထဲပါသြားတယ္။
ေထာင္မီးေလာင္ေနခ်ိန္မွာ အုတ္ရုိးကိုေက်ာ္ေျပးဘုိ႔ အုတ္ရုိးကုိေျပးကပ္ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ဗူးေတြေပၚက ေနရာယူထားတဲ႔ အက်ဥ္းဦးစီးက ပစ္ခတ္ေတာ႔အကုန္ၾကြကုန္တယ္။ လူ ၇၀ေလာက္ ေသမွ အုတ္ရုိးေက်ာ္ေျပးဘုိ႔မျဖစ္တာလူဆုိးေတြသိသြားတယ္။
မူးယစ္ေဆးသမားေတြကေတာ႔ေဆးရုံေဆာင္ကိုေဖါက္-မူးမယ္ထင္တဲ႔ေဆးေတြအကုန္ထုိး-အကုန္ေသာက္လုပ္ရင္းတခ်ိဳ႕လည္းေသကုန္ၾကသတဲ႔။ ေထာင္မွာေမြးထားတဲ႔ ၀က္ေတြ ေသခ်ာေလ႔က်င္႔ထားတဲ႔ ညဖက္ပတၱေရာင္လွည္႔ရတဲ႔ အေကာင္းစားစစ္ေခြးေတြကေတာ႔ ေထာင္သားေတြရဲ႕ဟင္းစားအျဖစ္ဘ၀ကူးရွာၾကတယ္။ ရာ၀င္အုိးၾကီးေတြနဲ႔အၾကိဳက္ခ်က္စားၾကတယ္ဆုိပဲ။
ေနာက္ပိုင္း အင္းစိန္ျမိဳ႔နယ္က သပိတ္ေက်ာင္းသားေတြေရာက္လာျပီးေထာင္၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္း-လႊတ္သင္႔တဲ႔လူေတြအစုလုိက္အျပဳံလုိက္လႊတ္ပစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔မိတ္ေဆြကေတာ႔ လႊတ္လာတဲ႔ သူ႔ ေျမာက္ပိုင္းက ဗကပ- ၀- ရဲေဘာ္ေတြကို ဗဟန္းၾကားေတာရလမ္းက တရုတ္ဘုံေက်ာင္းမွာသြားေတြ႔လုိက္သတဲ႔။ သူတုိ႔ေတြ ၀နယ္ကို ျပန္သြားၾကတယ္ေျပာတယ္။
မူဂ်ာဟစ္ တရာေလာက္လည္း လႊတ္တဲ႔အထဲမွာပါသြားပုံရတယ္။ တခ်ိန္လုံးထိမ္းသိမ္း လာတာဆုိေတာ႕။ အစုိးရက သုတ္သင္ပစ္လုိက္တာေတာ႔ မျဖစ္တန္ဘူး။ အဲတုန္းက-မဆလအစုိးရကံသိတ္မဆုိးဘူး။
ခုေခတ္လုိလူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မွဳဆုိတဲ႔ စကားလုံးနဲ႔အပစ္မခံရဘူး။ ကုလသမဂၢ မွာ လည္း-အဲဒါ တာမစားေသးတာလား။ သုံးရေကာင္းမွန္းမသိေသးတာလား။မသိဘူး။
လူ႔အခြင္႔အေရးဆုိတာေတာင္ ေသခ်ာအသံမထြက္ၾကေသးဘူး။လူ႔အခြင္႔အေရးသမားတခ်ိဳ႕အဲတုန္းက.........
အရြယ္ေတာ႔ေရာက္ေနျပီ။ ကြ်န္ေတာ္အခုျပန္စဥ္းစားတဲ႔အခါ မူဂ်ာဟစ္ေတြ ဘယ္မွာေနေနၾကသလဲ။ေက်ာင္းသားေလးေတြဘယ္မွာမ်ားေရာက္။ဘာမ်ားလုပ္ကိုင္စားေနၾကသလဲသိခ်င္
တယ္။ သမုိင္းကြင္းဆက္ေလးေတြျပတ္ေနလုိ႔။
ေခတ္ေတြေရြ႕လာတဲ႔အခါ
တခ်ိဳ႕အစ္ရွဴးအသစ္-ေခါင္းစဥ္အသစ္
တခ်ိဳ႔ အစ္ရွဴးအေဟာင္း-ေခါင္းစဥ္အေဟာင္း
တခ်ိဳ႕ အစ္ရွဴးအေဟာင္း-ေခါင္းစဥ္ေျပာင္း
ခြန္ဆုိင္း ( ၁၁-၀၁-၂၀၁၄ )
